___________________________

Speciale / Intervista me kandidatët e LZHK-së në zonat Shkodër, Tiranë, Fier etj.

LZHK është e djathta shqiptare

Avantazhi ynë i sigurt qëndron te simboli ynë fisnik Mbreti Leka I Zogu. Kemi kaq vite që menjëherë pas rënies së simboleve të komunizmit, krijuam idhuj të rremë duke u atribuuar atyre lirinë që na e fali Zoti, duke bërë një krim ndaj të vërtetës dhe kjo fushatë mendoj se do të shërbejë për të ndriçuar disa të vërteta themelore, pa njohjen dhe respektimin e të cilave nuk kemi si të ecim përpara

Harabeli, bajga e lopës dhe skifteri!

(Fabula e harabelit dhe e Fatmir Mediut)

Nga Gjergj Thanasi

Të gjithë e dimë si e pësoi harabeli mendjemadh, që u prek në sedër nga bajga e lopës në krye, por la kokën në kthetrat e skifterit. Druhem se deputet Mediu i ngjan harabelit, jo thjesht nga pesha politike, por nga ngrefosja tribunave dhe podiumeve. Normalisht një njeri i ftohur brinjë më brinjë dy herë, që nga sondat e naftës deri në Malpensa të Milanos, duhet të ishte më i kujdesshëm dhe të mos fyente publikisht një herë në javë PLL-në, LZHK-në, Mbretin e tërë Familjen Mbretërore. Bërja e bedelit të telekomanduar mund të shkaktojë heqjen e kapakut të gropës septike. Era e qelbur mund të jetë e krahasueshme me ernat analoge të lëshuara nga WC-të bojë rozë në mbledhje KPD-je, në debatet televizive tip Maliqi-Braçe apo replikat Kryemadhi-Toska.

Përzierja e një kandidati për zv.kryeministër të opozitës me vrasës, drogaxhinj, protektorë prostitutash të dënuar me 20 vjet burg, është shërbimi më i mirë që mund t'i bëhet Nanos dhe socialistëve për të akaparuar një mandat të tretë. Socialistët pretendojnë që nuk kanë nevojë për rotacion në Shqipëri, sepse reformat janë standarde rreptësisht të përcaktuara nga FMN-ja dhe socialistët i implementojnë ato më mirë se të djathtët. Gjithashtu socialistët rreken t'i mbushin mendjen miletit se me ardhjen e së djathtës në pushtet, asgjë nuk do të ndryshojë. Fotoja e një hajduti ndihmash humanitare me kolegë të shtëpisë pa qira (aq shumë e qarkulluar nga opozita), mund të zëvendësohet me filmimet e kamerave me qark të mbyllur të aeroportit Malpensa, ku zv.kryeministri i ardhshëm është filmuar 'in compania' të një krimineli të shquar fierak.

Zoti Mediu bën mirë të pyesë aleatin Tritan Shehu se si i shkoi filli bisedës Shehu-Foresti, për çdo eventualitet, nëse bëhen publike filmimet që ndodheshin në zyrën e arbëreshit Giuseppe di Notto, ish nëpunës i katit të tretë të ambasadës italiane.

Mafiozët shqiptarë duke adoptuar trajtën e Koza Nostras kanë filluar t'i filmojnë takimet me eksponentë të politikës. Bërja publike e një takimi në sallën me një oxhak të madh të një vile luksoze, ku mafiozë me katër klasë shkollë trajtojnë si hyzmeqar një goxha kryetar komisioni parlamentar, mund të jetë e dobishme për shqiptarët...

P.S.

Në shkrimin e mësipërm janë përdorur teknika të marrëdhënieve me publikun të quajtura: Names Dropping technique dhe Iceberg technique. Të interesuarit për përmbajtjen e këtyre teknikave le t'i drejtohen firmës konsultuese BG&R, ku japin ndihmën e tyre ekspertë si Naftëtar Ymer Çorapja apo këndezë e gjela plehrash e jo vetëm harabelë e kafshëza të tjera.

Spahiu dhe Shehi prezantuan kandidatin e LZHK z.Miftar Kastrati në zonën nr.11 Has

Krumë, përkrahje e fuqishme për kandidatin Miftar Kastrati

Nga Sulejman Dida

Has - "Lëvizja për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu" ka vijuar fushatën elektorale në qarkun e Kukësit me një manifestim domethënës në qytetin e Krumës ku është prezantuar kandidati për deputet në zonën zgjedhore nr.11 të Hasit z.Miftar Kastrati. Për këtë qëllim kanë udhëtuar në Has kryetari i këshillit ekzekutiv të LZHK-së z.Dashamir Shehi si dhe kryetari i PLL e një nga drejtuesit e lartë të LZHK-së z.Ekrem Spahia. Takimi u zhvillua në sallën e Pallatit të Kulturës në Krumë më datë 8 qershor 2005, dhe ishte i mbushur plot e përplot nga mbështetësit e LZHK dhe kandidatit z.Miftar Kastrati. Në miting morën pjesë edhe banorë të Hasit dhe malësisë së Gjakovës, të ftuar nga Kukësi etj.. Parullat kryesore që u përdorën në miting ishin: "Hasi me LZHK-në", "Rroftë Mbreti Leka I", "Rroftë Shqipnia Etnike", "Ne bëjmë shtet" etj.

Drejtuesit kryesorë të "Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu", z.Dashamir Shehi dhe z.Ekrem Spahiu, pasi evokuan vlerat atdhetare dhe patriotike të kësaj treve, nën atmosferën entuziaste të hasjanëve, shpalosën platformën elektorale të LZHK dhe vlerat e kandidatit z.Miftar Kastrati. Çështja kombëtare, forcimi i institucioneve të shtetit, vendosja e rendit dhe e qetësisë nëpërmjet ligjit, shkëputja e vendit nga varfëria, plaga e emigracionit dhe pikat të tjera të karakterit lokal, ishin problemet që u theksuan më shumë në fjalimet e drejtuesve të LZHK-së në këtë takim.

Spahiu: Programi i LZHK nderon shqiptarët

Duke prezantuar kandidatin për deputet në zonën 11 Miftar Kastratin, Spahia ftoi banorët e Hasit të sillnin në kujtesë kohën e mbretit Zog kur në mënyrë të veçantë pasaporta e shqiptarëve kishte një vlerë dhe autoritet krejt tjetër nga çfarë ka sot dhe se shqiptarët me atë pasaportë mund të lëviznin në gjithë botën. Nga rrethi i Hasit sot kanë emigruar mijera djem në mënyrë shumë të rrezikshme duke shënuar edhe disa raste vdekje në det apo nga ekzekutime nga policia apo ushtria greke në kufi. Ata kanë shkuar për një copë bukë dhe Shqipëria e gjitha po vuan të njëjtin sindrom, tha Spahia. "Ta dijsh dhe të jesh i sigurtë se fatbardhsija dhe lumtunija jote gjindet në Shqipni e cila t`ep nder e të fal emnin shqiptar... Ndero flamurin e atdheut tand...". Spahia citoi tekstin e shkruar në pasaportën e mbretërisë dhe e krahasoi me atë që shkruhet në pasaportat e sotme si dhe me jetën e sotme kur banorët të ngushtuar jashtëzakonisht për bukën e gojës shesin shtëpinë apo hyjnë në borxhe për të lënë vendin e tyre e për të gjetë një punë jashtë vendit në rrugë klandestine duke rrezikuar jetën. Kjo ndodh sepse vendin e ka izoluar pushteti i sotëm dhe e ka zhytur në mjerim me qëllim që ta sundojë më lehtë. Spahia e ngriti disa herë në këmbë sallën me qindra banorë duke treguar se Lëvizja për Zhvillim Kombëtar do të bënte se pari shtetin dhe në themel të shtetit do të ishin interesat kombëtare, punësimi ne vendin tënd, vendosja e rendit përmes ligjit, zgjidhja përfundimtare e problemit të pronave e në këtë kuadër edhe të problemit të tokave të përmbytura nga H/C i Fierzës e kështu me radhë. Vendosja e rendit, riaktivizimi i ligjit për dënimin me vdekje, pronat, punësimi etj., zgjoi interesin e banorëve, të cilët në ovacione brohoritën - LZHK do të fitojë dhe rroftë Mbreti Leka I. Spahia shpalosi më pas edhe vlerat që përfaqësonte Miftar Kastrati si kandidat i LZHK-s i cili vinte nga një familje fisnike e njohur e krahinës së Hasit.

Dashamir Shehi sulmon partitë e "Dushkut"

Argumentet kryesore te Shehit në mitingjet e zonave elektorale kanë qenë elementet e zbërthyer të slloganit Ne Bëjmë Shetet. Duke interpretuar premtimin për vendosjen e rendit dhe sigurisë Shehi tha se LZHK mbron pikëpamjen e drejtë sipas të cilës çdo familje ka nevojë të ketë siguri dhe të jetë e lirë të dërgojë fëmijët në shkollë, që çdo banor ka të drejtë të ushtrojë i lirë biznes ligjor dhe në fund të fundit shqiptarët duhet të jenë të lirë me jetue edhe në vendin e vet. Shehi interpretoi edhe objektivat e Integrimit sipas të cilit kjo kish të bënte së pari me autoritetin e shtetit si dhe integrimin e vetë njësisë shtetërore me infrastrukturë dhe prodhim. Ai sulmoi edhe monopolet në sektorë jetike të ekonomisë së vendit. Monopolet nuk mbeten vetem në ekonomi por edhe në politikë, tha Shehi duke përmendur dy partitë kryesore të cilat sic tha, mbeten peng i dy personave. Shehi denoncoi edhe thirrjet që liderët politikë të partive të mëdha u bëjnë zgjedhësve për të votuar në proporcional për partitë e panjohura dhe që realisht nuk kanë elektoral. Kjo është nji çoroditje ashtu si 'dushku' dhe që duhet të ndalohet, tha Shehi, kryetar i Këshillit ekzekutiv i LZHK-s në mitingun e Hasit. Duke evidencuar fakte nga jeta politike e dekadave të shkuara Shehi tha gjithashtu se Hasi është një krahinë e ndarë padrejtësisht në dy pjesë ashtu si Shqipëria e gjitha e ndarë padrejtësisht. Ky realitet duhet të ndryshojë, tha Shehi dhe bëri të njohur në mënyrë të përsëritur qëndrimin e LZHK dhe Mbretit Leka I se Pavarësia e Kosovës është zgjidhja e pashmangshme para se kësaj, Kosovës, ti kërkohen standardet.

Miftar Kastrati: LZHK është e djathta kombëtare

Në fund të takimit edhe kandidati për deputet i zonës 11 Miftar Kastrati mbajti një fjalim të shkurtër në të cilin u kujtoi banorëve se integrimi i Hasit fillon me zgjedhjen e përfaqësuesit të vet, dhe se ai do t'i përfaqësonte me mirë se kushdo sepse ishte një prej tyre. Oratorë të tjerë që e morën fjalën i bënë thirrje Hasit dhe gjithë zonës, që të mbështesë deputetin Kastrati dhe Lëvizjen për Zhvillim Kombëtar si një fat i kombit shqiptar, si një hap djathtas, të cilin tani duhet ta bëjnë të gjithë shqiptarët, sepse kështu bëhet shteti, bëhet kombi.

Kandidati i LZHK z.Miftar Kastrati ka lindur në Brrut të Hasit më 1968 dhe banon në Kukës. Është i martuar dhe ka tre fëmijë. Ka kryer Universitetin "Luigj Gurakuqi" në Shkodër. Është nismëtar i lëvizjes studentore të vitit 1991. Në vitet 1991-1993 ka punuar mësues në Myç-Has. Në vitet 1993-1996 ka qenë përgjegjës zyre në drejtorinë e përkrahjes sociale në Has. Në vitet 1996-2003, ka pasur një biznes të vogël privat. Nga 2003 e në vazhdim është këshilltar i bashkisë Kukës. Ky është kandidimi i parë për deputet në zonë.

Tashmë fushata e Lëvizjes ka hyrë në një pikë kulmore dhe janë prezantuar pjesa më e madhe e kandidatëve nëpër zona nga drejtuesit e Lëvizjes në qendër. Në disa prej këtyre takimeve prezantuese, ka marrë pjesë edhe vetë Udhëheqësi shpirtëror i Lëvizjes, Mbreti Leka I, dhe bashkëpunëtorët e tij më të ngushtë.

Box

Kandidati Miftar Kastrati

Ka lindur në Brrut të Hasit më 1968 dhe banon në Kukës. Është i martuar dhe ka tre fëmijë. Ka kryer Universitetin "Luigj Gurakuqi" në Shkodër. Është nismëtar i lëvizjes studentore të vitit 1991. Në vitet 1991-1993 ka punuar mësues në Myç Has. Në vitet 1993-1996 ka qenë përgjegjës zyre në drejtorinë e përkrahjes sociale në Has. 1996-2003 ka pasur një biznes të vogël privat. Nga 2003 e në vazhdim është këshilltar i bashkisë Kukës. Kandidon për herë të parë si deputet.

Shqiptarët e kanë të vërtetën, e kanë LZHK-në

Nga Sulejman DIDA

kryetar i LZHK-së qarku Kukës

Deputetë dhe kandidatë për deputetë, qeveritarë dhe jo qeveritarë, shoferë dhe badigardë, ish-funksionarë të ramë prej fikut e prej thane, i janë turrë si lukuni ujqsh edhe nji herë popullit shqiptar me i marrë votën. Në synimet e tyne ka vetëm lista zgjedhësish dhe tenderash, vizioni që ata u ofrojnë zgjedhësve asht përbetimi se do t'u qëndrojnë afër dhe qëllimi final asht me e mbush nji shumicë merhumësh në parlamentin e Shqipnisë. Përpjekjet e klasës aktuale dominuese politike në vend, janë as ma pak e as ma shumë se nji kopje e zbehtë e administratës së viteve `80, kur popullit shqiptar iu hoq edhe tamli për fëmijët. Shqiptarëve nuk u mbetej veçse të shpresonin në nji ndryshim prej plakjes së diktaturës, ta nxisnin ndryshimin apo thjesht të vdisnin në pesimizëm mbi avullin e m... të vet. Vitet `90 me neokomunistët qenë vite konsekuente të restaurimit të klasës së vjetër. Dhe ky restaurim vazhdon. Në këto vite politikanë "energjikë" dhe militantë kanë vijue tue e shkatërrue çdo strukturë jetike morale, ekonomike dhe administrative të mbetme prej kohëve të shkueme. Që prej vitit 1944 shkatërrimi vazhdon. Tashma ja ku jemi: ushqehemi pothuejse totalisht me artikuj importi, vishemi në masë të madhe me rroba ndihmash të instituteve bamirëse perëndimore, me kostume xhenazesh, ikim prapë drejt detit ku Circja e Odisesë fishkëllen jo në Dardanele, por në Tiranë, ikim malit si rob të egër, paguejmë një vizë tue shitë banesat dhe të ardhmen në këtë vend, këmbejmë emnin, idenë, besimin pagan, identitetin e mbetun dhe... vrasim veten. Por shqiptarëve po u kërkohet prapë nji shans me vra veten. Protagonistët e provuem tashma po dalin gjithnji e ma tepër para turmës, pa turp, tue qitë merhumitetin e tyne e tue folë për tradita në mënyrë gjysëm tradicionale, tue imitue merhumët paraardhës, tue folë për kombin të ngrefun mbi gjysmën e tij, tue pa botën me vetëm nji sy, tue ba be se asht i ndershëm deri sa t'i japim nji ministri apo ambasadë, tue ardhë te populli nga nalt me helikopter e populli... ecë me kambë populli, sepse i ka gjunjët e fortë. E çka po i duhen rrugët popullit? Populli ndashtë, s`ka gja.

Protagonistët e territ që e kanë shtri Shqipninë për vdekje në udhkryqin e Europës, premtojnë qendra shëndetësore nëpër male, ndërsa në spitalet urbane të smundët i brejnë minjtë, këta premtojnë siguri pa qenë vetë aspak të sigurtë, premtojnë ma së fundi integrimin europian tue u shpallë ma të korruptuemit në botë. E yndyra-haram u kullon mjekrrës, dhe popullit kambësor të përjetshëm i bajnë pluhën dhe paradë me fuoristradë...

E vërteta për shqiptarët asht LZHK, ajo shpalos programin dritëdhanës mbi të ardhmen e shqiptarëve, qindramijë të papunëve. Nji lëvizje fisnike, e cila do t'u japë shqiptarëve dinjitetin që meritojnë, do t'i orientojë ata në ndërtimin e të vërtetës, të jetës në vendin e vet, që familjes të mos i humbë ma udha në oborr, që batakçinjtë të mos mundin me e djegë shtëpinë e vet e që nanat të mos veshen ma me të zeza e djemtë të mos dergjen nëpër fermat e të huejve tue lanë të vetën djerrë. Që shqiptarët të mos luejnë ma rolin e strucit, sepse asht turp para Europës, tue ba sikur ne jemi mirë, jemi të gjithë e kemi boll e nga ana tjetër tue shtri dorën pa dinjitet për nji thes miell e për nji pagure naftë. Që shqiptarët të ngrejnë kurrizin e të ecin drejt si dikur, e kanë alternativën, e kanë të vërtetën, e kanë LZHK-në.

Ja çfarë përfaqëson alternativa LZHK-Leka I Zogu

Nga Astrit Kola

Jo rastësisht, LZHK u shfaq në skenën politike pikërisht kur mungesa totale e zhvillimit të vendit dhe deformimi i proceseve demokratike, kanë kulmuar duke rrezikuar ardhmërinë tonë. Vetë stilema "Lëvizje për Zhvillim Kombëtar", sintetizon nevojën për zhvillim, në të gjitha fushat. Si një lëvizje mirëfilltazi politike dhe me synime të qarta politiko-zgjedhore me destinacion pushtetin e ardhshëm, LZHK bart dhe sjell në skenën politike dhe shoqëri një sistem vlerash, të trashëguar nga traditat tona më të mira politike e parlamentare dhe të huazuar nga modelet më frytdhënës bashkëkohorë.

Pavarësisht proceseve retrograde të së kaluarës dhe anomalive të rënda që shoqërojnë zhvillimet tona konfuze e pa perspektivë, LZHK konsideron se pasojat e rënda mund të rikuperohen dhe zhvillimi ynë mund të orientohet drejt normalitetit.

Mungesa aktuale e zhvillimit përfaqëson një rezultante të përbërë nga komponentë të tillë si: raporte pronësore të tjetërsuara apo të deformuara; kuadër ligjor të paqartë, të pazbatueshëm dhe preferencial, që i vendos qytetarët dhe subjektet në pozita pabarazie në raport me ligjin; mungesë tregu të lirë, mungesë rregullash elementare në pseudotregun aktual; mungesë idesh dhe programesh zhvillimi; spontaneitet qeverisjeje, arbitraritete, anarki etj.; shpërfillje të interesave kombëtare; krijim monopolesh dhe situatash monopoliste pas të cilave fshihen klane të lidhura me pushtetin dhe politikën; mungesë vizioni për një zhvillim afat-mesëm dhe afat-gjatë, që do të përballonte konkurrencën dhe interesat e ekspansionit ekonomik dhe kushtëzimit politik të fqinjëve; mungesë idesh dhe programesh për integrimin politik, ekonomik e kulturor të hapësirës shqiptare në Ballkan dhe krijimin e një tregu panshqiptar që do t'i paraprinte fuzionimit të interesave tona dhe zgjidhjes graduale të çështjes kombëtare etj..

Në dallim nga skemat e partitokracisë politike, të kombinuara me diskuret propagandistike pseudo-progresiste e "liberal-demokrate", që synojnë krijimin e një konfuzioni kakofonik në praktikën ekonomike dhe qeverisëse për të siguruar, nga njëra anë nënshtrimin e politikës dhe krijimin e rregullave klanore të lojës dhe, nga ana tjetër imazh të retushuar publik, kryesisht ndërkombëtar - LZHK do të kërkojë hapjen e tregut politik për alternativa konkrete politiko-qeverisëse dhe vendosjen e rregullave të lojës që garantojnë barazi konkurrimi, afirmimi dhe kushtesh për mbështetje zgjedhore.

LZHK do të luftojë tautologjitë bolshevike që synojnë të venë në dyshim vlerat unikale të demokracisë dhe kategoritë aksiomatike sikundër janë të Drejtat dhe Liritë Themelore të Njeriut, të cilat politika shqiptare merr guximin jo vetëm t'i vërë në dyshim, por edhe i voton dhe i hedh poshtë me anë kartonash!!!

Vetëm në Shqipëri ndodh që, për të ligjëruar raportet pronësore të tjetërsuara dhunshëm ose me ligje arbitrare, deputetët guxojnë të shqyrtojnë e vendosin si të ishin pronarë dhe në emër të pronarëve legjitimë, duke harruar se "e drejta jote (pra e deputetit), mbaron aty ku fillon e drejta e tjetrit (pra e pronarit të ligjshëm)".

Vetëm në Shqipëri guxohet të deklarohet se "e Drejta qëndron në anën e shumicës dhe përcaktohet me votim", duke harruar se demokracia si kusht parësor ka mbrojtjen e të drejtave të pakicës, dhe se shkalla e afirmimit e jetësimit të tyre përcakton edhe nivelin e demokracisë si sistem vlerash dhe barazish në raport me të Drejtat dhe Liritë Themelore të shtetasve.

LZHK është në gjendje të zgjidhë me kosto minimale sociale problemet pronësore në Shqipëri, duke krijuar kushte optimale për kapitalizim të ligjshëm të aseteve pronësore në treg, duke shkatërruar kësisoj informalitetin në ekonomi dhe kriminalizimin e saj.

Vetëm LZHK është në gjendje të shkatërrojë mbështetjen ekonomike të krimit të organizuar, nëpërmjet zbatimit pa dallim të Ligjit-Antimafia dhe krijimit të një kuadri ligjor të thjeshtë për justifikimin transparent dhe publik të origjinës së pronave e pasurive, si parakusht për hipotekimin, kapitalizimin dhe tregtimin e tyre.

Shëndoshja e raporteve pronësore është parakusht i përdorimit me efikasitet të aseteve, investimeve vendase e të huaja, pakësimit në strukturë të tregut informal dhe krijimin e një ekonomie të shkëputur nga krimi dhe kushtëzimi kriminal.

Një LZHK me ndikim të fortë politik, si pjesë e pushtetit të nesërm, do të ndikojë fuqishëm për hartimin e politikave ekonomike larg "politizimit" të ekonomisë, duke ndikuar që politikanët-biznesmenë të mos e përdorin politikën na favor të bizneseve dhe në kundërshtim me interesat shtetërore, kombëtare, publike dhe private.

Duke e konsideruar punësimin dhe rendimentin e punës së shoqërisë si një nga premisat dhe shtyllat e zhvillimit, LZHK do të synojë hartimin e politikave që rrisin punësimin, sidomos në sektorët e prodhimit, gjithmonë me përparësi ndaj atyre të shërbimeve.

Tregu ynë i punës ka si avantazh moshën e re, cilësinë e lartë tekniko-profesionale etj..

Nëpërmjet zgjidhjes përfundimtare të problemeve të pronësisë, sidomos të atyre të trojeve dhe tokës bujqësore, LZHK do të stimulojë punësimin në bujqësi dhe ndërtim, duke krijuar kushtet për shumëfishimin e prodhimit bujqësor, pakësimin e importeve, rritjen e eksportit dhe zgjidhjen e krizës së strehimit nëpërmjet liberalizimit të tregut të ndërtimeve.

Hartimi dhe stimulimi i politikave të qarta në këto sektorë, më tepër ka çaluar për shkak të paaftësisë dhe mungesës së vullnetit politik sesa nga moskuptimi i këtyre prioriteteve.

Pavarësisht imazhit të gabuar, tregu i ndërtimeve në Shqipëri vazhdon të qëndrojë në kuotat e periudhës së socializmit, me ndërtimin e rreth 3000-4000 apartamenteve në vit, duke mos qenë në gjendje të zgjidhë krizën e strehimit, që ka tendenca përkeqësimi. Dhe kjo si pasojë e kërkesës së ulët, për shkak të varfërisë dhe krijimit të situatave monopoliste në këtë fushë, çka mundëson mbajtjen në kuota të larta të çmimeve (gjithmonë të kontrolluara) të shitjes së apartamenteve të reja.

Si krijuese e shoqërisë së konsumit dhe e kapitalizmit të moderuar - e Djathta në pushtet ka qenë dhe mbetet hartuesja dhe zbatuesja e politikave sociale dhe atyre që synonin zbutjen e varfërisë, ndërsa social-demokracia në pushtet veçse i ka përmirësuar këto tendenca pa krijuar gjë. Në këtë kuptim, LZHK si përfaqësuese e së Djathtës autentike bart vizionin më të qartë për intensifikimin e luftës kundër varfërisë, që është edhe një nga shtyllat kryesore të zhvillimit.

Si poseduese e kapitaleve dhe e vizioneve të zhvillimit me shtysë interesat ekonomike, e Djathta tradicionale zotëron edhe mekanizmat politikë të zhvillimit të shoqërisë dhe begatimit të saj, përkundër social-demokracisë që synon thjesht zgjërimin e bazës së politikave sociale dhe ngushtimin e disniveleve në të ardhurat midis shtresave shoqërore.

Nisur nga pasuritë e mëdha hidrike të vendit, mundësitë e plotësimit të kërkesave të popullatës me drita dhe ujë të pijshëm janë shumë të mëdha. Por në dështimin e këtyre objektivave ndaj të cilave qytetarët janë të ndjeshëm, kanë ndikuar paaftësia skandaloze në menaxhim dhe politikat e gabuara të investimeve në këta sektorë. Ndryshe nuk ka si shpjegohet fakti që, ndonëse kapacitetet e furnizimit me ujë të pijshëm të qyteteve kryesore të vendit janë disa herë më të mëdha sesa nevojat, shkalla e plotësimit është dy-tre herë më e vogël se nevojat.

Investimi i afro 700 milionë Euro gjatë pushtetit të socialistëve në KESH dhe mosndryshimi i gjendjes, madje keqësimi, janë tregues i dështimit të këtyre politikave dritëshkurtëra dhe korruptive.

E bindur se mungesa e zhvillimit të vendit është shkaku kryesor i gjendjes katastrofike të tij dhe e nivelit të lartë të varfërisë, pavarësisht shifrave të rreme zyrtare, LZHK vlerëson se vetëm zhbllokimi i pengesave të zhvillimit dhe futja e vendit në këtë proces, është mekanizmi për zgjidhjen e problemeve akute të shoqërisë shqiptare.

Duke e konsideruar mungesën e vizionit për zhvillim si paaftësi të klasës politike aktuale dhe si implikim të saj në skemat antishqiptare për interesa pushtetore, LZHK do të luftojë kundër psikologjisë së blerjes së votave të "skllevërve" me copa buke, duke rritur shanset e mëdha të zhvillimit tonë e bashkë me të edhe dinjitetin e shqiptarëve, të cilët janë të shtrënguar të këmbejnë verdiktin zgjedhor me koromanen e fëmijëve të uritur. Kësisoj frenohet zhvillimi dhe spiralja e mjerimit pjell pushtete të paligjshme që frenojnë zhvillimin. Pikërisht ndërprerja e këtij rrethi vicioz, përbën synimin e LZHK në fushatën e ardhshme zgjedhore, ku socialistët, në kushtet e krizës së besimit, do të përpiqen të blejnë abstenimin e elektoratit të djathtë, duke rrezikuar rotacionin shpëtimtar të pushtetit. Kështu do të kishim zgjedhje të "lira", por jo të ndershme.

Flet kandidati i "LZHK-Leka I Zogu" në zonën nr.4 Shkodër diplomati Ferit Hafizi

Ferit Hafizi: Ja pse do të fitoj në Shkodër

Profili

Kandidati i "LZHK-Leka I Zogu" në zonë nr. 4 në Shkodër është intelektuali i shquar dhe diplomati i njohur z.Ferit Hafizi. Ai është pinjoll i njërës prej familjeve më të mira të Shkodrës. Kandidati i LZHK-së z.Hafizi, ka lindur në Shkodër në vitin 1939. Studimet i kreu në Universitetin e Tiranës në vitin 1971, ku u diplomua në Degën Gjuhë dhe Letërsi Shqipe. Nga viti 1983 deri në 1990 ka punuar si specialist në fondet Albanologji-Ballkanologji, në bibliotekën "Marin Barleti" të Shkodrës. Më pas, në vitet '92-'93 ka qenë drejtor i kësaj biblioteke. Për rreth një vit ai ka qenë diplomat në ambasadën e Shqipërisë në Pakistan, ndërsa në vitet 1994-1996 specialist në MPJ, Drejtoria e Vendeve Arabe. Gjithashtu Hafizi ka qenë diplomat në Arabinë Saudite në vitet 1996-1999. Më pas ka punuar në Drejtorinë e Arkiv-Dokumentacionit në MPJ. Ka dalë në pension në vitin 2002. Kandidatët kryesorë përballë tij konsiderohen se janë zotërinjtë Gilman Bakalli (PD), Musa Heta (PS) dhe Ruzhdi Fatusha (LSI).

Zona zgjedhore nr.4 e Shkodrës përfshin disa nga lagjet më të vjetra të qytetit siç janë Tophana, Dudasi Kirasi dhe Rusi, të cilat ndodhen në perëndim të qytetit, përbri liqenit të Shkodrës. Infrastruktura tejet e amortizuar, papunësia e lartë, numri relativisht i madh i banorëve të ardhur nga zonat rurale dhe të veriut të vendit tonë, legalizimi i tyre etj, janë disa nga problemet më të mëdha që ka kjo zonë. Këtu do të kalojë një pjesë e rëndësishme e segmentit rrugor të Unazës së qytetit, e cila do të bëjë lidhjen e aksit rrugor Shkodër-Hani i Hotit me atë Shkodër-Tiranë. Por fatkeqësisht, me gjithë premtimet e shumta të qeverisë qendrore dhe të donatorëve të huaj, ky aks akoma ndodhet në një gjendje të shkatërruar dhe të pakalueshme. Zona 4, ashtu si pjesa dërrmuese e Shkodrës ka njohur shumë pak investime dhe për pasojë burimet e brendshme të punësimit janë shumë të pakta. Aktiviteti kryesor është ai tregtar, por mungojnë investimet prodhuese. Turizmi është shumë i varfër për shkak të infrastrukturës së dobët dhe mungesave të tjera.

Intervista

1-Si e vlerësoni vendimin e partisë suaj për t'ju kandiduar në zonën nr.4?

Ferit Hafizi (LZHK). Pavarësisht se përgjigjen e saktë mund ta japin ata që e morën këtë vendim, për veten time mund të them se kjo gjë më ka prekur thellë. Do të shkonte shumë gjatë të shpjegoja elementët që kanë të bëjnë në këtë rast, të tilla si vlerësimi i lartë, besimi që kanë tek unë, shpresat që ushqehen dhe pas gjithë këtyre nuk ke si të thuash me vete; A do të jem në lartësinë e duhur? Me besimin se një e djathtë reale e bën shtetin dhe demokracinë, kam hyrë me kënaqësi në këtë garë.

2-Cilat janë disa nga problemet kryesore të zonës suaj dhe çfarë premtoni për zgjidhjen e tyre?

Ferit Hafizi (LZHK). Unë i njoh problemet aq sa mund t'i njohë një banor i thjeshtë, ndaj jam i sigurt që ka të tjerë që teknikisht i njohin më mirë dhe pikërisht me këta do të bashkëpunoj. Unë ju ftoj t'i kushtoni vëmendje sloganit tonë; Ne bëjmë shtet! Kjo do të thotë shumë dhe ne do të përpiqemi t'ia shpjegojmë elektoratit sa më gjerë e më thellë domethënien e saj. Duke qenë se sot problemet janë të shumta, nganjëherë ka një prirje që ato të thjeshtohen në dy-tre elemente jetësore si uji e dritat. Ne s'mund të gëzohemi që në këtë prag fushate vërejmë se problemi i ujit dhe i dritave u zgjidh si me magji. Eshtë mëkat t'ua kursesh fjalët e mira drejtuesve të KESH-it. Kjo tregon se ka specialistë që zgjidhin probleme të tilla jetësore dhe shumë shpejt! Të bësh shtet, të kesh shtet do të thotë që ai të jetë një sistem i përhershëm i jetës sonë, që probleme të tilla të funksionojnë pavarësisht nga fushatat partiake, vullnetet subjektive dhe kjo për çdo fushë të jetës ku duhet të ndjehet dora e shtetit.

3-Pse besoni se do të fitoni në këto zgjedhje?

Ferit Hafizi (LZHK). Zakonisht fushatat shoqërohen me zhurmë e bujë, me shumë fjalime e premtime e që s'mund të thuash që s'e bëjnë efektin e tyre. Këtë deri në një farë shkalle. Po ashtu, bëhen edhe disa punë, që gjithsesi kanë dobinë e vet; diku një rrugë, ca fonde të shpenzuara aty-këtu. Megjithatë, edhe ata që duan të shquhen në kësi raste fushatash e kanë kuptuar nevojën e ndryshimeve dhe kjo është arsyeja që fjala ndryshim artikulohet aq shumë sot. Unë i siguroj ata që presin fushatën tonë dhe u them të kenë besim, pasi kjo do të jetë një fushatë ndryshe.

4- Cilat janë avantazhet tuaja ndaj kandidatëve të tjerë?

Ferit Hafizi (LZHK). Fjalët e bukura dhe listat e titujve nuk bëjnë shumë punë. Avantazhi, për të cilin si unë edhe elektorati ynë është i sigurt, qëndron te simboli ynë fisnik; Mbreti Leka I-Zogu. Kemi kaq vite që menjëherë pas rënies së simboleve të komunizmit, krijuam idhuj të rremë duke u atribuuar atyre lirinë që na e fali Zoti, duke bërë një krim ndaj të vërtetës dhe kjo fushatë mendoj se do të shërbejë për të ndriçuar disa të vërteta themelore, pa njohjen dhe respektimin e të cilave nuk kemi si të ecim përpara.

Gazeta "Panorama"

Intervistë e kandidatit të "LZHK - Leka I Zogu" në zonën 39 Laprakë

Dr.Henrik Zotaj: Sekreti i fushatës sime në Laprakë

Profili

Në Zonë 39 të Laprakës kandidati i "LZHK-Leka I Zogu" z.Henrik Zotaj, ndihet i qetë dhe me mjaft besim për të fituar. Ai konsideron se kandidimi i tij do të jetë i suksesshëm për shkak se partitë e tjera janë konsumuar. Përballë tij në këtë garë janë 3 kandidatë kryesorë si: Majlinda Bregu (PD), Petrit Malaj (PS) dhe Sokol Axhemi (LSI). Zona ku ai kandidon konsiderohet si më ekzemplarja e probleme të thella që ka kryeqyteti. Kjo zonë që përfshin Laprakën deri në Kodër Kamëz quhet edhe një një Tiranë e dytë, në tërë kuptimin e saj, jo thjesht për shkak të afërsisë gjeografike dhe arterieve rrugore të përbashkëta, por edhe për shkak të problemeve të ngjashme. Kriza e Laprakës ka traditë të gjatë kohore, por ajo është shumëfishuar me problemet që ka krijuar mbipopullimi dhe informaliteti. Kjo zonë, shtrihet nga hyrja e Laprakës deri në godinat e Institutit Bujqësor.

Kandidati i LZHK, mjeku i njohur e specialisti onkolog Dr.Henrik Zotaj kandidon për herë të parë si si deputet. Ai ka lindur në vitin 1970 në Mat, por aktualisht banon në Tiranë. Ka qenë një nga studentët e lëvizjes studentore të dhjetorit '90. Studimet e larta i ka kryer për Mjekësi. Në vitet 1996-2000 ka punuar si mjek në Bulqizë, ndërsa në vitet 2000-2003 ka punuar në shërbimin e onkologjisë paliative Tiranë. Që nga viti 2003 ai punon pranë shërbimit onkologjik në Tiranë. Henrik Zotaj ka qenë i angazhuar dhe më parë në politikë, ku nga viti 1995 deri në vitin 1999 ka qenë një nga drejtuesit kryesorë të PD-së në rrethin e Matit dhe Bulqizës. Përmendim faktin se Henrik Zotaj që nga viti 1999 e më tej është një nga drejtuesit e lëvizjes reformatore dhe një ndër drejtuesit e PDRn-së, e cila ka qenë një parti e krijuar dhe e udhëhequr nga z.Dashamir Shehi.

Intervista

1-Cilët mendoni se do të jenë zgjedhësit që do t'ju votojnë?

Henrik Zotaj (LZHK). LZHK-ja është formacioni më i djathtë politik në vend, e djathta reale dhe do të votojnë për ne familjet e mëdha fisnike, gjithë njerëzit fisnikë të këtij vendi, ish të persekutuarit politikë të diktaturës komuniste, intelektualë dhe njerëz të thjeshtë, si dhe demokratët e ndërgjegjësuar që pavarësisht nga ngjyra partiake e duan Shqipërinë, si dhe pronarët, të cilët do t'u kthehet prona ose do të kompensohen plotësisht. Po ashtu të gjithë miqtë dhe ata me të cilët unë kam punuar, jetuar, që punoj dhe jetoj sot me ta në Tiranë. LZHK-ja është një forcë e djathtë që nuk ka lidhje as me te kaluarën, as me të sotmen, prandaj dhe do të na votojnë masivisht nga elektorati i zonës nr. 39.

2-Ku bazohet platforma juaj elektorale?

Henrik Zotaj (LZHK). Platforma ime bazohet në programin e LZHK-së, por që ka edhe specifikat e saj. Ndër pikat kryesore të programit tonë janë vendosja e rregullit dhe qetësisë publike, pajisja e shqiptarëve me pasaporta si në kohën e mbretit Zog, krijimi i një administrate publike të pacenuar nga grupimet politike, kushdo qofshin ato, shkollimin e detyrueshëm deri në arsimin e mesëm, hapjen e universiteteve plotësisht dhe punësimin për të gjithë shqiptarët. Ndërsa për Laprakën, sigurimi i fondeve për shtrimin dhe asfaltimin e rrugëve, krijimin e hapësirave të gjelbra, ndërtimin e shkollave dhe kreditimin e biznesit, kreditim për të pastrehët dhe së bashku me këto, hapjen e vendeve të reja të punës. Më e rëndësishmja, legalizimin e shtëpive të familjeve të ardhura nga e gjithë Shqipëria.

3-Papunësia, infrastruktura janë të tjera probleme. Cili është angazhimi juaj?

Henrik Zotaj (LZHK). Papunësia dhe varfëria janë plagët më të thella në zonë. Edhe infrastruktura, e cila është si në Afganistan. Megjithatë, duke i dhënë përparësi biznesit të vogël dhe të mesëm, duke kredituar shumë të tjerë do të zbusim papunësinë dhe bashkë me të varfërinë e kësaj zone. Legalizimet do të jenë një ndër pikat që do të zbusin varfërinë, pasi banorët do të kenë shtëpinë e tyre të ligjshme, që do të jetë e hipotekuar. Në qeverisjen tonë do të sigurojmë fonde dhe donatorë. Nëpërmjet taksave të bashkisë që do të mblidhen plotësisht, por që do të jenë më të ulëta se sot, do të sigurohet një infrastrukturë moderne.

4-Çfarë parashikohet për legalizimin në platformën tuaj?

Henrik Zotaj (LZHK). Në zonën nr.39, Laprakë mbi dy të tretat janë familje të vendosura rishtas pas viteve '90. Duke nisur që nga Kodër-Kamza, bregu i lumit e deri në Laprakë përparësia dhe pika e fortë e programit tim do të jenë legalizimet, të cilat do të bëhen duke regjistruar gjithë familjet e zonës nga minibashkia dhe më pas planimetria e vendosjes, përcaktimi i infrastrukturës rrugore, shkollave, kopshteve etj. Të gjitha këto do të bëhen në një periudhë 2-vjeçare dhe së bashku me legalizimin do të krijohet dhe infrastruktura e lagjeve. Kush mund të cenohet nga ndërtimi i infrastrukturës do të kompensohet ose do të kreditohet. Brenda kësaj kohe ato do të jenë qytetarë të dorës së parë dhe jo të dorës së tretë, siç janë sot.

Gazeta "Panorama"

Faqe 5

Zëdhënësi i PLL flet për fushatën e vet elektorale në zonën 43 në Kamëz

Astrit Kola: Ja platforma ime për Kamzën

Zëdhënësi i PLL z.Astrit Kola është kandidat për deputet i "LZHK-Leka I Zogu" në zonën e Kamzës nr.43. Ai kandidon për herë të parë si deputet në këto zgjedhje. Z.Kola është pinjoll i njërës prej familjeve më të njohura të Matit. Ai ka lindur në qytetin e Burrelit në vitin 1955. Studimet e larta i ka kryer në Universitetin Bujqësor të Tiranës, në degën Mjekësi Veterinare. Për shumë vite ka punuar në profesionin e tij. Angazhimi i tij në politikë ka nisur që në vitin 1990, si një nga themeluesit e PD-së; angazhim që përfshin kontribute dhe pjesëmarrje në forume drejtuese lokale të kësaj partie dhe në mediat e djathta opozitare. Prej disa vitesh tashme është anëtar i Partisë Lëvizja e Legalitetit, ku mbulon funksionin e zëdhënësit politik të saj, si dhe të kryeredaktorit të organit të saj periodik, gazetës "Atdheu". Astrit Kola ka qenë mjaft aktiv në shtypin shqiptar, kryesisht në gazetat e djathta, në të cilat ka botuar mjaft artikuj me tematikë politike. Në vitin 2002-2003 ka qenë edhe zëdhënës i Oborrit Mbretëror Shqiptar. Sot është anëtar i forumeve më të larta të PLL. Kandidimi i tij është një pikë e fortë e PLL në këto zgjedhje.

Zona ku ai kandidon është një nga problematiket në vend, pasi përfshin edhe "Bathoren" e famshme. Kryefjala e problemeve të kësaj zone janë legalizimet e banesave dhe pronave, që janë ngritur në Kamëz dhe Bathore pas viteve '90. Duke qenë simboli i zonës informale, Kamza prej vitesh është pjesë e debatit publik dhe politik, për shkak të nevojave të saj urgjente për urbanizim dhe zhvillim. Përballë z.Kola në këto zgjedhje janë z.Safet Sula i PD-së, z.Mustafa Tola i LSI-së dhe z.Shyqyri Duraku i PS-së, megjithëse nuk përjashtohet edhe ndonjë suprizë me kandidatë të pavarur, siç ndodh jo rrallë në zona të tilla problematike.

Intervista

1-Cilët do jenë zgjedhësit që do votojnë për ju?

Astrit Kola (LZHK). Zgjedhësit që do të më votojnë janë ata që, në vitin 1997, votuan pro referendumit për ndryshimin e formës së regjimit politik në Shqipëri. Pra, në favor të NMT, Leka Zogu I. Pikërisht, këta zgjedhës do të jenë ata që do të votojnë sërish për alternativën e drejtuar dhe përfaqësuar nga NMT, Leka Zogu, rrjedhimisht edhe për mua, si njërin nga kandidatët e Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar.

2-Cilat janë pikat kryesore të platformës suaj elektorale?

Astrit Kola (LZHK). Pika kryesore e platformës është premtimi dhe shtjellimi i argumentuar i idesë se vetëm LZHK-ja mund të ndërtojë dhe garantojë shtet dhe institucione të vërteta demokratike. Shteti fantazmë aktual, i uzurpuar plotësisht dhe në të gjitha qelizat nga mafia politike, me vakumin institucional dhe arbitraritetin skandaloz, dhe jo vetëm që përbën komponentin më negativ të krizës totale, por ka stimuluar krijimin dhe potencimin e idesë së gabuar, sipas së cilës, ne shqiptarët nuk jemi të aftë të bëjmë shtet.

3-Legalizimi është një shqetësim i madh, kryesisht për zonën tuaj. Keni menduar ta trajtoni këtë problem?

Astrit Kola (LZHK). Angazhimi im në zgjidhjen e problemit të legalizimeve, (nëse arrij të zgjidhem deputet), do të jetë legalizimi i zonave informale dhe ndërprerja e menjëhershme e përhapjes së dukurisë së zaptimit të paligjshëm të trojeve të lira. Ndërsa, për sa i përket kompensimit të pronarëve, LZHK-ja do ta realizojë atë nëpërmjet dhënies së trojeve shtetërore akoma të pauzurpuara nga mafia me koperturë politike, dhe sidomos nëpërmjet konfiskimit të trojeve të zëna nga pushtetarët dhe mafiozët.

4-Një tjetër problem është varfëria dhe papunësia. Në programin tuaj elektoral, çfarë parashikohet?

Astrit Kola (LZHK). Luftën kundër varfërisë, LZHK-ja do ta bëjë nëpërmjet zbatimit të programeve të njëmendta kundër varfërisë dhe atyre për zhvillimin ekonomik, zgjidhje që janë prioritare në platformën tonë politike dhe elektorale. Pas çrrënjosjes së varfërisë, që është plaga më e rëndë në një shoqëri demokratike dhe njëkohësisht shprehje e tiranisë së kamufluar të oligopoleve dhe segmenteve të politikës së lidhur me to, lufta kundër papunësisë do të jetë shumë më e lehtë.

Mustafa Tola (LSI) Problemet më madhore që ka zona ku kandidoj unë janë varfëria dhe papunësia. Varfëria shprehet te kushtet e jetesës dhe pamundësia që kanë qindra familje për të bërë një jetë normale. Papunësia, burim kryesor i kësaj gjendjeje, është plaga që vulos situatën në Kamëz. Pavarësisht përpjekjeve që janë bërë, përsëri kjo zonë ka papunësinë më të madhe. Kjo situatë nuk është mirë as për Tiranën. Stabiliteti i zonës së Kamzës është progres edhe për Tiranën.

5-Vlerësimi juaj për rivalët?

Astrit Kola (LZHK). Pavarësisht se e vlerësoj realisht fuqinë politike dhe mbështetjen e tyre, ndiej se mund t'i rivalizoj me dinjitet. Mendoj se në raport me ta kam avantazhe në planin politik, ideor dhe programor. Jam i bindur se gara në zonë tonë do të jetë intriguese, e fortë dhe dinjitoze.

Marrë nga Gazeta "Panorama"

Kush është profesori i muzikës që mbron ngjyrat e LZHK-së në zonën 42 Tiranë. Profil dhe intervistë

Renato Radoja: Pse kandidova për LZHK-në e Mbretit Leka

Profesori Robert Radoja shpjegon në një intervistë dhënë gazetës "Panorama" arsyet e angazhimit e tij politik në këto nivele, duke kandiduar për deputet ne siglën e "LZHK - Leka I Zogu". Profesor Robert Radoja është një ndër emrat më të mëdhenj të artit muzikor shqiptar dhe njëkohësisht të pedagogjisë. Ai në këto zgjedhje ka preferuar të garojë ndoshta në garën më të vështirë që mund të ishte për të, në atë për deputet. Por ai ka si kredo se për këtë vend duhet të sakrifikosh deri edhe pikën e fundit të gjakut. Radoja është një familje artistësh dhe në breza të ndryshëm kanë dalë emra të shquar. Vetë profesori i njohur (nxënës i emblematikut Ramadan Sokoli) tregon në intervistën e tij edhe se pse u angazhua pas kaq kohësh në politikë. Përballë tij gjenden disa kandidatë, ndër më kryesorët mund të përmendim Pëllumb Xhufi (LSI), Musa Ulqini (PS) dhe Neritan Sejamini (PD).

Profesor Robert Radoja ka lindur në vitin 1938. Shkollimin bazë e ka kryer në Konservatorin e Tiranës për piano. Pas përfundimit të studimeve universitare, ai ka punuar një jetë të tërë pranë fëmijëve në Pallatin e Pionierëve. Më pas, për rreth gjashtë vjet ka punuar si redaktor i muzikë së filmit në Kinostudio. Vitet e fundit, para se të dilte në pension, ai ka kaluar si pedagog në Akademinë e Arteve në muzikën e dhomës. Ai ia ka kushtuar artit gjithë jetën e tij, dhe ka qenë në stafin organizues të festivalit operistik Marie Kraja. Edhe pse ka dalë në pension në vitin 2000 ai nuk e ka braktisur fushën e artit, pasi ka kontribuar në spektaklin 'Këngët e Shekullit', të organizuar në televizionin "Klan". Ai ka kontribuar në zhvillimin e artit në Shqipëri. Robert Radoja është babai i dy fëmijëve. Angazhimin e tij në politikë së fundmi, në radhët e "Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu", e lidh dhe me origjinën e familjes së tij, e cila ka qenë e lidhur historikisht me Dinastinë zogiste.

Intervista

1-Cilët mendoni se do të jenë zgjedhësit që do t'ju votojnë?

Robert Radoja(LZHK). Unë mbështetem në punën që kam bërë gjithë jetën. Gjithmonë i ndershëm, kam punuar dhe jam përpjekur që të kontribuoj për diçka të mirë dhe të bukur. Për sa i përket aspektit të dinjitetit dhe ndershmërisë, besoj se nuk jam në gjendje të premtoj, por nëse do të ndërmarr diçka jam krejt i bindur që do ta çoj deri në fund. Njerëzit që do të vlerësojnë këto do të jenë ata që do të më votojnë.

2-Kush janë problemet që shqetësojnë komunitetin e zonës dhe cili do të jetë angazhimi juaj në zgjidhjen e tyre?

Robert Radoja(LZHK). Rikonstruktimi i jetës sociale është tërësisht i domosdoshëm. Ajo që më shqetëson më tepër është mosha, e cila edhe pse në lulëzimin dhe produktivitetin e saj më të madh mendor e intelektual e shpenzon kohën kot, sepse nuk i krijohen prioritete dhe mundësira për zhvillim. Nuk po flas për anët negative të jetës sepse ato kanë qenë gjithmonë. Diçka duhet të bëhet në këtë drejtim, sepse është tepër shqetësuese që një 25- vjeçar të qëndrojë gjithë ditën dhe gjithë natën në kafe. Kjo është një pikë ndaj të cilës unë jam i ndjeshëm.

3-Në cilat pika bazohet platforma juaj dhe fushata elektorale?

Robert Radoja(LZHK). Kryesisht do të jetë te zhvillimi i artit. Ne e kemi nisur me shumë përpjekje. Historikisht janë thënë dhe gjërat nuk janë bërë. Tani mund të fillohet, duke pasur besim tek ata që kanë hedhur rrugët e para të zhvillimit të artit, të dinjitetit dhe të inteligjencës shqiptare që pas viteve '25 e më afër dhe që na sollën deri këtu. Duhet të bëjmë që shkollat artistike të jenë më serioze, pasi ka institucione që funksionojnë në pikë të hallit. Janë artistët që punojnë në kushte mesatare dhe nënmesatare, pa përmendur anën morale, pa përmendur asnjë njeri të çfarëdolloj bindjeje qoftë.

4-Si i vlerësoni rivalët tuaj në këto zgjedhje?

Robert Radoja(LZHK). Secili ka mendimin e vet, opinionin e vet, dhe hidhet përpara elektoratit për t'i besuar. Të gjithë janë të shkolluar, të kulturuar.

5-Cilat mendoni se janë epërsitë tuaja ndaj kandidatëve të tjerë?

Robert Radoja(LZHK). E para është se unë e ndjej thellësisht e shpirtërisht që të jap për këtë vend deri në pikën e fundit të gjakut. E dyta që unë e vlerësoj veten të ndershëm, dhe e treta është se ne kemi nevojë për dinjitet. Ne përdorim gjithmonë termin "do të hyjmë në Europë' dhe këtu nuk mund të hyjmë pa dinjitet.

Marrë nga gazeta "Panorama"

Shprehet kreu i fushatës elektorale të "LZHK-Leka I Zogu", deputeti Dashamir Shehi

Dashamir Shehi: Ka ardhur dita për të rindërtuar shtetin shqiptar

Deputeti Dashamir Shehi është një nga kandidatët më të mundshëm të "LZHK-Leka I Zogu" për të fituar në garën direkte në maxhoritar. Kjo lidhet jo vetëm me emrin e shkëlqyer të tij si politikan, por edhe me zonën ku ai kandidon, e cila përfshin disa lagje të vjetra tiranase, pra autoktone dhe tradicionale. Zona nr.40 ku kandidon z.Shehi u krijua nga bashkimi i disa "copave", e përbashkëta e vetme e të cilave është vetëm fakti se bëjnë pjesë në kryeqytet. Ajo fillon në "Rrugën e Durrësit", devijon në një pjesë të rrugës "Myslym Shyri", më pas kalon të gjithë qendrën e Tiranës dhe vazhdon në sheshin e Pazarit të Ri dhe gjarpëron më tej nga zona e ATSH-së te Ministria e Jashtme për të përfunduar në "Rrugën Bardhyl". Përballë deputetit Shehi në këtë zonë, kandidojnë edhe Majlinda Keta e PS, Gëzim Karapici i PD dhe Sokol Nako i LSI-së.

Z.Dashamir Shehi ka lindur në vitin 1957 në Tiranë. Eshtë i martuar dhe ka dy fëmijë. Që nga viti 1991 ai është deputet i Kuvendit të Shqipërisë, dhe në kohë të ndryshme ka qenë kryetar i komisionit parlamentar të Mbrojtjes si dhe anëtar i komisionit parlamentar të Ekonomisë. Shehi e ka nisur karrierën e tij politike si anëtar i Partisë Demokratike dhe fillimisht ka qenë ministër i Punës, Emigracionit dhe Çështjeve Sociale. Më pas, në vitet 1994 deri në 1996 ka qenë zëvendëskryeministër si dhe ministër i Ndërtimit dhe Turizmit. Në vitin 1999, Shehi u shkëput nga PD-ja, duke qenë një ndër njerëzit që krijuan PDR-në. Por ai nuk qëndroi gjatë mes reformatorëve, pasi pak kohë më vonë u largua nga PDR dhe krijoi partinë PDRn-në. Tashmë është në "LZHK-Leka I Zogu", ai ku ai është drejtues i fushatës elektorale. Dashamir Shehi ka mbaruar studimet e larta në Fakultetin e Ekonomisë, por edhe Fakultetin e Ekonomisë Agrare. Ai ka besim të fortë në bindjet se e djathta dhe LZHK do të korrin një fitore historike në këto zgjedhje. Kandidimi i tij është një pikë e padiskutueshme e forcës së LZHK-së. Shehi shquhet për një oratori të rrallë dhe aftësi të jashtëzakonshme polemizuese.

Intervista

1-Cilët do të jenë zgjedhësit që do të votojnë për ju?

Dashamir Shehi (LZHK). Shqiptarët e ndershëm dhe patriotë që realisht gjykojnë se ka ardhur dita për të rindërtuar shtetin shqiptar, për të shkëputur nga duart e partive institucionet e shtetit shqiptar. Padyshim bazohem në atë që është pjesa tradicionale e së djathtës shqiptare ku marrin pjesë edhe partitë e djathta historike shqiptare, pronarët, të përndjekurit politikë, por sidoqoftë shumica e votave do të vijnë nga njerëzit e mërzitur nga kjo keqqeverisje e këtyre tetë vjetëve dhe nga ky rotacion i vazhdueshëm midis dy personazheve që nuk i kanë prurë ndonjë shkëlqim të madh në këto 15 vjet Shqipërisë, dhe duhet të jemi realist. Pra, shpresojmë që shqiptarët të dalin të votojnë që të ndërrojnë realisht situatën e tyre. Ndaj besojmë që elektorati ynë nuk do të jetë thjesht i shtresëzuar në të djathtën, por do të shkojë përtej saj, duke iu afruar vijës së qytetarëve shqiptarë që realisht duan të ndërtojnë një shtet shqiptarësh.

2-Ku bazohet platforma juaj elektorale?

Dashamir Shehi(LZHK). Unë do të kandidoj në një zonë qytetare, në të cilën fatmirësisht nuk janë problemet normale si dritat, uji, etj. Kështu që, më shumë se pretendimi për t'i ofruar këtë lloj shërbimi qytetarëve, unë i ftoj që të më votojnë politikisht, të më votojnë për këtë alternativë, për të bërë një shtet, i cili ka rregulla, ka ligje, ka disiplinë, ka punë, dinjitet dhe barazi përpara ligjit për të gjithë, si dhe barazi ekonomike. Kështu që, unë theksoj që kjo që është pjesa më e kultivuar dhe e kulturuar e kryeqytetit dhe e gjithë Shqipërisë, besoj që do të kenë maturinë dhe mençurinë, siç e kanë pasur gjithmonë, që të ndërmarrin nisma të reja, ta kuptojnë kush është fryma e re dhe mentaliteti politik që ka afruar në politikë. Më shumë se sa nga fanatikët e zonave të ndryshme unë besoj në logjikën, në realizmin politik dhe në dinjitetin që kanë këta qytetarë në këtë zonë të Tiranës në veçanti.

3-Cilat janë problemet që ka zona dhe cili do të jetë angazhimi juaj në zgjidhjen e tyre?

Dashamir Shehi (LZHK). Do të shkoj për t'u bërë një legjislator. Nuk do të jem si kryetar i një komune në kuptimin që do të shkoj dhe t'u zgjidh problemin e strehimit, apo të dritave, që edhe këtu ekzistojnë si në çdo zonë, por shkoj që t'i përfaqësoj politikisht dhe besoj se më njohin në këtë lloj funksioni. Sigurisht në një shtet që është më i mirë, pa dyshim që ka edhe më shumë drita, më shumë punë dhe më shumë shanse biznesi për të gjithë qytetarët. Kështu që, unë nuk jam njeri që premtoj se do t'ju shtroj rrugët dhe do t'ju rregulloj strehimin, sepse këto janë gjëra që janë përtej kompetencave të mia. Ajo që ofroj është platforma ime politike, dinjiteti personal dhe dëshira e pafundme që realisht punët në Shqipëri të shkojnë krejt ndryshe nga si kanë shkuar deri më sot.

4-Vlerësimi juaj për rivalët?

Dashamir Shehi (LZHK). Gjykoj se rivalët janë qytetarë të Tiranës, të shkolluar dhe nuk zbres në mungesën e qytetarisë për të mos i takuar në raste personale, ata të cilët konsiderohen rivalët e mi, apo qoftë dhe kundërshtarë. Por, gjykoj që kanë bërë zgjedhjen e gabuar. Politikisht kanë bërë zgjedhjen e gabuar, sepse pas kaq vjetëve duhet të kishin qartësinë, moralin politik që gjërat nuk ndryshohen duke u kthyer sërish mbrapsht.

5-Cilat janë epërsitë tuaja ndaj tyre?

Dashamir Shehi (LZHK). Në radhë të parë është eksperienca politike që kam, imazhi publik, i cili besoj se është i mirë, dinjiteti im personal, pasi kam 15 vjet në politikë dhe kam firmosur me miliona dollarë në emër të shtetit shqiptar dhe nuk ka dalë njeri që të ankohet, as Prokuroria, as Kontrolli i Shtetit, as media, persona të caktuar. Hyra në politikë si pasanik dhe dola fukara. Hyra si pasanik në kuptimin që jam një nga pronarët e mëdhenj të këtij qyteti dhe aktualisht vazhdoj të jetoj shumë poshtë sesa shumë fukarenj, që dje hynë me brekë dhe me kanatiere në politikë, dhe dolën me kostume luksoze.

"Panorama"

Zona 67 - Fier, aty ku kandidon z.Gëzim Veliu për "LZHK - Leka I Zogu"

Gëzim Veliu: LZHK është e vetmja forcë atdhetare

Profil

Në zonën 67 në Fier kandidon në siglën e LZHK ekonomisti i shkëlqyer z.Gëzim Veliu. Ai ka besim në alternativën LZHK si e vetmja alternativë shtendërtuese e atdhetare. Z.Gëzim Veliu ka lindur në Fier në vitin 1958, është i martuar dhe ka dy fëmijë. Ky është kandidimi i parë i tij në zgjedhje, nën siglën e "Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu". Studimet e larta i ka kryer në fakultetin Ekonomik në Universitetin e Shkodrës. Më pas ka ndjekur në sistemin pa shkëputje nga puna degën Biznes, po në këtë universitet ku ka përfunduar rezultate të shkëlqyera. Gëzim Veliu nga viti 1991 deri në vitin 1995 ka punuar në import-eksport, ndërsa në vitet 1995-2005 ka qenë pronar i fabrikës së miellit në qytetin e Vlorës. Eshtë i njohur kudo në Fier për korrektesë dhe profesionalizëm. Me bindjen se modeli që zbatoi Mbreti Zog I në qeverisjen e tij ka nevojë të rikthehet, ka provuar të hyjë në politikë. Ai shprehet se LZHK-ja mund të rikthejë besimin te shteti dhe institucionet e tij. Përballë tij kandidatët më të fortë janë Petro Koçi (PS), Vasillaq Ngresi (PD) dhe Haxhi Kalluci (LSI). Gëzim Veliu vlerëson se ai është përfaqësuesi më autentik i së djathtës ndër kandidatët e kësaj zone, dhe beson se shqiptarët në këto zgjedhje do të votojnë për të djathtën.

Intervista

1-Cilët janë zgjedhësit që do të votojnë për ju?

Gëzim Veliu (LZHK). Ata do të janë të spektrit të djathtë, dhe jo vetëm këta, por edhe ata që deri dje nuk kanë shkuar në kutitë e votimit. Duke qenë kandidat i LZHK-së, mendoj se edhe ajo pjesë intelektuale e majtë që nuk e gjen dot veten në PS nga keqqeverisja, do të votojë për mua. Kështu ata votojnë për mbretin, votojnë për alternativën e djathtë, pasi siç e kemi shprehur edhe në sloganin tonë, "Ne bëjmë shtet". Jam bir i një familjeje të thjeshtë fierake dhe zgjedhësit e mi do të jenë elektorati i thjeshtë, të cilët do të më vlerësojnë më shumë se çdo kandidat tjetër.

2- Ku bazohet platforma juaj elektorale?

Gëzim Veliu (LZHK). Ne kemi një slogan që thotë: "Ne bëjmë shtet". Duke pasur këtë slogan do të bëjmë një shtet ligjor të ndarë nga subjektet politike, i cili t'i shërbejë gjithë popullit dhe jo individëve të caktuar. Kemi disa pika kryesore si; liria e individit dhe nuk do të lejojmë që shteti të nëpërkëmbë interesat e individit. Partitë e ndryshme do të ekzistojnë lirshëm nën qeverisjen tonë. Me LZHK do të kemi një shtet, që në themelet e saj do të jetë atdhedashuria, sepse ne jemi koshientë që sot ai e ka emrin korrupsion, kemi një Shqipëri që e ka emrin koloni dhe kemi njerëz që e kanë emrin bujkrobër.

3-Cilat janë problemet që ka zona dhe cili do jetë angazhimi juaj në zgjidhjen e tyre?

Gëzim Veliu (LZHK). Kjo është një zonë urbane dhe problemet këtu nuk janë kaq të mëdha sa në zonat rurale. Konkretisht infrastruktura dhe gjelbërimi lënë shumë për të dëshiruar. Shoh që janë ndërtuar pallate që i zënë frymën njëri-tjetrit. Ka dhe probleme si energjia dhe ujësjellësi që shpresoj të zgjidhen menjëherë. Unë i shikoj me përparësi sepse jo si deputet që sjell rrugë, sjell dritë e ujë, por si bir dhe banori i kësaj zone. Do të bëj ligje së bashku me parlamentarët e tjerë, duke kërkuar me këmbëngulje për projektet, të ardhura nga buxheti i shtetit etj. Duke pasur programin afatgjatë të LZHK-së, unë shpresoj në zgjidhjen e plotë të tyre.

4-Cili është vlerësimi juaj për rivalët?

Gëzim Veliu (LZHK). I respektoj të gjithë. Pjesën më të madhe e njoh, që nga Petro Koçi, që e kam shok fëmijërie, Vasillaqin që jeton këtu, Haxhiun dhe të tjerët. Nuk kam asgjë kundër tyre, përkundrazi, ne jemi në një garë të hapur. Konkurrojmë me programet tona, me figurat dhe personalitetin tonë dhe unë uroj që në garën që kemi nisur të jemi të suksesshëm. Të nisësh një garë elektorale është e natyrshme, por mendoj se duhet të fitojë ai që ka më shumë besim tek elektorati i vet, ai deputet që nuk mendon për vete, por për atë që ka besuar tek ai, dhe në këtë prizëm i shoh si kundërshtarë politikë për subjektin që ata përfaqësojnë.

5-Cilat janë epërsitë tuaja ndaj tyre?

Gëzim Veliu (LZHK). Kandidoj në një subjekt që prioritet ka formimin e shtetit ligjor. Nuk kam qenë ndonjëherë në sferat e larta të politikës. Unë jam familjar i mirë dhe njeri tepër i thjeshtë, më i besuari për t'u zgjedhur, pasi thjeshtësia ime buron nga rrënjët e familjes sime. Jam biznesmen dhe nuk më interesojnë paratë e pista të politikës.

"Panorama"

Ligji II i Erionit: " E megjithatë (aty-aty) rrotullohet

Nga Zamir Gjurgji

Prapa kuintave të "sufler-moderatorëve"

Fushata e zgjedhjeve të ardhshme ka dalë tashmë nga skema klasike e diskutimit në ambjente të hapura - gju më gju me popullin -, duke iu kthyer stilit modern të fushatave zgjedhore europine dhe amerikane, - sy më sy me qytetarin - me sondazhe e ringje elektorale.

Një fushatë e paraprirë kryesisht nga specialistë të huaj dhe e monituruar po nga ata, e ka vënë zgjedhësin e thjeshtë para një alternative "adekuate dhe të pranueshme" me dorën tek pulti dhe sy e veshë tek "TV-të shumëngjyrësh", për të marrë vesh se kush "moderator politik" do fitojë kurorën dhe cili "sufler mediatik" do t'ia vendosë atë?

Pamundësia praktike për të ndjekur emisionet në detaje - ashtu si në një kampionat ndërkombëtar futbolli, që shikuesi duhet të bredhë nga një kanal në tjetrin, për të ndjekur ndeshje që zhvillohen afërsisht dhe në të njëjtën orë - shkakton një shpërqendrim të konsiderueshëm, pasi në të njëjtën kohë duhet të ndjekësh pesë pyetjet e Babaramos dhe 25 më tepër të Nanos (Mustafa), opinionet e Fevziut e debatin e Dudushit, tryezën e Hoxhës apo atë të Parrucës, shqipen e Xhungës apo "Fahrenheit" e Ballës.

Në këtë polifoni zërash, tekstesh, vlerësimesh, debatesh e polemikash, zgjedhësi i thjeshtë më shumë se elektor, i mbetet të sillet si selektor (më shqip, më shumë si zgjedhës, përzgjedhës), e megjithatë e përbashkëta e emisioneve të përmendura e të mospërmendura, është se përgjithësisht ringu nuk shfaqet më si një duet, as edhe si një trio, por si një kuartet.

Sondazhi i NDI-së, i bërë publik në fillim të majit, përcaktoi lojën "gjysmë-finale" (42%-PD, 34%-PS, 10%-LSI dhe 4%-LZHK) edhe pse "Gallupi" i Erionit kërkon që ta çojë arbitrarisht në fazën finale (PD dhe PS nga 34%), duke nxjerrë jashtë gare LZHK-në dhe LSI-në.

Pas këtij pirat-sondazhi të "Mjaft"-it, filloi njëhershëm të deformohej "Opinioni" i Fevziut dhe cungohej "Shqip"-ja e Xhungës.

Nga debati i të mërkurës së Fevziut...

Fevziu i së mërkurës, jo pa qëllim kishte ftuar Leskajn e PS-së, Topallin e PD-së dhe në krahët respektivë Milon e PDS-së dhe Spahiun e LZHK-së, ku "pas shpinës" së Fevziut qëndronte Dragoti i AD-së, si për të bërë me dije teleshikuesin se figurat qendrore ishin ato femërore, ndërsa meshkujt kishin role episodike e të barasvlershme.

Detaji tjetër skenik ishte edhe vënia ballas e dy figurave që nuk kanë të njëjtën peshë në politikën-partiake, Milon dhe Spahinë. Milo vinte si një kryetar i një Partie të ndarë tre pjesë: - Nga PSD e Gjinushit, Milos dhe Laços, në PSD-në e Gjinushit, në PDS-në e Milos dhe PBL-në e Laços dhe me shterrje individësh si Pango dhe Apostoli, ndërsa Spahia në kahje të kundërt, nga Kryetar i PLL-së, në përfaqësuesin e LZHK-së (PLL-Spahia, PDR-Shehi, PDM-Ypi dhe P.Kons-Ruço) dhe me prurje ballisto-republikane Begeja-Barusha dhe Roqi-Metko.

Gjendur mes cinizmit allamashkullor të Leskajt, e cila përpiqej që të lyente me miell të bardhë këmbën e saj "të ulkonjës", konstatimeve të sakta tekniko-statistikore të Topallit, tentativave dështake të Milos për të qëndruar mes "progresit" të Leskajt dhe "regresit" të Topallit me "progres minimal", - Spahisë s'i mbetej veçse në kohën e tij të futur në ujë, të demaskonte rolin e shtetit si një instrument që varfëron skajshëm qytetarët e tij, duke i cenuar pikësëpari në dinjitetin e tyre, të demaskonte ujësjellësat dhe rrugët e Milos, duke i bërë me dije se për të udhëtuar mes dy qyteteve shqiptare, në rastin më të mirë duhet të përshkosh gjashtë qytete dhe në rastin më të keq, tre shtete; të demaskonte rolin tejet të shfytyruar të shtetit aktual shqiptar në politikat ekonomike, si pasojë e të cilave numri i vetëvrasjeve të kryefamiljarëve shtohet në mënyrë galopante (këtu gjen vend e futet maniako-psikologu Dragoti dhe i kërkon një emër kryefamiljari!!!); të vlerësonte rolin e shtetit të Zogut (dhe të përballej me Milon që si nolist i thekur gjente shteg për të sulmuar Monarkinë), të ishte realist duke u prononcuar se spektri politik shqiptar nuk është dy-polar, por "katërkëndësh" e të ndeshej me cinizmin tipik të Fevziut, me shprehjen e tij përmbyllëse "tani në fund e gjete për të thënë këto"... Prandaj edhe në fund të (e)misionit televiziv, Spahiu doli politikisht e moralisht i fituar nga kurthi i "opinionistëve"...

...tek dueli i të enjtes së Xhungës

"Shqip", emisioni më i spikatur i TCH-së, 24 orë më pas, i ofronte teleshikuesit të gjerë një inskenim thuajse të njëjtë si ai i Fevziut të Klanit, mbështetur në "Eurekën" e Erion Veliajt: "E megjithatë, (aty-aty) rrotullohet".

Drejtuesja e nisi me një provokim gazetaresk emisionin duke "prezantuar partitë e vogla", në një kohë që në mini-ekranet shfaqeshin Fatmir Mediu i PR-së, Skënder Gjinushi i PSD-së dhe Dashamir Shehi i LZHK-së. Në këtë mënyrë, Xhunga "pa dashje" po sinkronizonte lajmin e saj me "diktofonin" e Fevziut, se të mëdha dhe të vogla quhen partitë sipas orekseve të moderatorëve "kombëtarë", e për më tepër që njëra prej tyre ishte koalicion.

Kësisoj, PD-ja që kishte ftuar Fevziu ishte e paftuar te Xhunga, LZHK-ja ishte po në atë pozicion-ku kreu i PLL-së ishte zëvendësuar me kreun e PDR-së - vendin e PDS-së së Milos e kishte zënë PSD-ja e Gjinushit, ndërsa vendin e Dragotit të AD-së, e kishte zënë "dragoi" i PR-së (rastësi e çudi, AD dhe PR, me krerët Godo-Imami, janë bashkëpartitë e kushtetutës antikombëtare e grekofile së PS-së).

Edhe emisioni në radhë kishte si epiqendër sulmin ndaj LZHK-në, por nëse në rastin e "Opinionit" sulmin me shpatë e kryente Laskaj ndaj Spahisë, kësaj radhe ishte Mediu kundër Shehit, nëse "thikën pas shpine" e kryente Milo demokrat-social, kësaj radhe e bënte Gjinushi social-demokrat, i cili gjente rastin për të sulmuar majtas e djathtas, për të provokuar edhe mbi spektrin e politkës shqiptare, se "dominohet nga republikano-demokratët dhe social-demokratët Nano-Gjinushi". E përsëri LZHK-ja "del tepër".

E pavlerë për të shtuar rreshta për Mediun, pasi është i vetmi politikan që njëherazi qahej, qeshte, buzëqeshte, skërmitej, bëhej serioz, ngryste vetullat dhe imitonte Edi Ramën alla -republikançe (nga Olldashi Olldelja, në Dashi Delja). Fatmiri ndiente kështu fundin e një ushtari pa ushtri e gjeneral të gjallë.

Shqipja e Xhungës nxori në pah edhe nervozizmin "in extremis" të Gjinushit, të cilit tashmë nuk i dilnin llogaritë matematikore për ta shpëtuar Partinë e tij, por i kishte mbetur të rrotullonte poshtë e lart stilolapsin e tij që "nuk lë më bojë në fletën e bardhë të votimit".

Ndërsa përfaqësuesit të LZHK-së Dashamir Shehi, - edhe pse përballej me një stuhi-histeri republikane në 'TCH', që zëvendësonte murlanin Leskaj-Dragoti ndaj Spahisë, - i mbetej të sqaronte se pa një shtet nuk mund të ketë as politika sociale e as liberale, e të ishte në sintoni me homologun e tij Spahiu, mbi katër forcat relevante të politikës shqiptare dhe, mbi të gjitha, për të dhënë mesazhin se liberal-demokratët dhe të djathtët mund dhe duhet të bashkëpunojnë mbasi të marrin votat direkte të elektoratit shqiptar, dhe jo ato "të kredive të selive demokrate e socialiste".

Nuk e dimë se kush ishte dashi dhe delja e emisionit sipas Mediut, por ky i fundit doli rruar e qethur, qoftë si dash e qoftë si dele. Ajo që vlen të fokusohet në këtë pështjellim moti, koalicionesh të zgjeruar majtas e djathtas, është diçka më e rëndësishme se gjethet e rëna, është "pylli", edhepse "drurët" e pengojnë atë. Kësisoj, nuk është e vështirë të vërehet se "ky pyll katërkëndësh" është jo vetëm plot me kërpurdha shumëngjyrëshe, por mbi te gjitha, me Dushk e Shkozë, Lis dhe Ah.

"Dirty dozen" dhe "13"-a e tyre

Nga Zamir Gjurgji

Kryetari i Partisë Socialiste ia arriti që me një mbidozë të theksuar dëshpërimi, të mos u lerë duzinës së kandidat-deputetëve socialistë tiranas ndonjë alternativë tjetër, veçse atë të fundit të tmerrshëm.Takimi i mbajtur në fundjavë në ambjentet e ngushta të Pallatit të Sportit, ishte njëherazi shkëlqimi poetik e rënia e lirë politike e tij dhe Partisë që drejton.

Tani, edhe ata që ishin shpresëplotë mbi një mandat të tretë socialist, janë kthyer vrik në shpresëprerë, pasi fytyra e zbehtë e sytë pa jetë të bashkëshortes së kryeministrit, shprehnin qartë se "Fatos Nano ka maru", edhe pse zërat kumbues të adoleshentëve me shumicë, nxitur nga efekte ndriçuese si ato të "night-club", krijonin një kor mbresëlënës.

Një politikan karriere si Fatos Nano, që edhe pokerin e luan si profesionist, e pamundur që të luante kartën e bllofit, kur me këtë kartë kishte dalë bllof pak më parë kundërparti i tij. ("Berisha ik", është një sent back i "mesazhit" jofrutdhënës të Berishës "Nano ik").

Një njeri që detyrohet të lerë bosh karrigen e kryeministrit dhe vetëtimthi e ri-zë atë, duke bërë lesheli metistët dhe mishmash "të pareformuarit" e Gramozit, zor se do të prezantonte një "dirty dozen" për të qeverisur "me duar të pastra" - siç i kërkohet me ekzigjencë nga faktori ndërkombëtar -, zor se do të luante me "numrin e tersit", nëse do të kërkonte një "full" fitues, për të mbetur "full time" në lojë.

Nano zgjodhi bllofin me letra të hapura, si për të treguar se bashkë me (v)erën ikën jo vetëm ai, por edhe suita që e ka ndjekur tranzit në dy mandatet e tallashqeverisjes.

I gjithë teksti i fjalimit, shihet si fjala e lamtumirës së një politikani që kur e kupton se i ka mbaruar "krediti" vendor e ndërkombëtar, nuk i bie murit me kokë, por kthen kokën nga muri, për të dalë nga po ajo portë që ka hyrë - e për këtë gjest vlen të konsiderohet diplomat - ndërsa fjala i tij e lamtumirës nuk do merrte kuptim pa vulën "e njomë" Voto:

1.Angjelin (që banania të shpallet mollë e ndaluar).

2.Toskën (që më shumë uniforma blu të mbulohen me qefin të bardhë).

3.Idrizin (që trau të bëhet qime).

4. Harasanin (që KESH-i t'i grabisë paret kesh).

5 Poçin (që Korridori 8 të tatohet me 20 % TVSH).

6.Ketën (që nxënësi të ketë thonj të zbardhur e damarë të nxirë).

7.Ahmetajn (që Altelecomi të katandiset si kokoshi në thelë).

8.Kodhelin (që kromozomet x apo y, të mvishen me "silikon")

9.Meksin (që Tirana e Re t'i mbetet "Dorës së Vjetër").

10. Malajn (që Kaç Çaushit t'i ndrijë fytyra).

11.Ulqinin (që lavatriçja të shndërrohet në lavanderi).

12.Ramën (që gazetarëve t'u thyhen dhëmbë e dhëmballë).

Fatos Nano tregon në këtë mënyrë se ai dhe vetëm ai është kapiteni i anijes që do mbysë, por nëse në variantin klasik kapiteni e braktis i fundit anijen, në variantin "progresist" Nano gatitet të hedhë në ujërat e ndotura të Lanës "dymbëdhjetëshen e pistë", dhe ashtu i pari, pret një "copter" që ta tërheqë me shpejtësi lart, e ta çojë të nisë pushimet e një korrikut, në hotelet luksoze dhe me ujë qelibar të Sharm el Sheikut.

Pas atentatit kundër gazetarit të njohur të "Bota Sot" Bardhyl Ajeti

Komunistët janë "të dalluar" për atentate

Luan H. Gashi

New York

Të drejtosh plumbat kundër kolumnistit Bardhyl Ajeti, është njëlloj sikur të dalësh kundra pavarësisë së Kosovës, fjalës së lirë, demokracisë, progresit dhe kundër lexuesve të rregullt të "Botës Sot". Bardhyl Ajeti u bë i lexueshëm dhe i adhuruar në të gjitha hapësirat gjeografike shqiptare për shkak të pendës së tij të mprehtë. Por plumbi që goditi trupin e tij, për fat nuk i mori jetën. Ai po përmirësohet dhe do të vazhdojë detyrën e tij, më mirë me thënë, misionin e tij në dobi të atdheut. Ai gjithmonë do të luftojë kundër armiqve dhe tradhtarëve të Kosovës.

Bardhyli karakterizohet nga guximi dhe jo nga frika. Edhe stafi i "Bota Sot", duke qenë kryekëput atdhetar, nuk e ka shuajtur aktivitetin, edhe pse i janë vrarë yjet e tij duke filluar nga Enver Maloku deri te atentati i fundit ndaj Bardhyl Ajetit.

Natyrshëm lind pyetja, pse i janë sulur të mallkuarit "Botës Sot" duke atentuar për vrasje Bardhyl Ajetin? Mos ndoshta, sepse ai është përfaqësuesi dhe gjeneratori i fjalës së lirë? Apo sepse është patriot deri në fund i kombit shqiptar? Mos ndoshta se është luftëtar i lirisë dhe i pavarësisë së Kosovës? Sepse është fund e krye në përkrahje të arkitektit dhe simbolit të pavarësisë së Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova dhe LDK-së? Ndoshta sepse ai ka diskredituar të gjitha aleancat e fshehta komuniste të drejtuara nga kuislingu Fatos Nano që akoma dëshiron ta shohë Kosovën të arrnuar nën Jugosllavinë? Apo sepse Bardhyli dhe shokët e tij publikuan ngjarje dhe ndodhira ku dënohej morali i dobët i rrugaçëve të kohës së luftës, anarkia, korrupsioni, vjedhja dhe grabitja e pronave?

Kolumnisti ynë ishte gjithmonë në mbrojtje të universitetit të Tetovës. Me dashamirësi të madhe publikoi artikuj në mbrojtje të komandantit dhe ish-kryeministrit Ramush Haradinaj. Shkroi pa pushim për Çamërinë, Preshevën, Bujanovcin dhe trojet shqiptare në Mal të Zi. Ky është pra gazetari Bardhyl Ajeti që edhe sot, ma merr mendja, penën e tij nuk e ndalon megjithëse ndodhet në shtratin e spitalit. Ai vazhdon të shkruajë ashtu siç i ka hije, duke u bërë kështu me energjinë e tij të pashterrshme, një shembull në fushën e gazetarisë. Ai po na lë gjurmët e një shqiptari patriot, e një luftëtari të paepur për kombin shqiptar.

Bardhyli e përdor penën e tij pa iu dridhur dora. Ai urren servilizmin, kompromisin dhe dinakëritë. Bardhyli përkujton me respekt dhe mallëngjim kolegët e tij që u vranë nga vrasësit rrogëtarë tinzarë; nga vrasësit që pas mesnate kryejnë aktet e tyre pas ferrave si lepujt dhe mijtë e trembur. Bardhyli si burrë i vërtetë, i tregon hapur, pa ndrojtje, pa frikë, të gjithë shqiptarëve se kush janë autorët e krimeve.

Duke përfunduar këto rreshta, u bëjmë thirrje organizatave shtetërore e politike, shqiptare e të huaja, të angazhojnë mekanizamat përkatëse për zbulimin e krimeve të njëpasnjëshme që ushtrohen ndaj stafit të "Bota Sot" dhe figurave politike të LDK-së. Bardhyl Ajetit i urojmë shërim te shpejtë dhe angazhim dinamik në "Botën Sot" e në gjithë botën shqiptare.

Komunistët janë të dalluar për atentate; atyre iu vret sytë shtypi i lirë, i pezmaton pluralizmi politik, shteti, ligji dhe drejtësia. Këta komunistë i varrosi një herë e përgjithmonë pavarësia e Kosovës dhe e vetmja rrugë qu iu ka mbetur komunistëve është të fshehin kokën si breshka nën guackë, njësoj si i ndodhi diktatorit Sadam Hysenit dhe agjentëve të tij. Ndërsa Kosova do ta mbajë kokën lart, vetëm kur të çlirohet nga këta gjarprinj të gjakut.

Këshilltari i Nanos Ilir Kulla dirigjon BISH-in në kohën 4/4-ta

Ndërhyrja arrogante e Fatos Nanos në religjon

Nga Zamir Gjurgji

Preludi i "lavdisë"

Prania e kreut të KMSH-së, z.Selim Muça, në fushatën zgjedhore të kandidatit të PS-së në Dibër, nuk është një rrufe në qiellin e hapur të qershorit, por një bubullimë në "qiellin plot re të zeza elektorale" të këtij muaji, "shiun" dhe "breshërin" e të cilave pritet ta ndiejmë mbi supe në muajin pasardhës.

Duke qenë se shpërdorimi - deri në vdekje - me figurat e larta të KMSH-së është një fenomen me preçedentë, vlen të theksojmë se kush "kompozon", kush "dirigjon", cili është "shkopi", kush janë ata që bëjnë "bis" dhe kush janë ata që nuk duan të bëhen pis. Për më tepër, pse u zgjodh "me detyrim&përcaktim" (si loja damë e periudhës moniste), njeriu i dashur i Namik Dokles dhe njeriu i duhur i Fatos Nanos.

Koncert në vitin 2005

Gjatë periudhës së vështirë të mbijetesës së OJQ-së KMSH (sot BISH), Partia Socialiste ka treguar se e njeh dhe përdor mirë gjuhën e "kërbaçit" dhe "kulaçit" ndaj BISH-TAVE të saj, bashkëpunëtorëve të strukturave të vjetra të Sigurimit të Shtetit.

"Kërbaçin" e përdori kur ekzekutoi profesionalisht, me dy plumba TT-je me silenciator, direkt e në zemër dhe në prani të kamerave të fshehta të vendosura dy ditë më parë nga SHISH, bashkëpunëtorin e saj të vjetër (në moshë), Sali Tivari. Në vazhdë, përdori "kulaçin", duke vendosur bashkëpunëtorin e saj të vjetër (edhe në moshë) gollobordasin Selim Muça, ndaj të cilit nuk tërheq këmbëzën e TT-së, por shtrëngon fort litarin e gjatë të belaxhiut, të PP-së.

Pastaj-më, kryeqeveritari dhe kreu de fakto i SHISH (sipas prononcimit të tij), bëhet edhe kompozitor-plagjiator i "Nabuko Donosov"-it (në vend të popullit, kërkon të bashkojë të gjithë fetë në një të vetme), e ku dirigjent ka përzgjedhur fon Kullën, i cili e ka fort për zemër dirigjimin në kohën "4/4"-ta.

Përtej tragji-komizmit të realitetit shqiptar në këtë klimë të thatë zgjedhore, Shqipëria rishfaqet vend unikal ku kryepolitikani kthehet në kryeteolog (Fatos Nano në zyrat e KMSH-së) dhe ku kryeteologu kthehet në politikan (Selim Muça në Dibër).

Ndjesia që përftohet në këtë rast është kallkrupje, ku laicizmi shqiptar - ndarja e shtetit nga feja - është kafshatë që s'kapërdihet nga vetë "laikët" qeveritarë, që jo vetëm nuk janë të divorcuar, por shijojnë "muajin veror të mjaltit" me institucionin religjioz.

Kësisoj, në KMSH tenton sundimin kulti i Njëshit, që sfidon me arrogancë e prepotencë kultin fetar, nën moton e pashpallur, por të vetëkuptuar: "Unë jam kali (Nano), prapa më vjen BISH-ti". Mbledhjet komunitare ngjajnë kryekëput me KPD-të socialiste, "klonime" që kryhen në emër të kushtetutës, ndërsa drejtuesit më të lartë të këtij institucioni përjetojnë gjendjen psikologjike të kryetarit të PS-së: kur ky është me humor të mirë, klima është e tolerueshme, kur kryetari gjëmon në podiumet partiake dhe elektorale, shpina e homologut (lexo: ventrilokut) përkulet, sytë picërrohen e vokalicat shpeshtohen.

Kur drejtuesi abuzon me postin pushtetar

Për një periudhë kohe s'kam qenë reagues ndaj padrejtësive e hipokrizive të panumërta PS-KMSH, duke e gjetur me vend të shkoja pas shprehjes popullore "kur rruga është moçalishte, grasato mjetin tënd", por kur rruga u bë baltë fare, atëherë vendosa të reagoj mediatikisht. Përndryshe, më mbetej t'i nënshtrohesha krijesës "ruku e sexhde", ngase

personi që shpreson se në një institucion laiko-fetar mund të jetojë si besimtar hyjnor, do ta ndiejë veten në siklet, ku vështirë të jetosh e përjetosh dyzueshëm atë që aspiron. Drejtuesit e "superstrukturës" lëvizin (pu)shtetarisht, në kah të kundërt me të drejtuarit e "bazës" joshtetare e fetare. Rrjedhimisht, tensioni që shkaktohet nga këto forca me kahje të kundërta ngrihet, duke shkaktuar mbivendosje zhurmuese në vend të bashkërendimit harmonik. Në këtë rast, toleranca në "shtëpinë me kulm të përbashkët" që duan të ndërtojnë Nano dhe Muça, merr pa dashjen time kuptim pezhorativ, atë që edhe z.Nikolas Sarkozy (ideatori dhe promovuesi i "Islam de France, në vend të "Islam en France"), me gjithë dashamirësinë e tij për harmoni ndërfetare në Francë e më gjerë, nuk mund t'i japë kuptim tjetër shprehjes idiomatike të gjuhës së tij amtare, "maison de tolerancë" (shtëpi publike, kuplara, bordello), veçse atë të Fjalorit.

Kjo është toleranca alla-shqiptare, ashtu si edhe komunizmi alla-shqiptar, ku "tellalli" ia kalon edhe "të zotit", e ku Selim Muça mbetet rast flagrant i hipokrizisë politike e fetare, pasi nëse ditën për diell merr e zbaton rigorozisht urdhrat e Fatos Nanos, pasditeve shtiret si simpatizant e "kushëri" i Sali Berishës; nëse në zyrat e KMSH-së betohet në "qimen e pejgamberit" për devocion hyjnor, në zyrat e PS-së nxjerr nga xhepi i majtë teserën e zhubrosur e të dalë boje të PS-së, duke u shfaqur "si rryp transmisioni" mes... Frontit dhe... "Teologjisë".

Në gjurmët e një "Katovice" religjioze

Pas ardhjes së socialistëve në pushtet, në vend mbretëron korrupsioni (moralo-profesional), kontrabanda (e ideve dhe mendimeve) dhe droga (politiko-partiake), ndërsa në BISH, po gjen zbatim "Katovica" fetare.

Drejtuesit më të lartë të tij kanë "bekim" pushtetar, prandaj bëjnë "amen" të tillë, qoftë në Dibër, e qoftë në Vorë, qoftë në Devoll, e qoftë në Tiranë, qoftë gjetkë e qoftë gjetiu.

Këta komunitarë të tredhur, shërbejnë vetëm si mashë për të kapur pisk të gjithë ata individë që nuk zbatojnë lepe-peqe direktivat pushtetare, të gjithë ata që i druhen Zotit Një dhe jo zotave të panumërt si Nano, Rama, Meta, Kulla, pse jo dhe Shaqiri-Keta.

Ashtu si social-komunistët dibranë pa din e pa iman, edhe veglat e tyre të verbra që janë maja e Piramidës së KMSH-së, mishërojnë të njëjtin shpirtligësi e shpirtvogëlsi, edhe pse flasin e përflasin "në emër të Islamit", ashtu si dikur "në emër të Partisë e Popullit".

Kjo është trimëria dhe vetësiguria që të jep "liçenca" e partiakëve pushtetarë, të cilëve u intereson e njëherazi ngulmojnë që vota e muslimanëve të shkojë sa më majtas, edhe pse këta të fundit e konsiderojnë krahun majtas si atë të Shejtanit.

Kjo është "çorba katoviciane"e gatuar me "dorë të ngrohtë", që drejtuesit aktualë të KMSH-së e kanë gëlltitur lugë pas luge një herë e një kohë, por që u duhet ta vjellin njëkohshëm para atyre individëve besimtarë që "thiun" nuk e kanë provuar qoftë edhe një herë të vetme, e që kështu duan edhe të thinjen.

___________________________

LZHK prezanton kandidatët e saj nëpër zonat elektorale

Fushata e LZHK hyn në fazën finale

Tirana, Shkodra, Durrësi, Kavaja, Elbasani presin me nderim Mbretin Leka dhe përfaqësuesit e Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar në prezantimin e kandidatëve nëpër zona. Dita e zgjedhjeve më 3 korrik do të kurorëzojë fitoren e së djathtës shqiptare - "LZHK-Leka I Zogu"

Countdown

Nga Neritan Kolgjini

Deri më 3 korrik ditën e zgjedhjeve kanë mbetur edhe 28 ditë, të cilat do të jenë më të nxehtat e kësaj fushate zgjedhore, jo vetëm pë shkak të temperaturës sezonale, por edhe për shkak të drejtimit që po merr kjo fushatë me drunj e dushqe. Prandaj është në detyrimin e çdo mbështetësi të "LZHK - Leka I Zogu" që të angazhohet maksimalisht në këtë fushatë, të paparë deri më sot, jo vetëm nga mënyra e organizimit të saj e kuadri ligjor e institucional, por edhe për shkak se në të merr pjesë për herë të parë në historinë e këtij vendi, simboli kombëtar i shqiptarëve, Mbreti Leka I. Nisma e tij fisnike është e tillë, jo vetëm në program e në njerëzit që e përfaqësojnë, por bash në vetë thelbin e saj si Lëvizje për Zhvillim Kombëtar. Shqiptarët kanë rastin e artë të tregojnë se e duan emrin komb e atdhe, duke votuar për një alternativë nacionaliste siç është "LZHK-Leka I Zogu". Ndërsa përfaqësuesit e saj si kandidatë nëpër zona dhe nëpër 100 shtabet elektorale, duhet të punojnë në maksimumin e fuqive të tyre, për t'i treguar këtij populli se ne jemi vërtet njerëzit më të besueshëm e që nuk ua kthejmë shpinën atyre që u japim besën. Tashmë edhe koha për atë betejë finale të 3 korrikut po afrohet dhe 28 ditët që na ndajnë, mund të fillojmë fare mirë t'i numërojmë si në një countdown. Pra asgjë s'mund t'i lihet inercisë e rastësisë. Kjo është një betejë dinjiteti, ku luhet me emrin e pjesës më fisnike të këtij kombi, me emrin e pjesës më të djathtë, më antikomuniste, më demokratike e më sakrifikuese për këtë vend. Pikërisht sepse është një çështje nderi, duhet që këto 28 ditë të mos pushojmë asnjë minutë, deri sa të realizojmë atë boom elektoral, i cili do t'u apelojë mendjeve të çoroditura të politikës shqiptare se geni shqiptar nuk mund të poshtërohet më siç është bërë deri më sot me komunistë të kënaqur e komunistë të inatosur. Tashmë jemi në një countdown 28-ditësh dhe gjithë energjitë duhet të përqendrohen për një fitore historike të LZHK-së. Dhe për t'ia arritur kësaj duhet besim. Me Mbretin në krye, kemi të gjitha arsyet të besojmë. Vetëm 28 ditë janë - countdown...

Reportazh nga Kolesjani, i njohur si Termopilet shqiptare

LZHK, shansi historik i shqiptarëve

Prezantimi i Ekrem Spahisë në Kolesjan të Kukësit shënoi edhe hapjen zyrtarisht të fushatës elektorale të Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar në zonën 12. Morën pjesë intelektualët e famshëm Fadil Spahiu, Dritan Spahiu, Islam Spahiu

Nga Sulejman Dida

Kryetar i LZHK, Kukës

Kolesjani

Një prej fshatrave më të shquar të Lumës dhe krejt vendit, siç është Kolesjani, priti me entuziazëm birin e vet të familjes fisnike të Lumës Ekrem Spahia dhe tregoi se është i vendosur ta mbështesë atë në fushatën zgjedhore. Të majtë e të djathtë, siç u shprehën disa prej banorëve, do të bashkohen rreth kandidatit të LZHK-s, për një fitore të sigurt, sepse vetëm kështu i japim një mesazh popullit për të vërtetën, sepse Kolesjani në momente të rëndësishme historike është i bashkuar. Dhjetëra banorë të Kolesjanit dhe të Lumës e kanë pritur deputetin e tyre në hyrje të Kukësit duke formuar një kordon të gjatë flamujsh nga ku kanë udhëtuar më pas drejt Qafës së Kolesjanit. Këtij fshati duket se po i jepet për herë të dytë nji shans që të orientojë dhe të vendosë për deputetin e krahinës. Në vitin 1923 ishte ky fshat që zhvilloi fushatën dhe e zgjodhi deputet një personazh si Avni Rustemin, dhe tani pas më shumë se 8 dekadash është ky fshat që angazhohet për fushatën e deputetit, kësaj here pinjollit të vet Ekrem Spahisë.

Pak histori

Në të shkuarën ky fshat u persekutua si rrallë të tjerë nga diktatura, nga ky fshat kanë dalë figura të shquara të historisë së Shqipërisë ndërsa të gjithë e njohim si Termopilet e Lumës, ku me 1912 u vendos fati i vendit duke mundur ushtrinë pushtuese serbe që synonte të kapte detin. Nga ky fshat arsmidashës kanë dalë figura të shquara udhëheqëse në kohë të ndryshme si dhe personalitete të shkencës. Mu për këtë arsye diktatura e pa të vështirë të vendoste regjimin shtypës. Dhe persekutimi u shtri shumë thellë me familjet e akademikëve dhe profesorëve të shquar, luftëtarëve e shkëncëtarëve me kontribut për vendin. Persekutimi përfshiu edhe familjen e Gafurrit, babës së Ekremit i cili rreth 30 vjet i kalon në Laç si i dëbuar e internuar.

Kolesjani dhe LZHK

"LZHK nderon Kolesjanin tue caktue Ekremin aty si kandidat, ndersa Kolesjani do ta nderojë LZHK-në tue zgjedhë Ekremin deputet," - u shpreh një prej banorëve të fshatit në tubimin e organizuar me popullin në Qafë. Për mitingun elektoral kishin udhëtuar nga Tiranë edhe disa prej personaliteve të njohur si Dr.Prof. Fadil Spahia, Dr.Prof.Dritan Spahia, (ky i fundit edhe funksionar i lartë i Partisë Demokratike të Shqipërisë) Ilir Spahia, Islam Spahia, Refik Spahia etj.. Zakonisht deputetët na i sjellin partitë nga lart, tha një tjetër përfaqësuses i fshatit, ndërsa sot kemi rastin me mbështetë djalin tonë, i cili ka dhanë prova të politikanit aktiv dhe energjik për probleme të popullit. Ekremi na ka nderue edhe gjatë legjislaturës së shkueme, sepse ai i ka dalë zot Kukësit, Kosovës dhe Çamërisë edhe pse nuk i ka qenë i zgjedhur prej nesh. Ne kemi vuejtë për shtet prandaj duhet dhe do ta mbështesim LZHK dhe Ekrem Spahinë, sepse vetëm këta mund të bëjnë shtet. Të tjerët i kemi provue, i kemi votue dhe qe ku jemi sot, në mes të katër rrugëve, të shpërndamë nëpër botë, me jetë të pasigurt, të papunë, të pa shpresë.

Në takimin eletoral mbajti një fjalim dr.prof.Fadil Spahia, i cili duke treguar vlerat e larta që ka ky fshat, përmendi episode nga fillimi i shekullit 20, kur burrat e këtij fshati kanë udhëhequr betejat historike pikërisht duke u bashkue së pari mes veti dhe duke u ba shembull për krahinën e Lumës dhe krejt rajonin. Profesori nënvizoi faktin se edhe sot është koha kur Kolesjani dhe krejt populli shqiptar duhet të bashkohet rreth Lëvizjes për zhvillim kombëtar për shpëtimin e vendit nga gremisja e ma tejshme, për ringjalljen e energjive përtëritëse. Dhe mesazhin duheta ta japë ashtu si dikurë në histori ky fshat fisnik që përbën një vlerë në mozaikun shqiptar. Ai i ftoi banorët të tregonin cilësitë e të parëve të tyre e të ngriheshin mbi ambicjet me të cilat partitë i kanë indoktrinuar njerëzit. Partia më e madhe është Shqipëria, është kombi ndërsa LZHK është e ardhmja e gjithësecilit, është domosdoshmëria që e kërkon koha. Vetëm me LZHK ju do të mund të jetoni pa frikë në familket tuaja, ju mind të ndërtoni biznesin dhe pronat tuaja, ju mund të ndiheni krenarë se jeni shqiptarë. Këto ishin porositë që u dha profesor Fadil Spahia banorëve të Kolesjanit në mitingun elektoral të Ekrem Spahisë, i cili kandidon në vendlindje në emër të LZHK.

Mitingun e përshëndetën edhe perfaqësues të fiseve Korbi, Bulica etj.. Argumenti i tyre ishte ky: Ekremi asht deputet edhe pa ne, por nëse ai nuk del prej këtu, atëherë ai asht ma pak i fortë dhe ne jemi përsëri si gjithnji pa përfaqësues. Ne duke votuar Ekremin votojmë jo një gjumash parlamenti dhe as një hajdut, por një qeveritar të ardhshëm, një politikan aktiv dhe patriot. Por Kolesjani ka me tregue veten - tha një banor, i cili për nga bindjet tha se ishte i majtë, Kolesjani ka me e nxjerrë deputetin e vet, - Ekremin.

Osman Axhami, një prej drejtuesve të LZHK në Kukës, u shpreh se duke patur parasysh opinionin dominues në fshatrat e Lumes, populli do ta votojë Ekremin dhe LZHK-në, sepse ka nevojë për shtetin, ka nevojë për zhvillim ekonomik, për të cilin të gjithë jemi të bindur se vetëm kjo forcë politike mund të na përfaqësojë. Në emër të qindra anëtarëve të PRSH në Kukës si dhe familjeve të tyre, ne i garantojmë fitoren e sigurt Ekremit dhe LZHK-së.

As komunistët e vjetër, as komunistët e rinj nuk ka shpresë

Qeveria e sotme na ka dhanë bukë të bardhë e faqe të zezë, - tha një banor i moshuar. Asnjë dritë jeshile nuk duket në horizont me socialkomiunistët. As komunistët e vjetër, as komunistët e rinj nuk e kanë gja popullin shqiptar, sepse ne po i largohemi çdo ditë e ma shumë Europës, veç rrena janë ato që thonë do të integrohemi, ne po na vdesin djemtë nëpër dete dhe malet e hueja. Asht frikë edhe kur dërgojmë vajzat në shkollë, sepse kriminelët janë të lirë dhe për fushe, me dalë jashtë me punue s'kena çka me shitë me ble vizë...

Ekremi nga ana vet iu drejtua banorëve me shprehjet se forca buron pikërisht nga vendlindja dhe se ai e ka zgjedhë Kolesjanin për me ba nisjen e fushatës, pikërisht sepse ky fshat do ta mbështesë nëse e gjykon të drejtë. Unë nuk lus as detyroj askënd të votojë për mua, tha deputeti Spahia, por ju siguroj se nëse votoni për mua dhe LZHK nuk kemi për t'u zhgënjyer asnjiherë. Unë e di se ju keni probleme të forta ekonomike, por ne nuk do të lejojmë grabitjen e mëtejshme të besimit tuaj e të pasurive tuaja të çmuara natyrore e njerëzore. Ne do t'ju krijojmë kushte më të mira që ju të jetoni me dinjitet në vendit tuaj, që ju ta ndërtoni me duart tuaja të ardhmen tuaj. Në nuk do të lejojmë të nëpërkëmbeni më nga burokracia e nga krimi, ne do të rivendosim ligjin e dënimit me vdekje dhe do të zgjidhim problemin e pronave pa krijuar shumë dhimbje. Ju nuk do të trajtoheni tashmë të veçuar, por do të integroheni me pjesën tjetër të vendit të shqiptarëve, sepse prioritet i parë i yni për infrastrukturën është rruga Durrës-Kukës-Prishtinë, ndërsa së shpejti unë do të kërkoj rregullimin e rrugës Kukës - Peshkopi si dhe sistemimin sipas parametrave kombëtare të rrugës Kukës-Kolesjan. Në këtë fshat do të investojmë edhe për objektet e kultit si dhe do të mbështesim fermerët me mikrokredi për zhvillimin e sektorit të blegtorisë. Deputeti Spahia duke iu qasur faktit që aty është ngritur edhe aeroporti si dhe do të ndërtohet korridori Durrës-Kukës-Prishtinë nënvizoi rendësinë që do të marrë zhvillimi i turizmit malor në këtë zonë të veçantë dhe me vlera të rralla natyrore.

Banorët dhe politika

Mjaft banorë të Kolesjanit duket se janë shumë të interesuar jo vetëm për të ardhmen e tyre por edhe të koalicioneve të mundshme. "Me kë do të bëni koalicion, me cilën parti?" Deputeti Spahia tha që koalicionin do ta bëjë sigurisht me shqiptarë, por jo me ato janë dëshmuar kundër interesave të popullit shqiptar, kundër interesave kombëtare. Një banor tjetër, pyeti se si do të nxirrej vendi nga humnera kur siç tha, 90% e ekonomisë asht privatizu, 1,5 milion emigrantë, 500 mijë të papunë, 500 mijë pensionistë... si do ta zhvilloni vendin? Përgjigjja ishte e shkurtër, e saktë: ne bëjmë shtet.

Më pas banorët komentuan mes tyre se pikërisht ishte shteti që u kishte munguar, ose ishte por i kishte keqpërdorë, sepse vetëm emrin e kishte të tillë, por që nuk ishte i tillë. Baza si gjithmonë i përjeton edhe detajet e tejkalueme të politikës. Një djalosh bën pyetjen se çfarë u ba me deputetët e perfolur për mungesë në kohën që i duheshin opozitës... Spahia tha se ata e kishin marrë përgjigjen menjiherë, ishin përjashtuar nga partia.

Deputeti shtoi se edhe nja 12 deputetë të pariciklueshëm (që nuk janë rizgjedhë si kandidatë nga PD) kanë kërkuar të kandidojnë për LZHK por i kemi refuzuar, përveç një rasti në Durrës.

Mitingu i deputetit Spahia në Kolesjan me banorët bashkëfshatarë të tij, shënoi premtimin e madh dhe historik të fshatit Kolesjan se ata, banorët e këtij fshati të shquar, do të bëhen ekipi propagandues për djalin e tyre dhe se do të fitojnë.

Qindra banorë të fshtarave të pellgut të Kukësit e kanë përshëndetur deputetin Ekrem Spahia gjatë rrugës për në Kolesjan si dhe gjatë kthimit nga Kolesjani. Sllogani më i përhapur nëpër zonë është "Ne bëjmë shtet" si dhe "Ekremi deputet".

Një ndikim të fuqishëm në zonë pat edhe udhëtimi nga Tirana i personaliteteve të shquar kolesjanas në mbështetje të LZHK-së dhe Ekrem Spahisë.

Mbreti Leka dhe krerë të LZHK-së kanë prezantuar kandidatët në Kavajë

Kavaja deklaron mbështetjen për LZHK-në

Kavajë - Mbreti Leka I ka marrë pjesë personalisht në ceremoninë e prezantimit të kandidatëve të LZHK-së në rrethin e Kavajës, i shoqëruar nga një grup i madh krerësh drejtues të lëvizjes në Tiranë. Në këtë takim të zhvilluar në një nga ambjentet më të mira të qytetit (datë 4 qershor 2005), janë prezantuar tre kandidatët e LZHK-së përkatësisht zAqif Haveriku zona nr.48, z.Bahri Kollçaku zona nr.49 dhe Mustafa Harizi zona nr.50. Në këtë takim kanë marrë pjesë mbështetës të LZHK në Kavajë si dhe pinjollë të familjeve më të mira të qytetit. Kjo ceremoni shoqërohej nga një solemnitet i veçantë për shkak se në të merrte pjesë vetë Mbreti Leka, udhëheqësi shpirtëror i Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar". Paraqitjen e kandidatëve e bëri kreu i fushatës z.Dashamir Shehi, i cili u shpreh se në LZHK janë afruar njerëzit më të ndershëm e që ushqejnë ndjenja patriotike, të cilët kanë çfarë t'i japin këtij vendi. Shehi tha se elektorati i LZHK-së përbëhet nga pjesa më fisnike e këtij vendi dhe që i ka dhënë historikisht, aq sa për të hyrë e për t'u përmendur në histori.

Shehi pastaj ka shpjeguar pjesë të ndryshme të programit të LZHK për zhvillimin ekonomik, për punësimin, arsimin, shëndetësinë, sistemin fiskal etj..

Një ditë më parë z.Shehi ka prezantuar në Elbasan kandidatin e LZHK në zonën elektorale nr.55 z.Selman Çili, me profesion mjek, i cili është një ndër drejtuesit e PLL në Elbasan.

LZHK prezanton kandidatët e saj nëpër zonat elektorale

Spahiu prezanton Arjan Boriçin në Shkodër

Shkodër - Në një ceremoni të zhvilluar në hotel "Turizmi" në Shkodër z.Ekrem Spahiu, kryetar i PLL dhe njëkohësisht një nga drejtuesit kryesorë të Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu, prezantoi kandidatin për deputet në zonën nr. 5 z.Arjan Boriçi. Gjatë prezantimit të bërë më datë 3 qershor 2005, morën pjesë përfaqësues të LZHK-së në qytet, si dhe qytetarë shkodranë, miq e dashamirës të kandidatit Boriçi.

Duke folur për platformën elektorale të LZHK z.Ekrem Spahiu, ndër të tjera tha se "diaspora dhe emigrantët shqiptarë kanë një vend të rëndësishëm për ardhmërinë e Shqipërisë. Shembullin më të mirë në këtë drejtim po e jep edhe z.Arjan Boriçi, kryetar i LZHK Leka I Zogu për SHBA-në, i cili ka ardhur për të kandiduar në Shkodër si pinjoll i familjes Boriçi, mjaft e njohur për traditat e saja qytetare dhe atdhetare."

Spahiu më tej u ndal në vështirësitë që po përballen qytetarët e Shkodrës dhe gjithë Shqipërisë si rezultat i mosqeverisjes së PS-së gjatë këtyre 8 vjetëve. "LZHK do të sigurojë mbështetjen e shkodranëve dhe shqiptarëve, pasi është e vetmja Lëvizje që mund të rikthejë shpresën, dinjitetin dhe zhvillimin e Shkodrës dhe gjithë Shqipërisë," - u shpreh z.Spahiu.

Kandidati i "LZHK-Leka I Zogu" z.Arjan Boriçi, ka jetuar në SHBA që më 1986 në Nevv York, që pas arratisjes nga Shqipëria përmes liqenit të Shkodrës. Atje ai ka studiuar për ekonomi dhe diplomohet për "Bussiness administration & accounting" "Monroe College" Nevv York City. Më pas specializohet për hoteleri e turizëm në Nevv York. Po ashtu ai ka përfunduar kurse e trajnime të ndryshme për shkencat politike. Në PLL ai është anëtarësuar që herët dhe prej disa vitesh mbulon pozicione të ndryshme. Aktualisht ai është zgjedhur kryetar i LZHK-së për SHBA-në. Ky është kandidimi i tij i parë për deputet në Shqipëri.

Në një prononcim për mediat ai është shprehur se arsyeja që e shtyu për të kandiduar nën flamurin e LZHK-së është gjendja tepër alarmuese në të cilën ndodhet sot vendi ynë e sidomos Shkodra. "Arsyeja që unë përqafova LZHK-në është sepse unë e mendoj dhe e shikoj si të vetmen forcë politike, e cila mund ta bëjë Shqipërinë shtet dhe ta shpëtojë kombin shqiptar. Pra vendimi im nuk është gjë tjetër veçse një kontribut misionar për atdheun dhe Shkodrën e të parëve të mi. I vetmi shpërblim që dëshiroj është ndryshimi i gjendjes së qytetit të Shkodrës dhe unë besoj se LZHK dhe programi i saj mund ta bëjnë këtë," ka deklaruar z.Boriçi.

Zona ku ai kandidon (zona 5) përfshin disa prej lagjeve më të vjetra të Shkodrës ku është e vendosur historikisht gjithë ajka e qytetarisë shkodrane dhe konsiderohet si një zonë krejtësisht e djathtë e nacionaliste.

N.K.

Në krahinën ku u themelua lëvizja zogiste, LZHK përfaqësohet me një shkrimtar

LZHK prezanton Hysen Sinanin në Paskuqan

Tiranë - Një ditë para çeljes zyrtare të fushatës, drejtuesit e LZHK-së kanë bërë prezantimin e kandidatit të "LZHK- Leka I Zogu" në zonën e Paskuqanit e Zall-Herrit, shkrimtarit të njohur e intelektualit brilant z.Hysen Sinani. Këtë prezantim para elektoratit tiranas e bëri kreu i fushatës elektorale të LZHK-së z.Dashamir Shehi, i cili në fjalën e tij për kandidatin theksoi kualitetet e tija njerëzore e politike, si angazhimin e tij gjithë këto vite për një politikë me taban sa më kombëtar. Po ashtu z.Shehi ka shpjeguar në fjalën e tij pjesë të ndryshme të programit elektoral të Lëvizjes dhe është përqendruar në gangrenën e brezit të ri që është shkollimi, duke deklaruar se nëse votohet LZHK në shumicë dërrmuese, atëherë të gjithë të rinjtë që dëshirojnë mund të ndjekin pa problem universitetin, sepse dyert e shkollimit do të hapen për të gjithë.

Më tej z.Dashamir Shehi është shprehur se: "Shqiptarët duhet të votojnë LZHK-në në zgjedhjet 3 korrikut, pasi kjo është e vetmja lëvizje që di të bëjë shtet ligjor dhe të konsoliduar". Shehi ka premtuar kushte më të mira jetese, pagesa në mënyrë korrekte e taksave nga biznesi, si dhe ndihma ndaj biznesit për uljen e taksave.

Shehi është angazhuar për të integruar Paskuqanin, duke e afruar me Tiranën, jo duke çuar njerëzit në Tiranë, por duke sjellë shërbimet dhe infrastrukturën në një zonë, e cila mendohet të bëhet në një nga qendrat me të bukura të Tiranës.

Zona Nr.45 e qarkut Tiranë përfshin disa komuna si ato të Paskuqanit, Zall-Herrit e rrethinat e tjera të Tiranës dhe njihen si zona ku zogizmi ka pasur rrënjët e tij. në Zall-Herr është mbajtur kongresi i parë i OKLL (sot PLL), dhe njihet si një zonë e djathtë e nacionaliste. Deri më sot kjo zonë ka qenë jashtë vëmendjes qeveritare, por nëse fiton LZHK, kjo krahinë do të jetë e zhvilluar njëlloj si Tiranë, - kanë premtuar krerët e LZHK-së gjatë prezantimit të kandidatit Hysen Sinani.

z.Hysen Sinani ka një aktivitet shumë të dendur në fushën e letrave si shkrimtar, përkthyes e botues. Ndërsa së fundi ai ka qenë edhe kandidat për kreun e Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve të Shqipërisë.

N.K.

Prezantohet në Tiranë juristi Genc Gjokutaj, ai që i përgatiti dosjen Nanos

Genc Gjokutaj, juristi që garon me flamurin e LZHK

Tiranë - Në zonën Nr.35 Tiranë, LZHK ka zgjedhur si kandidat z.Genc Gjokutaj, jurist i mirënjohur dhe personalitet në fushën e tij. Prezantimin e tij para elektoratit e bëri z.Dashamir Shehi, i cili foli me vlerësime maksimale për prëgatitjen e aktivitetin e z.Genc Gjokutaj, në një takim masiv të zhvilluar pikërisht ditën e çeljes zyrtare të fushatës më 3 qershor. Shehi u shpreh se Genci është djalë i kësaj lagjeje dhe ju e njihni të gjithë. Por ai tashmë ka kaluar caqet e njohjes lokale dhe me përgatitjen e tij e veprimtarinë e tij është bërë një personalitet i rangut kombëtar në fushën juridike. Z.Shehi më pas ka theksuar se LZHK është për ndërtimin e një shteti të fortë ku të zbatohet ligji plotësisht. Duke përmendur aktivitetin e kandidatit të LZHK, - i cili ka qenë prokuror i lartë për shumë vite, dhe një ndër juristët e rinj të brezit pas përmbysjes së komunizmit, më me vlera e kontribute në luftë kundër krimit, - z.Shehi tha se ne i kemi ekspertët e duhur për të ndërtuar një shtet ligjor në parametrat europianë.

Siç dihet z.Genc Gjokutaj ka qenë një ndër pjesëtarët e grupit të prokurorëve që përpiluan dosjen e Fatos Nanos në vitin 1993 për vjedhjet e ndihmave të dhëna nga Italia përmes "Levante Company" shuma totale e të cilave shkonte në rreth 8 milion dollarë. Për këto akuza Nano u dënua me disa vite burg, por ai kreu vetëm katër vjet, pasi e ish-presidenti Berisha e amnistoi duke e nxjerrë nga burgu në vitin 1997.

Për shkak të aktivitetit të tij në atë kohë, z.Gjokutaj është konsideruar si një jurist i fortë e i pakompromis me botën e krimit dhe ka fituar një emër të pashoq si një prej prokurorëve më të mirë të Shqipërisë. Kandidimi i tij është një nga garancitë e LZHK-së për një luftë pa kompromis kundër korrupsionit të të majtëve në pushtet por edhe të çfarëdo grupi politik në pushtet apo opozitë, apo personazhi të lidhur me krimin ekonomik apo atë të organizuar. Gjokutaj bën pjesë edhe në stafin e ekspertëve të programit antikorrupsion të LZHK-së. Ai ka kryer specializime të ndryshme në universitete amerikane në fushën e jurisprudencës.

"Atdheu"

Ledia Kashahu prezantohet në Tiranë në emër të LZHK

Tiranë - Ledia Kashahu është prezantuar dje në zonën e saj në kryeqytet (nr.31) në një takim të zhvilluar në Muzeun Historik Kombëtar, ku kanë marrë pjesë dhjetëra simpatizantë e mbështetës të "LZHK-Leka I Zogu". Prezantimin e saj e bëri kreu i fushatës elektorale të lëvizjes z.Dashamir Shehi, i cili çmoi lart vlerat intelektuale të kandidates dhe aktivitetin e saj për ndërtimin e demokracisë në gjithë këto vite. Ledia Kashahu është një nga kandidatet e pakta femra në listat e LZHK-së, dhe kjo tregon se ajo përfaqëson vlera mjaft të arrira të genit shqiptar të vokacionit nacionalist e të djathtë. Z.Shehi në fjalën e tij theksoi se "LZHK është një lëvizje patriotësh në radhë të parë, një lëvizje që kërkon ta ndryshojë këtë drejtim të mbrapshtë të politikës së derisotme në Shqipëri. Kjo sallë është shumë më fisnike sesa shumë ceremoni që bëhen në ambjente zyrtare shtetërore e me shpenzime marramendëse." Më tej ai ndal në pika të programit të LZHK për zhvillimin ekonomik, punësimin, shëndetësinë e të tjera.

Dashamir Shehi ka prezantuar kandidatin e LZHK në zonën 27 Durrës

Durrës, prezantohet kandidati Sadik Berisha

Durrës - Sadik Berisha është prezantuar ditën e premte në një nga zonat e qarkut Durrës, ku morën pjesë mjaft mbështetës të LZHK-së, ndërsa nga qendra erdhi kreu i kësaj fushate z.Dashamir Shehi. Në fjalën e tij para militantëve të "LZHK-Leka I Zogu", z.Shehi ka shpjeguar pjesë të ndryshme të programit të lëvizjes duke theksuar se ajo kërkon ndërtimin e një shteti të fortë ku ligji të respektohet nga të gjithë në mënyrë të barabartë. Më pas z.Shehi ka folur rreth kandidaturës së z.Berisha i cili është një figurë me mjaft reputacion në zonë. Shehi ka theksuar se në si forcë e djathtë kemi zgjedhur një njeri me origjinë e bindje të djathta siç është z.Sadik Berisha, i cili ka të gjithë arsyet të pretendojë votën tuaj në emër të bindjeve të djathta.

Në këtë zonë të Durrësit (nr.27), e cila njihet tradicionalisht si zonë e djathtë, kandidimi i z.Berisha është vlerësuar si një pikë e fortë e fushatës në gjithë qarkun. Deputetët e mëparshëm kanë bërë shumë pak për të mos thënë asgjë në ndryshimin e gjendjes së banorëve të kësaj zona. Prandaj vota për LZHK-në dhe kandidatin e saj, është një ndryshim thelbësor i kësaj statusquo-je të papranueshme.

"Atdheu"

Pas sondazheve të Mjaft-Gallupit, lindin dyshime serioze për fushatën

Edhe njëherë për sondazhet

Këto ditë që janë publikuar disa sondazhe, të cilat nuk kanë qenë pozitive për LZHK dhe janë sulmuar për kriteret e besueshmërinë e tyre, - po paraqesim edhe njëherë një sondazh të bërë në ditët e para të muajit mars në Tiranë, i cili i jepte LZHK-së një rezultat mjaft të ndryshëm nga sondazhet e fundit. Ky sondazh është kryer nga Institutit Strategjik dhe Elektoral Kanadez dhe i jepte LZHK-së 21 përqind të votave të shqiptarëve. Komenti i tij ishte që - nëse zgjedhjet parlamentare do të zhvilloheshin në ato ditë të marsit, sipas anketës së zhvilluar me 1000 qytetarë të rastësishëm në qendër të Tiranës nga Instituti Elektoral Kanadez në Tiranë - do të kishim këtë përqindje votash:

-Pyetja: Për cilën Parti politike votuat sot?

PS - 27,74 %

PD - 21,23 %

LZHK - 17,69 %

LSI - 3,91 %

Të Tjerë (4 parti të tjera parlamentare) - 11,17 %

Abstenim - 18,26 %

Nëse heqim përqindjen e votuesve që abstenuan duke i llogaritur si persona që në një votim eventual nuk do të shkonin të votonin, ne i llogaritëm përqindjet e anketës duke u nisur nga numri vetëm i atyre që u prononcuan për një parti.

PS - 33.9 %

PD - 25.9 %

LZHK - 21.7 %

LSI - 4.8 %

Të Tjerë (4 parti të tjera parlamentare) - 14.3 %

Këto të dhëna janë marrë nga web-siti: http://albca.com/institute.html, nëpërmjet www.tanportal.com, dhe tregojnë se realisht përqindja e LZHK-së në sondazhe është shumë më e lartë se ajo që është dhënë nga Gallupi i Mjaftit. Gjithsesi sondazhi më i saktë, pranohet nga të gjithë, do të jetë ai që do të bëhet më 3 korrik 2005.

"Atdheu"

Intervistë me z.Besim Ndregjoni, sekretar i përgjithshëm i Shoqatës Mbarëkombëtare të ish të Përndjekurve Politikë

Sondazhi i "Mjafti-t" është bërë brenda ish-"Bllokut"

bOx

Ata që duan të bëjnë "Dushkun" apo "Mega-Dushkun" ose "Anti-Dushkun", nuk do t'ia arrijnë qëllimit të deformojnë vullnetin e elektoratit masiv shqiptar që i ka braktisur, ata maksimumi do të deformojnë vullnetin e militantëve të vet në të dy taboret e tyre. Kaq. Pjesa tjetër e elektoratit i ka braktisur dhe këto zgjedhje do të shënojnë surpriza të pakëndshme për të dyja partite "dushkare".

Cili është vlerësimi juaj për sondazhin e Lëvizjes Mjaft?

Shoqëria shqiptare postkomuniste po vuan në këtë tranzicion të gjatë fenomenin ideologjik të së kaluarës. Kjo për shkak se forcat politike të pluralizmit shqiptar drejtohen nga politikanë ideologjikë dhe trashgimtarë të regjimit komunist.

Fatkeqësisht edhe organizata të shoqërisë civile (jo-qeveritare) duke përfshirë dhe Lëvizjen "Mjaft!", kanë rënë pre e këtyre fenomeneve që po e dëmtojnë shumë shoqërinë shqiptare. Sondazhi që paraqiti Mjaft-i jo vetëm që nuk pati besueshmërinë e shumicës, por u kontestua edhe nga ata që e organizuan. Në vëmendjen time ky sondazh është pjesë përbërëse e luftës politike që i bëhet të djathtës reale në Shqipëri, luftë të cilën politika shqiptare po e përdor edhe me Lëvizjen Mjaft, drejtuesit e së cilës kanë studiuar në vendet perëndimore demokratike, por në realitetin shqiptar, ata po bëhen pjesë përbërëse e këtyre fenomeneve ideologjike.

Vlerësimi im për sondazhin është se kjo Lëvizje nuk ka as eksperiencën e sondazheve, dhe harku kohor 5-ditor i mbledhjes së intervistave, për mendimin tim është harxhuar i tëri brenda ish-"Bllokut". Përfundimisht sondazhi i Mjaftit ishte një sajesë, për të frenuar votuesit shqiptarë të së djathtës, por që dështoi sapo u paraqit në publik. Vetë favorizimi i së majtës bie në kundërshtim të plotë me sondazhin e NDI-së që ka eksperiencën dhe besueshmërinë e duhur. Realiteti i këtij sondazhi më shumë dëm i bëri Lëvizjes Mjaft sesa shoqërisë. Sondazhi qe një manipulim i radhës dhe diskreditim i "Mjaft-it".

LZHK zhvilloi një miting në sheshin Skënderbej. Ju si një veprimtar aktiv politik prej shumë vitesh, a mendoni se ky miting tregoi forcën reale të LZHK-së?

Në 15 vjet tranzicion politika aktuale si politikë e monopoleve, ka paraqitur para publikut monopolin e votuesve, të ndarë në dy kampe - të majtë e të djathtë. Dhe këto janë PS-ja e PD-ja, të cilat drejtohen nga politikanë të së kaluarës. Dhe ishte sanksionuar se vetëm këto dy forca mund të bënin miting në sheshin 'Skënderbej'. Të tjerët janë inekzistentë sipas tyre.

LZHK-ja theu monopolin e mitingjeve. Ajo si forcë politike përparimtare perëndimore, jo vetëm organizoi miting madhështor, serioz, kombëtar, por e veçanta që binte në sy ishte se në miting nuk kishte fëmijë shkollash e pleq pensionistë, por qytetarë të moshave aktive dhe njerëz të pjekur e seriozë, familjarë, çka tregon nivelin dhe vitalitetin e elektoratit që përfaqëson kjo lëvizje. Ata ishin mijëra vetë, që nuk kishin ardhur në miting me urdhër e të komanduar nga kryetari i partisë, as me spote televizive, as për shkak interesash të vogla për të mbrojtur një vend pune etj.. Ata mbështetës të LZHK-së kishin ardhur si pinjollë të familjesh fisnike e me ndërgjegje kombëtare për misionin e madh kombëtar që kishte lëshuar simboli i kombit NMT Leka I - Mbret i Shqiptarëve. Brohoritjet e tyre në shesh nuk ishin brohoritje masovike bolshevike, por ishin thirrje të ndërgjegjes kombëtare për të ndryshuar përfundimisht politikën e mbrapshtë të këtij tranzicioni të gjatë që Shqipëria të bëhet shtet. Mitingu tregoi jo vetëm forcën reale të LZHK-së, por tregoi realitetin e votuesve të djathtë shqiptarë.

Si do ta vlerësoni pozicionin e LZHK-së në spektrin politik të sotëm?

"Lëvizja për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu" është një uragan demokratik perëndimor që doli në spektrin politik shqiptar si domosdoshmëri e kohës për të ndryshuar politikën shqiptare dhe për ta shpëtuar kombin nga kanceri ideologjik që çdo ditë e zhyt kombin në pafundësitë e prapambetjes së shkatërrimit të plotë dhe rrezikshmërisë së identitetit të tij. LZHK e inicuar dhe drejtuar nga Mbreti Leka I, ia hoqi kostumin e të djathtës ish komunistëve që për 15 vjet e mbajtën të veshur, duke mos pasur asgjë të përbashkët me këtë orientim politik. Spektri politik shqiptar me LZHK-në jo vetëm u pasurua, por tregoi se të djathtët kanë simbolin e tyre, kanë drejtuesin e tyre dhe që çdo votë e tyre për Mbretin Leka I, do të jetë gur themeli në ndërtimin e shtetit të ri shqiptar që mëse 70 vjet nuk kemi mundur ta krijojmë. Pozicioni i LZHK është në kohën, në momentin e duhur për shpëtimin e kombit dhe është një pozicion në të djathtën shqiptare e patriotike.

A ju duken të arsyetuara sulmet dhe akuzat e PD-së e të z.Sali Berisha kundër LZHK-së?

Para disa muajsh grekët ksenofobë në një ndeshje futbolli grisën flamurin shqiptar në Athinë dhe politika shqiptare heshti përpara këtij veprimi antishqiptar ndaj simbolit të identitetit tonë. Paradoksale... edhe shtypi i djathtë heshti. Edhe Berisha heshti. Po ashtu them se kur sulmon simbolin e kombit, siç është Mbreti, çfarë emri mund të ketë ai politikan që është pjesë përbërëse e këtij sulmi ndaj një force politike që garon për të ndërtuar shtet!... Megjithëse Mbreti Leka I na mëson që sulmeve t'u përgjigjemi me heshtje, sulmi që u bë ndaj LZHK-së tregon për dobësinë e tyre politike. Nuk mund të përjashtoj që është fatkeqësi kur një kryetar partie me emrin Fatmir Mediu me forcën politike që drejton, i merr PD-së mbi 30 anëtarë si kandidatë për deputetë për t'u futur në zgjedhjet e 3 korrikut. Arsyetimi i këtij sulmi ka një emër... sulm ndaj të djathtës për arsye se e djathta nuk u përket më këtyre forcave, por është grupuar në shtëpinë e vet, me udhëheqësin e vet.

Si e gjykoni procesin e deritanishëm paraelektoral, a mendoni se ka rrezik manipulimi ditën e zgjedhjeve?

Procesi paraelektoral po tregon se politika e derisotme ka dështuar në të gjitha drejtimet. Këtë dështim po e tregojnë dy forcat e mëdha, të cilave u ka ikur elektorati i shumicës. Pronarët, intelektualët, të përndjekurit politikë, janë rreshtuar rreth Mbretit. Të majtët e rinovuar janë grupuar në LSI. Pra partia e Fatos Nanos që e mban veten maxhorancë, ka ngelur vetëm me një grup komunistësh fanatikë dhe një grup qeveritarësh që nuk mund t'i shpëtojnë dënimit mbas 3 korrikut për shkatërrimin e ekonomisë kombëtare dhe për përvetësimin e saj. Këto ditë kemi parë nëpër tribuna sesi Berisha edhe Nano po i bëjnë thirrje elektoratit me pompozitetin e udhëheqësve të mëdhenj, që të votojnë për deputetët e tyre, kurse për subjekte, të votojnë për parti inekzistente të pluralizmit shqiptar. Mendësia e tyre shkon deri aty sa kujtojnë se votuesit komandohen nga këta dhe mezi presin që t'i shohin në krye të pushtetit. Me këto thirrje ata tregojnë se dobësia e tyre politike çdo ditë e më shumë po sheh përmasa të zvogëlimit të elektoratit dhe me një kod zgjedhor që i favorizon, kujtojnë se do të komandojnë të drejtën e votuesit dhe votën e tyre. Harrojnë se kurrë shqiptarit nuk mund t'i shkelësh në ndërgjegjen e tij për akte të tilla siç është votimi për atë politikë që të pëlqen. Me gjithë këto manipulime që po i përdorin unë kam besim se votuesit shqiptarë të ndihmuar edhe nga faktori ndërkombëtar që po i monitoron këto zgjedhje hap pas hapi, nuk do të arrijnë që të shkatërrojnë zgjedhjet e 3 korrikut, që janë vendimtare për shqiptarët dhe një test standard për t'u bashkuar me Europën. Mendoj se ata që duan të bëjnë "Dushkun" apo "Mega-Dushkun" ose "Anti-Dushkun", nuk do t'ia arrijnë qëllimit të deformojnë vullnetin e elektoratit masiv shqiptar që i ka braktisur, ata maksimumi do të deformojnë vullnetin e militantëve të vet në të dy taboret e tyre. Kaq. Pjesa tjetër e elektoratit i ka braktisur dhe këto zgjedhje do të shënojnë surpriza të pakëndshme për të dyja partite "dushkare".

Po për ekipin prej 100 vetësh të kandidatëve të LZHK-së, çfarë komenti do të bëni?

Ekipi prej 100 vetësh është një ekip i kompletuar, dinjitoz, i aftë, kombëtar, për të marrë përsipër misionin e madh që nën drejtimin e Mbretit Leka I, të ndërtojmë shtetin shqiptar, për shqiptarët. Pjesëtarët e këtij ekipi janë pinjollë të familjeve që kanë sakrifikuar çdo gjë edhe jetën, për kombin. Ata janë bij, nipër, mbesa të familjeve që sëbashku me të madhin e historisë, burrin e shquar Ahmet Zogu, ndërtuan shtetin e parë shqiptar. Ata janë bij të luftëtarëve e të qëndrestarëve të regjimit komunist dhe janë krenarë se lufta e tyre u kurorëzua me vendosjen e pluralizmit në Shqipëri. Çdo kandidat i LZHK-së ka një background të pasur, personal e familjar, pa njolla ideologjike komuniste, por me vizion perëndimor demokratik për të pasur familje të shëndoshë, pronë dhe shtet. Besoj se votuesit e djathtë, e kanë të sigurt votën e tyre dhe mbas datës 3 korrik, do të shohin ekipin e fuqishëm shtetbërës me në krye burrin e shtetit Mbretin Leka I.

Intervistoi: Neritan Kolgjini

Ceremonia - Pas propozimit të katër personaliteteve të shquara shqiptare

Materniteti i Tiranës emërtohet "Mbretëresha Geraldinë"

Në bulevardin "Zogu I" ndodhet edhe selia qendrore e Partisë Lëvizja e Legalitetit dhe tashmë edhe materniteti më i madh në Shqipëri mban emrin "Mbretëresha Geraldinë"

Tiranë - Ka marrë pjesë vetë Mbreti Leka në ceremoninë zyrtare të emërtimit të spitalit obstetrik - gjinekologjik universitar të Tiranës me emrin "Mbretëresha Geraldinë" në një ceremoni të zhvilluar të hënën e shkuar në Tiranë (datë 30 maj 2005). Gjatë ceremonisë, ai, së bashku me Ministrin e Shëndetësisë, z.Leonard Solis kanë zbuluar pllakatën me këtë emërtim zyrtar. Në ceremoni kanë nderuar me praninë e tyre personalitete të ndryshme mjekësore e figura politike të LZHK-së etj.. Mbreti Leka në fjalën e tij të shkurtër ka falenderuar për këtë nderim që i bëhet Nënës Mbretëreshës Geraldina, që është njëkohësisht edhe një nderim për historinë shqiptare. Ndërsa nga Franca ka përshëndetur ceremoninë me anë të një letre, motra e Nënës Mbretëreshë Geraldina, e cila falenderonte nismëtarët e këtij nderimi dhe organizatorët e ceremonisë. Fjalën e rastit dhe një historik të këtij evenimenti e ka bërë mjeku i shquar prof.Halim Kosova. "Kam kënaqësinë që ky maternitet do të mbajë emrin e iniciatores për hapjen e të parit maternitet publik në Shqipëri dhe të gruas që bënte vizita humanitare të shumta në spitalin e dikurshëm pranë Sahatit", - tha drejtori i spitalit, Halim Kosova. Më tej prof.Kosova tha se Nëna Mbretëreshë ishte një grua qe sherbeu si një ure lidhese midis Shqiperise dhe Europes se perparuar, një zonje me ndjenja te larta dashurie e humanizmi, e cila sakrifikoi rinine dhe vendin e saj për te qendruar prane një shqiptari, i cili mbajti mbi supe peshen e një qeverisje te shtetit. Duke falenderuar gjithe ata qe nderuan insitucionin me te vjeter ne vend, drejtori Halim Kosova u beri thirrje kolegeve dhe vartesve te tij për me teper ndjenja humanizmi ne punen e tyre. "Le te kemi shpirtin e vetemohimit te Mbretëreshës Geraldinë. Embelsia dhe devotshmeria e saj le te na sherbeje si mesim ne sjelljen tone me pacientet, duke ndier te gjithe një krenari te brendshme për kete zonëe dhe nënë te te gjithe atyre qe e kujtojne akoma"-tha Kosova. "Mbretëresha Geraldinë e lartëson dhe e bën më human spitalin tonë të nënës dhe fëmijës. Eshtë një kënaqësi e përgjithshme që materniteti ynë do të mbajë emrin e një njeriu të nderuar që i qëndroi aq pranë Mbretit Zog, themeluesit të një shteti, të mbretërisë shqiptare në brigjet e Adriatikut", tha gjatë ceremonisë drejtori i spitalit Halim Kosova.

Ndërsa për ministrin e Shëndetësisë, Leonard Solis, ky është një eveniment me shumë rëndësi, jo vetëm në respekt të historisë, por edhe të kohës së sotme, pasi investimet milionëshe në të, do të përmirësojnë thellësisht këtë shërbim për qytetarët shqiptarë. "Të gjithë fëmijët që do të lindin këtu, u rritshin si mbretër dhe mbretëresha", - ka uruar Solis, duke shpalosur edhe projektin më të ri për këtë qendër universitare. Sipas tij, shumë shpejt me një fond prej 1,2 milionë eurosh, brenda maternitetit do të ngrihet një godinë e re që do të mbledhë të gjithë sallat e operacionit në një ndërtesë të vetme. Ministri Solis theksoi gjithashtu se "Me propozim të një grupi intelektualësh përveç qindra e qindra njerëzish të tjerë mbështetës, Mentor Petrela, Maksim Cikuli, Ismail Kadare dhe Monsinjor Rrok Mirdita, por edhe qindra njerëz të tjerë, ne me shumë kënaqësi e emërtuam këtë maternitet "Mbretëresha Geraldinë". Investimet e bëra në të dy maternitetet synojnë rritjen e shërbimeve dhe cilësisë, por edhe mbylljen e ciklit të ekzaminimeve për këto lloj shërbimesh për vendin tonë", tha z.Solis.

Drejtori i spitalit z.Kosova, më pas me anë të disa fotove, ka shpalosur ndryshimin rrënjësor që ka pësuar institucioni që ai drejton, falë ndërhyrjeve dhe bashkëpunimit me donatorë të ndryshëm. Ndërsa në fund ka lexuar letrën që motra e Nënës Mbretëreshë ka dërguar në mungesë të pjesëmarrjes së saj në ceremoni, në të cilën, thekson dashurinë e madhe të Geraldinës për Shqipërinë dhe shqiptarët që ajo i deshi aq shumë. Me anën e kësaj letre, të cilën vetë drejtori i maternitetit Halim Kosova e lexoi në përmbushje të dëshirës së saj, Sylviane Muselier shprehet se "Dashuria e Geraldinës për njerëzit dhe toleranca e saj ishin të bazuara te Zoti. Këto e ndihmuan atë që t'u mbijetonte vuajtjeve që hasi në jetë. Geraldina ishte një model për mua në jetë dhe e deshi shumë popullin shqiptar, që prej ditës kur u largua me bashkëshortin e saj, Mbretin Ahmet Zogu i I", thuhet në letrën e saj.

Në ceremoni ka folur edhe mjeku i shquar prof.Mentor Petrela, një ndër katër nismëtarët e emërtimit të këtij institucioni, me emrin e Mbretëreshës Geraldinë. Ai është shprehur me fjalë të zgjedhura për kontributin historik të Familjes Mbretërore shqiptare dhe për angazhimin personal të Mbretëreshës Geraldinë. Prof.Petrela nënvizoi se tashmë në këtë zonë, përveç emërtimit të këtij institucioni për jetën e fëmijëve shqiptar që mban simbolin e Mbretërisë shqiptare dhe emrin e Mbretëreshës Geraldina, ndodhet edhe Bulevardi "Zogu I" dhe këtu janë edhe zyrat e Partisë së Legalitetit që është partia që synon rikthmin e monarkisë në Shqipëri.

Gjatë ceremonisë së përurimit, ishin mbledhur edhe mjaft qytetarë të Tiranës, të cilët kujtojnë ndërtimin e këtij spitali 6 dekada më parë. Ky spital tashmë po modernizohet dhe investimet në të janë shumë milionëshe.

Propozimi

Vendimi që ka marrë ministri i Shëndetësisë Leonard Solis, për të emërtuar këtë spital "Mbretëresha Geraldina" ka ardhur pas një letre-propozimi të bërë prej katër emrave të mëdhenj si Kadare, imz.Rrok Mirdita, prof.Mentor Petrela dhe prof.Maks Cikuli.

Propozimi i këtyre katër intelektualëve është bërë që në tetor të vitit të kaluar, ndërsa vendimi i ministrit Solis është marrë në muajin dhjetor 2004. Në propozimin e bërë thuhet se "Mbretëresha Geraldinë është një nga urat lidhëse të kombit me zhvillimin europian".

Siç dihet ndërtesa e institucionit që merr emrin "Mbretëresha Geraldinë" është ndërtuar para ardhjes së komunistëve në pushtet në vitin 1944 dhe ka një arkitekturë italiane, që ndryshon shumë nga ajo e kohës së komunizmit. Kjo ndërtesë është në hyrjen veriore të "Bulevardit Zog I", te Stacioni i Trenit në Tiranë dhe me këto dy emra rrezatues, historia shqiptare duket sikur po merr dimensionin e saj real. Këtë gjë e përmendin edhe 4 personalitetet që bënë propozimin kur shkruanin se "Ky propozim i jep institucionit një zgjidhje funksionale homogjene kuptimplote me lokalizimin në "Bulevardin Zog I"."

Siç duket kohës së emërtesave të institucioneve, rrugëve, shesheve e veprave të ndryshme me emra komunistësh, po vjen fundit. Sot në botë flitet për një tendencë të rikthimit të mbretërve, dhe kjo gjë në Shqipëri po reflektohet të paktën në aspektin simbolik. Të shpresojmë që ky vendim të jetë një ogur i mbarë për të ardhmen e monarkisë shqiptare me Mbretin Leka në fron.

N.Kolgjini

Ja propozimi i Kadaresë, Rr.Mirditës, M.Petrelës e M.Cikulit

Ministrit të Shëndetësisë z.Leonard Solis

Zoti Ministër

Kemi nderin t'Ju adresojmë këtë letër për institucionin në vartësi të Ministrisë që ju drejtoni.

Bëhet fjalë për Spitalin Universitar Obstetrik Gjinekologjik që njihet si "Materniteti i Vjetër".

Në toponimet shqiptare është reflektuar shpesh herë historia e vendit, por në gjysmën e shekullit të kaluar, doktrina e përgjithësimit kolektiv dhe e përjashtimit të individit, vazhdon të mbetet në subkulturën e shoqërisë së sotme.

Duke ju kërkuar ndjesë për kohën, Ju propozojmë që ky spital të quhej:

"Spitali Universitar Mbretëresha Geraldinë".

Emërtimi i institucionit shëndetësor të nënës e fëmijës me një nga figurat simbolike të kombit, do të ishte shprehje mirënjohjeje dhe homazh që i bëhet Mbretëreshës Geraldinë, paradigmë kjo që lejon korrigjimin e interpretimeve ideologjike.

Mbretëresha Geraldinë është një nga urat lidhëse të kombit me zhvillimin europian, ide së cilës ajo i qendroi besnike deri në fund.

Ky propozim i jep institucionit një zgjidhje funksionale homogjene kuptimplote me lokalizimin në "Bulevardin Zog I".

Në dedalin e historisë së shekullit të kaluar, emërtimi i institucionit të përtëritjes së kombit, shpresojmë të shërbejë Zoti Ministër, si simbol i perëndeshës Tyche ose Fortuna.

Ju falenderojmë për mirëkuptimin,

Ismail Kadare, Imzot Rrok Mirdita, Mentor Petrela, Maksim Cikuli

Tiranë më 25.10.2004

Përgjigjja e ministrit të Shëndetësisë z.Solis

Republika e Shqipërisë

Ministria e Shëndetësisë

Kabineti

Nr.4255 Prot.

Urdhër Nr.535

Datë 8.12.2004

"Për vënien e emrit të Mbretëreshës Geraldinë Spitalit universitar obstetrik gjinekologjik nr.1"

Me propozim të një grupi intelektualësh përbërë nga: Z.Imzot Rrok Mirdita, Z.Ismail Kadare, Z.Mentor Petrela, Z.Maksim Cikuli për vënien e emrit të Mbretëreshës Geraldinë, Spitalit universitar obstetrik gjinekologjik nr.1;

Urdhëroj

1.Vendosjen e emrit të Mbretëreshës Geraldinë, Spitalit universitar obstetrik gjinekologjik nr.1 Tiranë.

2.Emërtesa e Spitalit universitar obstetrik gjinekologjik nr.1 Tiranë, do të jetë si më poshtë:

Spitali universitar obstetrik gjinekologjik "Mbretëresha Geraldinë".

3.Ky urdhër hyn në fuqi menjëherë.

Ministri

Leonard Solis

PR-ja e "Sabri Mediut" dhe e "Fatmir Godos", prapë nuk hyri në garën elektorale

Si shpjegohet egërsimi i Mediut kundër LZHK-së

Nga Zamir Gjurgji

Asnjëherë në garë, por gjithnjë pas "safety car"

Kuvendi i fundit i Partisë Republikane mbylli punimet, duke mbajtur gjithnjë lart flamurin e radhës, atë të prag-pozitës dhe duke ulur gjithnjë poshtë atë të parafundit, të prag-opozitës. "Koha për Ndryshim" dukej se kishte prekur vetëm kreun, pasi kësaj radhe flamurin e valëviste njeriu që gjithnjë qesh, Mediu, e jo njeriu që gjithnjë qahet, Godo.

Të lindur "esperantisht", republikanëve u mbetet në dorë flamuri i forcave revizioniste (mbrojtje pa doreza e institucionit presidencial të Ramiz Alisë), më pas ulin poshtë flamurin e revizionizmit dhe ngrenë lart flamurin e demokracisë dygishtore (mbështesin me servilizëm banal kushtetutën berishiane të viti 1994 me ligjin 7501 brenda, pikërisht në Kavajë), në vitin 1997, ulin poshtë flamurin e demokracisë dygishtore dhe ngrenë lart flamurin e "revolucionit tregishtor". Kur demokratët po rrëzoheshin nga pushteti, republikanët u hodhën në krah të rebelimit tregishtor (mbështesin pa rezerva Nanon në Vlorë, gëlltisin sarkazmën parlamentare të këtij të fundit mbi abrogimin e Ligjit 7501 dhe bëhen patericë e aprovimit të kushtetutës antishqiptare Mejdani-Cacos).

Në vitet 1998-2004, ulin poshtë flamurin e revolucionit tregishtor dhe ngrenë flamurin e "opozitës konstruktive me bashkëkryetarë Pollo-Mediu" (Fatmiri është i pari që orvatet të përfitojë nga vrasja e demokratit Hajdari dhe ballistit Kalenja, si dhe burgosja e legalistit Spahiu, për të marrë "në tavolinë" postin e kryeministrit, më pas emërohet nga Nano si Kryetar i Komisionit Parlamentar pozitë-opozitë për "Integrim").

Edhe në garën zgjedhore të 3 korrikut, "makina elektorale PR" nuk hyn në pistë për të fituar, por njëlloj si "rrangallat" e Formula One, ajo i afrohet kryesimit vetëm në xhiron e formatimit (xhiron e parë) ose vetëm kur xhiron pas "safety car" në pistë.

Fatmir Mediu, nga trioja tek i treti

I lindur politikisht si një qenie e tresimbolit (në vitin 1997), ai nuk heq fare dorë nga loja e treshit, edhe pse kjo lojë nuk i ka më duk. Trupi i tij i brishtë për të mbajtur peshë politike, ka pasur gjithnjë nevojë për paterica majtas e djathtas. Njihet tashmë trinomi Bode- Pollo-Mediu, si një ngjizje fillestare e 2001-it, që bitisi në qasjen "produktive" të 2005-ës, Berisha-Lesi-Mediu. Mediu, edhe pse bën bujë mediatike që t'ia vënë në pullë, gjithnjë mbetet politikisht i treti në radhë.

Si në rastin e trios paraardhëse, (ku përfitoi më shumë përkujdesje politike Genc Pollo), edhe në rastin e dytë, ai që përfitoi më shumë kredo politike ishte Lesi. E askush nuk ia ka fajin Mediut që "nuk i del me qar" loja e tij politike e "rregullit të treshit".

Edhe në Shkodër, edhe pse tentoi të përfitojë impulse politike duke i shtuar himnit kombëtar një strofë të tretë, Mediu përsëri rezultoi (apo)strofë mes Berishës dhe Lesit, pasi pathosi i këtij të fundit dha më shumë efekte në "Asllan Rusi".

Do të jetë 4 Korriku, data kur Mediun do ta zërë data, e të mbetet ndoshta edhe jashtë parlamentit, pasi edhe pse betohet e stërbetohet për atdhe e komb, më shumë se nacionalistët dhe djathtistët, ai nuk e di se ky popull ruan në kujtesën historike një ngjarje shumë domethënëse: kur djali i jepte nënës lajmin e gëzuar se Partia do t'ia jepte shtëpinë, pasi i kishin premtuar se, sido që të vinte puna, ai ishte treti në listë, nëna e zgjuar e kuptonte se përse bëhej fjalë... (duke numëruar me gishta).

Fatmiri, fatkeqësisht, ndoshta s'e kupton të pathënën e kësaj ndodhie, e vazhdon të ketë një të tretën e listës së partisë së tij me Jo-Republikanë...

Histeri republikane mbi histori monarkiste?

Në takimin e opozitës së bashkuar në Shkodër, Fatmir Mediu ishte politikani më i drejtpërdrejtë në sulmet verbale ndaj formacionit politik "LZHK-Leka I Zogu".

I pari ishte Berisha, që në një gjuhë të përdredhur politikisht, vlefshëm si mishi të piqet e helli të mos digjet, vlerësoi monarkisto-legalistët dhe zhvleftësoi djathtistët. I dyti ishte Lesi, që me një formë alegorike, çonte gjuhën nga "oborri dhe oborrtarët e Nanos" dhe stërkalat binin edhe mbi "oborrin dhe oborrtarët e Zogut". Por i treti në radhë, Mediu, doli trim me fletë, e me një gjuhë që pret edhe kocka, sulmoi Mbretin, legalistët dhe djathtistët (LZHK), pikërisht në pikën më thelbësore, Kombin. Ai bëri të paditurin, se për cilin komb e shtet flet LZHK-ja dhe çfarë opozitarizmi ka kjo forcë politike me Nanon.

Kësisoj, mënyra e vetme për të bindur ata që e (sh)fryjnë Fatmirin dhe jo atë vetë, pasi kjo gjallesë nuk ka bindje personale (siç është shtjelluar në fillim të artikullit) e jo më të ketë bindje mbipersonale, po i rreshtoj fakte të verifikueshme nga pasaportat e shqiptarëve, nga Zogu te Nano:

1.Pasaporta e viteve 1928-1939, kur në pushtet ishte Mbreti Zogu I, ka në faqen e saj të parë:

-T'a dijsh dhe të jésh i sigurtë, se fatbardhësija dhe lumtunija e jote gjindet në Shqipni e cila t'ep ndér e të fal emnin Shqiptar.

-Rueje mirë karakterin komtar dhe kryenaltësìn shqiptare; bindju ligjvet dhe urdhnavet të vendit kudo që të jesh.

-Çdo Shqiptar âsht vllau i Yt: nderoje kurdoherë dhe ndihmoje kur të ket nevojë.

-Mos e përbuz gjuhën e nânës s'ate, tue folë në gjuhë të huej kur nuk âsht nevoja.

-Ndero flamurin e atdheut tând: kush nuk nderon Shêjin e komsìs, shnderon vehten e vet.

-Dashunija për atdhe ndihet mâ tepër në mërgim, prandaj ketë dashuni rueje edhe kur të këthejsh në vendin t'and.

-Në faqen e dytë - ...N'Emën të MBRETRIS SHQIPTARE

-Në faqet në vazhdim - shfaqen në sfond shqiponja dykrenash me përkrenaren e Skënderbeut sipër saj.

-Kopertina është karton jeshil (sot është mëse i njohur termi "green card"-shën.im)

2- Pasaporta e viteve 1939-1943, nën pushtetin e Mbretit italian Viktor Emanueli, ka në faqen e saj të parë:

-Nuk mund të kalohet kufini pa pasë hartue krejtësisht dhe dorzue fletën e statistikës.

Në faqen e dytë: N'EMEN TË MADHNIS SË TIJ Vittorio Emanuele III

PËR HIR TË ZOTIT DHE VULLNETIT TË KOMBIT

MBRET I ITALIS DHE I SHQIPNIS

PERANDOR I ETIOPIS

Është vendosur edhe simboli: shqipja dykrenash me kurorën e Skënderbeut, rrethuar nga dy sëpatat e fashizmit dhe në pozicion të lartëm, kurora mbretërore.

Kopertina është karton bojëqielli, në zonën qëndrore ka të venduara dy shirita, një i kuq e tjetri i zi, në qendër të të cilave gjendet simboli i sipërshënuar.

3-Pasaporta e viteve 1944-1990, nën pushtetin e komunistëve, nuk është element për t'u shqyrtuar, pasi shqiptarët në pjesën dërrmuese kishin në pronësi vetëm letërnjoftim

(I plastifikuar, ngjyrë e kuqe e ndezur, e simbolikën e Kongresit të Përmetit në kopertinë).

4-Pasaporta e viteve 1992-1997, në pushtetin demokrato-republikan, ka

kopertinë të kuqe të çelët, i plastifikuar dhe simbolikën e Kongresit të Përmetit.

Në faqen e parë të saj nuk ka tekst të shkruar.

Në faqen e dytë e të tretë, elementë e përgjithshëm të një pasaporte, si emri, mbiemri, atësia, vendlindja... e kështu me radhë.

5-Pasaporta e viteve 1997-2005 , nën pushtetin e socialistëve (versioni i pakontestuar, që për mua personalisht, mbetet i vlefshëm deri në datën e shkrimit të artikullit, 29 maj 2005), përbëhet nga:

Kopertina e kafenjtë, me shqipen dykrenash, pa simbol të lartëm.

Në faqen e parë, teksti i shkruar:

-Qeveria e Republikës së Shqipërisë i kërkon autoriteteve shqiptare dhe të huaja të lejojnë mbajtësin e kësaj pasaporte të kalojë lirshëm, pa pengesë dhe t'i sigurojnë atij të gjithë ndihmën dhe asistencën që mund të ketë nevojë.

Në faqen e dytë dhe të tretë, elementët përgjithësues të një pasaporte, emri...

Në faqet në vazhdë, shquhet në sfond portreti i Skënderbeut dhe kurora e tij.

Faqja e parafundit, teksti i shkruar:

Kushdo që e gjen këtë pasaportë është i detyruar ta dërgojë në stacionin më të afërt të policisë ose në ambasadën apo konsullatën shqiptare (shift-shën.im).

Faqja e fundit, teksti i shkruar:

Kjo pasaportë mbetet pasuri e qeverisë shqiptare (shift-shën.im).

Tre radhët e fundit për...

Tashmë jo vetëm Mediu, por edhe të tjerë si Godo, mund të kuptojnë ndryshimet në këtë kuintet identitetesh, e të zgjedhin lirshëm se ku mund të Kombëzohen. Uroj që të mos zgjedhin përsëri të tretën në radhë (edhe pse ADN-ja i drejton atje), zgjidhje e cila mund t'i mbetet komb në fyt në zgjedhjet pas 3 Korrikut.

"Pier Cardin" i "Osman Bej"-it!

NGA GJERGJ THANASI

Kur Gallupi i famshëm doli kallp m'u kujtuan emisionet e lajmeve të fillim-vitit 1991. Në to gjithfarë 'Iliria Holding' e 'Rukert-e' na tregonin se si me ndihmën e shokëve Ramiz, Fatos e Shkëlqim, do të ndërtonim kapitalizmin pa pluralizëm e të deklasuar, pa pronë private të trashëguar, pa Legalitet e Ballë Kombëtar të anatemuar. E dimë si përfunduan 'Iliria Holdingu' e 'Rukert-i', por fatkeqësisht oligarkë të kapitalizmit shqiptar u bënë emrat e mësipërm apo veglat e tyre.

Sot kërkojnë që rezultatin real të zgjedhjeve, ta zëvendësojnë me një monstër laboratori si biçim 'Frankeshtajn' votimi. Kështu Gallupin amerikan na e zëvendësuan me një Gallup të inkorporuar në Zvicër, me zyra ne Londër e të përfaqësuar në Shqipëri nga një filial i tij me qendër në Bullgari. Shqiptarët budallenj, të pa civilizuar, të pa shëtitur nëpër botë, duhet t'i besojnë sondazhit të këtij farë kallp Gallupi njëlloj siç i besonin grekët e lashtë orakullit të famshëm të Delfit.

Më popullorshe! Në Tiranë ka një dyqan me veshje 'Pier Cardin' të ardhura nga firma, që i ka zyrat në bulevardin 'Mareshal Fosh' të Parisit si dhe një tjetër dyqan, që e merr mallin nga magazina me tabelën 'Pier Cardin' në rrugën KUCUK HAJDAR EFENDI SOKAK, të lagjes 'Osman Bej' të Stambollit. Kuptohet blerësit shqiptarë duhet të blejnë mallin 'origjinal' të ardhur nga Stambolli, jo atë 'fals' të ardhur nga Parisi. Nëse nuk besoni, o shqiptarë, pyesni mëkëmbësin e perëndisë mbi tokë, Erionin e ri mjaftueshmërisht të mençur e serioz...

Gjithsesi ambasada amerikane shikon me largpamësi, përtej kallp sondazheve, përtëj datës 3 Korrik, përtej fishekzjarreve të datës 4 dhe paralajmëron publikisht shtetasit e vet. Për këtë lexoni lajmërimin e ambasadës në 'Gazetën Shqiptare' të datës 03.06.2005 fq.13.

Meqenëse kirkizët sy-bajame janë disa muaj më të hershëm se ne në rrugën e vështirë të demokracisë, atje Ambasada Amerikane bash me 3 Qershor filloi evakuimin e shtetasve të vet: gjithfarë piskorpsash, teknicienë, mormonë e biznesmenë. Tirana, duan apo s'duan ca robotë të telekomanduar nga zyra e vëllait të kandidat-deputete Majlindës, i njan Bishkekut, veçse është nja dy muaj mbrapa në kohë.

Uroj me gjithë shpirt që shqiptarët ta grisin me shëndet kostumin 'Pier Cardin' - "Gallupin", të importuar nga 'Osman Bej' e Stambollit.

Nga sondazhi "dal vivo" në atë "in vitro"

Qëllimi i"Gallup"-it, galopimi i zgjedhësve

Nga Zamir Gjurgji

Tre stinë më parë, ndeshja e futbollit mes kombëtares shqiptare dhe asaj greke solli një rezultat të papritur që përmbysi edhe parashikimet (thënë sinonimikisht: sondazhet) e "bookmakers"-ave më në zë të kontinentit, e mbi të gjitha, profesionistë. Fitorja që desondoi gjithçka, nxori në pah se ndjesitë nacionaliste të shqiptarëve "të bazës", fitonin dukshëm mbi ato kozmopolite të "superstrukturës". Vlen gjithashtu të risillet ndërmend edhe një "sondazh televiziv organizuar nga "Gjeli Vizion", që duke ngritur pyetjen se "do preferoni të mposhtni Greqinë apo të kaloni turin eleminator", të sonduarit "dal vivo" nga Alfons Gurashi dhe jo "in vitro" nga Erion Veliaj, preferonin zgjedhjen kombëtare mbi atë ndërkombëtare.

Tri ditë më parë, një institucion ndërkombëtar sondazhesh, "Gallup", ashtu si "bookmakers"-at e kombëtares, sondon e parashikon një rezultat që hedh poshtë konstatimet (jo parashikimet) e shtatorit të kaluar, ku në planin psikologjik kozmopolitizmi sundon bindshëm mbi nacionalizmin disident në raportet 78 me 2, ndërsa në planin politik, rezultatit mes dy krahëve të politikës shqiptare mund t'i shkonte më për shtat shenja ~ (afër), sesa = (baraz), çka do të thotë se PS+LSI ~ PD+LZHK.

Për çdo qenie njerëzore të natyrshme e jo të klonuar, ndjesitë vështirë të ndryshojnë "në çdo stinë", ndryshe nga mendësitë që mund t'i nënshtrohen më lehtë "kohës për ndryshim".

Për çdo njeri që i funksionon logjika e ftohtë, është e qartë se kush mbështet ekipin kombëtar të një vendi, natyrshëm që mbështet edhe politikën kombëtare të atij vendi, kush dëshiron që simbolika kuqezi të triumfojë mbi simbolikën bardheblu të kundërshtarit, natyrshëm që do shfaqet si i tillë edhe në kutinë e votimit, kush aspiron që më parë se të jetë kontinentalisht i integruar, të jetë kombëtarisht i vlerësuar në tapetin e gjelbër, logjikisht që do të sillet si i tillë edhe me fletën e bardhë të votimit.

Gjithçka ndryshe këtij arsyetimi do të ishte "gjepura" (po huazoj termin e përdorur nga kreu i NDI-së Dan Redford).

E natyrshëm që mbi këtë sondazh lind (pikë)pyetja: Ku fle lepuri?

Përgjigjia është e thjeshtë. Tek frika e Gallupit mbi mospjesëmarrjen e shqiptarëve në këtë proces votimi në atë shkallë sa çdo lloj rezultati do të vlente vetëm partiakisht, por jo përfaqësueshmërisht (nënkupto: institucionalisht). Këtij fenomeni me preçedentë të shumtë në historinë e votimeve në Shqipëri (kujtojmë sa mund e sa djersë iu desh PS-së, që jo vetëm me forcat e veta, aprovoi një kushtetutë që "avantazhoi" vetëm me presje dhjetore, 50.57%) i druhen sondazhbërësit dhe nuk gjejnë mënyrë tjetër veçse nxisin partitë që ato të ngasin zgjedhësit për të mos i lënë bosh vendvotimet.

Kjo mund të konstatohet lehtë në prononcimin e kreut të lëvizjes së "Mjaft"-it, z.Erion Veliaj, kur përpara gazetares së TV-Klan Desada Metaj, u shpreh se "...gara është e fortë, forcat janë thuajse të barabarta, ku të djathtët kanë në presje dhjetore avantazh nga të majtët dhe shqiptarët duhet t'u drejtohen kutive të votimit sa më masivisht..."

Kësisoj, motoja elektorale e Gallupit dhe MJAFT-it u shpërfaq si: domosdoja e "profesorëve" që "nxënësit" të kalojnë "masivisht" 50-%-shin e votimeve.

Prandaj edhe sllogani elektoral i GALLUPIT sintetizohet:

Me ne galopojnë të gjithë prej vijës së bardhë, s'ka rëndësi kush e pret i pari shiritin e kuq...

Të rreshtuar dhe të ndajshtuar

Zamir Gjurgji

Pas përplasjeve të serta në sallën e Kuvendit mes socialistëve dhe demokratëve, rrjedhja e ngjarjeve të qershorit ka përftuar një imazh ndryshe. "Kodi i Etikës" edhe pse jo i zbatuar rigorozisht nga politikanët, shërbeu në një farë mënyrë për të zmusuar disi tehun e mprehtë të "shpatës së demokracisë", edhe pse realisht funksionon si "Kodi i Etiketës" së mallit politik të magazinuar në markatën elektorale.

Votuesi i thjeshtë e kishte të vrarë veshin vetëm me shprehje vulgare, debate antagoniste, e polemika shterpë, ku e vetmja "prokurë" që grosistët e politikës delegonin tek "dora e tretë", mbeteshin shërbimet e thjeshta "noteriale", por jo ato të "avokatisë", dhe ku i preferuari i "avokatëve" mbetej "noteri" që jo vetëm zbatonte pikpërpikë procedurën e nevojshme, por edhe ai që i çuçuriste në vesh "profesorit" se kush "nxënës" e shante pas shpine. E kështu formatoheshin koalicionet "nxënës-profesor" (një kolegu im e ka quajtur oktapod-koalicioni), ku askush nga "nxënësit" nuk kishte mundur qoftë edhe njëherë te vetme të hynte në provimin e "hartimit politik", pa ditur paraprakisht temën e pa mësuar përmendësh tekstin e hartuar nga "profesori zemërmirë". Edhe ata të pakët nxënës që mund të kalonin klasën me forcat e veta, kishin rënë pr? e profesorëve të rreptë, por njëherazi edhe nxënësve servilë, që notën kaluese nuk e merrnin dot duke studiuar gjatë vitit shkollor, por vetëm në sezon e ditë-provimi.

E pamësuar të veprojë në mënyrë të pavarur e krijuese me skemat e reja politike, ku më tepër se teksti ishte i nevojshëm interpretimi i tij, një mori politikanësh rreth e qark PS-së dhe PD-së, mbetën si peshku pa ujë. Ashtu siç ndodh kur gazetarët diktofonistë mbeten pa lajm kur në selitë dy ngjyrëshe nuk ka konferenca shtypi, ashtu edhe politikanët citofonistë u shfaqën belbëzakë e të pavlerë, kur Nano dhe Berisha filluan të përdornin gjuhën e Ezopit.

Kjo është arsyeja që tashmë Mediu nuk ka se kë të mbështesë me rezerva dhe kë të kritikojë në mënyrë evazive (e sillet si qeni me kuisje nga hëna - crying for the moon); Pollo ka mbetur pa artikuluar qëndrimin e tij të të tretit në lëvizje, pasi Berisha e KOP-i nuk duan që mes tyre të lëvrijnë të tretë; Gjinushi nuk mbijeton dot më me bishtpërdredhjet e tij për të "martuar" Nanon me Metën, pasi secili prej tyre pretendon të jetë "dhëndrri"; Lesit i mbetet të kthehet në politikan-parrullë (sandwich-man), kur dje në të shkruhej "Roftë Nano e poshtë Berisha" e sot anasjelltas; Alimadhi nuk ka mundësi praktike të agjitojë: "Rroftë nacionalizmi", sepse gjithkush rreth tij propagandon: "Rroftë kozmopolitizmi", Dule nuk ka më kurs politik, pasi Karamelo kryen një dekurs të tillë; Xhuveli nuk mund të thërrasë më "rrofshin të gjelbrit", pasi këtë sllogan e kanë përvjedhur Kokëdhima, Rama e Klosi; liberalët nuk kanë më korsi opozitare, pasi "opozita e bashkuar" lëviz liberalçe në autostradë.

Shkrimtari rus Maksim Gorki shprehet se "të gjitha fatkeqësitë nuk vijnë për keq". Edhe fatkeqësia e Kodit Elektoral Gjana-Ruka, evidentoi shumë mbetje toksike në gjirin e pozitës dhe opozitës, që tashmë kanë mbetur thjesht për t´u groposur në zona të pabanuara politikisht (nëse nuk ka kundërshtime ambjentaliste nga "mjaftistët" Veliaj, Klosi dhe Kokëdhima).

Përmbledhtazi, i gjithë ky faliment politiko-partiak vjen ngaqë partitë dhe partiakët e rreshtuar, preferuan sëfundmi të veprojnë si të ndajshtuar.

Nga ana e saj, LZHK-ja nuk i bëri hesapet pa hanxhinë, por në një mënyrë dinjitoze dhe në korsinë e saj të lirë, kërkon të shpejtojë udhëtimin drejt 3 korrikut jo vetëm djathtas në kah, por edhe djathtas në krah.

Të votojmë që Tiranën ta spastrojmë nga llumi grek

Nga Sami Gjoka, SHBA

Kur dy parti nisin garën e vet të shfrenuar, për t'i hipur popullit të vet mbi kurriz, gjëja më e mirë që mund të bëhet, është veshi i shurdhër. Në djall me partitë!

Se kush sot vjen e zbret nga makina, të qesh si njeri, por të numëron si bagëti, si votë që të futi në thes, a peshk që rrëshqite nga dora, për të ngecur në rrjetën e kundërshtarit të vet. Secili fodull s'çan kokën për ty, si hipi në karrige e si u mburr me pushtet. Kushdo të fitojë, ti do të mbetesh ai qe ke qenë. Atëhere përse të shkosh të votosh? Ç'gomar të ngresh nga balta, apo ç're mushkonjash të shmangësh nga qielli i vëndit tënd? Shih kush të sjell një natë para votave, një thes më miell, se kaq mjafton e kaq vlen ti...

Por jo, ti që lexon këta rreshta, kur mund të bëje diçka më të vyer se sa leximi i dërdëllitjeve të mia, duhet medoemos të votosh. Se nëse ti zgjodhe leximin qoftë përciptas të fjalës së shkruar, së paku me veten tënde beson se ti nuk je turma që shkon nga të prihet, që vetëm shton një votë në kutitë e votimit, e aty mbaron rëndësia jote.

Në Shqipëri thuhet se dy janë partitë. Kopeja e Salës e banda e Nanos.

Shqipëria është vendi yt, dhe cilin ti ul në qoshe të oxhakut atje, eshtë puna jote.

Por kush Shqipërisë do t'ia heqë kapistren lidhur pas Athine, është e duhet të jetë çështje kombëtare.

E sikurse kopilat e 'inteligjencies' sonë, që rënkimin e dhimbjes kur na shkelin me këmbë na quajnë urrejtje, ("Shigjetat e urrejtjes drejtuar Greqisë", nga Blendi Kajsiu, 25 Maj 2005) lëmë se pari të them se është tjetër të urresh fqinjët, kur shohin e punën e tyre, e tjetër kur fqinjët të marrin kopshte e të shkulin gjerdhe.

Por shkrimi im që na u komentoka nga shqiptarët si fjalim urrejtje, nuk ishte urrejtje kundra grekëve, që për mua janë lopçarë, që jetojnë me lavdinë e etërve të tyre, dhe shihen me prizmin e shkëlqimit të rremë nga inferioret e tipit Kajsia. Fjalët e mia qenë mllef për shqiptarët, që ma ulin grekun në sofër për krahësh, kur sapo u kalëroi nënën atyre. Grekëve u heq kapelen. Por t'ëmën të mive!

Ne shqiptarët nuk shquhemi të urrejmë të tjerët. Përkundrazi ne dimë t'u bëhemi vasal botës e t'i lëmë të na bëjnë të pabërat në kokë. Shembull më i mirë është soj e sorrollopi i gazetarucit të mësipërm që për 100 dollarë përtall nënën e vet në interes të grekeve.

Si të tillë duke patur frikë nga minjtë e tipit Kajsiu, që mezi presin, të interpretojnë fjalën e lire të shqiptarëve si urrejtje ndaj grekëve, dua të qartësoj se urrejtja ime në atë shkrim sikurse edhe në këtë libër të shkruar enkas para zgjedhjeve, është jo kundra grekëve që tregojnë fytyrën e vet mesjetare sikurse kam thënë në çdo akt dhune ndaj bashkëkombasve tanë, por është urrejtje kundrejt sojit tuaj të fëlliqur, që e lidhët Shqipërinë për bythe të Athinës.

E për idiotët që u shkolluan me forcë, se patën dajo e xhaxhallarë që kallnin në burg të tjerët për interes të një ideologjie të dështuar (komuniste), e që sot duan të na rrëfejnë nëpër botë se kush është shkrim që hyn në kategorinë e urrejtjes, lermë të them edhe njëherë se t'ju urresh juve nuk është urrejtje, s'di që vemjet urrehen... ndjesinë ndaj jush me shqipen time, unë e quaj vetëm neveri.

Dhe nëse kajsitë e pjeshkat e kalbura do ta servirnin prapë këtë shkrim si fjalim urryes, duhej më parë të thellohen mbi fjalorët, se nuk mjafton të lexosh në gjuhë të huaja, kur nuk kupton gjuhën tënde.

Enciklopeditë që keni lexuar, për të huazuar interpretimin e shtrembëruar të nocioneve me të cilët përkëdhelni pretendimet poshtëruese greke, për t'u tallur bota me dinjitetin e vendit tuaj, e përkufizojnë fjalën urrejtëse për fatin tuaj të keq, jo si neverinë për ata që përbuzen brenda së njëjtës familje.

Ju mbeteni nëpër mendjet e kthjellta anekënd botës, vemje që shesin nderin e tyre për lëmoshat e të tjerëve, e të flasësh me këtë gjuhë të ulët kundra jush, nuk është urrejtje.

Nuk kam urryer bindjet e juaja politike, se as nuk e di, e as nuk më interson në keni bindje politike, ju kameleonë të tillë... ju vetëm një art dini, atë të lëpirjes së atij që qëndron pak më sipër.

E për momentin ku jemi, në prag të këtyre zgjedhjeve, thirrma ime tek ti që lexon, është t'u mbyllim derën komshijve!

Bindjet politike, janë romantizma të një kohe të shkuar. Neve na duhet një qeveri në krye jo t'u tundim bishtin serbëve e grekëve, se jemi dhi të zgjebosura, - por t'u themi se në shtëpinë tonë ligjin e bëjmë ne. Vetëm kaq kemi kërkuar. E vetem kaq duhet të arrijmë. Të bëhemi zotër të shtëpisë sonë.

Pra të votojmë që Tiranën ta spastrojmë nga llumi grek! E kjo nuk do të thotë se ne shqiptarët jemi kundra socialistëve. Ne jemi për Shqipërinë e shqiptarëve e socialistët na kanë tradhtuar. Në Shqipëri nuk qeverisin as Nanot e as Metët, por grekërit. E ne që u dhamë votën se për një arsye a një tjetër urryem Berishën, ne duhet pra t'ua heqim frenat, këtyre gangsterëve të dehur, para se të na e rrokullisin komplet karrocën tonë të prishur. Pa votën tonë opozita s'mundet të fitojë e pa opozitën, ne mbetëm nën grekët.

<samigjoka@yahoo.com>

___________________________

LZHK zhvillon mitingun e madh elektoral në sheshin "Skënderbej"

Mbreti: "Një Qeveri Shqiptare për Shqipërinë!"

Mbreti Leka ka prezantuar 100 kandidatët e "Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu", në një miting ku morën pjesë mijëra përkrahës të kësaj lëvizjeje dhe përfaqësues të shoqatave të ndryshme të të përndjekurve e pronarëve të ligjshëm

Sali Berisha njëlloj si Kastriot Myftaraj kundër LZHK-së

Nga Neritan Kolgjini

Në mitingun e Shkodrës, kryetari i vjetëruar i PD-së Sali Berisha, ka lëshuar gënjeshtrën e radhës kundër LZHK-së, duke vazhduar ta cilësojë hiç më pak se "aleate të Fatos Nanos". Kjo nuk është gjë e re, as një tezë që nuk është hedhur poshtë nga faktet e të vërtetat e njohura nga të gjithë, por kësaj radhe, ish-sekretari i PPSH Berisha, tamam në një stil tipik prej leninisti, bëri rufjanllëkun politik të radhës duke tentuar të bëjë një dallim ndërmjet LZHK dhe PLL. Ai u shpreh se paska kërkuar aleancë me disa "legalistë të mirë", por ata i qenkan përgjigjur se "në LZHK e bëjnë ligjin Nano dhe Duka me furriqet e tij!". Në fund ai e ka mbyllur këtë sajesë të trurit të tij të shfazuar, duke u shprehur se "Unë jam përpjekur t'i respektoj ata, por janë të tjerë që luajnë mbi kurrizin e tyre. Asnjë votë për LZHK-në, kësaj paterice të Nanos"! Hëm, tamam si kodosh i vjetër politik, këtu ka dashur të dalë zotnia e tij. Atij nuk i intereson gjë se çfarë bën LZHK apo PLL, nëse ato kanë ndonjë pozicion problematik në spektrin politik, apo ndonjë gjë tjetër që ka lidhje me politikën opozitare. Ai e ka hallin vetëm e vetëm te votat dhe te kolltuku, si përfaqësuesi më i denjë i kolltukofagëve, prandaj shpik e shpif "legalistë të mirë" e "furriqe të Nanos e Dukës". Shihet qartë se nuk ka moral në këtë sjellje politike të kësaj mbeturine të politikës së vjetër komuniste. Thjesht interesa kolltuqesh. Prandaj ndodh edhe ky egërsim e qenëzim (sulm prej qeni të tërbuar). Dhe ky sulm vjen në formën më të ulët e përfide, duke tentuar të fusë përçarjen ndërmjet LZHK e PLL, edhe pse e di se ato janë një simbiozë e pandashme tashmë, e ndoshta forca që do t'ia prishë hesapet më shumë se çdo gjë tjetër, këtij leninisti të palodhur për kauzën e karriges. Ky sulm në një intonacion të ri, në fakt nuk është ndonjë gjë që nuk pritej prej stanit berishist. Prej kohësh të njëjtat teza janë artikuluar nga mediat pranë këmbëve të "doktorit" sidomos nga një i lajthitur e i sëmurë psiqik si Kastriot Myftaraj, i cili deri para pak kohësh ta numëronte në lule të ballit po t'ia shaje doktorin, që i ka zyrat te ish ndërtesa e komunales së Tiranës. Edhe Kastrioti shpifte se LZHK është aleate e PS-së e kundër PD-së, njëlloj si Berisha sot. Por atij mund t'i falet se tekefundit s'ka gjë në dorë e është thjesht një qytetar i lajthitur i këtij vendi. Problemi është Berisha, që del me mendjen e Myftarajt, dhe duke qenë një nga personat më influentë në vend, përbën një problem serioz për higjenën politike, e prandaj duhen marrë në kohë masat ndaj kësaj specieje në gjendje tërbimi.

LZHK zhvillon mitingun e madh elektoral në sheshin "Skënderbej"

Mbreti: "Një Qeveri Shqiptare për Shqipërinë!"

Mbreti Leka ka prezantuar 100 kandidatët e "Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu", në një miting ku morën pjesë mijëra përkrahës të kësaj lëvizjeje dhe përfaqësues të shoqatave të ndryshme të të përndjekurve e pronarëve të ligjshëm

Nga Neritan Kolgjini

Tiranë - Në një miting të madh elektoral të sheshin "Skënderbej" Mbreti Leka ka prezantuar 100 kandidatët e "Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu", ku morën pjesë mijëra përkrahës të kësaj lëvizjeje dhe përfaqësues të shoqatave të ndryshme të të përndjekurve e pronarëve të ligjshëm. Në fjalën e tij në këtë miting të zhvilluar ditën e premte dt.27 maj 2004 në Tiranë, udhëheqësi i LZHK theksoi se "jemi bashkuar në Lëvizjen për Zhvillim Kombëtar, që të shpëtojmë Shqipërinë nga papunësia e varfëria, nga korrupsioni e monopolet, duke siguruar një Qeveri Shqiptare për Shqipërinë." Më tej ai ka qenë i ashpër me administratën shtetërore, e cila është e korruptuar dhe premtoi se me ardhjen e LZHK në pushtet do të ndërtohet një administratë me autoritet dhe e pakorruptuar. "LZHK-ja është krejt ndryshe," theksoi Mbreti Leka. Në fjalën e tij ai përmendi edhe një herë çështjen kombëtare dhe atë të pronës private si pika kryesore të LZHK. Në fund ai vlerësoi rininë si forca më e fortë e vendit që mund të garantojë zhvillimin. Ai e mbylli fjalimin me një apel për të dalë të gjithë në votime për "të dhënë verdiktin për zhvillim kombëtar". Fjala e tij u duartrokit gjatë nga mbështetësit e Lëvizjes që gjatë gjithë kohës brohorisnin "Mbreti, Mbreti!"

Më pas fjalën e morën me radhë figura të ndryshme në drejtimin e Lëvizjes për "Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu" dhe kandidatë të saj si z.Dashamir Shehi, Ekrem Spahiu, Arjan Boriçi, Ledia Kashahu, Afrim Jaupi etj.. Disa prej fjalimeve të tyre po i botojmë të plota në këtë numër gazete. Po ashtu në këtë miting përshëndetën edhe sekretari i përgjithshëm i shoqatës mbarëkombëtare të ish të Përndjekurve politikë z.Besim Ndregjoni dhe përfaqësuesi i shoqatës së pronarëve. Një ngjyresë të veçantë i dhanë mitingut fjalimet e kandidatëve Ledia Kashahu, Arjan Boriçi dhe Afrim Jaupi, të cilët përfaqësonin respektivisht elementin femëror, diasporën shqiptare dhe nacionalizmin shqiptar të trevave të jugut të Shqipërisë.

Mitingu u zhvillua për rreth një orë e gjysmë, nga ora 19:00 deri në orën 20:30 e më pas vazhdoi në formë koncerti me disa prej këngëtarëve më të suksesshëm të muzikës moderne shqiptare. Një pamje interesante dhe gjetje e bukur ishte posteri gjigant, i cili mbulonte gjithë lartësinë e fasadës së Pallatit të Kulturës ku binte në sy simboli i LZHK, dhe motoja ose slogani elektoral "Ne bëjmë shtet".

Ky miting shënoi një hop cilësor të fushatës së LZHK-së dhe ishte një arritje mjaft pozitive e krerëve të saj, të cilët me këtë veprim thyen pseudo-mitin e dyshes PS-PD për mitingje në sheshin Skënderbej. Atë natë edicionet televizive të stacioneve pranë dy partive simotra PD-PS, ose e injoruan lajmin e këtij mitingu, ose bënë lajme negative, duke u përpjekur ta relativizonin rëndësinë e tij. Ndërsa të nesërmen gazetat pranë opozitës tentuan ta ulnin vlerën e tij duke u marrë me elemente anësore e jo me thelbin e mesazheve të këtij mitingu. Psh., lajmin e mitingut nuk e kishte fare agjencia zyrtare e lajmeve ATSH ose media pranë qeverisë si "Balkanweb" ose "Albtoday". Ndërsa nga krahu tjetër stacionet dhe gazetat pranë opozitës, ose kishin lajme negative si gazeta "Tema", ose nuk e pasqyronin fare, si gazeta "55" e Fahri Balliut. Ndërsa stacionet kryesore në vend i dhanë një hapësirë të rëndësishme dhe vlerësuan se tashmë pas PS e PD, edhe LZHK zhvillon mitingje në sheshin "Skënderbej".

Ky miting u bë pikërisht në ditën kur qarkulluan shumë zëra rreth një sondazhi të ri të Gallup International, i cili po pritet me mjaft interes nga partitë politike dhe nga opinioni publik. Sipas burimeve, ky sondazh e nxjerr LZHK-në në një pozicion shumë më të mirë sesa e kishte nxjerrë sondazhi i bërë në fund të muajit prill nga NDI. Ndërsa një prej sondazheve që është bërë nga një institucion kanadez për sondazhet, në qytetin e Tiranës, e ka nxjerrë LZHK-në në një pozicion mjaft të lartë rreth 20 përqind në kuotën e preferencave të shqiptarëve.

Fjala e Mbretit Leka I në mitingun përurues të LZHK në sheshin "Skënderbej"

"Jepni verdiktin tuaj për zhvillim kombëtar!"

Motra dhe vëllezër shqiptarë!

Ne jemi bashkuar në Lëvizjen për Zhvillim Kombëtar, që të shpëtojmë Shqipërinë nga papunësia e varfëria, nga korrupsioni e monopolet, duke siguruar një Qeveri Shqiptare për Shqipërinë.

Ju jeni zhgënjyer nga politikanët, që pasurohen në kurriz të popullit. Ju nuk u besoni premtimeve të tyre, por LZHK-ja është krejt ndryshe.

Kjo do të thotë se ne do të ndërtojmë një administratë me autoritet dhe të pakorruptuar.

Do të vendosim rendin e drejtësinë.

Do të zbatojmë një program modern zhvillimi kombëtar, mbështetur në pronën private.

Ne sigurojmë arsim e punësim të rinisë shqiptare.

Ne e kemi detyrim shtetëror për t'u siguruar të gjithë shtetasve shqiptarë punë dhe mirëqenie këtu në Atdhe.

Ne do t'ju krijojmë kushte për të lëvizur lirisht kudo në botë me pasaportë shqiptare.

Motra e vëllezër shqiptarë!

Merrni pjesë në votime, duke dhënë verdiktin tuaj për zhvillim kombëtar.

Rroftë Shqipëria!

Rroftë Kombi Shqiptar!

Fjala e kryetarit të PLL Spahiu mbajtur në mitingun e sheshit "Skënderbej"

Spahiu: Mbreti Leka, ai që na bën nënshtetas europianë

Me lejen tuaj Naltmadhni!

Motra dhe vëllezër!

Zonja dhe zotërinj!

Sot jemi para një evenimenti politik dhe historik jo vetëm për Tiranën, por për gjithë shqiptarët kudo që janë. Themi eveniment politik dhe historik, sepse për herë të parë Mbreti Leka del para shqiptarëve në krye të një lëvizjeje, për të prezantuar 100 kandidatët për deputetë, në të gjitha zonat zgjedhore të "Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu".

"LZhK" lindi si domosdoshmëri kombëtare pas një tranzicioni politik prej 15 vjetësh, për të ndryshuar realitetet e dhimbshme në të cilat ndodhen shqiptarët dhe Shqipëria.

Sllogani ynë elektoral, siç e shihni edhe në poster, është "Ne Bëjmë Shtet!"

Tashmë është i pranuar nga të gjithë shqiptarët, fakti që Mbreti Zog i Parë hodhi themelet e shtetit shqiptar dhe ndërtoi një shtet ligjor, ku shqiptarët ndiheshin krenarë dhe dinjitozë, si brenda edhe jashtë tij.

Ne kërkojmë votën e shqiptarëve jo thjesht për këtë fakt historik, por sepse jemi e vetmja forcë politike që synon të rikthejë nderin, dinjitetin dhe zhvillimin kombëtar të shqiptarëve.

"Lëvizja për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu" është e përkrahur dhe do të votohet nga shumica e shqiptarëve më 3 korrik, për këto arsye:

Së pari, në krye të kësaj lëvizjeje është Mbreti Leka i Parë, që e ka ideuar dhe e udhëheq "Lëvizjen për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu".

Mbreti Leka, ashtu siç e ka përcaktuar edhe presidenti i Kosovës Ibrahim Rugova, është simboli kombëtar i shqiptarëve.

Mbreti Leka mbart dhe trashëgon vlerat më të mira të Mbretit Zog I, për ndërtimin dhe administrimin e shtetit.

Mbreti Leka është i vetmi nga drejtuesit aktualë të subjekteve zgjedhore, që vjen nga Perëndimi dhe nuk mbart asnjë reminishencë të sistemit të kaluar komunist. Dhe si i tillë është personaliteti i vetëm që mund ta çojë Shqipërinë natyrshëm drejt integrimit në strukturat euro-atlantike.

Mbreti Leka është siguria dhe garancia e shqiptarëve, për realizimin e premtimeve dhe programit të "Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu".

Së dyti, "Lëvizja për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu", ka një program elektoral të qartë, të kuptueshëm, të zbatueshëm dhe, mbi të gjitha, të besueshëm.

Së treti, kandidaturat që janë para jush sonte, nuk janë të importuara nga qendra, siç ndodh rëndom në subjektet e tjera, por janë të përzgjedhura nga baza, dhe njëkohësisht janë figurat më të spikatura dhe më përfaqësuese për t'u votuar nga elektorati shqiptar.

Së katërti, tashmë modeli bullgar është shembulli më i mirë që pas një tranzicioni të lodhshëm dhe një loje të kalimit të pushtetit nga një parti në tjetrën, - të vijë një forcë kombëtare, që të realizojë aspiratat e një kombi në zhvillim. Kështu, siç e dimë Mbreti Simeon i Dytë, me Lëvizjen e tij kombëtare mori pushtetin dhe tashmë Bullgaria është anëtare e NATO-s, është në dyert e anëtarësimit në Bashkimin Europian. Tashmë shtetasit bullgarë praktikisht janë nënshtetas europianë, pasi me pasaportën bullgare kanë të drejtë të qarkullojnë në të gjitha shtetet "shengen" të Europës.

Për këto dhe shumë arsye të tjera, elektorati shqiptar duhet ta votojë "Lëvizjen për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu" dhe kandidatët e saj, pasi këto vota janë vota edhe për Mbretin Leka I, si udhëheqës i kësaj lëvizjeje për të siguruar dhe garantuar të ardhmen e shqiptarëve.

Rroftë Mbreti Leka i Parë!

Rroftë kombi shqiptar!

Fjalimi i z.Dashamir Shehi në mitingun e LZHK-së në sheshin "Skënderbej"

Shehi: Kemi nevojë për shtetin e shqiptarëve!

Zonja dhe Zotërinj,

Motra e vëllezër,

Qytetarë të Tiranës dhe të mbarë Shqipërisë, LZHK prezanton sot deputetët për mbarë Shqipërinë. Njerëzit që kanë marrë përsipër të përcjellin mesazhin e lirisë dhe drejtësisë, të paqes e të punës, por në radhë të parë kanë marrë përsipër të ndryshojnë realitetin shqiptar, realitet i hidhur e fatkeq për një popull që jeton në mes të Europës.

LZHK hyn krenare në këto zgjedhje, si forca më patriotike e politikës shqiptare, si forca që do të rindërtojë shtetin shqiptar, sepse ne dimë të bëjmë shtet, sepse në krye të lëvizjes kemi një simbol të madh, që i bashkon të gjithë shqiptarët, Leka I Zogu, filozofia shtetformuese e të cilit na udhëheq të gjithëve.

Në Shqipëri sot kemi nevojë për gjithçka, por më shumë se çdo gjë kemi nevojë për shtet, për shtetin e shqiptarëve. Në shtetin e ri të LZHK-së ka hapësirë politike e ekonomike për të gjithë, për të gjitha shtresat e vuajtura e të përndjekura të komunizmit, për të gjithë pronarët që kërkojnë të drejtën e tyre të ligjshme, për të gjithë intelektualët që duan dinjitet në punën e tyre, për të gjithë biznesmenët që duan ligj, siguri e shanse të barabarta pasurimi, si dhe për mijërat e fshatarëve që vazhdojnë të jetojnë në varfëri e izolim.

Në shtetin e LZHK-së do të ketë hapësirë të pafundme për rininë e Shqipërisë, që të arsimohet dhe të punësohet këtu, në Shqipëri, por që të mund edhe të lëvizë kudo në botë, me pasaportën shqiptare.

LZHK ka zbritur në betejën e madhe elektorale me qëllimin fisnik për të larguar nga pushteti ish-komunistët e korruptuar të Fatos Nanos, të cilët prej 8 vjetësh ia kanë shitur interesat e vendit, klaneve ekonomike partiake dhe grupeve të huaja, të cilët po shfrytëzojnë me të padrejtë pasuritë e Shqipërisë. LZHK është këtu jo për të zëvendësuar ish-komunistët e kënaqur që janë në pushtet me postkomunistët e pakënaqur që nuk janë në pushtet. Ne jemi këtu për t'u kthyer pushtetin qytetarëve dhe vetëm qytetarëve të Shqipërisë dhe jo më klaneve partiake.

LZHK është forca që do të vendosë rendin në Shqipëri edhe me koston e dënimit me vdekje. Ne nuk trembemi para krimit, do t'i japim atë që meriton, për t'u kthyer të drejtën qytetarëve të jetojnë të sigurt me familjet e tyre dhe me bizneset e fituara ndershmërisht.

LZHK është forca që bashkon vendin, forca e shqiptarëve të ndershëm e patriotë. Në LZHK nuk ka toskë e gegë, ka vetëm shqiptarë. Në LZHK nuk ka të krishterë e myslimanë, ka vetëm shqiptarë. Ne e çojmë vendin drejt Europës ashtu si Mbreti Zog e bashkoi me Europën 80 vjet më parë. Ne do të bashkojmë shqiponjën tonë krenare me yjet e Europës, sepse kemi të drejtë ta bëjmë këtë dhe kemi treguar që dimë ta bëjmë këtë.

LZHK do të kërkojë pavarësinë e Kosovës, pa kushte dhe me çdo çmim, se vetëm një popull i lirë e i pavarur mund të plotësojë standardet europiane. Ne do të mbrojmë interesat e shqiptarëve në Maqedoni deri në plotësimin e të gjithë të drejtave të tyre kushtetuese, si edhe do të ngremë çeshtjen came deri në zgjidhjen përfundimtare të saj.

Të nderuar zonja dhe zotërinj, ne jemi këtu për t'u konfirmuar aleatëve tonë të mëdhenj, SHBA-së dhe BE-së që do t'u qëndrojmë besnikë aleancave euroatlantike dhe europiane duke qenë të sigurt që vendi ynë është pjesë integrale e kësaj historie, e kësaj politike dhe ne e shohim të ardhmen tonë aty dhe vetëm aty ku është bota e lirë dhe demokratike.

Motra dhe vëllezër ka ardhur koha të ngremë kokën, të kërkojmë të drejtën tonë, të drejtë të mohuar, të dhunuar dhe të uzurpuar nga mbeturinat e regjimit të vjetër.

Ju ftojmë të vototni për LZHK-në, ne nuk ju ofrojmë parajsën por ju oftojmë shtetin, se ne bëjmë shtet.

Votoni LZHK-në, votoni Mbretin Leka I Zogu, votoni për fëmijët tuaj.

Rroftë Tirana! Rroftë Shqipëria!

Fjala e z.Arjan Boriçi në mitingun e mbajtur në sheshin "Skënderbej"

Shkodra është lënë në harresë nga qeveritë e deritashme

Të dashur vëllezër dhe motra shqiptarë,

Mirëse keni ardhur në këtë tubim të LZHK-së,

Diaspora sot jeton me problemet shqiptare. Në arritjet dhe mosarritjet e Shqipërisë. Me hallet dhe shqetësimet shqiptare.

Tani ka ardhur koha që ajo të japë drejtpërdrejt kontributin e saj për një legjislacion të përparuar dhe bashkohor, të japë kontributin e saj për zhvillimin e shpejtë të vendit, nëpërmjet investimeve të besueshme dhe serioze të saj në Shqipëri. Të japë kontributin e saj në zgjidhjen e drejtë të çështjes kombëtare.

Unë mendoj se tashmë diaspora e fuqishme shqiptare e shkolluar dhe e edukuar në Shqipëri ose në perëndim, me një eksperiencë jo të vogël të fituar në perëndim, ka se ç'të japë për Shqipërinë nënë. E them këtë sepse diaspora është pjesë e Shqipërisë dhe e popullit shqiptar.

Eshtë pikërisht ardhja ime sot një provë konkrete e këtij kontributi. Një rëndësi të veçantë ka qyteti i Shkodrës i cili vazhdimisht në ballë të vendit, por që qeveritë e deritashme e kanë lënë në harresë me ose pa dashje. Unë mendoj se diaspora do të japë një kontribut të madh në integrimin e Shqipërisë në strukturat euro-atlantike.

Ne të gjithë se bashku të punojmë që zgjedhjet e 3 korrikut dhe ato të mëvonshme të jenë të lira, të drejta, të ndershme ku vetë populli të vendosë për të ardhmen e tij.

Rroftë Mbreti Leka I Zogu

Rroftë populli shqiptar

Rroftë LZHK-ja

Fjala e z.Besim Ndregjoni në mitingun madhështor të LZHK-së

Ndregjoni: Të votojmë për Mbretin Leka

I nderuar dhe i respektuar Madhëri, Leka i I Mbreti i Shqiptarëve,

Të nderuar drejtues të Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar,

Të nderuar votues të Djathtë të Shqipërisë,

Ju falenderoj për ftesën që na bëtë për t'ju përshëndetur në këtë miting elektoral për zgjedhjet e 3 korrikut 2005. Kam nderin dhe privilegjin që si mik i Familjes Mbretërore më shumë se një shekull dhe si bir i një antifashisti dhe antikomunisti, si Sekretar i Përgjithshëm i të përndjekurve politikë të Shqipërisë, t'i uroj fitore "Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu", e cila drejtohet nga simboli i shqiptarizmës Madhëria e tij Leka I. Zgjedhjet e 3 Korrikut janë vendimtare për të gjithë shqiptarët që të ndahen njëherë e mirë nga diktatura komuniste, e cila i shkaktoi këtij kombi mijëra varre dhe qindra mijëra vuajtje. Zgjedhjet e 3 Korrikut do të na ndajnë dhe nga tranzicioni 15-vjeçar që për ne qe sa tragjik, aq edhe komik. Tragjik, se ish pinjollët e diktaturës dhe lektorët e Institutit marksist-leninist, që i shkaktuan këtij populli varfëri, korrupsion dhe çnderim si shqiptarë, drejtojnë qeverinë dhe institucione të këtij shteti. Komik, se komunistët e djeshëm shajnë komunizmin dhe duan të ndërtojnë sot kapitalizmin me metoda komuniste.

Dhe ne jemi të bindur që këto zgjedhje do jenë fundi i mashtrimit të tyre.

Por kombi ynë në situatat më të rëndësishme historike ka nxjerrë burra që e kanë mbrojtur këtë komb dhe i kanë shërbyer këtij kombi. Para disa kohësh Presidenti i Kosovës, "Gandi i Ballkanit", Ibrahim Rrugova, në një bashkëbisedim që pati me bashkatdhetarët tanë në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, kur i drejtuan pyetjen se cili politikan shqiptar është garancia e zgjidhjes së çështjes shqiptare, ai u përgjigj: Leka I - Mbreti i Shqiptarëve. Besoj se më mirë se Presidenti i Kosovës nuk mund të japë përgjigje më të saktë ndonjë nga politikanët aktualë shqiptarë. Vota e 3 Korrikut ka një shans të madh se fleta e votimit ka emrin e të madhit Leka Zogu. Prandaj shqiptarët kanë nevojë të kenë një burrë që të ndërtojë shtet dhe shtetarin e kanë. Ai është Mbreti Leka. Të përndjekurit politikë kanë simbolin e tyre në këtë lëvizje se udhëheqësi i kësaj lëvizjeje, është i dënuari politik që në Maj të 1944, në moshën 5-vjeçare Mbreti Leka dhe Familja Mbretërore. Në këto zgjedhje e djathta shqiptare ka simbolin e shqiptarizmës që ndërton shtet, që mbron shtetasit e tij, që mbron flamurin e kombit, që mos ta nëpërkëmbin shovinistët grekë siç bënë para disa muajsh duke e grisur në mes të Athinës.

Me këtë rast ju bëj thirrje të votojmë për Mbretin Leka, të votojmë për LZHK, të votojmë për të Djathtën që jo vetëm të zhdukim të keqen, por të zhdukim mbeturinat ideologjike që ka 15 vjet që i përdor politika shqiptare. Të votojmë për LZHK se kandidatët e saj janë të djathtë, janë pinjollë të familjeve fisnike shqiptare, janë intelektualë shqiptarë që ndërtojnë shtet për të cilin ka nevojë ky komb.

E djathta do të fitojë

Rroftë Mbreti Leka I.

Rroftë Shqipëria!

LZHK-ja përgënjeshtron PD-në në një konferencë shtypi për aleancat

Spahiu: Nuk do të ketë aleancë paszgjedhore me partinë e Fatos Nanos (PS)

Tiranë - Në një konferencë shtypi të mbajtur në sallën e konferencave të shtypit të "LZHK - Leka I Zogu", dy nga drejtuesit e kësaj Lëvizjeje zotërinjtë Spahiu e Shehi në emër të LZHK, përgënjeshtruan shpifjet e PD-së e të kryetarit të saj në lidhje me një aleancë të LZHK-së me PS-në pas zgjedhjeve, si dhe paraqitën listën e 100 kandidatëve të Lëvizjes sipas zonave zgjedhore, duke shpjeguar mënyrën e hartimit të listës shumemërore të proporcionalit. Kështu kryetari i PLL Spahiu theksoi në deklaratën e mbajtur me këtë rast se: "rikonfimojmë edhe një herë se nuk do të ketë aleancë paszgjedhore me partinë e Fatos Nanos."

Ndërsa kryetari i PDRn-së z.Shehi bëri të qartë skemën e konkurrimit të LZHK në këto zgjedhje duke thënë se: "Lëvizja për Zhvillim Kombëtar Leka I Zogu do të konkurrojë me 100 kandidatë në zonë dhe me listë të hapur shumemërore."

Po ashtu 2 drejtuesit e "LZHK - Leka I Zogu" njoftuan për herë të parë në këtë konferencë të mbajtur ditën e hënë datë 23 maj 2005 se "ditën e premte, dt.27 maj, ora 19:00, në sheshin "Skënderbej" do të mbahet një miting i madh që do të zyrtarizojë çeljen e fushatës elektorale ku Udhëheqësi i Lëvizjes Mbreti Leka I do të shpallë listën e 100 kandidatëve nëpër zona."

Siç dihet ky miting që u zhvillua të premten që shkoi u mbyll me sukses duke konfirmuar parashikimet se LZHK do të jetë një forcë vendimtare për të rrëzuar socialistët nga pushteti.

"Atdheu"

Deklaratë për mediat e "Lëvizja për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu"

LZHK zyrtarizon 100 kandidatët dhe listën shumemërore

Lëvizja për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu

Zyra e Shtypit

Lëvizja për Zhvillim Kombëtar Leka I Zogu paraqet sot përpara opinionit publik, nëpërmjet mediave shqiptare, listën e kandidatëve për 100 zonat zgjedhore.

Kësaj deklarate do t'i bashkangjitet edhe lista emërore e kandidatëve. Lëvizja për Zhvillim Kombëtar Leka I Zogu do të konkurrojë me listë të hapur shumemërore.

Lëvizja për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu i bën të ditur gjithë opinionit politik, publik dhe mediatik, se nuk ka aleanca parazgjedhore dhe gjithashtu rikonfimojmë edhe një herë se nuk do të ketë aleancë paszgjedhore me partinë e Fatos Nanos.

Ky deklarim bëhet për të sqaruar në mënyrë përfundimtare të gjithë shqiptarët e ndershëm dhe patriotë dhe për t'u prerë rrugën abuzimeve të personave dhe partive dashakeqëse ndaj Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar Leka I Zogu.

Ditën e premte datë 27.05.2005, ora 19:00, në Sheshin "Skënderbej", Udhëheqësi i LZHK-së Mbreti Leka I do të prezantojë 100 kandidatët e Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar Leka I Zogu, sipas zonave zgjedhore.

Lëvizja për Zhvillim Kombëtar Leka I Zogu fton qytetarët e Tiranës dhe të mbarë Shqipërisë që të marrin pjesë në këtë ngjarje të rëndësishme politike, e cila do të shoqërohet edhe me një koncert të madh festiv, në praninë e këngëtarëve më të njohur të muzikës shqiptare.

Tiranë me 23.05.2005

Qarku Shkodër

-Malësia e Madhe

Nr. 1 Malesia e Madhe Shaqir Hasani

Nr. 2 Malesia e Madhe Dorian Leknikaj

-Shkodra

Nr. 3 Shkodër Ardian Muhaj

Nr. 4 Shkodër Ferit Hafizi

Nr. 5 Shkodër Arjan Boriçi

Nr. 6 Shkodër Virtyt Sokoli

Nr. 7 Shkodër Balto Laçini

Nr. 8 Shkodër Zef Markdoda

-Puka

Nr. 9 Puka Sadik Beqiraj

Qarku Kukës

-Tropoja

Nr.10 Tropoja Skënder Hoxha

-Hasi

Nr.11 Hasi Myftar Kastrati

-Kukësi

Nr.12 Kukesi Ekrem Spahiu

Qarku Lezhë

-Lezha

Nr.13 Lezha - Zadrima Fran Lleshi

Nr.14 Lezha Eduard Perjaku

-Mirdita

Nr.15 Mirdita Mark Ndoi

-Kurbini

Nr.16 Mamurrasi Artan Tujani

Nr.17 Laçi Gjon Kola

Qarku Dibër

-Mati

Nr.18 Burreli Bilal Kola

Nr.19 Mati Murat Basha

-Bulqiza

Nr.20 Bulqiza Naim Karaj

-Dibra

Nr.21 Peshkopi Maksim Begeja

Nr.22 Dibra Premtim Agolli

Qarku Durrës

-Kruja

Nr.23 Kruja Sadedin Balla

Nr.24 Fushë Kruja Eduard Ypi

-Durrësi

Nr.25 Sukthi Hysen Mushketa

Nr.26 Shijaku Ardian Haçi

Nr.27 Durrësi Sadik Berisha

Nr.28 Durrësi Pëllumb Berisha

Nr.29 Durrësi Et'hem Gryka

Nr.30 Durrësi Selim Pumi

Qarku Tiranë

-Tirana

Nr.31 Tirana Ledia Kashahu

Nr.32 Tirana Faruk Borova

Nr.33 Tirana Agim Rada

Nr.34 Tirana Fatjon Softa

Nr.35 Tirana Genc Gjokutaj

Nr.36 Tirana Shpëtim Roqi

Nr.37 Tirana Uran Metko

Nr.38 Tirana Rudi Erebara

Nr.39 Tirana Henrik Zota

Nr.40 Tirana Dashamir Shehi

Nr.41 Tirana Arianit Kokobobo

Nr.42 Tirana Robert Radoja

Nr.43 Tirana Kamza Astrit Kola

Nr.44 Tirana Vora Blerim Kamberi

Nr.45 Tirana Paskuqan Hysen Sinani

Nr.46 Tirana Petrela Shkëlqim Barusha

Nr.47 Tirana Ndroqi Ibrahim Lala

-Kavaja

Nr.48 Kavaja Aqif Haveriku

Nr.49 Golemi Bahri Kollçaku

Nr.50 Rrogozhina Mustafa Harizi

Qarku Elbasan

-Peqini

Nr.51 Peqini Bardhyl Bica

-Elbasan

Nr.52 Elbasani Vehip Guri

Nr.53 Elbasani Alfons Balliçi

Nr.54 Elbasani Hamdi Gërlica

Nr.55 Elbasani Selman Çili

Nr.56 Elbasani Shkëlqim Bode

Nr.57 Elbasani Ismail Çala

Nr.58 Elbasani Isuf Mehmeti

-Gramshi

Nr.59 Gramshi Aferim Muho

-Librazhd

Nr.60 Librazhd Ilir Murati

Nr.61 Përrenjas Liman Mënalla

Qarku Fier

-Lushnje

Nr.62 Lushnja Sokol Sinaj

Nr.63 Lushnja Agim Bega

Nr.64 Lushnja Pandi Boçi

Nr.65 Lushnja Bedri Çoku

-Fieri

Nr.66 Fieri Thanas Çera

Nr.67 Fieri Gëzim Velia

Nr.68 Fieri ?............

Nr.69 Fieri Mina Rrudha

Nr.70 Fieri Vladimir Muça

Nr.71 Fieri Shpëtim Kastrati

Nr.72 Fieri Rexhep Krasniqi

Nr.73 Fieri ?..............

Qarku Berat

-Berati

Nr.74 Berati Afërdita Numani

Nr.75 Berati Ilirian Paço

Nr.76 Berati Todi Kondakçiu

Nr.77 Berati Ndriçim Lakra

Nr.78 Berati Halit Bushi

Nr.79 Berati Përparim Hidërshaj

Qarku Korçë

-Korça

Nr.80 Korça Adhon Polena

Nr.81 Korça Maksi Ceci

Nr.82 Korça Kujtim Halkaj

Nr.83 Korça Vilson Ibrahimllari

Nr.84 Korça Koçi Petriti

-Pogradeci

Nr.85 Pogradeci Riza Berberi

Nr.86 Pogradeci Et'hem Fezollari

-Devoll

Nr.87 Bilisht Petrit Kutrolli

-Kolonja

Nr.88 Kolonja Nebi Ganellari

Qarku Gjirokastër

-Përmeti

Nr.89 Permeti Andon Cullufi

-Gjirokastër

Nr.90 Gjirokastra Krenar Hadëri

Nr.92 Libohova Kujtim Çobani

-Tepelena

Nr.91 Tepelena Hysni Kasemi

Qarku Vlorë

-Vlora

Nr.93 Vlora Kajtaz Aliko

Nr. 94 Vlora Afrim Jaupi

Nr.95 Vlora Mallëngjim Skënderaj

Nr.96 Vlora Sulejman Abazi

Nr.97 Vlora ?............

Nr.98 Himara Çajup Noga

-Saranda

Nr.99 Saranda Shkëlqim Selmani

Nr.100 Saranda Zaçe Islami

Shënim

Zonat me pikëpyetje, nuk kemi informacion të saktë për emrin e kandidatit ose zonën ku kandidon, prandaj nuk e kemi shënuar.

Kujtesë për të gjithë kandidatët e LZHK-së

Për regjistrimin e kandidatëve të LZHK-së në KZZ

1.Dokumentacioni për paraqitjen e kandidatëve për deputet dorëzohet në Komisionin e Zonës Zgjedhore (KZZ) jo më vonë se 32 ditë përpara datës së zgjedhjeve (Ligji 9087, neni 78).

Kujdes! Mos e lini regjistrimin për ditën e fundit. Hyni në kontakt sa më parë me KZZ!

2.KZZ-të janë të detyruara të pranojnë dokumentacionin e paraqitur nga kandidati ose përfaqësuesi i tij.

Nëse komisionet vërejnë mospërputhje ose parregullsi në dokumentacionet e kandidimit përpara mbarimit të afatit të vërtetimit të tyre, komisioni i jep kandidatit mundësinë për t'i korrigjuar mospërputhjet ose parregullsitë (Neni 78, pika 2)

Kujdes! Ndiqni me vëmendje ecurinë e shqyrtimit të dokumentacionit tuaj nga KZZ-ja.

Për çdo paqartësi kontaktoni në cel: 0682068564.

Dhunohet qendra elektorale e kandidatit të LZHK z.Murat Basha në zonën nr.19 në Klos të Matit

Basha: Votat e LZHK kundër Nanos

Paraditën e të shtunës së datës 28 maj 2005, nënkryetari i PLL z.Murat Basha dha një konferencë për shtyp lidhur me një incident të rëndë që ka ndodhur gjatë mesnatës së të enjtes duke gdhirë dita e premte, në qytetin Klos të rrethit të Matit. Sipas z.Basha, individë të paidentifikuar ende, kanë dhunuar zyrën elektorale të tij dhe kanë djegur simbolet që ishin vendosur prej stafit elektoral në këtë zyrë dhe vendet publike.

Nga prononcimi para gazetarëve dhe mediave të shumta të pranishme, rezulton se është e dyta herë që segmente okulte me prapavijë të qartë politike dhe në shërbim të kandidatëve rivalë, cënojnë rëndë zyrën elektorale të kandidatit të LZHK-së në Klos z.Murat Basha. Para tri javësh persona të panjohur kanë grisur posterat e kandidatit të LZHK-së dhe njëkohësisht nënkryetar i PLL. Ndërsa këtë radhë, sikundër u prononcua z.Basha, nga persona të panjohur u bë grisja e flamurit amerikan dhe djegia e tij, ngjarje e cila ka ndodhur para tri netësh (të enjten në darkë), si dhe e simboleve kombëtare, Mbretit Zog I-rë dhe Mbretit Leka I-rë.

Në konferencën e tij për shtyp dhënë në ambientet e LZHK kandidati Basha u bëri thirrje forcave politike në rrethin e Matit, që të distancohen nga veprime të tilla të dënueshme ligjërisht dhe moralisht dhe të ndërpresin dhunën ndaj simoboleve, stafit të kandidatit dhe veçanërisht strukturave të PD Mat, pasi sipas tij "këto veprime vështirësojnë aleancat paszgjedhore të LZHK për qeverisjen e vendit".

Kandidati Basha u kërkoi publikisht organeve të rendit publik dhe veçanërisht Drejtorisë rajonale të Policisë së shtetit të Qarkut Peshkopi, që të marrë masa urgjentisht për mbrojtjen e shtabit elektoral të tij si kandidat, për të siguruar kështu, konform ligjit, ecurinë normale të veprimtarisë elektorale të tij si kandidat dhe të stafit, dhe brenda mundësive ekzistuese Policvia e Shtetit e këtij qarku, t'i vërë në dispozicion stafit dhe kandidatit Basha, një punonjës policie, pasi ai ndihet i rrezikuar.

Duke ndjerë humbjen përballë z.Basha, kandidatët rivalë të subjekteve konkurruese në Mat po përdorin metoda mesjetare, të papranueshme dhe në kundërshtim me ligjin, që arrijnë deri në heqjen nga listat e votuesve të anëtarëve dhe simpatizantëve të LZHK, të cilët nuk po i gjejnë emrat e tyre në listat e afishuara.

"Përgjigjia jonë ndaj këtyre veprimeve antiligjore dhe në kundërshtim më klimën politike dhe angazhimet për një fushatë zgjedhore të qetë e të civilizuar, është fjala e Mbretit Leka 'Paqe-Bashkim-Vëllazërim', me anë të së cilës dhe me angazhimin tonë politik e qytetar, ta zhvillojmë bashkërisht Matin, Dibrën dhe mbarë Shqipërinë", theksoi kandidati i LZHK në zonën Nr. 19 z.Murat Basha.

Pyetjes së një gazetari mbi deklaratën e kryetarit të PD z.Sali Berisha se "LZHK-ja është patericë e Nanos", z.Murat Basha iu përgjigj: "Duke falenderuar z.Berisha për vlerësimin maksimal që i bën Familjes Mbretërore, i rikujtoj se LZHK-ja është një forcë e djathtë konservatore, që ka dalë në skenën politike për të kërkuar votat e njerëzve që duan ndryshim rrënjësor dhe zhvillim kombëtar. LZHK kërkon votat e elektoratit abstenues, që nuk voton për z.Berisha dhe aleatët e tij. Por, pas zgjedhjeve të 3 korrikut, votat e mbështetësve të LZHK-së do t'i bashkojmë me PD-në, për të rrëzuar Nanon nga pushteti", - tha z.Basha.

Gjithashtu, ai i shtoi se "në lidhje me LZHK-në, z.Berisha është i keqinformuar nga njerëzit që rrijnë rrotull tij, të cilët kanë qenë ministra të kabinetit Nano".

Në vijim të prononcimit të tij pas deklaratës për shtyp, z.Basha iu përgjigj të gjitha pyetjeve të gazetarëve të pranishëm, duke sqaruar pozicionet politike të LZHK, para dhe pas zgjedhjeve.

Korresp. i "Atdheu"

Deklaratë e nënkryetarit të PLL z.Murat Basha

E zhvilloj këtë konferencë shtypi për t'u tërhequr vëmendjen mediave dhe opinionit publik mbi një ngjarje të turpshme që ka ndodhur pardje në Zyrën Elektorale të zonës zgjedhore Nr.19-Bashkia Klos në rrethin e Matit, zyrë kjo hapur nga unë Murat Basha, kandidat i LZHK-së në zonën zgjedhore Nr. 19.

Para dy javësh, dy ditë para se Princi Leka të vizitonte Bashkinë e Klosit dhe të më prezantonte mua si kandidat në zonën zgjedhore Nr. 19, zyra elektorale e hapur nga unë dhe stafi im në qytetin e Klosit, u dhunua nga persona të panjohur, por ne nuk e deklaruam këtë incident të turpshëm, duke e konsideruar atë të rastësishëm. Ndërsa përsëritja e këtij incidenti para dy netësh, nuk mund të konsiderohet më e rastësishme, por si skenar i parapërgatitur. Mendoj se ngjarje të tilla nuk i shërbejnë një klime të qetë parazgjedhore, mbështetur në ligjin zgjedhor, angazhimet politike të mbarë klasës sonë politike, të pasqyruara edhe në Kodin e Etikës, që është firmosur edhe nga përfaqësuesit më të lartë të partive aderuese në koalicionin politiko-zgjedhor të LZHK.

Me këtë rast, dëshiroj të tërheq vëmendjen e shefit të Komisariatit të Matit dhe Drejtorisë së Policisë së Qarkut Dibër, duke u kujtuar atyre se janë të detyruar ligjërisht që të ushtrojnë gjithë autoritetin që u njeh ligji, për parandalimin e ngjarjeve të tilla, që tensionojnë në mënyrë të panevojshme klimën parazgjedhore.

U bëj thirrje të gjithë kandidatëve të forcave të tjera politike, që të ndikojnë në uljen e tensioneve politike, pasi ne jemi rivalë, por bashkëkombas.

Ndjehem thellësisht i shqetësuar që objekti i dhunimit, përveç të tjerave, ka qenë edhe flamuri i SHBA-ve, tempulli i madh dhe mbrojtësi i demokracisë mbarëbotërore, që është jo vetëm aleati ynë strategjik, por referuar kujtesës historike, në momentet më të rëndësishme të historisë së kombit tonë, SHBA-të kanë qenë fuqimisht përkrah nesh. Mjafton të kujtojmë kontributin e çmuar të Presidentit Uillson në njohjen e shtetit të parë shqiptar në vitin 1920, rolin vendimtar të Presidentit Klinton në çlirimin e Kosovës nga pushtuesit serbë, si edhe rolin kyç të Presidentit Bush në çrrënjosjen e sistemit komunist në të gjitha vendet e Europës Lindore, në demokratizimin dhe integrimin e tyre në NATO e BE.

Kandidati i LZHK Murat Basha vazhdon takimet me elektoratin në zonën 19

Selishta e Dibrës do të votojë për LZHK

Të premten e kaluar, në komunën Selishtë të rrethit të Dibrës, në një tubim të improvizuar në qendër të kësaj komune, u zhvillua takimi i përzemërt i kandidatit të LZHK për zonën elektorale Nr. 19 z.Murat Basha, me banorë të shumtë të kësaj komune.

Në këtë takim prezantimi me zgjedhësit, kandidati Basha shoqërohej nga drejtuesit më të lartë të kësaj komune të thellë të rrethit të Dibrës, si dhe nga kryetari i nëndegës së PLL Klos të Matit z.Behar Dedolli. Gjithashtu, në takim merrnin pjesë dhe shoqëronin kandidatin Basha edhe z.Hidajet Lela, kryetar i nëndegës së PLL Selishtë, anëtarë të PLL dhe simpatizantë të shumtë të LZHK.

Në këtë takim z.Basha u foli zgjedhësve të pranishëm për objektivat kryesore të programit zgjedhor dhe qeverisës të LZH, çka u ndoq me interes nga të pranishmit, të cilët e shndërruan këtë takim në një bashkëbisedim të ngrohtë.

Z.Basha në fjalën e tij theksoi kryesisht vendosmërinë e LZHK për të rivendosur autoritetin e humbur të shtetit dhe ndërtimin e një shtetit të fortë e me institucione të konsoliduara, me anë të të cilit shqiptarët do të zgjidhin problemet e mëdha të një mungese zhvillimi, duke e futur vendin gradualisht dhe me ritme të shpejta në shinat e një zhvillimi të gjithanshëm, madje në të gjithë hapësirën kombëtare shqiptare.

Pasi foli për vështirësitë e natyrshme të këtij procesi, z.Basha më tej u ndal në domosdoshmërinë e bashkëpunimit dhe bashkëqeverisjes së komponentëve të opozitës pas fitores së zgjedhjeve të ardhshme të 3 korrikut.

Më pas, diskutantë të shumtë që e morën fjalën, e garantuan kandidatin Basha për mbështetjen e tyre në zgjedhje, për shkak të respektit të thellë për Mbretin Leka dhe lëvizjen që Ai kryeson, si dhe për bindjen e thellë se LZHK është një faktor i rëndësishëm politik dhe qeverisës, me një program të qartë dhe atraktiv për zgjedhësit shqiptarë, të cilët besojnë se Mbreti Leka do të ndikojë në zgjidhjen e shumë problemeve që preokupojnë vendin.

***

Të shtunën pasdite, në kuadër të fushatës së kandidatit Basha në zonën zgjedhore Nr.19, u zhvillua një takim në qendër të komunës Kurdari të fshatit me të njejtin emër, ku merrnin pjesë përveç kandidatit Basha, edhe kryetari i Degës së PLL Mat z.Besnik Murati, nënkryetari i Degës dhe njëkohësisht kryetar i nëndegës Klos z.Behar Dedolli, sekretari i Senatit të Veteranëve legalistë z.Seit Preni, nënkryetari i Degës së PLL Tiranë dhe anëtari i Komitetit Drejtues të PLL z.Hamit Kurti, si dhe z.Milazim Hystuna - kryetar i nëdegës së PLL Kurdari.

Edhe në këtë takim, i cili u përcoll me vëmendje dhe pjesëmarrje të konsiderueshme nga zgjedhësit, anëtarët e PLL dhe simpatizantët e LZHK - kandidati Basha dhe drejtuesit e lartë të PLL që e shoqëronin, trajtuan probleme të rëndësishme që preokuponin zonën si dhe diskutuan për zgjidhjet që ofronte LZHK në kuadër të programit të saj elektoral.

Edhe në këtë takim, zgjedhësit e pranishëm shkëmbyen mendime me të ftuarit dhe pjestarët e stafit të kandidatit, duke i siguruar ata se do të mbështesnin pa rezerva LZHK dhe kandidatin Basha në zgjedhjet e 3 korrikut. Kjo mbështetje, sipas tyre ishte e vendosur, jo vetëm për shkak të respektit dhe besimit për LZHK si lëvizje politike e udhëhequr personalisht nga Mbreti Leka, por edhe për shkak të detyrimit moral që zgjedhësit matjanë kanë për Mbretin Leka, për Familjen Mbretërore dhe kujtimin e shkëlqyer për kohën dhe mbretërimin e suksesshëm të Mbretit Zog I.

Kështu u mbyll me sukses edhe ky takim i kandidatit Basha në Kurdari të Matit, duke shtuar edhe një garanci më shumë në fitoren e ardhshme të LZHK dhe të kandidatit të saj në zonën elektorale Nr. 19, z.Murat Basha.

Korresp. i "Atdheu"

Intervistë me z.Arjan Boriçi, kandidat për deputet i LZHK Shkodër

Arjan Boriçi: Jam 100% i djathtë edhe 1000% me Shkodrën

Ju jeni përfaqësues i brezit të ri të zogizmit në diasporë dhe një nga të paktët që janë angazhuar direkt në politikë e sidomos në këto zgjedhje duke kandiduar në Shkodër. Cilat janë përshtypjet e para për mënyrën se si zhvillohen fushatat elektorale në Shqipëri?

Kam parë që burokracia është një problem shqetësues, e cila e minimizon kohën e kandidatit për t'u përqendruar në fushatën e tij elektorale. Kandidati humb shumë kohë në procesin e regjistrimit të dokumentacionit të tij etj., etj.. Përsa i përket medias, shihet shumë qartë ndikimi jo i vogël i partive që kanë pushtet ose që kanë qenë më parë në pushtet. Kjo sjell si rezultat mosparaqitjen e qartë të mesazhit dhe idetë e platformat e partive të tjera. Gjithashtu shikoj një mënyrë propagandistike uniforme nga të gjitha partitë, të cilat mundohen të imitojnë partitë e tjera. Pra nuk ka një individualitet ose një dallueshmëri të nxjerrjes në dukje të platformave të tyre në elektorat.

Pastaj ka probleme më konkrete që unë mund t'i quaj banale, siç janë puna e listave, komisionerëve e të tjera si këto, që në botën perëndimore nuk mund të konceptohen si probleme. Edhe lëvizjet e kandidatit nëpër qytet nuk janë të lirshme si në perëndim dhe kjo është e kuptueshme, sepse këtu fushatat e lufta politike janë në kufijtë minimalë ligjore dhe gjithçka zhvillohet me një acarim të skajshëm, gati armiqësor. Nuk besoj se ka nevojë të zgjatem me këto, mjafton të shohësh takimet e fundit e deklaratat e fundit të dyshes Nano-Berisha për të kuptuar se si zhvillohen fushatat në Shqipëri.

Ju u shprehët se partitë kanë një uniformitet në përçimin e mesazheve elektorale nga partitë politike. A mund të na thoni se ku dallon LZHK-ja nga ky uniformitet, çfarë ka ndryshe nga forcat e tjera politike?

LZHK-ja dallon dukshëm në platformën e saj realiste, me situatën që po kalon vendi. Ajo i përshtatet gjendjes së rëndë social-politike që ka ardhur si pasojë e qeverive të mëparshme. Kurse partitë e tjera nuk kanë platforma realiste që zgjidhin ose i japin rrugëzgjidhje gjendjes së rëndë që ka sot Shqipëria. Eshtë pikërisht kjo arsyeja që ato bëjnë propagandë mashtruese dhe fushata plot zhurmë, por pa platforma të vërteta, për t'i shpjeguar elektoratit se përse ai duhet të votojë për ta. Fushatat e tyre nuk janë gjë tjetër veçse një kamuflim i të vërtetave për të gënjyer elektoratin që këto parti të mbajnë pushtetin.

LZHK-ja pasi ka studiuar problemet shqiptare, ka adoptuar platformën e saj në lidhje me to, duke gjetur zgjidhjen më të përshtatshme për problemet më të rënda që ka vendi. Platforma e LZHK-së është e thjeshtë dhe praktike e mund të kuptohet shumë lehtë nga elektorati shqiptar nga jugu në veri. Pra, së pari, platforma elektorale e njëherazi qeverisëse, është elementi kryesor që e bën të dallueshme LZHK-në nga subjektet e tjera politike. Së dyti, ndryshimi tjetër i kësaj lëvizjejeje dhe kodi etik i saj në këtë fushatë elektorale. Pra edhe ky është një element dallues nga të tjerët pasi LZHK është një lëvizje që tenton ta fisnikërojë politikën shqiptare.

Ju morët pjesë në mitingun përurues të LZHK-së në sheshin "Skënderbej" dhe mbajtët një fjalim si kandidat i Shkodrës, por edhe i diasporës. Çfarë mund të thoni për këtë takim elektoral të LZHK-së, i cili kërkon një angazhim më të madh nga një forcë politike?

Personalisht unë mbeta shumë i kënaqur me mitingun në sheshin "Skënderbej", pasi ai doli me sukses, duke marrë parasysh kohën shumë të shkurtër, rreth 4 ditë gjithsej, të përgatitjes së tij. Për mendimin tim aty u pasqyrua edhe një herë dëshira e popullit për një forcë reale të djathtë. Mesazhi ishte tepër i qartë se shqiptarët kërkojnë ta thyejnë monopolin politik Nano-Berisha. Në atë shesh duhet të përfaqësohen të gjitha zonat e Shqipërisë nga jugu në veri dhe ky është një prej qëllimeve të LZHK-së. Ai shesh është i shqiptarëve dhe LZHK e tregoi këtë duke ua marrë atyre që mendojnë se e kanë monopol, për t'ua kthyer shqiptarëve.

Mitingu kishte si qëllim të jepte edhe njëherë mesazhet e LZHK-së në sytë e elektoratit shqiptar dhe do të thoja se këtë gjë ai e arriti plotësisht.

Si po ecën fushata juaj në Shkodër dhe çfarë komenti do të bënit për rivalët tuaj në zonë nga partitë e tjera?

Fushata ime në Shkodër ka filluar prej disa ditësh, megjithëse në njëfarë mënyre edhe para këtij fillimi zyrtar ne kemi punuar. Ky fillim zyrtar mund të shihet më tepër në anën formale me postera, me flamuj, me zyrë elektorale e të tjera si këto, dhe çka është më e rëndësishme, me takime masive me qytetarët e Shkodrës. Unë mendoj se elektorati i Shkodrës, ku unë kandidoj, është një elektorat tepër i edukuar dhe kam besim se do ta kuptojë qartë mesazhin dhe platformën që unë u ofroj atyre. Ky elektorat ka një traditë të fuqishme madje do të thoja të lashtë, qytetare, i cili do të dijë të zgjedhë shumë lehtë se cili kandidat do të jetë më i përshtatshëm për ta përfaqësuar edhe ndryshuar gjendjen tepër të rëndë që ata po kalojnë sot. Elektorati i zonës sime dhe në përgjithësi i të gjithë Shkodrës, është elektorat i djathtë, i cili rregullisht ka votuar për kandidatë që deklaroheshin të djathtë. Unë kam besim se ky elektorat do të votojë për mua, sepse jam 100% i djathtë edhe 1000% me Shkodrën. Ndërsa ata që këto 15 vjet kanë marrë mandatin, nuk janë kujtuar më për këtë qytet. Po ashtu edhe forcat politike që kanë fituar në Shkodër dhe konkretisht PD-ja, mbasi kanë marrë mandatet e deputetëve, dhe nuk kanë qenë pak, ia kanë kthyer shpinën Shkodrës. Kjo histori e hidhur përsëritet me një cikël pothuaj 4-vjeçar. Por ç'është më e keqja, edhe në vitet '92-'96, Shkodra është shpërfillur nga politika e partisë në pushtet. Shkodra që jepte gjithë ato vota e mandate për partinë fituese, nuk kishte asnjë ministër, apo investim thelbësor. Pra ky është vlerësimi që i kanë bërë Shkodrës politikanët që kanë përfituar prej saj...

Po për kandidatët rivalë?

Më duket se e dhashë përgjigjen më sipër. Historia e këtyre 15 vjetëve, besoj se do të vazhdojë, po morën mandatin njerëzit që e kanë braktisur Shkodrën rregullisht.

Personalisht nuk kam shumë për të thënë për rivalët e mi, sepse e kuptoj gjendjen në të cilën ndodhen. Ata s'mund të jenë gjë tjetër, maksimumi kartona deputeti në duart e Berishës apo ndonjë tjetri. Ata do të kenë, në rastin më të mirë, detyrën për të votuar sipas konveniencave të shefit të tyre, por nuk besoj se mund të bëjnë gjë për Shkodrën e shkodranët.

Historikisht Shkodra i ka dhënë këtij vendi dhe opozitës së sotme, përveç LZHK-së, ndërsa këto forca nuk ia kanë kthyer ende këtë borxh Shkodrës dhe nuk besoj se do t'ia kthejnë, sepse mashtrimin e kanë në ADN-në e tyre politike.

Po ju çfarë i premtoni elektoratit shkodran dhe çfarë garancish keni se do t'i plotësoni nevojat e tij?

Në radhë të parë unë i ofroj elektoratit tim shkodran, figurën dhe emrin e pastër të një familjeje tepër të vjetër dhe me tradita patriotike e të ndershme. Unë i ofroj elektoratit shkodran figurën time si i djathtë dhe tepër të pastër politike si përfaqësues i LZHK-së që udhëhiqet nga Mbreti Leka I. Unë garantoj mbi emrin tim familjar që do të jem plotësisht në shërbim të Shkodrës, e jo Shkodra në funksion të interesave të mia. Gjithashtu unë ofroj eksperiencën time intelektuale në perëndim, mënyrën e administrimit të problemeve me metoda të ndershme e krejtësisht ligjore. Unë do të shërbej gjithashtu si një urë morale e politike përmes këtij elektorati dhe diasporës shqiptare në SHBA. Unë do të luftoj me të gjitha mënyrat që zëri i elektoratit tim të dëgjohet më larg se Tirana zyrtare. Mendoj se gjendja në të cilën ndodhet sot Shkodra ka nevojë urgjente për një ndërhyrje jo vetëm të brendshme, por edhe për një ndihmë të ndershme nga jashtë, e cila mund t'i vijë vetëm nga diaspora shqiptare. Personalisht unë përfaqësoj Lëvizjen e Mbretit Leka I dhe kjo është një prej garancive se unë do ta mbaj fjalën e premtimet e dhëna.

Kryetari i vjetër i PD-së ka sulmuar përsëri dje LZHK-në në një takim në pallatin e sportit të Shkodrës? Cili është komenti juaj ndaj sulmeve të tij të vazhdueshmë kundër LZHK-së?

Personalisht mendoj se sulmi i Sali Berishës ndaj një force të djathtë siç është LZHK-ja, nuk është aspak i drejtë dhe akuzat e tij janë shpifje e gjëra të pavërteta. Ato nxisin një përçarje në elektoratin e djathtë dhe Berisha ka dhënë prova se është një politikan që ka si synim pikërisht përçarjen e të djathtës. Eshtë vendi këtu të kujtojmë se ai ende funksionon politikisht e sillet sipas skemave katoviciane. Gjithashtu besoj se të djathtët nuk mund të bien pre e këtyre shpifjeve e skemave që shpallen në mënyrë qesharake nga një ish-sekretar partie komuniste. Ai në radhë të parë nuk ka të drejtë morale të akuzojë si bashkëpunëtor të Fatos Nanos antikomunistët e provuar në vite. S'kam çfarë komenti tjetër t'u bëj deklaratave të tij, që ndryshojnë nga dita në ditë dhe asnjëherë nuk thotë të njëjtën gjë njëlloj.

Sondazhet e publikuara nga NDI dhe komentet e gazetave nuk kanë qenë shumë pozitive për rezultatin e "Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu". Si e shpjegoni ju këtë qendrim dhe cila është sipas jush forca reale e LZHK-së?

Sondazhi të cilit unë personalisht i besoj është sondazhi që do të bëhet nga populli me datën 3 korrik 2005, sepse sondazhet e tjera nuk janë gjë tjetër veçse mjete propaganduese për qëllim që t'i thyejnë hovin kundërshtarit. Përsa u përket sondazheve ato shumë herë nuk dalin të vërteta as edhe në vendet perëndimore. Pra nuk duhet t'u japim shumë rëndësi, por t'i përkushtohemi punës sonë të shenjtë për të kurorëzuar me sukses një garë elektorale, e cila zhvillohet në kushte jodemokratike. Përsa u përket fakteve reale, PD-ja dhe PS-ja në Shkodër kanë një eksperiencë të hidhur në përballjen me të djathtët origjinalë, në vitin 1996 për bashkinë e Shkodrës ku një emër si DBSH dhe Bahri Boriçi, një kushuri i imi, fitoi kreun e kësaj bashkie. Të mos harrojmë se në atë kohë të dyja këto forca kundërshtare me ne, ishin në kulmin e tyre. Ndërsa sot mund të them se asnjëra prej tyre nuk ka atë mbështetje që ka pasur më 1996-ën dhe prandaj them se edhe këtë radhë e djathta antikomuniste do të fitojë kundër komunistëve të vjetër në pushtet e neokomunistëve të rinj në opozitë.

Z.Arjan, ju jetoni prej shumë vitesh në New York, çfarë ju nxiti të vinit në Shqipëri e të angazhoheshit politikisht duke kandiduar për deputet me LZHK-në?

Arsyeja që më shtyu për të kandiduar nën flamurin e LZHK-së është gjendja tepër alarmuese në të cilën ndodhet sot vendi ynë e sidomos Shkodra, qyteti i të parëve të mi. Kjo besoj se do të jetë një thirrje për djemtë dhe vajzat nga diaspora që, ashtu sikurse edhe unë, të vijnë dhe të kontribojnë në vendin e tyre. Unë mendoj se vendi ka një nevojë tepër urgjente për ndihmën e tyre, sepse ata janë pjesë e këtij vendi dhe e këtij populli. Arsyeja që unë përqafova LZHK-në është sepse unë e mendoj dhe e shikoj si të vetmen forcë politike, e cila mund ta bëjë Shqipërinë shtet dhe ta shpëtojë kombin shqiptar. Pra vendimi im nuk është gjë tjetër veçse një kontribut misionar për atdheun dhe Shkodrën e të parëve të mi.

I vetmi shpërblim që dëshiroj është ndryshimi i gjendjes së qytetit të Shkodrës dhe unë besoj se LZHK dhe programi i saj mund ta bëjnë këtë. Uroj që votat e shkodranëve të jenë për të ardhmen e fëmijëve të tyre.

Ju faleminderit

Intervistoi: Neritan Kolgjini

Kush është kandidati i LZHK në zonën 5 në Shkodër

Arjan Abaz Boriçi, lindur në Tiranë, më 1966.

Shkolluar në politeknikumin, sot "Harry Fultz".

Arratisur nga Shqipëria më 1985.

Vendoset në SHBA më 1986, në New York

Studion për ekonomi dhe diplomohet për "Bussiness administration & accounting" "Monroe College" New York City.

Specializohet për hoteleri e turizëm në New York.

Specializohet për transaksionet financiare dhe administrimin e pasurive të patundshme "Real estate".

Ka një biznes investimi dhe administrimi të pasurive të patundshme dhe është njëherazi partner në një kompani "Real estate".

Festa Kombëtare, lapsi me gomë dhe ai kopjativ

Nga Zamir Gjurgji

Nga aktualiteti...

Kryeministri aktual Fatos Nano shfrytëzoi rastin në mesjavë, që në një takim jubilar me veteranët e LANÇ-it dhe në një tjetër me fëmijët e ciklit të ulët shkollor, të hidhte në tregun e shprishur elektoral një tjetër kartë-sfidë mes forcave kombdashëse dhe atyre komb-keqdashëse. Betimi e stërbetimi tij se 29 Nëntori ka qenë, është dhe do të mbetet festa e çlirimit, deshifrohet në gjuhë pragzgjedhore si: "Ai që i vjen pas Historia, ka qenë, është dhe do të mbetet "atleti" i antishqiptarizmit."

"Abetarja" e Nanos me gërmën Alfa-si nistore dhe festa e saj në shkollën Dora d'Istria (duke iu referuar edhe gëzimit të dytë të së njëjtës ditë), më tepër se një tentativë për të pasqyruar meditatikisht progresin në arsimin parashkollor, evidenton regres në një "autostradë" të stërgjatë deshqiptarizimi në fushën arsimore, "segmenti" i fundit i së cilës u "inaugurua" nga ministri i Arsimit Luan Memushi, kur i dha greqishtes statusin e gjuhës së privilegjuar (në një kohë kur Kapshticën e kalon kufomë shqiptari i fundit në radhën e pafund të vrasjeve të grekëve ndaj shqiptarëve, e pak kohë pasi grekët "europianistë" grisën e shqyen flamurin kombëtar shqiptar, mu në zemër të kryeqytetit të tyre).

Kështu, "Mbro të Ardhmen" nënkupton "Së bashku mbrojmë antishqiptarizmën", e njëherazi parakupton ngërthim trebrezësh: nga greqisht-dashfolësit e brezit të parë me gishtin lart, në 97-bërësit e brezit të dytë me tre gishta lart, e deri tek 44-bërësit e brezit të tretë me grusht lart.

Në retro e perspektivë

Një komb pa historinët e tij është një kombi vdekur, ndërsa një komb pa historinë e tij është një i vdekur i pakallur. Nëse kombet e civilizuar europianë i kanë kushtuar një vend të rëndësishëm shkrimit të historisë, vlerësimit të ngjarjeve e fakteve më të spikatura, madje duke detajuar a retushuar ngjarje historike të disfavorshme, për historianët shqiptarë konsiderohet herezi të shfaqet nudo historia e kombit më të lashtë të kontinentit. Pjesa dërrmuese e këtyre "historianëve" që rrethanat ua bënë të mundur që të silleshin si të tillë, kanë shfaqur staturën e "lule diellit" (italishtja e jep më të qartë kuptimin: girasole - nga sillet dielli), ku dielli për ta herë lind nga Kremlini, Beogradi e Pekini, e herë sillet nga Athina. Për ta, historia bëhet me laps me gomë, por asnjëherë me laps kopjativ, pasi u duhet të "dizenjojnë" Orët e Kremlinit, e më pas, të përdorin gomën e të njëjtit objekt për ta fshirë, e për të vazhduar procedurën në të njëjtën faqe të zhubrosur me Orët e Shangait (apo edhe me Koloseum-in në vend të Olimp-it).

Shqipëria mbetet ende vend unikal ku komunitari e ekstrakomunitari shfaqen si autoktonë, ku shtetari konsiderohet historikisht si satrap, ku diktatori vlerësohet si demokrat, ku karrocjeri dhe mjelësja bëhen ministra, ku si kulturë njihet asimilimi, ku si progres njihet homoseksualizmi, ku provincjali e quan veten alidems, ku bujku i thotë beut se jam pronar, ku pirati bëhet papë, ku xhepisti bëhet financier, ku nolisti shfaqet më zogist se legalisti, ku pushtimi serviret si çlirim, ku orientofili i djeshëm ka marrë në dorë sot flamurin e oksidentofilisë.

E megjithatë, akademikët e historianët vështrojnë e vëzhgojnë, kryeministrat ngërdheshen, vocërrakët qeshin e lodrojnë dhe askush nuk i vë pikat mbi 'i'. E kësisoj, politikanëve anti e pseudoshqiptarë u lihet fushë e lirë veprimi të vënë "dypikëshin" (umlaut-i i gjermanishtes) mbi trungun e shqipes, ku jo vetëm A-ja e SHBA-së mund të lexohet si E-ja e SHBE-së , por edhe 28-ta bëhet 29-të.

E megjithatë, edhe zgjedhësit hedhin një sy e shikojnë nga lista e ushqimeve në listën e zgjedhësve: zgjedha e radhës apo zgjedha në radhë, ali-hoxha a hoxhë-alia, Nano-Rama a Nano-Meta, apo të tre shokët bashkë në "shtëpinë e tolerancës" (në frëngjisht: "maison de tolerance" - shtëpi publike, bordello).

E përsëri simbolikat rikthehen në skenë, e për pasojë e koalicionet vendohen sipas datave të (poshtë)shënuara, ata të 28-ës përballë atyre të 29-ës, morali ballas amoralitetit.

Ky pra është korriku që na rikthen në vëmendje "dy festat" e Nëntorit, ku njëra është fat e tjetra zi, ku emri nuk mund t'i bashkangjitet mbiemrit, ndryshe pëson fatin e tij, ku "revolucionarët e qershorit të hershëm e të vonshëm" kërkojnë revizionim edhe të 28-ës ditë të Nëntorit. E si përherë edhe këtë herë: "Në emër të progresit"...

K(r)ahu i lëvizjeve të pritshme progresiste

Nga Zamir Gjurgji

Në kushtet e një represioni të egër serb, por bazuar në Konventat Ndërkombëtare për Vetvendosje, Kuvendi i Kosovës shpallte 15 vjet më parë, pikërisht më 2 Korrik të vitit 1990 Republikën e Pavarur, "thikat" pas shpine të regjimit serbofil të Tiranës Zyrtare u orvatën të ceknin shtyllën kurrizore të trungut shqiptar.

Hapja e dyerve të ambasadave të huaja në Shqipëri, përtej lëvizjes së lirë të shqiptareve për të prekur tokën e premtuar, rezultoi një lëvizje e peshuar mirë në kandarin serb për të tërhequr vëmendjen e opinionit ndërkombëtar e anashkakaluar ngjarjen e rëndësishme, Pavarësinë Legjislative të Kosovës.

9 vjet më parë, pranvera në Kosovë nuk erdhi vetëm me dallëndyshen UÇK, por bashkë me "skifterët" bombardues të NATO-s, që i dhanë goditjen përfundimtare "bishës së tërbuar" e ja kthyen "patkoin" nga Haga. Asokohe, nëpërmjet kreut të ATSH-së, Tirana Zyrtare dilte "kundër ndërhyrjes ushtarake në Beograd", nëpërmjet kreut të presidencës vlerësonte Millosheviçin si "e keqja më e vogël dhe njeriun që do bënte paqen" dhe nëpërmjet kreut të qeverisë shpallte "Beogradin si kryeqytet të kosovarëve"! E gjithshka bëhej me qëllim kahershëm të mbrapshtë: tërheqjen e vëmendjes së ndërkombëtareve për të eklipsuar ngjarjen e rëndësishme, Pavarësinë de fakto të Kosovës.

1 muaj më parë, nëpërmjet kreut të PS-së Fatos Nano, socialistët i rikthehen edhe njëherë retorikës luftënxitëse, tregishtore e kobndjellëse të mars 1997-ës, duke nxjerrë nga mënga "asin" e pokerit të gjatë politik që nisi në Kretë. Kjo gjuhë e hidhur nëpërke lëshon helmin e saj antishqiptar edhe prej flegmatikut Ulqini -Dobrovoda, vetëm pak kohë para se të shpallet statusi final i Kosovës (ndërkohë që diplomacia ndërkombëtare, sidomos amerikane, është një hap larg njohjes së Kosovës si de jure shtet i pavarur).

Tentativa e PS-së për të rihedhur në tregun politik mallin eksplodues të ruajtur gjatë në depot e armatimit ideologjik, është (o)gur që vret njëherazi dy zogj të së njëjtës klloçkë: duke i dhënë mesazhin ndërkombëtarëve se Shqipëria nuk mund të bëjë shtet të lirë e demokratik, vetkuptohet që protektorati ndaj kosovarëve duhet të tejzgjasë; kur shqiptarët këtej Traut të Morinës duhet të monitorohen e mbikqyren në zgjedhje, dogana, ushtri e financë ( nënkupto protektorat më shumë se virtual), shqiptarët andej Traut të Morinës vetkuptohet që duhet të vazhdojnë të mbikqyren e udhëhiqen me më shumë kompetenca nga jashtë Prishtinës (protektorat klasik nga UNMIK e në vazhdë Beogradi).

Parë nga ky këndvështrim:

Kuvendi i PS-së shenjoi regresin, duke tërhequr litarin e harkut kah Tirana e duke e drejtuar shigjetën mù në zemër të Prishtinës( kthim në tezë i hipotezës së Koshtunicës se konflikti i pritshëm është ai ndërshqiptar), për ta kthyer çështjen PAS.

Kuvendi i PD-së konfirmoi pragmatizëm politik, duke mos përdorur retorikë ruspash dhe duke e prerë në mes "lojën e shahut" të Nano & Koshtunicës, në pozicionin PAT.

Kuvendi i LZHK-së synon mëtej pragmatizmit, të kryejë lëvizjen përfundimtare në një loje të gjatë politiko-diplomatike, për të kaluar nga pozicioni PAT në MAT, ngaqë nacionalistët dhe demokratët mirëfilli shqiptarë e kanë provuar gjatë mbi shpinë se "kundërshtarët" (duke respektuar Kodin e Etikës së firmosur nga politikanët) edhe humbjen e konsiderojnë fitore, e jo më barazinë.

Kësisoj, shpërfillja institucionale e Presidentit Tadiç për mos e takuar në Gjenevë Presidentin Rugova, është një fakt që i shkon në fije argumentit të mësipërm, që në një gjuhë më pranë elektoratit kombdashës deshifrohet : Kur "agai i ri" shpërfill Rugovën, "qehajai i vjetër" e shpall sot të tredhur, kur dje e shpallte tradhëtar.

Një shprehje e urtë në gjuhën ndërkombëtare thotë: Gjërat e mbara nuk janë kurrë gjysmake ( Things done by halfs are never done right).

Prandaj, korriku nuk është thjesht muaj zgjedhjesh, por muaj zgjidhjesh përfundimtare të çështjes mbarëshqiptare, ku nuk mjafton të zgjedhësh vetëm krahun e qendër-djathtas të lëvizjes kah progresi demokratik, por njëherazi të përzgjedhësh edhe kahun e qartë të lëvizjes për një zhvillim (të qëndrueshëm) kombëtar.

Mbi qershorin dhe metamorfozën e Sabri Godos

Nuk ka patericë që mban në këmbë gjymtimin e Nanos

Nga Zamir Gjurgji

Shqiptarët konstatojnë me kënaqësi të thellë se ora e lirisë dhe demokracisë po u troket në derë. Mitingjet madhështore te organizuara anembanë vendit nga PD e LZHK - të vetmet forca realisht opozitare, që veprojnë të pavarura politikisht, por të ndërvarura elektoralisht - tregojnë qartë se fundi i antishqiptarëve dhe kontrabandistëvë në pushtet është i pashmangshëm. Ky fund i sllobodanëve shqiptarë, që e trajtuan vendin e shqiponjave si të ishte pikë e zezë në kontinentin e bardhë, nxjerr në pah mentalitetin e njëjtë të pjellave stepore, që nuk ka patericë t'i mbajë në këmbë. E këtë gjë më shumë se të gjithë e ka pranuar Sabri Godo, kur si gjithmonë në 15 vjet të pluralizmit politik shqiptar, vendos të bëhet opozitari i fundit në radhë, për të qenë pozitari i së nesërmes.Nëse Nano do të kishte edhe një mundësi të vetme "shërimi", Godo do të ishte ende pranë tij, duke i ofruar jo vetëm patericën, por edhe supet e tij që dijnë bukurisht të mbajnë mbi to vetëm duar e krahë pushtetari.

Ilir Meta dhe Fatos Nano, megjithëse kanë përdorur e priten të shpërdorin metoda bizantine alla-Geixh, për të shmangur fundin e një Partie të ngjizur nga "dyqind petritë", nuk bëjnë gjë tjetër veçse demaskojnë veten dhe ideologjinë e tyre ataviste "të zemrës me dy barkushe", (PPSH-së me PS&LSI) edhe pse "mediatori" Edi Rama i bie prej kohësh kësaj trombe që shkaton veçse trombozë në dejet e fishkura e të rudhura ku rrjedh gjak anemik, pse jo edhe i HIV-izuar.

Mars '97-a dhe Qershor 2005-a, janë dy ngjarje që do të mbeten të pashlyeshme në kujtesën e shqiptarëve.

Mars '97-a ishte rebelimi i ardhacakëve, antishqiptarëve dhe tregishtorëve, ndërsa Qershor 2005-a , reagimi i autoktonëve, demokratëve dhe atdhedashësve shqiptarë.

Mars '97-a kishte në sfond plumba, flamurin helen dhe simbolikën serbe, Qershor 2005-a, lule dhe flamurin shqiptar.

Në deklarimet e fundit të "njeriut që (për)qesh", se ..."socialistët janë të gatshëm të fitojnë mandatin e tretë qeverisës"..., shpërfaqet ndjesi ankthi e paniku brenda radhëve të tyre, ku klanet kërkojnë gjurmët, kur ujku janë ata vetë. Skandali politik i Kuvendit të PS-së, ku u përdor fjalor luftarak ndërkohë që kanë nënshkruar Kodine e Etikës, tregon qartë se bisha e tërbuar ka marrë plagë të rënda dhe ashtu në tërbim e sipër, sipas "ligjin e xhunglës", kërkon t'i japë kundërshtarit goditjen e fundit vdekjeprurëse edhe pse e vetëdijshme se gjendet në grahmat e fundit të jetës.

Mungesa e theksuar e qeverisjes dhe tentativa socialiste për t'i hedhur hi syve elektoratit shqiptar me premtime pa asnjë bazë programore dhe norme të moralit politik, bëjnë të mundur që çdo lloj formulimi për paanshmëri nga pala qeveritare për procesin zgjedhor, rezulton kallp. Kush vjedh historinë e shqiptarëve( ..."Unë jam Fatos Nano, prapa më vjen historia"...) nuk mund t'u garantojë mosvjedhjen e votave të tyre, megjithë mesazhet e qarta nga Brukseli dhe çka eshte me thelbesore, mesazhet e prera nga Uashingtoni.

Kësisoj, Shqiperia po përjeton Pavarësinë e dytë pas 1912-ës dhe kjo është një ngjarje monumentale për kombin shqiptar, prandaj kjo qeverisje ardhacake nuk mund të drejtojë një komb, të cilit nuk i përket as simbolikisht e as genetikisht.

Nacionalistët dhe demokratët, ashtu si e gjithë Shqipëria, ndiejnë "Ndarjen e Vrullshme" (Elan Partage- të promovuar nga presidenti francez Zhak Shirak), që zgjedhësit pritet të bëjnë në 3 Korrik ndaj klikës në pushtet, e ku ky ndryshim në kohë e hapësirë, mund të formatohet plotësisht vetëm atëherë kur përdoren njëherazi mjete demokratike dhe simbole kombëtare.

LZHK-ja dhe PD-ja, si një binom i nevojshëm dhe i domosdoshëm në politikën vendore, do të mund t'u rikthejnë atyre nderin dhe dinjitetin njerëzor të viteve të qeverisjes nga Ahmet Zogu, ku shteti ishte shtet dhe ligji ishte ligj, edhe pse i ashpër (dura lex, sed lex).

Një vështrim mbi historinë e organizatës më të famshme në botë

Historia e fshehur e Organizatës së Kombeve të Bashkuara

Nga Dan Plesch

Historia e njohur për shpartallimin e nazizmit dhe themelimin e Organizatës së Kombeve të Bashkuara, është shtrembëruar. Një pamje false e së shkuarës po përdoret sot për të formatuar atë se si duhet ta shohim ne të ardhmen. Fuqitë ushtarake të aleancës fituese të kohës së luftës na ofrohen si një model për të drejtuar botën, ndërkaq utopianizmi i supozuar i OKB-së kundrohet si i paefektshëm dhe i parëndësishëm.

Ky është një shpërfytyrim i fakteve (shihni më poshtë kronologjinë). Neve na thuhet se OKB-ja ka zënë fill me nënshkrimin e Marrëveshjes më 1945. Në fakt ajo marrëveshje ishte kulmimi i përpjekjeve komplekse ushtarake dhe politike të nisura më 1941. Duke kuptuar origjinën e OKB që nga koha e luftës, na ofrohet një përkujtues shumë i fuqishëm dhe shumë i nevojshëm se OKB nuk është një aksesor liberal, por ajo është krijuar si rezultat i nevojave të forta politike realiste.

Të dhënat historike tregojnë se si Winston Churchill and Franklin D Roosevelt krijuan Kombet e Bashkuara (OKB) për të fituar njëherazi ushtarakisht dhe politikisht, dhe për të krijuar themelet e një paqeje jetëgjatë. Shprehja e tyre e parë e politikës anglo-saksone ishte në Kartën e Atlantikut më 1941; kjo përfshinte nevojën për liri, sigurinë sociale, të drejtat e punës, çarmatimin, po ashtu edhe të drejtën e vetëvendosjes, lirinë e tregut dhe të fesë. Churchilli vetë theksonte gjatë kulmimit të luftimeve më 1944 se "Kombet e Bashkuara janë e vetmja shpresë e botës".

Në të dhënat dokumentare të viteve të luftës, referenca të panumërta tregojnë origjinën e OKB-së si një lokomotivë strategjike për fitoren e Luftës së Dytë Botërore. Dokumenti që formalizon kapitullimin nazist përmban edhe këto fjalë: "Ky Akt i Dorëzimit Ushtarak bëhet pa paragjykime, dhe nuk do të zëvendësohet prej asnjëlloj instrumenti të dorëzimit të imponuar këtu, ose në emër të Kombeve të Bashkuara, ndaj Gjermanisë...". Presidenti Truman publikonte më 8 Maj se "Gjenerali Eisenhower më njofton që ushtria gjermane është dorëzuar para Kombeve të Bashkuara."

Këto referenca mund të duken të çuditshme sot. Por në kohën e luftës, ishte normale të flisje për Kombet e Bashkuara që bënin luftën. Majori George B Woods, kapelan i "grupit të vëllezërve" në 82nd Airborne Division na jep një shembull për varrosjen e të vdekurve në kampin e përqendrimit të Wobbelinit. Ai shpjegon se "këto krime kurrë nuk u sqaruan derisa sa ushtritë e Kombeve të Bashkuara shkelën Gjermaninë."

Një koalicion real

"Kombet e Bashkuara" ka qenë emri zyrtar i koalicionit që luftonte kundër fuqive të Boshtit që prej janarit 1942, kur Ruzvelti dhe Çërçilli udhëhoqën 26 shtete, duke përfshirë edhe Bashkimin Sovjetik dhe Kinën, drejt një "Deklarate të Kombeve të Bashkuara".

Deklarata detyronte të 26 vendet të mos bënin marrëveshje paqeje të veçanta me nazistët dhe të nënshkruanin parimet e Kartës së Atlantikut për botën e pas Luftës. Marrëveshja hidhte bazat politike për kundërshtimin e ideologjisë naziste; ajo kaplloi imagjinatën e popujve rreth e qark botës, duke përfshirë edhe të riun Nelson Mandela dhe aktivistët anti-kolonialë.

Kombet e Bashkuara ishin një entitet real dhe jo një sllogan i stërholluar që i ofronte një publiku të lehtë, një premtim për paqe botërore në fund të luftës. Aleatët bënë luftën si Kombe të Bashkuara dhe krijuan organizata në emër të saj dhe të themelimit të saj. Biblioteka Britanike ka mjaft shënime të publikimeve të kohës së luftës për ose përreth Kombeve të Bashkuara. Ajo u celebrua me muzikë, lutje dhe shfaqje të ndryshme. U publikuan antologji me bëmat e "Heronjve të Kombeve të Bashkuara".

Në Europë, gjenerali Eisenhower pranoi dorëzimin e Italisë fashiste në shtator 1943, duke deklaruar: "Armiqësitë ndërmjet forcave të armatosura të Kombeve të Bashkuara dhe atyre të Italisë kanë pushuar një herë e mirë. Të gjithë italianët që tani do të veprojnë për të dëbuar agresorin gjerman nga toka italiane, do të kenë mbështetjen dhe ndihmën e Kombeve të Bashkuara." Menjëherë pas kësaj ai u dërgua në Britani ku filloi të bënte planet për Ditën e sulmit (D-Day). Urdhrat që iu thanë ishin që ta bënte këtë në "bashkëpunim me vende e tjera të Kombeve të Bashkuara".

Mesazhi i Eisenhower-it për trupat që ishin nisur për lufë u kujtonte se "Kombet e Bashkuara u kanë shkaktuar gjermanëve humbje të mëdha, në beteja të hapura, trup me trup". Madje edhe njësia mbështetëse e Shtabit Suprem të Forcave Aleate mbante një fashë dalluese që përfaqësonte paqen e ofruar për popujt e shtypur të Europës (prej nazistëve) nga ana e OKB-së.

Institucionet politike të OKB janë krijuar gjithashtu gjatë luftës. Puna e tyre mund të gjendet ende në të dhënat e organizatave të kohës së luftës dhe në arkivat e hershme të pas-luftës në OKB. Më 1942, OKB me bordin informues dhe me zyrat e organizatave u vendos në New York dhe në Londër, duke publikuar dokumente mbi masakrat e nazistëve dhe duke botuar fakte rreth përpjekjeve të Aleatëve në luftë dhe planeve për paqe. Zyra postare e New York-ut ishte e dallueshme për shkak të slloganit "Kombet e Bashkuara: Në luftë dhe në Paqe!"

Më 1943 u krijuan Komisioni i Krimeve të Luftës i OKB dhe Administrata e Rehabilitimit dhe Ndihmës e OKB. Më 1944, duke bërë plane për pas-luftën u gjet momenti që OKB të organizonte konferenca, të cilat u mbajtën në Dumbarton Oaks dhe Bretton Woods për të trajtuar çështjet financiare dhe politike.

Një titull i "Times" raporton se ekonomisti John Maynard Keynes fluturoi për në Amerikë për të krijuar "Bankën e Kombeve të Bashkuara". Ky ishte një shembull prej mijëra referencave të kohës së luftës për OKB në faqet e "Times", të cilat sot janë të gjetshme edhe nëpërmjet arkivës digjitale.

Më 1945 Konferenca e OKB mbi Organizimin Ndërkombëtar u çel në San Francisco, rast të cilin shërbimi postar i SHBA-ve e shenjoi me një pullë speciale dhe zarfa specialë në shenjë përkujtimi.

Një histori e harruar

Sot OKB kundrohet pothuajse në të gjitha rastet si një ornament i panevojshëm, i mbërthyer në fitoren e aleatëve. Por në atë kohë, Organizata e Kombeve të Bashkuara që u krijua në San Francisco vlerësohej si arritja kulmore e përpjekjeve të luftës...

Të dy edhe Roosevelt-i edhe Churchill-i kishin eksperienca të Luftës së parë botërore dhe kishin parë dështimin e Ligës së Kombeve. Ata nuk iu përgjigjën fashizmit me një doktrinë të luftës parandaluese dhe me neo-liberalizëm totalitar. Krejt e kundërta: bash tri javë pas sulmit të pabesë në Pearl Harbour, ata vendosën të bëjnë një agjendë e cila, në termat e sotëm modernë, do të duhej të quhej social-demokraci e krahut të majtë. Duke vepruar kësisoj ata e dinin se barrët e rënda dhe kompromiset e papëlqyeshme mund të ishin të nevojshme. Ata e kuptonin se bashkëpunimi ishte thelbësor për mbijetesën: një leksion i nxënë madje përpara shpikjes së bombës atomike. Sot ai leksion është harruar pothuajse në Amerikë dhe Britani - megjithëse jo gjithandej.

Duke ritheksuar faktin se OKB është një nevojë realiste më tepër sesa një aksesor liberal, kjo na bëhet shumë më e lehtë menjëherë kur kujtojmë se nazistët iu dorëzuan OKB-ve.

Por pse është harruar kjo histori? Unë nuk kam ndonjë përgjigje të shkoqur, por mund të ofroj disa sugjerime. Organizimi i ri i OKB donte një start të ndryshëm e të pandikuar prej eksperiencave të kohës së luftës. Shtetet e shumta të krijuara pas rënies së perandorive britanike dhe franceze e kundronin OKB-në si një organizatë të re, ndërsa origjinën e saj që prej kohës së luftës, e konsideronin pa shumë rëndësi. Çdokush e dinte që OKB ishte krijuar prej hirit të luftës; prandaj nuk kishte nevojë të mundoheshin në këtë pikë.

Dhe më e rëndësishmja, krijimi i imazheve të perandorive djallëzore armike në kohën e luftës së ftohtë donte të thoshte se as e djathta as e majta s'donte të kujtonte se ato kishin luftuar kundër Boshtit së bashku. Në veçanti konservatorët amerikanë, të cilët e kishin kundërshtuar futjen e SHBA-ve në luftën e dytë dhe nuk e mbështetën kurrë OKB-në, kanë qenë të etur për të çrrënjosur të gjitha referencat në lidhje me veprën e demokratit Ruzvelt. Në ditët e sotme, gazetarët e caktuar për të mbuluar përgatitjet e përvjetorit (të OKB) mund të ndeshen rastësisht në referencat (historike) të OKB-së dhe t'i shmangin ato sikur të ishin çudira - ose madje gabime.

Më 2005-ën, me rastin e përkujtimit të 60-vjetorit të mbarimit të LDB dhe të nënshkrimit të Kartës së OKB, rizbulimi i rolit të OKB në luftë dhe në paqe është dyfish thelbësor. Ai mund të riforcojë rëndësinë e një OKB-je moderne dhe të zhveshë autoritetin e sajuar moral që aleanca e sotme anglo-amerikane rreket të pretendojë që prej kohës së luftës.

Si u nënshkrua Karta e OKB më 1945: një kronologji

Artikulli 3 i Kartës së OKB, kujton që anëtarët origjinalë të OKB janë ato shtete që kanë nënshkruar "Deklaratën e Kombeve të Bashkuara: në Washington më 1 janar 1942.

14 gusht 1941: Churchilli dhe Roosevelti përgatitën Kartën e Atlantikut mbi objektivat politikë të botës së pasluftës. Ajo përfshinte nevojën për liri, sigurinë sociale, të drejtat e punësimit, çarmatimin, vetëvendosjen, lirinë e fesë, tregun e lirë dhe një sistem të ri ndërkombëtar të sigurisë.

1 janar 1942: Deklarata e Kombeve të Bashkuara. 26 vende bien dakord për të mos bërë paqe individuale me Aksin Gjermani, Japoni dhe Itali, dhe nënshkruajnë Kartën e Atlantikut.

18 mars 1942: Gjenerali Douglas MacArthur merr komandën e forcave të OKB në Azinë jugperëndimore.

14 qershor 1942: Dita e flamurit e SHBA-ve bëhet dita e flamurit e OKB-ve në SHBA, Perandorinë Britanike e Commonwealth dhe shtete të tjera. Një paradë e madhe mbahet në Buckingham Palace me rastin e Ditës së OKB-ve.

1942: Bordi Informues i OKB krijon një organizatë që hap zyrat në New York (dhe në Londër më 1943).

Dhjetor 1942: Deklaratë e OKB-së rreth masakrave naziste kundër çifutëve në Poloni.

14 qershor 1943: Parada e ditës së flamurit të OKB. SHBA nxjerr një stampë të "Bashkohuni Kombe" me "Kombet e Bashkuara" në festimet e ditës së parë.

Shtator 1943: Italia i dorëzohet Gjeneralit Dwight D Eisenhower që vepronte për Kombet e Bashkuara.

Tetor 1943: Krijohet Komisioni Për Krimet e Luftës i OKB-së.

Nëntor 1943: Këshilli i Administratës së Rehabilitimit dhe Ndihmës i OKB-së mblidhet në Atlantic City të SHBA.

1944: Konferenca e OKB krijon Bankën Botërore dhe sistemin financiar në Bretton Woods dhe përgatit kuadrin strukturor për një organizatë të re ndërkombëtare në Dumbarton Oaks.

Shkurt 1944: Eisenhower-i urdhërohet që bashkë me Kombet e Bashkuara, të çlirojë Europën.

1944: Bullgaria, Hungaria dhe Rumania dorëzohen, duke rënë dakord që të ndalin sulmin ndaj Kombeve të Bashkuara; gjeneralët sovjetikë pranojnë dorëzimin e tyre në emër të Kombeve të Bashkuara.

1944: Liderët botërorë (Dwight D Eisenhower, Franklin D Roosevelt and Winston Churchill) mbajnë fjalime në publik dhe komente në radio duke përshkruar fitoret e ushtrive të lavdishme të Kombeve të Bashkuara.

Prill 1945: Në San Francisco çelet një konferencë e Kombeve të Bashkuara mbi organizimin ndërkombëtar; SHBA-të nxjerrin një pullë poste speciale me këtë rast

Maj 1945: Nazistët dorëzohen dhe pranojnë autoritetin e Kombeve të Bashkuara mbi Gjermaninë në Nenin IV të dokumentit të kapitullimit.

26 qershor 1945: Nënshkruhet Karta e Kombeve të Bashkuara; hyn në fuqi më 24 tetor të atij viti.

Marrë nga "www.openDemocracy.net" datë 18.05.2005

Përktheu: Neritan Kolgjini

___________________________

Tiranë, takim konsultativ i 100 kandidatëve të LZHK pa praninë e mediave

LZHK: "Ne bëjmë shtet!"

Në këtë takim u paraqitën emrat e 100 kandidatëve, u deklarua sllogani elektoral, u shpall emërtesa zyrtare: "Lëvizja për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu", u aprovua skema e përpilimit të listës shumemërore, u ngrit komisioni i përpunimit të dokumentacionit e infrastrukturës zgjedhore me kryetar z.Artan Tujani, u shpall lista e partive që përbëjnë koalicionin "LZHK - Leka I Zogu"

Disa paqartësi për koalicionin "8+1" të Berishës

Nga Neritan Kolgjini

PD shpalli këto ditë ekipin e 100 kandidatëve për deputetë në zgjedhjet e 3 korrikut, dhe njëkohësisht formulën e daljes në zgjedhje në aleanca bilaterale me 8 parti politike që konsiderohen opozitare. Duke e analizuar këtë zhvillim interesant, ajo që më ra më fort në sy ishte fushata propagandistike për këta 100 emra e për mënyrën e ndërtimit të koalicionit, e cila tenton të të krijojë përshtypjen se kemi të bëjmë me një skemë të mirëmenduar e të suksesshme. Por duke qenë skeptik, nuk jam i prirur t'i shoh gjërat kaq "rozë" saç pompohen nga mediat e PD-së, madje pikërisht kjo propagandë e ethshme, ishte një arsye për të menduar se diçka nuk është në rregull me këtë skemë koalicioni dhe me listën e 100 kandidatëve pëdëisto-koalicionistë. Për më tepër ka zëra të mjaftueshëm që të nxisin të besosh se kjo skemë koalicioni është thjesht një "sarkofag pluralist" dhe një grackë, e cila do të shkaktojë rrëgjimin e frymës opozitare në vend dhe, si rezultat, do të zvogëlojë përmasat e asaj përmbysjeje të madhe që kërkon elektorati shqiptar.

Disa prej këtyre arsyeve të paefektshmërisë së kësaj skeme koalicioni, do të përpiqem t'i shpjegoj më poshtë, duke pasur si synim më tepër ngritjen e këtij shqetësimi, sesa nxitjen e dyshimeve në opinionin e interesuar. Dhe le të flasim më konkretisht.

*****

Së pari, ajo që është publikuar dhe shpallur me të madhe - se PD do të përdorë skemën e "Dushkut", - nuk të entuziazmon dhe s'mund të të shtojë bindjen se opozita e përbërë nga PD + satelitët e saj, do të arrijnë të kapin maxhorancën. Kjo për dy shkaqe të thjeshta që janë: -grindja që do të plasë mes vetë partive satelite për vota në proporcional e, së dyti, - vetë tendenca jomorale për të përdorur "Dushkun" si pedanë për të arritur fitoren.

Në rastin e parë, partitë do të bëjnë çmos të kapin një kuotë sa më të madhe votash proporcionale (për partinë), por kjo do të nxisë sherrin mes 8 partive të koalicionit (plus PD-në). Ky sherr s'do të bëjë gjë tjetër, veçse do të trullosë përfundimisht votuesin e pavendosur, ose abstenuesin në mëdyshje, dhe do t'i nxisë këto shtresa të elektoratit që të marrin vendime radikale... Gjithashtu në këtë analizë nuk do lënë jashtë llogarisë fakti që militanti apo simpatizanti i PD-së, (e aq më pak votuesi jopartiak) e ka të vështirë të votojë për një parti tjetër veç "partisë së doktorit", çka do të thotë që nga lendet e "dushkut" të mos prodhohen deputetë koalicioni. Kështu vetë ky sherr brenda koalicionit që pritet të shpërthejë, është një arsye për ta parë me skepticizëm funksionimin e kësaj skeme.

Ndërsa shkaku tjetër është i natyrës morale, dhe për të është folur aq shumë (edhe nga vetë pëdëistët) saqë nuk ia vlen të zgjatesh. Pra, nëse "Dushku" është një skemë jodemokratike e perverse, ajo mbetet e tillë edhe kur përdoret nga një parti (apo koalicion) që e shpall veten demokratike, liberale a ku di unë çfarë tjetër... Nëse "Dushku" është mashtrim elektoral kur e përdor PS-ja, poaq ngelet mashtrim edhe kur e vë në jetë PD-ja e doktorit. Logjikë tjetër nuk ka. E kjo s'është gjë tjetër veçse dështim i këtij varianti.

*****

Së dyti, është thënë se koalicioni tip oktapodi 8-partiak plus PD-në, thuhet se ka 100 kandidatë në një listë të përbashkët ku janë lënë disa zona të lira. Në fakt kjo është kaq e pasaktë, sa është e zorshme madje e mërzitshme edhe për ta shtjelluar deri në fund si skemë. Psh., thuhet që 3 kandidatët e PDR-së kanë zona të lira, kurse në të vërtetë ata kandidojnë nën siglën "PD". Nga ky aspekt, këtu nuk mund të flitet për zona të lira në konceptin e njohur, kur brenda një koalicioni nuk kandidojnë njëkohësisht dy a më shumë kandidatë të të njëjtit grup politik. Ndoka, Xhaferri e Ahmetaj të PDR, janë tashmë, në çdo kuptim, kandidatë të PD-së, dhe nga kjo optikë PDR nuk ka asnjë përfitim politik prej "koalicionit", përveç faktit që 3 funksionarë të saj mund të fitojnë si deputetë duke garuar nën emrin e PD-së. PDR në këtë rast nuk merr kurrfarë përqindjeje votash proporcionale, e cila është e domosdoshme në llogaritjet e ardhshme për komisionerët e për financat. E të mos harrojmë se ky është rasti më i mirë i këtij koalicioni "8+1", pasi partitë e tjera nuk kanë asnjë kandidat përfaqësues, me përjashtim të një greku në Sarandë dhe një ballisto-demokrati në Gjirokastër. Gjithë kandidatët e tjerë që thuhet se kanë "zona të lira" e që konsiderohen se janë propozuar nga koalicioni "8+1", në fakt janë ekskluzivisht kandidatë të PD-së dhe prandaj partitë propozuese nuk mund të kenë asnjë përfitim politiko-elektoral prej tyre. Para disa ditësh një koleg gazetar më tregoi se njëri prej kandidatëve që sipas marrëveshjes quhej si i PR-së së Mediut, ishte shumë i shqetësuar ngase quhej "republikan", pasi kjo mund të çorientonte elektoratin demokrat e të mos votonte për të. Vetë kandidati nuk kishte kurrfarë lidhjeje me partinë e Mediut dhe kjo është një tregues se për çfarë koalicioni bëhet fjalë në rastin në fjalë.

Në fund të fundit, megjithëse asgjë nuk është zyrtarizuar në KQZ, vetë doktor Berisha i prezantoi 100 kandidatët si të PD-së para 3 ditësh, kur tha se "paraqes para jush 100 kandidatët e Partisë Demokratike". Rrjedhimisht nuk mund të flitet për zona të lira, për kandidatë të përbashkët e koalicion. Shkurt koalicioni nuk ekziston në listën maxhoritare dhe kjo duhet të bëhet e qartë për të gjithë.

*****

Një problem tjetër me kandidatët e koalicionit opozitar është laryshia politike e backgroundi personal e politik i tyre. Nëse do t'i analizonim një pjesë të emrave, koalicioni "8+1" mund të "shtohej" edhe me kandidatë socialdemokratë, aleancistë, lësëistë, socialistë, punistë, komunistë, të blertë e gjithfarë ngjyrash të tjera partiake. Pikërisht ky është një shkak thelbësor për mos ta marrë në konsideratë shprehjen e doktorit të PD-së, (ndërsa prezantonte në "Sheraton" ekipin e tij përmes shifrash e përqindjesh), se "Midis tyre (kandidatëve - N.K.) ka martirë të gjallë të fjalës dhe mendimit të lirë, dhe nuk ka persekutorë të tij...". Në një ekip kaq të gjerë politik, sigurisht që mund të gjesh gjithfarë speciesh, por kjo s'do të thotë se aty mungojnë personazhet negativë që të ulin reputacionin e ta bëjnë zero. Midis 100 kandidatëve të PD-së ka edhe persekutorë e krimba të shëmtuar të mendimit të lirë, të cilët mund t'i bëjmë publikë në ndonjë numër special të gazetës. Vetë doktori, (kryetari i "fraksionit të komunales") i njeh mirë se cilët janë. Po të dojë le t'ia nisë nga vetja si ish hierark i PPSH-së. Por të mos zgjatemi në këtë histori.

Një "harresë" e Berishës në prezantimin e 100 kandidatëve ishte fakti se ai shmangu fjalët "të ndershëm", "të pakorruptuar", "patriotë". Pikërisht ky fakt merr vlerë në analizën e këtij koaliconi, pasi aty mund të gjesh gjithfarë të degjeneruarish, tradhtarësh me damkë, kameleonësh e rrufjanësh politikë, e madje hajdutë ordinerë nga ata që "e kanë bërë grotesk fjalën korrupsion". Kjo përbërje kaq heterogjene është një shkak për të besuar se PD, nëse merr pushtetin, nuk do ta realizojë kurrë atë premtim madhor që është "lufta kundër korrupsionit". Berisha ka qenë i vetëdijshëm kur e ka shmangur këtë përcaktim për kandidatët e tij, pasi një pjesë prej tyre i ka denoncuar vetë si "hajdutë", megjithëse për arsye të kolltukut, sot është bashkuar me ta. Berisha dha përqindjet e grup-moshave, të titujve shkencorë, të profesioneve, por nuk tha as edhe një herë se këta kandidatë janë pa mëkate korrupsioni. Titullin profesor e mban edhe Anastas Angjeli apo Fatos Nano, por kjo nuk do të thotë se s'janë të kurruptuar e madje hajdutë të pështirë. Po ashtu edhe "profesorët" e doktor Berishës janë me hipoteka të rënda korrupsioni financiar e madje politik, që s'ka gjykatës që t'i lehtësojë e jo më t'i falë. Nëse Angjeli është Mamuthi i Korrupsionit, rulët e pashkot e PD-së janë padyshim elefantë ose rinocerontë, dhe po t'i rrimë këtij figuracioni, mund të themi se janë më të rrezikshëm, për shkak se janë një specie në evolucion e jo si "mamuthët" që tashmë e kanë mbyllur ciklin. Por nejse punë e doktorit dhe e koalicionit të tij për "ndryshim".

*****

Së treti, paqartësia tjetër që ka ky koalicion, janë mekanizmat garantues për zbatimin e marrëveshjeve dhe kryesisht mënyra se si do të zbatohet në praktikë formula e "dushkut". E them këtë pasi të dhënat që kam unë tregojnë se kjo është praktikisht e pazbatueshme. Jo vetëm për shkak se votuesi i djathtë nuk ka disiplinë partiake, por edhe për shkak se ky votim për partitë e tetëshes, do të nxirrte një rezultat qesharak për vetë PD-në në proporcional. Në një rast të tillë teorik, PD mund të nxjerrë 100 deputetë në maxhoritar dhe të mos marrë asnjë votë si parti. Pikërisht për të shmangur këtë situatë, PD ka interes të marrë vota edhe në proporcional, thjesht për të mos u diskredituar në opinion. Por duke vepruar kësisoj, ajo ul kuotën e votave për "dushkun" çka do të thotë se kjo votë proporcionale do të shkojë dëm, ose në favor të partive joaleate me PD.

Ndërsa në një variant tjetër mendohet se PD ka interes të fitojë edhe proporcionalin, për shkak se nuk dihet ç'mund të ngjasë më 3 korrik, pra nëse hipotetikisht PD-ja humb në maxhoritar, atëherë ajo mund të nxjerrë dy-tre duzina deputetësh me proporcionalin. Kuptohet që ky është një variant parambrojtës. Por varianti më i besueshëm për mua, dhe që pritet të konfigurohet më mirë në ditët e ardhshme, është ai që PD do të përpiqet të fitojë edhe në maxhoritar dhe në proporcional. Ky skenar shmang praktikisht "dushkun" e PD-së, por njëherazi gropos edhe "koalicionin". Sot për sot PD-ja do të përpiqet të mbajë me gajret "aleatët" e vet deri në mbylljen e afateve të regjistrimit me "kamomilën" e proporcionalit. "Aleatët" janë të detyruar të besojnë në këtë skemë, pasi nuk kanë rrugë tjetër... Megjithëse nuk kanë asnjë garanci. Por pas këtij momenti procedurial e ligjor, PD do të bëjë politikën më të favorshme për vete, dhe askush nuk do ta dëgjojë më deklaratën "votoni në proporcional për partitë aleate!" Kuptohet se kjo politikë nuk ka emër tjetër, veçse braktisje në mëshirë të fatit të "aleatëve". Pikërisht kur të mbyllen këto afate e të përvijohet skema pëdëiste në kurriz të "koalicionit", do të vijë krisja e madhe, e cila do të shkaktojë trauma të pariparueshme në gjirin e "koalicionit" të PD. Urojmë që asnjëri të mos pësojë infarkt apo ta zejë damllaja që "doktori i preu në besë"! 3 korriku nuk është larg, për ta parë konkretisht një mumifikim të "oktapodit" opozitar, nga ustallarët e KOP-it.

Tiranë, takim konsultativ i 100 kandidatëve të LZHK pa praninë e mediave

LZHK: "Ne bëjmë shtet!"

Në këtë takim u paraqitën emrat e 100 kandidatëve, u deklarua sllogani elektoral, u shpall emërtesa zyrtare: "Lëvizja për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu", u aprovua skema e përpilimit të listës shumemërore, u ngrit komisioni i përpunimit të dokumentacionit e infrastrukturës zgjedhore me kryetar z.Artan Tujani, u shpall lista e partive që përbëjnë koalicionin "LZHK - Leka I Zogu"

Tiranë - Deputetët e LZHK-së kanë zhvilluar një takim konsultativ, pa praninë e mediave, në sallën kryesore të Muzeut Historik në Tiranë, në të cilin u bë një ekspoze e gjendjes së derisotme të përgatitjeve për fushatën elektorale dhe u dhanë porosi e u morën disa vendime për etapat e ardhshme të fushatës. Ky takim që u zhvillua të premten e shkuar (dt.19 maj 05), shërbeu për të vendosur disa piketa kryesore që do të shërbejnë si orientime për mbarëvajtjen e fushatës zgjedhore. Kështu, në këtë takim të drejtuar nga kreu ekzekutiv i fushatës së LZHK z.D.Shehi, u paraqitën emrat e 100-shes së kandidatëve, u deklarua sllogani elektoral: "Ne bëjmë shtet!", u shpall emërtesa zyrtare e Lëvizjes e cila sot e mbrapa do të jetë: "Lëvizja për Zhvillim Kombëtar - Leka I Zogu" - e pasqyruar si e tillë edhe në fletën e votimit, - u deklarua mënyra e përpilimit të listës shumemërore, u ngrit komisioni i përpunimit të dokumentacionit e infrastrukturës zgjedhore me kryetar z.Artan Tujani (sekretar i Përgjithshëm i PLL), u shpall lista e partive që përbëjnë koalicionin "LZHK - Leka I Zogu", u dhanë porosi të posaçme për secilin kandidat për takimin zyrtar të shpalljes së emrave që do të bëhet në një miting të madh në Tiranë dhe u dhanë porosi e orientime për mënyrën e ndërtimit të fushatës nëpër zona.

Ky takim që pati në panelin drejtues zotërinjtë Shehi, Spahiu e Tujani, shërbeu si një finalizim i aktivitetit të derisotëm të LZHK-së nëpër rrethe, ku janë prezantuar një pjesë e mirë e kandidatëve për zgjedhjet e 3 korrikut.

Me interes të veçantë u fol për përgatitjen e dokumentacionit të secilit kandidat si dhe për angazhimin që duhet të kishte secili për regjistrimin nëpër listat e zgjedhësve, të të gjithë mbështetësve të "LZHK - Leka I Zogu".

Drejtuesit e Lëvizjes thanë se duhen respektuar me rreptësi maksimale të gjitha afatet ligjore të paraqitjes së dokumentacionit prej çdo kandidati, pasi partia në pushtet ka prirjen të sabotojë me çdo mënyrë këto zgjedhje, për shkak se e ndien veten të humbur. Po ashtu u dhanë disa orientime mbi konceptimin dhe realizimin e posterave elektoralë dhe afisheve të tjera elektorale të kandidatëve dhe të "LZHK - Leka I Zogu".

Ky takim shërbeu gjithashtu si një takim njohës ndërmjet kandidatëve, të cilët duke shfrytëzuar këtë rast, kanë shkëmbyer përvojat pozitive që ndihmojnë për të dalë fitues në zonat e tyre me gjetjen e pikave të forta ku mund të mbështetet fushata.

Në këtë takim nuk mori pjesë Mbreti Leka I, dhe kjo mbledhje u konsiderua konfidenciale, prandaj u zhvillua pa praninë e mediave. Për takimin e madh të çeljes zyrtare të fushatës, burimet thonë se do të organizohet në formën e një mitingu në shesh. Meqenëse nuk u shpall ndonjë datë fikse, nga drejtuesit e LZHK mendohet se tubimi i prezantimit të kandidatëve të kësaj lëvizjeje do të zhvillohet javën e ardhshme, pas fillimit zyrtar të fushatës.

"Atdheu"

LZHK prezanton kandidaturat e qarkut Vlorë. Merr pjesë Mbreti Leka

Gjergj Buxhuku: LZHK do të mbrojë ekonominë tonë kombëtare

Vlorë - Kreu i LZHK, Mbreti Leka ka prezantuar para një jave në qytetin historik të Vlorës, kandidatët për deputetë të këtij qarku që përfshin edhe Himarën, Sarandën e Delvinën. Takimin e hapi z.Nasip Xhelili, i cili u uroi mirëseardhjen në Vlorë Mbretit Leka I dhe drejtuesve të tjerë të LZHK-së. Më pas e mori fjalën kryetari i Grupit të Ekspertëve pranë LZHK z.Gjergj Buxhuku, i cili me argumenta ekonomikë akuzoi qeverisjen e socialistëve, që me situatën monopolistike në sektorët strategjikë të vendit, ka bllokuar zhvillimin ekonomik duke grabitur çdo vit mbi 1 miliard Euro, që janë pasuri e shqiptarëve.

"LZHK, premton vullnet të plotë politik për ndalimin e plotë të rrjedhjes së valutës dhe grabitjes së pasurive tona kombëtare. Ajo premton menaxhimin e këtyre pasurive nga shqiptarët dhe në interes të shqiptarëve, si dhe një ngritje të shpejtë dhe zhvillim ekonomik të balancuar, bazuar në mbrojtjen e interesave tona kombëtare dhe shfrytëzimin e rezervave të brendshme që janë shumë të mëdha, sepse LZHK lindi si domosdoshmëri politike, për ta nxjerrë vendin nga qorrsokaku dhe prapambetja e thellë.

Ne do ta çrrënjosim varfërinë dhe mjerimin duke u ofruar shanse të barabarta të gjithë atyre që aspirojnë zhvillimin. LZHK në pushtet do të thjeshtojë taksat dhe do të sigurojë barazinë në raport me sistemin fiskal ku askush nuk do të diferencohet për shkakqe politike apo motive korruptive. Paskëtaj ne do të premtojmë dhe realizojmë rritje pagash dhe pensionesh", - theksoi z.Buxhuku.

Në vijim ai theksoi se "LZHK do të vendosë kontrollin e plotë mbi territorin dhe qetësinë publike aq të domosdoshme për investimet e huaja dhe biznesin vendas. LZHK do të fitojë sepse ka programin më të mirë, sepse ka një simbol që nuk e kanë të tjerët dhe sepse u paraqet shqiptarëve 100 kandidatë të shkëlqyer", - e mbylli fjalën e tij mes duatrokitjeve z.Buxhuku.

Spahiu në Vlorë: Socialistët jua kanë ulur flamurin në gjysëm-shtizë

Në këtë takim të rëndësishëm e mori fjalën edhe deputeti i LZHK dhe njëkohësisht kryetar i PLL z.Ekrem Spahiu, i cili pasi falenderoi të pranishmit për interesimin e tyre për këtë takim, çka sipas tij dëshmonte respektin e thellë ndaj Mbretit Leka I, LZHK dhe kandidatëve për deputetë për Qarkun e Vlorës, ndër të tjera theksoi: "... Me Vlorën nuk krenoheni vetëm ju vlonjatët, por krenohen të gjithë shqiptarët, kudo që janë në trojet amtare, diasporë dhe mbarë botën, pasi ju, me gjak, sakrifica e përpjekje, keni ngritur flamurin shqiptar dhe keni shpallur Pavarësinë e Shqpërisë. Por fatkeqësisht pushtetet në momente të caktuara jua kanë ulur këtë flamur në gjysëm-shtizë.

Ju nuk mund të ndjeheni përveçse të fyer kur grekët arrijnë deri në Himarë, bëjnë thirje antishqiptare dhe grisin flamurin shqiptar.

Ju nuk ndjeheni mirë kur në të gjitha raportet e ndërkombëtarëve Vlora cilësohej si qendra e trafikut rajonal. Ju nuk mund të ndjeheni mirë që bregdeti i Vlorës u shndërrua në pistë të rrugëve të vdekjes për qindra shqiptarë që kërkonin një jetë më të mirë dhe që përfunduan në fund të detit.

Ju nuk mund të ndiheni mirë që toka e Vlorës nuk punohet. Ju nuk ndjeheni mirë kur, në emër të investimeve të huaja, duan t'jua ndotin plazhin e mrekullueshëm të Vlorës.

Por ashtu si ju, edhe Ish të Burgosurit dhe të Përndjekurit Politikë, po hyjnë në vitin e 15-të të mashtrimit nga pushtetarët, duke mos marrë atë që ua deklaruan dhe shpallën me ligj në vitin 1991.

Edhe pronarët legjitimë nuk i kanë marrë akoma pronat e tyre dhe në emër të tyre po vazhdohet të spekullohet nga parti të ashtuquajtura të djathta, për gjoja përpjekje institucionale e ligjore për kthimin dhe kompensimin e pronave të tyre.

Familjet vlonjate, sikurse shumica e familjeve shqiptare, vazhdojnë ta përjetojnë me dhimbje të madhe emigracionin, këtë plagë të rëndë për shqiptarët.

Për këto dhe shumë arsye të tjera, Mbreti Leka I ka ideuar dhe udhëheq drejt suksesit të plotë, Lëvizjen për Zhvillim Kombëtar, e cila nesër në pushtet do të jetë e vendosur për t'u dhënë zgjidhje definitive problemeve të akumuluara gjatë këtyre 15 vjetëve.

Shumica e shqiptarëve e kanë përkahur LZHK-në dhe do ta votojnë atë më 3 korrik, për 4 arsye:

-Këtë lëvizje politiko-elektorale e udhëheq simboli kombëtar, Mbreti Leka I, që është siguria dhe garancia e saj.

-Programi i LZHK është i thjeshtë, i kuptueshëm, i zbatueshëm dhe, mbi të gjitha, i besueshëm.

-Kandidaturat e LZHK, ndryshe nga subjektet e tjera, nuk janë të importuara nga qendra, por të zgjedhura nga baza dhe sigurisht që janë nga më përfaqësueset në zonat përkatëse.

-Modeli bullgar me Mbretin Simeon II, është treguesi më i qartë i ndryshimit dhe zhvillimit të paparë në Bullgari, pas 13 vjetëve sfilitje me ish komunistët nëpër tranzicione", - e mbylli fjalën e tij z.Spahiu, e cila u dëgjua me vëmendje dhe u duartrokit nga të pranishmit.

Në këtë takim përshëndetën dhe diskutuan edhe mjaft përfaqësues të qytetarisë vlonjate, të të Përndjekurve Politikë, pronarëve legjitimë dhe shoqërisë civile, të cilët theksuan mbështetjen pa rezerva të vlonjatëve dhe përgjithësisht të grupeve të interesit për Mbretin Leka dhe LZHK në zgjedhjet e 3 korrikut 2005.

Korresp. i "Atdheu"

Fjala e Mbretit Leka në Vlorë

"Politika e ka zhgënjyer popullin e Vlorës"

Të dashura motra dhe vëllezër vlonjatë,

Të nderuar zonja dhe zotërinj!

Sot, këtu në Vlorë, jemi bashkë me drejtuesit kryesorë të Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar. Me këtë rast ju uroj gëzime dhe mirëqenie për familjet tuaja. Ju uroj suksese për LZHK-në e Vlorës.

Në Vlorë kanë filluar kthesat e mëdha historike për të gjithë kombin shqiptar. Flamuri kombëtar dhe Ismail Bej Vlora - janë simbole të historisë shqiptare. Gjaku i derdhur për flamurin kombëtar edhe gjatë Luftës së Dytë Botërore, ështe themeli për Shqipërinë e sotme.

Fatkeqësisht, politika shqiptare e ka zhgënjyer popullin e Vlorës dhe të gjithë Shqipërinë. Prandaj ne kemi filluar Lëvizjen për Zhvillim Kombëtar, që Shqipërinë ta shpëtojmë të gjithë bashkë.

LZHK kërkon të bashkojë të gjithë shqiptarët, duke realizuar shpresat për punë, për mirëqenie, për rend dhe drejtësi.

LZHK ka rëndësi kombëtare. Ajo kërkon t'i kthejë dinjitetin e një shteti modern - shtetit shqiptar.

Ne do të realizojmë një Qeverisje Shqiptare për të gjithë Shqipërinë. Ne nuk do të lejojmë monopolet e huaja, por do të zhvillojmë biznesin shqiptar, ekonominë e çdo familjeje shqiptare.

Ne jemi për një shtet të drejtë, por për një shtet të fortë. Për këtë do të forcojmë ligjin dhe drejtësinë. Ne do të krijojmë xhandarmërinë si një armë kundër krimit dhe korrupsionit. Ne do të kërkojmë të rivendosim dënimin me vdekje. Kriminelët që përdhunojnë dhe që trafikojnë vajzat shqiptare, që vrasin policët e zyrtarët tanë, do të dënohen me vdekje.

Për programin e LZHK-së do të flasin zotërinjtë drejtues të lartë që më shoqërojnë.

Tani do dëshiroja që të paraqisja kandidatët e LZHK-së për Vlorën. Ata janë caktuar, pasi kemi vlerësuar propozimet tuaja, të shoqërisë civile dhe të biznesit.

Ju ftoj që të votoni për këta kandidatë, të votoni për LZHK-në. Të shpërtojmë Shqipërinë.

Rroftë Vlora! Rroftë kombi shqiptar!

Kandidatët e LZHK qarku Vlorë

Mallëngjim Skënderaj

Afrim Jupi

Sulejman Abazi

Shkëlqim Lepenica

Çajup Noga

Shkëlqim Selmani

Qani Sejdini

Fier, Mbreti Leka prezanton kandidatët e LZHK për gjithë qarkun

Mbreti: Kemi besim se do ta votoni LZHK-në

Fier - Mbreti Leka I, i shoqëruar nga kryetari i PLL z.Ekrem Spahiu, nga kryetari i Grupit të Ekspertëve të LZHK z.Gjergj Buxhuku, nga kryetari i Zyrës së Oborrit Mbretëror z.Fluturak Gërmenji, nga drejtori i Departamentit të Organizimit pranë LZHK z.Yllson Ibrahimllari dhe nënkryetari i tij z.Nevruz Ndregjoni, si edhe nga kryetari i Partisë Konservatore z.Armando Ruço dhe kryetarja e Forumit të Gruas së kësaj partie zonja Tefta Hadëri, ditën e enjte, më datë 19 maj 2005 ishin në Fier për të prezantuar kandidatët e LZHK dhe shpalosur platformën elektorale të këtij koalicioni zgjedhor.

Fjalën e hapjes e mbajti në këtë takim e mbajti kryetari i LZHK për rrethin e Fierit z.Iljaz Vrioni, i cili pasi falenderoi në emër të qytetarëve fierakë Mbretin Leka dhe drejtuesit e lartë të LZHK që e shoqëronin, ia dha fjalën udhëheqësit të Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar Mbretit Leka I, i cili mes duartrokitjeve të forta e mori fjalën për të prezantuar kadidatët dhe ku u kërkoi që të votohej për ta dhe për siglën LZHK.

Pas Mbretit Leka I e mori fjalën për të përshëndetur të pranishmit kryetari i PLL dhe një nga drejtuesit kryesorë të LZHK z.Ekrem Spahiu, i cili foli rreth platformës politiko-zgjedhore të LZHK dhe ndër të tjera e vuri theksin tek forcimi i shtetit shqiptar si një nga synimet dhe komponentët kryesorë të programit të Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar. "Pikërisht për t'i shërbyer këtij synimi, LZHK tashmë ka shpallur slloganin e saj "Ne bëjmë shtet", - theksoi z.Spahiu duke vijuar më tej: "Ju fierakët dhe të gjithë shqiptarët, tashmë e dini se themelet e shtetit shqiptar u hodhën në kohën e Mbretërisë shqiptare, nën drejtimin e Mbretit Zog I dhe ne të gjithë jemi të bindur se askush më mirë sesa vetë trashëgimtari i Mbretit Zog I, pra personalisht Mbreti Leka, nuk mund ta bëjë këtë".

Më tej z.Spahiu u ndal tek domosdoshmëria e vendosjes së rendit në vend duke rikthyer Xhandarmërinë sipas modelit të kohës së Mbretërisë shqiptare, duke adoptuar për këtë qëllim amendamente dhe përvoja të reja të funksionimit të saj në vende si Italia, Franca dhe Turqia.

"LZHK do të rikthejë dënimin me vdekje për disa vepra penale, duke amenduar disa nene të veçanta të Kodit Penal, por sigurisht duke kërkuar mirëkuptimin edhe të Këshillit të Europës për një kohë të pacaktuar. Sigurisht që kjo pikë e rëndësishme e programit të LZHK do të finalizohet me një reformë të thellë në sistemin e Drejtësisë", vazhdoi më poshtë z.Spahiu, për t'u ndalur tek çeshtja e pronave dhe investimet për rritjen e prodhimit kombëtar, për rehabilitimin dhe integrimin në shoqëri të ish të Burgosurve dhe Përndjekurve Politikë, si edhe për shtresat e tjera në nevojë të shoqërisë shqiptare.

"Duke forcuar institucionet dhe shtetin shqiptar, ne do të trajtojmë me përparësi Çeshtjen kombëtare, çka sigurisht do të ndikojë në ardhmërinë e shqiptarëve, kudo qofshin ato. Interesat tona kombëtare po shiten dita-ditës. Pa një shtet të fortë nuk mund të pretendojmë se do të ndikojmë në zgjidhjen e Çeshtjes kombëtare shqiptare. Ne jemi të përcaktuar për obcionin e Pavarësimit të Kosovës para plotësimit të standardeve. LZHK është e vetmja forcë politike që kërkon Pavarësimin e Kosovës para përmbushjes së standardeve. Ne gjykojmë që kërkesat për përmbushjen e standardeve janë absurde, sa kohë që shumë shtete në tranzicion, ashtu si edhe Shqipëria, ndonëse janë të pavarura nuk mund të përmbushin standarde më të larta demokratike, e jo më Kosova, duke mos qenë plotësisht e pavarur, vetqeverisëse e me kompetenca të plota. Vetëm pavarësimi i plotë i Kosovës mund të krijojë kushtet për plotësimin e standardeve demokratike në përgjithësi dhe atyre të minoriteteve.

Këtu në Fier jeton një komunitet kosovar i konsiderueshëm, i cili i detyrohet Mbretit Zog për strehimin dhe pajisjen me tokë dhe tapi në ato ditë të vështira dhe, në këtë kontekst, ky komunitet sot duhet të mbështesë LZHK e drejtuar prej birit të Mbretit Zog, Mbretit Leka dhe, së dyti, sepse ky komunitet tashmë ka si kandidatë të LZHK bijtë e tij, si edhe për shkakun se vetëm Mbreti Leka dhe LZHK kërkojnë me vendosmëri dhënien e Statusit të Pavarësisë për Kosovën shqiptare.

Gjithashtu ne do të kërkojmë respektimin e të drejtës shtetformuese të shqiptarëve në Republikën e Maqedonisë, duke insistuar së pari në zbatimin e Marrëveshjes së Ohrit, pa neglizhuar kurrsesi përpjekjet institucionale ndërshtetërore me Greqinë për njohjen e të drejtave të shenjta për çamët shqiptarë në Greqi, konform marrëveshjeve dypalëshe dhe standardeve demokratike ndërkombëtare", e mbylli fjalën e tij z.Spahiu duke korrur meritueshëm duatrokitjet e qytetarëve të komuniteteve çame e kosovare që janë shumë të mëdha në Fier.

Për trajtimin e problemeve specifike ekonomike, foli kryetari i Bordit të Ekspertëve pranë LZHK z.Gjergj Buxhuku, i cili sqaroi prioritetet ekonomike të programit qeverisës së LZHK pas fitores së 3 korrikut.

Në fund të këtij takimi, në emër të kandidatëve të LZHK për rrethin Fierit, Mbretin Leka, drejtuesit e lartë të LZHK dhe të pranishmit e shumtë, i përshëndeti kandidati i LZHK z.Shpëtim Kastrati, pinjoll i njërës nga familjet më nacionaliste fierake.

Korresp. i "Atdheu"

Fjala e Mbretit Leka I në Fier

"Një qeveri me shqiptarë, për Shqipërinë"

Të dashura motra dhe vëllezër fierakë,

Të nderuar zonja dhe zotërinj,

Mirëse ju gjeta!

Këtu në Fier jemi për të paraqitur kandidatët e Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar.

Fieri ka përkrahur LZHK-në si forca e vetme që mund të shpëtojë Shqipërinë. Ne kemi besim se ju motra e vëllezër do ta votoni LZHK-në, sepse ajo ju garanton një qeveri me shqiptarë, për Shqipërinë.

Parrulla jonë është "Ne bëjmë shtet". Kjo do të thotë se ne vendosim rend dhe siguri, drejtësi dhe ligj, por garantojmë edhe punë për çdo shqiptar.

Ne nuk premtojmë mrekullira, por sigurojmë një ndryshim çdo vit, për çdo familje shqiptare.

Këtu në Fier ju keni nevojë për financime për zhvillimin e agrobiznesit dhe forcimin e ekonomisë së vogël familjare. Ne do ta realizojmë këtë me programe moderne, sipas përvojës më të mirë botërore, duke lidhur edhe kontrata për sigurimin e tregut për tregtimin e sigurt të prodhimeve tuaja.

Këto zgjidhen me projekte moderne dhe jo vetëm me rrena për furnizimin me naftë për bujqësinë.

Ne do të punojmë bashkë me ju që të rritet mirëqenia për çdo familje në Fier dhe jo vetëm për disa që vjedhin Fierin dhe të gjithë shqiptarët.

Fieri ka shumë nevoja. Kryesorja është që shteti shqiptar ta ndjejë përgjegjësinë për zhvillimin e Fierit dhe këtë do ta bëjë vetëm LZHK në qeverisje, duke filluar nga agrobiznesi dhe industritë e vogla, e deri tek nafta dhe turizmi.

Për programin tonë do të flasin edhe zotërinjtë e nderuar, drejtues të lartë të LZHK, ndaj unë do të vazhdoj me paraqitjen e kandidatëve të LZHK.

Ju i keni propozuar vetë disa prej tyre. Ne i kemi vlerësuar propozimet tuaja, por kemi cituar edhe kandidatë nga shoqëria civile dhe biznesi, që mund ta çojnë përpara Fierin dhe të ndihmojnë Zhvillimin Kombëtar.

Ju ftoj që të votoni për kandidatët e LZHK-së dhe për LZHK-në.

Rroftë Fieri!

Rroftë Kombi Shqiptar!

Ja kandidatët e LZHK Qarku Fier

Thanas Çora

Gëzim Velia

Mina Rrudha

Vladimir Muça

Shpëtim Kastrati

Rexhep Krasniqi

Debat i ashpër në interpelancën e deputetit Spahiu me ministrin Spartak Poçi

Spahiu: Socialistët kanë vjedhur 15 milion dollarë me rrugën

Në fillim të kësaj jave, në prag të mbylljes së punimeve të legjislaturës së Kuvendit të Shqipërisë (për shkak të zgjedhjeve parlamentare të 3 korrikut), u zhvillua seanca e pyetjeve që deputeti i LZHK, njëkohësisht kryetar i PLL z.Ekrem Spahiu, i kish drejtuar zyrtarisht ministrit të Transporteve dhe Telekomunikacioneve Spartak Poçi, pas regjistrimit konform procedurave në sekretarinë e Kuvendit.

Pyetjet e z.Spahiu kishin të bënin me përgjegjësinë e qeverisë socialiste pas shpërdorimit kriminal të fondeve dhe për pasojë krijimin e gjendjes shumë të rëndë në aksin rrugor nacional Kukës - Peshkopi, si dhe për situatën sociale të rënduar për banorët e izoluar të këtyre trevave.

Si gjithmonë, edhe kësaj here qeveritarët socialistë u munduan me çdo kusht ta shmangnin këtë seancë, me pretekste asburde, duke nxjerrë si pretekstin më të besueshëm "kohën e pamjaftueshme për shkak të faktit se punimet e Kuvendit ndodheshin në afatet kohore të limituara me rastin e përfundimit të legjislaturës aktuale".

Gjithashtu, si gjithmonë, në kushtet e territ informativ të qëllimshëm, z.Spahiu ndeshi në qëndrimet e kokëfortësisë antiligjore dhe të pajustifikueshme të administratës socialiste për ta pajisur atë me të dhëna dhe shifra konkrete e të detajuara lidhur me pyetjet drejtuar ministrit Poçi, por që për fat të mirë dështuan përballë këmbënguljes së kryelegalistit.

Pyetjet e z.Spahiu, konform rregullores së Kuvendit ishin gjithsej dy, me përmbajtjen e mëposhtme:

1: Cilat kanë qenë fondet e përdorura për mirëmbajtjen e rrugëve kombëtare gjatë viteve 1991 - 2005, dhe nga kjo shumë sa kanë qenë të planifikuara e janë përdorur konkretisht për mirëmbajtjen e rrugës Kukës - Peshkopi?

2: Çfarë ka bërë qeveria për ta kthyer rrugën Kukës - Peshkopi, të qarkullueshme në të gjithë gjatësinë dhe gjatë gjithë vitit, sipas standardeve të rrugëve kombëtare, dhe kur mendoni se qeveria do ta realizojë një gjë të tillë?

Si reagoi ministri Poçi

Gjatë zhvillimit të seancës, ministri Poçi, me tautologji të tipit bolshevik u mundua të interpretonte gjepurat që i kishin shkruar skribët-vartës, si dhe të krijonte përshtypjen e vëmendjes dhe predispozicionit maksimal të qeverisë së tij për investime serioze në aksin rrugor Kukës - Peshkopi. Gjithashtu Poçi u mundua të krijonte përshtypjen iluzore se Nano-qeveria kishte një platformë të studiuar, madje të konsultuar dhe miratuar edhe nga donatorët ndërkombëtarë për ndërtimin, rikonstruksionin dhe mirëmbajtjen e rrjetit rrugor kombëtar, konform projekteve dhe prioriteteve. Por kjo përshtypje e rreme u bë pluhur e hi nga replika kompetente dhe e mbathur me shifra e deputetit Spahiu, që nxori lakuriq politikat e dështuara të dikasterit të Poçit dhe qeverisë socialiste, duke evidentuar me këtë rast edhe abuzimet alarmante me fondet e rrugës në fjalë.

Por ajo që ra në sy dhe shkaktoi ilaritet midis deputetëve të opozitës, ishte fakti se pas përgjigjeve të shkruara ndaj dy pyetjeve, dhënë me zë të zvargur e të mbytur nga Poç-ministri, ky heshti pas replikës së z.Spahiu, replikë që jo vetëm ishte elokuente, por që e zuri ngushtë ministrin më mediokër të kabinetit, i cili e pa të udhës që më mirë të heshtëte sesa të diskretitohej më tej, aq më tepër që edhe përgjigjet që lexoi, dekonspironin qartë se ai nuk ishte autori dhe se ishte plotësisht i papërgatitur qoftë edhe për të bërë demagogjinë e radhës, që më së paku do t'ia shpëtonte disi nderin e përdhosur dështak-hajdutit të fondeve të rrugës Kukës - Peshkopi.

Gjithsesi, seanca ia arriti qëllimit, teksa nxori zbuluar faktin e vjedhjeve dhe abuzimeve të mëdha me fondet e konsiderieshme, destinuar për mirëmbajtjen e kësaj rruge.

Ja dy përgjigjet e ministrit të MTT Spartak Poçi

Ministria e Transporteve dhe Telekomunikacioneve harton dhe alokon fondet e buxhetit të shtetit, si dhe negocion me donatorë dhe banka të ndryshme ndërkombëtare mbi bazën e strategjisë kombëtare të zhvillimit të infrastrukturës rrugore, sipas së cilës me prioritet janë akset kryesore nacionale rrugore, degëzimet që lidhin akset nacionale me korridoret Veri-Jug e Lindje-Perëndim, rrugët ndërkufitare, turistike, etj..

Gjithashtu, fondet për investime dhe për mirëmbajtjen e rrugëve janë orientuar fillimisht në ato akse ku qarkullimi dhe trafiku i mjeteve është më i madh, në mënyrë që të rritet efektiviteti i përdorimit të këtyre fondeve, si dhe në ato pika ku është më e kërcënuar siguria e qarkullimit.

Sipas statistikave, për periudhën 1992-2004, nga buxheti i shtetit dhe donatorët e huaj, për sektorin rrugor janë shpenzuar rreth 76 miliard lekë për investime kapitale, nga të cilat 71 miliard lekë, ose 93% janë investuar gjatë viteve 1997-2004.

Nga totali i investimeve, vetëm buxheti i shtetit ka investuar gjithsej rreth 36 miliard lekë për infrastrukturën rrugore, nga të cilat 33 miliard lekë ose 92% i përkasin viteve 1997-2004.

Segmenti Kukës-Peshkopi është rrugë nacionale, që i shërben një numri të kufizuar trafiku. Ajo është një rrugë pothuajse e paasfaltuar në të gjithë gjatësinë e saj, me parametra gjeometrike në gjëndje të përballojë trafikun që ekziston, por e paplotësuar me veprat e artit të domosdoshme dhe ka disa zona rrëshqitjeje.

Në këto kushte, gjatë vitit 1998 e në vazhdim është ndërhyrë me fonde investimesh kapitale, si dhe me fonde operative për mirëmbajtjen e këtij segmenti.

Gjatë këtyre viteve janë investuar rreth 143 milion lekë nga Buxheti i Shtetit dhe Banka Botërore për të kompletuar këtë segment me vepra arti në pikat me rrezikshmëri më të lartë, si dhe për të siguruar mirëmbajtjen periodike dhe dimërore të këtij aksi deri në vitin 2006.

Banka Botërore, nisur nga gjëndja e kësaj rruge, programoi ndërhyrjen me fondet e Projektit të Mirëmbajtjes, me rreth 79 milion lekë. Për këtë është nënshkruar kontrata e punimeve në vitin 2004, e cila do të zgjasë deri në vitin 2006. Kjo kontratë parashikon riveshje me asfalt në pjesët e asfaltuara të rrugës, në 9km, punime për mirëmbajtje rutinë, si mbushje gropash, pastrime kanalesh, pastrime të veprave të artit, riparime të strukturave të betonit, etj..

Në vlerën e kësaj kontrate është përfshirë edhe mirëmbajtja dimërore, që konsiston në hapjen e rrugës nga bora, shpërndarja e kripës dhe vendosja e sinjalistikës dimërore.

Përgjigje për pyetjen e dytë

Siç përmendëm më lart, rruga Kukës-Peshkopi është në inventarin e rrugëve nacionale, por që aktualisht përballon trafik të kufizuar mjetesh. Nisur nga ky fakt, nga ana jonë ky aks mbahet gjatë gjithë vitit i hapur dhe i qarkullueshëm.

Në lidhje me rritjen e standardit të rrugës, kjo është realizuar për dy pjesët që janë në afërsi të zonave më të banuara, si pjesa Kukës-Q.Kolosian, që është e asfaltuar dhe mirëmbahet me asfalt, dhe pjesa Peshkopi-Muhur, që gjithashtu është e asfaltuar dhe mirëmbahet. Ndërsa pjesës tjetër të rrugës i kushtohet e njëjta vëmëndje si gjithë akseve të tjera të kësaj natyre, për të cilët në 4 vjeçarin e ardhshëm është parashikuar plotësimi me vepra arti dhe asfaltimi i tyre.

Replikë e deputetit Ekrem Spahiu, pas përgjigjeve të ministrit Poçi

Kryetari i PLL deputeti Ekrem Spahiu, pas përgjigjeve të ministrit Poçi u ngrit përsëri e replikoi ashpër ku ndër të tjera tha: "Gjatë kësaj legjislature kemi ratifikuar shumë marrëveshje për investime në sektorë të ndryshëm të ekonomisë apo në infrastrukturën rrugore. Vazhdimisht e kam ngritur zërin edhe në komisionet parlamentare, por edhe në seancë plenare, që këto fonde, si edhe ato të buxhetit të shtetit, të kenë një shpërndarje sa më proporcionale për investime, nga Jugu në Veri. Fatkeqësisht, duhet ta pranoni edhe ju z.ministër se qeveria socialiste dhe maxhoranca juaj, jo vetëm që nuk e keni marrë parasysh zërin tim dhe atë të shumë kolegëve të tjerë, por e keni diskriminuar Veri-lindjen, duke i trajtuar këto zona si të mos ishin pjesë e këtij vendi.

Ju thoni se për sektorin rrugor janë shpenzuar rreth 76 miliard lekë për investime kapitale, dhe këto fonde janë orientuar fillimisht në ato akse ku qarkullimi dhe trafiku i mjeteve është më i madh.

Pa hyrë tek rruga Kukës-Peshkopi, po ju them: a ka rrugë me trafik më të dendur se rruga Kukës-Tiranë, ku përveç banorëve të këtyre trevave kalojnë edhe shqiptarët e Kosovës?

A e dini se segmenti Gjegjan-Fushë Arrëz është i pakalueshëm për autoveturat?

Ju vetë pohoni se segmenti rrugor Kukës-Peshkopi është rrugë nacionale. A keni kaluar ndonjëherë nga kjo rrugë që lidh këto dy rrethe dhe a mund të konsiderohet e tillë duke u nisur nga gjendja aktuale e saj dhe jo nga klasifikimi?

Ju pohoni se kalojnë 400 mjete në vit, dhe ju vetë e vërtetoni se kjo rrugë është e bllokuar për qarkullimin e mjeteve të ndryshme, pasi ndërmjet qyteteve Kukës dhe Peshkopi, janë disa komuna dhe mijëra banorë. Atëherë shtrohet pyeja: si lëvizin këto banorë midis dy rretheve?

Në një takim me elektoratin në Peshkopi, një i zgjedhur lokal më thotë se, me disa përfaqësues të komunitetit ndërkombëtar, jam detyruar që për të shkuar në Kukës të ndjek itinerarin Peshkopi - Bllatë (pika e kalimit kufitar), Maqedoni - Kosovë, Morinë (pikë e kalimit kufitar) dhe Kukës!!! Pra, duhet të kalosh dy shtete për të mbërritur nga Peshkopia në një qytet fqinjë, sikundër është Kukësi.

Kjo ndodh vetëm në Shqipëri dhe mund të futet pa asnjë mëdyshje në rekodet "Gines".

Kësisoj, me gjendjen që ju dhe dikasteri juaj keni krijuar për banorët e këtyre rretheve, mbetet ose itinerari i sipërcituar, ose itinerari tjetër Kukës - Pukë - Mirditë - Lezhë - Kurbin - Mat - Bulqizë, për të përfunduar në Peshkopi, duke qenë i detyruar të kalosh 6 rrethe për të lëvizur nga një qytet në një tjetër qytet fqinj. Por nisur nga shifrat e juaja z.ministër, ju vetë e deklaroni se nga 76 miliardë lekë investime për rrugët kombëtare, kësaj rruge i janë akorduar 143 milionë lekë = me 0.18 % e shumës së përgjithshme. Por duket qartë se pohimet tuaja zbulojnë një korrupsion galopant.

Janë shpenzuar për mirëmbajtjen e kësaj rruge 1 miliard e 430 milion lekë të vjetra. E pra, të shpenzosh një shumë të tillë dhe rruga të jetë e bllokuar, kjo ndodh vetëm me qeveritë socialiste z.ministër!!!

Pikërisht për këtë arsye, pra që ju ta pohoni me gojën tuaj, e kam kërkuar këtë interpelancë, me qëllim që dibranët dhe kuksianët të mësojnë të vërtetat e dhimbshme të korrupsionit tuaj, pranuar nga vetë ju. Ndërkohë, shqiptarët duhet të mësojnë se vetëm për shkak të pakalueshmërisë dhe izolimit të banorëve që përdorin këtë rrugë, kanë vdekur disa persona, të cilët nuk kanë mundur të shkojnë as në spitalin e Kukësit dhe as në spitalin e Peshkopisë. Dhe kjo do të thotë se janë pikërisht rrugët tuaja të pakalueshme, shkaku i vërtetë i privimit nga ndihma mjekësore, me pasojë vdekjen e të ndjerëve, jeta e të cilëve ka qenë plotësisht e mundshme të shpëtohej... Por për ju, jeta e njerëzve të thjeshtë nuk vlen asgjë...".

Duke e mbyllur replikën e tij, z.Spahiu iu drejtua Poç-ministrit me fjalët: "Për këto ditë që ju kanë mbetur në pushtet, nuk mund të bëni asgjë përderisa vetëm keni vjedhur fondet e rrugëve këto 8 vjet. Dhe kjo interpelancë do t'u shërbejë banorëve të këtyre trevave që më 3 korrik 2005, të mendohen mirë se ku do ta adresojnë votën".

A.K.

NDI, seminar me kandidatët dhe politikanët e partive aderuese në LZHK

Tiranë - Ditën e premte, më datë 19 maj 2005, Instituti Demokratik Amerikan (NDI), në bashkëpunim me partitë pjesëtare të LZHK, nën drejtimin e njërit nga drejtuesit më të lartë të tij instituti në Shqipëri z.Dan Reford dhe oficerëve të programeve të trajnimit që ky institucion zhvillon me partitë politike, zhvilloi një seminar kualifikimi njëditor me temën "Trajnim i Nivelit të Lartë me Anëtarë të Lartë të Partisë".

Seminari i cili karakterizohej nga një interes i pazakontë dhe pjesëmarrje masive, u zhvillua në një nga sallat e Hotel "Dajti".

Në këtë aktivitet me nivel të lartë profesional, politik e tekniko-organizativ, përveç deputetëve të LZHK dhe drejtuesve më të lartë të partive të këtij grupimi politik, morën pjesë edhe shumica e kandidatëve të LZHK në zgjedhjet parlamentare të 3 korrikut, të cilët ishin tejet të interesuar për trajtesat.

Konform marrëdhënieve institucionale tepër të mira midis NDI dhe PLL, sidomos pas nënshkrimit të Memorandumit dypalësh të Mirëkuptimit dhe Bashkëpunimit dhe në zbatim të tij edhe të trajnimit të një pjese të konsiderueshme të lidershipit të PLL, në qendër dhe degë, në kurset intensive të NDI, në seminar morën pjesë edhe drejtues të partive: Partia Demokrate e Rinovuar (PDRn), Partia e të Drejtave të Mohuara (PDM) dhe Partia Konservatore (PK).

Në këtë aktivitet me referues dhe drejtues kryesor z.Reford, nëpërmjet referimit dhe bashkëbisedimit u trajtuan tema dhe probleme të rëndësishme konceptuale, organizative dhe teknike lidhur me fushatën zgjedhore, të tilla si "Prezantimi publik i kandidatëve"; "E folura e kandidatëve para zgjedhësve"; "Evidentimi nëpërmjet sondazheve dhe kontakteve, të problemeve që shqetësojnë zgjedhësit dhe komunitetin"; "Organizimi i sondazheve për të kuotuar mbështjen e kandidatit dhe subjektit përkatës gjatë periudhave të ndryshme të fushatës"; "Komunikimi mediatik me zgjedhësit"; "Aspekte të agjitacionit figurativ dhe emetimi i mesazheve të kandidatit për zgjedhësit"; "Teknikat dhe instrumentat e komunikimit kandidat -zgjedhës"; "Intrigimi i zgjedhësve për programin e kandidatit dhe subjektit"; "Menaxhimi i fushatës zgjedhore dhe komponentët"; "Si ta nxjerrim votuesin për të votuar"; "Përzgjedhja e vëzhguesve partiakë"; "Përgatitja e grupeve dhe strukturave të vëzhgimit, detyrat e tyre konform ligjit zgjedhor, strategjisë së kandidatit e subjektit"; "Parimet kryesore të trajnimit të vëzhguesve dhe roli i tyre në zgjedhje", etj..

Trajtesat e tij tejet interesante dhe të kualifikuara, z.Reford i ilustroi edhe me shembuj nga përvoja e tij në Britani, si dhe përvoja e koncentruar në literaturën politologjike të NDI në SHBA, Australi, Kanada e vende të tjera.

Seminari u ndoq me shumë vëmendje dhe u karakterizua nga bashkëbisedime intensive midis drejtuesve dhe pjesëmarrësve.

Në fund të seminarit, pjesëmarrësit u pajisën edhe me formularë dhe literaturë të bollshme nga organizatorët, me ç'rast shprehën edhe kënaqësinë për përvojën pozitive dhe të kualifikuar, çka shtoi natyrshëm kënaqësinë e përfaqësuesve të NDI për suksesin e merituar të këtij seminari kualifikues.

Gjatë konkluzioneve përfundimtare, organizatorët shprehën predispozicion të veçantë dhe gatishmërinë për për të zhvilluar në të ardhmen seminare të tjerë kualifikuese, nëse kjo do t'u kërkohet institucionalisht.

Korresp. "Atdheu"

PD-ja e LZHK-ja i duhen njëra-tjetrës

Nga Skënder Shkupi

Javët e fundit z. Berisha ka ndërmarrë një nismë mjaft pozitive - atë të afrimit dhe të aleancave parazgjedhore me një numër partish të vogla të djathta për të rritur gjasat e një fitoreje të së djathtës në zgjedhjet e 3 korrikut. Katër muaj më parë, në një shkrim të botuar te "Shekulli", (26 janar 2005), pata nënvizuar rëndësinë e atyre aleancave dhe më vjen mirë që të njëjtën ide ndau me mua edhe z. Berisha. Por në të njëjtin shkrim kam shprehur qartë domosdoshmërinë e garimit veças të PD-së dhe LZHK-së, për arsyen e thjeshtë se elektoratet e të dyja palëve janë të ndara. Pra, çdo aleancë parazgjedhore ndërmjet tyre është e dëmshme për secilën prej dy grupimeve politike të lartpërmendura.

PD-ja ka atë pjesë të zgjedhësve që nuk mund ta konceptojnë dot të djathtën pa udhëheqjen e z. Berisha, ndërkohë që LZHK-ja votohet nga ajo pjesë e elektoratit të djathtë që është zhgënjyer nga PD-ja gjatë këtyre 15 vjetëve. Ky elektorat është i humbur për PD-në. Ata nuk votojnë dhe, duke qëndruar në shtëpi, rrisin tërthorazi përqindjen e së majtës. Çdo aleancë parazgjedhore PD-LZHK, nuk i sjell ata te kutitë e votimit. Por, në njëfarë mënyre, PD-së i intereson që sa më shumë vota, nga ato që ajo nuk arrin t'i marrë, të shkojnë për të djathtën, ndërkohë që LZHK-së i duhet që një numër i caktuar partish të vogla të djathta të bashkohen me PD-në, në mënyrë që të mos lejohet PS-ja të dalë fituese në mazhoritar. Kjo është një llogari fare e qartë.

Le të vijmë tek analiza konkrete e akuzës që i bëhet LZHK-së për flirt me të majtët. Në një kohë kur nga PS-ja po largohen të vetët, kur përballë z. Nano është vendosur një formacion i fuqishëm i majtë i z. Meta, i shkëputur prej tij, kur një pjesë tjetër e atyre që vazhdojnë të militojnë në PS kanë mbetur atje për inerci, sepse nuk gjejnë dot, hë për hë, një rrugëdalje, ndërkohë, nga ana tjetër, kur shumë parti e individë të djathtë të shkëputur dikur nga PD-ja po afrohen e po bashkohen me të, sepse e shohin se nga anon kandari, a ka kuptim që LZHK-ja të lëvizë politikisht në kahe të kundërt? Është njëlloj, sado që krahasimi mund të tingëllojë pak vulgar, sikur në vitin 1944, një vend aleat me SHBA-në, Britaninë e Madhe dhe BS-në të kthehej me Gjermaninë e Hitlerit. Akuzës i mungon madje edhe ajo që quhet logjikë formale e një opinioni apo mendimi konkret për një problem të caktuar. Çfarë mund të përfitojë LZHK-ja nga një aleancë apo flirt me z. Nano?

Në politikë ecet me logjikë të ftohtë. Personalisht nuk kam qenë kurrë me ata që pohojnë se PS-ja e PD-ja janë e njëjta gjë. Ndryshimi midis tyre është i madh, sepse, në fund të fundit, ashtu siç e ka theksuar tani vonë edhe z. Berisha, PD-ja udhëhoqi shembjen e komunizmit në Shqipëri, ndërkohë që PS-ja u vu në mbrojtje të tij. Për PD-në është koha të korrigjojë gabimet që e lanë këtë formacion të madh politik në opozitë për tetë vjet me radhë, kur socialistët hiqen zvarrë e mezi qëndrojnë në këmbë. Tashmë në Shqipëri ka katër formacione konsistente politike dhe ky është një fakt real që duhet marrë parasysh. Çdo përpjekje për ta anatemuar LZHK-në me pretekstin se po dobëson frontin e djathtë, është e dëmshme për vetë të djathtën. Ndërprerja e menjëhershme e kritikave dhe sulmeve të ndërsjellta ndërmjet PD-së e LZHK-së është tashmë një domosdoshmëri, është një kusht për të garantuar suksesin e së djathtës në përplasjen e madhe të afërt. Çdo variant tjetër rrezikon seriozisht ecurinë historike të kthimit të kësaj të djathte në qeverisje. Ecuria mund të jetë vërtet një verdikt historik, por po nuk ia bëre shërbimin elementar që kërkon procesi në fjalë, mund të ndodhë edhe e kundërta, të mbeten në skenën politike si violinë e parë "progresistët", që u ka mbetur ora në vitin 1997.

Faktet dhe e vërteta për projektligjin për gjuhën standarde

Pranë prefekturave të rretheve le të krijohen Hetuesi Gjuhësore. Hetuesitë Gjuhësore le të krijojnë reparte të forta të policisë gjuhësore. Policia gjuhësore do të ketë për detyrë t'i kontrollojë gazetat dhe shkollat. Në çdo dhomë të çdo shkolle duhet të rrijë nga një polic vigjilent gjuhësor i cili do të shënojë dhe do të lajmërojë në Hetuesi Gjuhësore çdo paskajore, çdo hundore dhe çdo devijim tjetër nga gjuha standarde.

Nga Hans-Joachim Lanksch

Pasi që është marrë me përkushtim të rrallë dhe sukses të madh me problemin shoqëror të vetëvrasjeve masovike, pasi që e zgjodhi me urtësi largpamëse dhe përsosmëri të rrallë punën e zgjedhjeve demokratike dhe pasi që e luftoi me vendosmëri të çeliktë korrupsionin dhe krimin e rëndë e të organizuar, qeveria e Republikës së Shqipërisë, më në fund, ka kohë të merret me po atë vendosmëri me një problem tjetër tepër të rëndësishëm e të ngutshëm - me çështjen e gjuhës. Është fjala, pak a shumë, për instalimin përfundimtar të gjuhës standarde shqipe. Pikëpamjet pro dhe kundër gjuhës standarde, pro dhe kundër varieteteve të tjera të shqipes janë thënë dhe shkruar mjaft. Nuk duhet t'i përsërisim këto pikëpamje edhe një herë. Duhet t'u përmbahemi fakteve dhe ta themi të vërtetën.

Faktet

Është fakt se shqipja e sotme standarde është një arritje e shenjtë e përpjekjeve shumëshekullore kombëtare për një gjuhë të përbashkët shqipe, përpjekje këto që rezultonin në kushtrimin "NJË KOMB - NJË GJUHË - NJË ..."

Është fakt se Komisia Letrare e Shkodrës dhe Kongreset Arsimore arritën një konsensus kombëtar për një gjuhë të përbashkët të trojeve shqipfolëse mbi bazën e elbasanishtes dhe mbi themelin e arsyes së shëndoshë, por pa kritere të shëndosha shkencore, kurse Kongresi i Drejtshkrimit më 1972 punoi shkencërisht. Kuptohet se zbatimi i parimeve shkencore, qofshin ata edhe nga kuzhina e shkencës staliniste, ka përparësi përpara arsyes së shëndoshë.

Është fakt se të mirat e kulturës shpirtërore - gjuhë, letërsi etj., - duhet të rregullohen me anë të ligjit. Ato janë dhe duhet të jenë objekt i legjislacionit. Gjuha duhet të rregullohet nga dora e shtetit, përndryshe ata që punojnë me të - shkrimtarët, gazetarët, mësonjësit etj. - do të bëjnë me të qysh e duan ata, sipas qejfit dhe vullnetit të tyre. Liria e të shkruarit duhet të reglementohet, përndryshe liria e të shkruarit do të shpërthejë në kreativitet - ruajna Zot!

Është fakt se projektligji për gjuhën standarde shqipe na duhet si kurrë më përpara, meqënëse Shqipëria zyrtare shpreson të jetë në prag të pranimit në BE. Qysh mund të hyjë në rrethin e shteteve anëtare të Bashkimit Europian nëqoftë se akoma s'e ka rregulluar me forcë ligjore punën e gjuhës së saj letrare?

Është fakt se është më se i drejtë përpjesëtimi i zonave dialektore në gjuhën standarde e cila thuhet se përbëhet nga afro 80 përqind të elementeve toske dhe afro 20 përqind të elementeve gege, meqenëse dihet se gjithë Shqipëria jugore flet idiomën toske! Gegërishten e flasin vetëm e vetëm Shqipëria e Mesme, Shqipëria Qendrore, Shqipëria Veriore, Kosova, Maqedonia, Mali i Zi dhe Serbia Jugore.

Është fakt se janë absolutisht qesharake gjëmët e disa të prapambeturve që po derdhin lot për gjoja goditjen vdekjeprurëse të gegërishtes. Se sa qesharake janë të qarët e tyre shihet qartë sapo e marrim parasysh një fakt të thjeshtë: gjatë erës së shokut Enver në Shqipëri, kur nuk kishte as ligj dhe as dekret që do ta kishte ndaluar përdorimin e gegërishtes, të gjithë poetët, prozatorët, gazetarët etj., shkruanin vetëm në idiomën zyrtare. Ama tash, sapo pushteti ekzekutiv na parashtron një ligj për rregullimin dhe monopolizimin e standartishtes, ata çirren dhe vajtojnë se gjoja u varroset gjuha dhe kultura gege, ku belbëzojnë diçka të pakuptueshme e të pakuptimtë për "zhvillimin e natyrshëm".

Biles, këto ditë lexuam edhe një vajtim për Fjalorin e standartishtes, gjoja nuk mjaftueka thesari leksemor prej 35 000 fjalësh. Gjë që është e vërteta, gjuhë të tjera kanë fjalore me më shumë fjalë, për shembull fjalori i gjuhës letrare të popullit të vogël slloven, fjalor më 5 vëllime, përfshin gjithsejt 97 000 fjalë - ama, drejt të themi: fjalori i atyre që i kemi mostër të mirësjelljes dhe që na thonë neve çka dhe si duhet të mendojmë e votojmë, fjalori i politikanëve tanë nuk e tejkalon sasinë prej 2000 fjalësh ku vetëm afro 1500 janë nga Fjalori i ASHSH dhe IGJL, ku 500 fjalë të tjera nuk janë veçse fjalë të huaja dhe sharje.

E vërteta

Duhet thënë e vërteta mbi projektligjin për gjuhën standarde, ligj ky që është më i domosdoshëm se kurrë, është shumë i mirëpritur nga populli dhe është shumë me vend - por që është edhe i pamjaftueshëm. Ligji na thotë se gjuha zyrtare në Republikën e Shqipërisë është shqipja dhe se shqipja është ajo standarde, Njësuarishtja e 1972-shit. Por ama ku thuhet veç edhe një fjalë për kontrollimin e zbatimit të ligjit, ku thuhet veç edhe një fjalë për punën e survejimit e lëre për ndëshkimet për ata që e shkelin ligjin? Nëse nuk rregullohen edhe këto pikëpamje, në Shqipëri dhe gjetiu në trevat shqipfolëse mund të krijohet gjendja e cila u krijua p.sh. në Gjermani. Atje, tash ca vjet, parlamenti miratoi një ligj për drejtshkrimin e ri, ligj ky që nuk përfshinte as masat survejonjëse dhe as masat ndëshkimore. Rezultati në Gjermani është që pothuajse të gjithë shkrimtarët seriozë e injorojnë plotësisht si ligjin ashtu dhe drejtshkrimin e ri. Gazetat krijuan secila drejtshkrimin e saj. Ligji i qeverisë së Republikës së Shqipërisë duhet zgjeruar dukshëm nëqoftëse duam ta parandalojmë anarkinë gjuhësore në Shqipëri. Për këtë propozojmë që qeveria t'i instalojë me forcë ligjore institucionet e domosdoshme për kontrollimin dhe survejimin vigjilent të dispozitave të Ligjit. Pranë prefekturave të rretheve le të krijohen Hetuesi Gjuhësore. Hetuesitë Gjuhësore le të krijojnë reparte të forta të policisë gjuhësore. Policia gjuhësore do të ketë për detyrë t'i kontrollojë gazetat dhe shkollat. Në çdo dhomë të çdo shkolle duhet të rrijë nga një polic vigjilent gjuhësor i cili do të shënojë dhe do të lajmërojë në Hetuesi Gjuhësore çdo paskajore, çdo hundore dhe çdo devijim tjetër nga gjuha standarde. Për arsye që shkrimtarët janë një racë e ndërlikuar, për ata nuk mjafton krijimi i policisë gjuhësore, por për ata duhet formuar Shërbimi Informativ Gjuhësor Shqiptar. SHIGJSH-i jo vetëm se duhet të përcjellë me vigjilencë çdo poezi dhe çdo prozë që botohet a lexohet publikisht, por ta përgjojë me aparatet përkatëse çdo lexim privat të lekturës letrare. Që të jetë në nivel të duhur teknologjik europian, SHIGJSH-i duhet të pajiset me dialektodetektorët elektronikë me anë të të cilëve mund të zbulohet çdo devijim dialektor nga standardi gjuhësor në çdo tekst të botuar.

Mirëpo, as këto masa minimale nuk do të mjaftojnë dot nëse nuk shoqërohen nga masat ndëshkimore. Prandaj propozojmë që të vendoset një tarifë e gjobitjes për devijimet nga standardi i gjuhës së standardizuar. Çdo hundore ("zâ", "pê" etj.) le të dënohet me 100 lekë, çdo paskajore ("me jetue" etj.) le të dënohet me 200 lekë, çdo leksem geg ("çerdhe", "qerpik" etj.) le të dënohet me 300 lekë, çdo krim morfologjik geg a tosk ("shkote" a "shkovi") le të dënohet me 250 lekë e kështu me rend. Shkeljet e ligjit do të grumbullohen dhe sapo tejkalojnë shumën prej 5000 lekësh, duhet të shndërrohen në dënim me heqje lirie. Gjobitjet dhe dënimet me heqje lirie do t'i shpallë Gjyqi Gjuhësor.

Kuptohet se Ligji duhet zbatuar me urtësi. Do bërë përjashtime të kushtëzuara. Nuk bën, p.sh., të ndëshkohen spikeret dhe spikerët e radios dhe televizionit për "ë"-në toske ("vëndi" në vend të "vendi" etj.), sepse askush nuk ka dëshirë të mbesë pa radio dhe pa televizion.

Siç shihet, legjislativa ka edhe shumëçka të bëjë.

Nga ekzekutimi te dënimi me vdekje

Nga Zamir Gjurgji

Tetë vite të shkuara, në ato kohë të vështira kur fushatat elektorale kishin si sfond "muzikor" breshëritë e kallashëve dhe TT-ve (ndryshe nga tetë vjet më pas ku fushatat ngjajnë me mbledhje a koncerte festive), pretendenti për fronin mbretëror Leka Zogu deklaronte në konferencë për shtyp se po të fitonte Monarkia, do të ishte më rëndë për të e më lehtë për popullin, e në rast të kundërt, do të ishte më lehtë për të e më rëndë për popullin. Asokohe politikani më i votuar, Leka Zogu, nuk premtoi se do kalonte ylberin, por premtoi vendosjen brenda një kohe të shkurtër të rendit e qetësisë publike, duke deklaruar hapur se kjo zgjidhje do të kushtonte disa kokë njerëzish. Ishte koha kur socialistët premtonin se do kthenin 100 % paret e shqiptarëve, dhe demokratët u kundërpërgjigjeshin se "do t'u ngrinte buzëqeshja në buzë".

Tashmë zgjedhje-zgjidhjet adekuate e të pranueshme të Qershor 97-ës, i kemi hedhur pas shpine!!!

Pas kësaj oktave vitesh, premtimet dhe betimet e të dyja palëve duken si ëndrrat e një nate vere, ku socialistët as nuk kthyen 100 % paratë e humbura (8 vjet më pas 8 përqindëshi i VEFA-s po fillon të ndihet), as nuk u ka ngrirë buzëqeshja në buzë, por po shkrihen gazit (sëpaku deri para sondazhit panik-sjellës të NDI-së, ku parrullën NANO IK e shndërruan në NANO OK).

Gjatë këtij ferri socialist, vendi ka kaluar nga anarkia gjithëfshirëse e 97-ës, në kolaps gjithpërfshirës të pas viteve 2000, nga vrasjet dhe ekzekutimet politike, ideologjike dhe ekonomike të 1997-ës, në vrasjet familjare, fisnore e "kanunore" të 2005-ës.

Kjo tregon se kurba e ekzekutimeve gjithfarësh ka pësuar një rritje drastike edhe pse shteti nuk ia njeh të drejtën vetes të dënojë në emër të ligjit. Kështu, ekzekutues me vdekje mund të bëhet gjithkush ndaj gjithkujt: nxënësi ndaj mësuesit (për nota të padëshiruara ), bashkëshorti ndaj bashkëshortes (për prishje kurore), kunati ndaj kunatit (për xhelozi) shikasi ndaj të dashurës së tij (të pabindur), babai ndaj vajzës (për nder), nipi ndaj gjyshes (për të holla), adoleshenti ndaj adoleshentit (pse i shkeli syrin të dashurës), këmbyesi ndaj kambistit (për moskthim kësti), pozitari ndaj opozitarit (edhepse me anë të tretëve, rasti Hajdari), e shumë e shumë raste të tjera.

E megjithatë shteti dhe shtetarët rrijnë e vështrojnë në emër të fjalisë magjike "Nuk do Europa"...

Në mënyrë paradoksale, shteti i njeh të drejtën drejtuesve lokalë të ekzekutojnë me vdekje qentë rrugaçë që sulmojnë njerëzit e thjeshtë, edhepse në të shumtën e rasteve, plagët e shkaktuara nuk janë vdekjeprurëse por mundësisht të kurueshme, ndonëse absolutisht ky shtet nuk e çon nëpër mend të ushtrojë dënim kapital për "qentë rrugaçë më dy këmbë", që bëjnë kërdinë, që hapin plagë të pakurueshme e drejtpërdrejt vdekjeprurëse?!

Kjo gjë më kujton absurditetin e kohëve të monizmit, kur kryeja shërbimin ushtarak dhe komandanti me yll jo vetëm në ballë, na urdhëronte të lanim dyshemenë me ujin e ndenjur të vijave vaditëse, ku "notonin" minj të shumtë, edhepse e dinte që në depozitën e ujit të pijshëm nuk kishte pikë uji për të larë duart, që të hanim vaktin e radhës!

Kësisoj, edhe "humanizmi" absurd i socialistëve të sotëm i ngjan "pastërtisë" paradoksale të komunistëve të djeshëm, ku nëse "në emër të popullit" komunistët e djeshëm mbillnin mikrobet në stomak, duke i mbledhur ato nga dyshemetë, "në emër të Europës" socialistët e sotëm tolerojnë krimin ordiner, që të fshehin krimin e organizuar.

Përmbylltazi, vdekja është tashmë e shtruar këmbëkryq në vend, ku shqiptarëve u mbetet të zgjedhin mes asaj të kryer masivisht nga dora e çdo "Maliqi" dhe asaj të kryer simbolikisht nga vetëm një dorë, e ligjit.

Në këto rrethana, Dënimi me Vdekje i ofruar nga LZHK-ja rezulton një ilaç i nevojshëm dhe i domosdoshëm, që përtej efekteve të padëshiruara anësore (vonon përkohësisht hyrjen në Europë), është efikas në efektet qëndrore (potencialisht, më pak arkivole në shpinat e njerëzve). Thënë ndryshe, pyetja elektorale shtrohet kështu:

"Të gjallë të vonuar apo të vdekur të (për)shpejtuar, në Europë"?

Duke kujtuar Kodin e Napoleon Bonapartit {1804-2005} (5)

Nostalgji për Kodin civil të Mbretit Zog

Nga Vladimir Molla, jurist

Vijon nga numri i kaluar

Kodi i ri Civil duhej të ndërtohej me shumë kujdes, me afate të nevojshme e jo me një ose dy seanca kuvendore. Për më tepër, siç kujton një i pranishëm, gjatë zhvillimit të procedurës për miratimin e Kodit Civil të vitit 1994, shumë deputetë qëndronin në kafe.

Kodi Civil duhej të ishte një prodhim juridik model, pasi nuk na mungonte as tradita e as aftësitë, e jo të ishte vepër e diktuar nga politika, për t'i treguar botës se në Shqipëri po kryhen reforma rrenjësore në fushën e legjislacionit, (sipas shprehjes më të konsumuar që përdoret edhe sot e kësaj dite se "Shqipëria ka miratuar ligje si të vendeve më të përparuara të Europës dhe Botës". Megjithëse një analizë me vete në këtë drejtim duhet të bëhet patjetër, nuk mund të mos vihet në dukje se, në kaq pak jetë që ka Kodi Civil në fuqi, i janë bërë shumë ndryshime. Këtu mund të kujtojmë ndryshimin e kreut të Kodit Civil mbi shoqatat dhe fondacionet si "persona të veçantë juridikë, jo fitim prurës". Nga rreth 25 nene që përmban, janë ndryshuar 23 prej tyre. Ai është fragmentarizuar në ligje të veçanta, të cilat shpesh e dëmtojnë unitetin e institucioneve civile duke i hapur rrugë kundërshtive ndërmjet tyre (antinomisë).

Ligji mbi aktet e Gjendjes Civile, ka qenë pjesë përbërëse e Kodit Civil të Mbretërisë Shqiptare, ashtu sikundër është edhe në Kodin Civil të Napoleonit. Ndërsa tek ne ai vepron si ligj më vete, me shumë të meta, me sanksione të papranueshme dhe jashtë realitetit në të cilin ndodhen shumë qytetarë shqiptarë.

Gjuha e përdorur në këtë ligj, është e rëndë dhe shpesh me terma të pakuptueshme si "përbërës" etj., që përdoren në këtë ligj.

Mjafton vetëm të shqyrtosh trajtimin e të Drejtës së emrit nga ligji ynë, do të shohësh jo vetëm një largim nga fryma e Kodit të Napoleonit, por një rregullim krejt të kundërt të këtyre çështjeve me këtë Kod.

Emri dhe mbiemri shprehin përkatësinë e një familjeje. Ndryshimi i tyre, (sidomos i mbiemrit), bëhet natyrshëm e në rrugë normale, si p.sh. "për shkak martese" (për gratë), birësimi, pseudonimi i njerëzve të shquar, që shpesh zëvendëson emrin: kujtoni këtu Stendal, për Anri Bejli, Kri Kri për Nonda Bulka etj..

Pandryshueshmëria e emrit është një parim i vendosur para Kodit të Napoleonit, në Francë dhe në vende të tjerë, ku me parë e ku më vonë. Me ligj u përcaktua se "asnjë qytetar nuk mund të ndryshojë emrin ose mbiemrin e tij, veç atyre që janë shënuar në Aktin e lindjes. Ndërrimi i tyre është gjithmonë një përjashtim mjaft i kontrolluar. Qëndrimi i mbajtur në ligjin francez, apo në Kodin Civil të Mbretërisë Shqiptare e atë të vendeve të tjera për mos ndërrimin e emrit apo mbiemrit, veç të tjerash ka të bëjë me stabilitetin e shoqërisë, ruajtjen e dokumentacionit në gjendjen e tij fillestare të krijimit, prej nga ku sigurohen raporte normale ndërmjet individit dhe shoqërisë, e anasjelltas.

Eshtë emri ai me të cilin identifikohet një person, në krahasim me të tjerët. Eshtë mbiemri ai që dallon një familje nga një tjetër, një komb nga një tjetër. Emrat e njerëzve dhe ato të vendeve, tregojnë origjinë, tregojnë histori.

Një shoqëri tregtare dallohet nga një tjetër, pikërisht nga emri. Le të supozojmë për një çast sikur emrin e BENZ-IT ta vinte në prodhimet e makinave një shtet tjetër, se çfare tërmeti do të shkaktohej. Me emrin e personit lidhet një pronë, një aktivitet i caktuar etj..

Një nga pikturat më të famshme në botë, siç është ajo e Da Vinçit, mban emrin e një vajze, atë të Xhokondës. Me këtë emër e njeh e gjithë bota. E drejta e pronësisë intelektuale vërtetohet gjithmonë nga emri. Vlerat e tij janë të padiskutueshme. Vënia e një emri përbën një të drejtë dhe në të njëjtën kohe edhe një detyrim. Ja pse nuk lejohet ndërrimi i emrit në shumë vende të botës. Kodi Civil i Zogut, me anën e nenit 276 të tij lejonte ndërrimin e emrit vetëm për shkaqe të arsyeshme, dhe këtë duhej ta vendoste vetëm Mbreti, e jo këshillat e komunave ose të bashkive, sikundër veprohet sot. Fatkeqësisht, këto këshilla, çdo mbledhje të tyre e fillojnë me ndërrime masive emrash e mbiemrash të qytetarëve shqiptarë.

Ligji ynë i ri "Mbi gjendjen Civile", në vend që të zhdukte këtë dukuri të turpshme, antinjerëzore e antikombëtare, jo vetëm që lejon ndërrimin e emrit e të mbiemrit vetëm duke u bazuar mbi një kërkesë të thjeshtë, por shkon edhe më tej. Për herë të parë, ndoshta në gjithë botën, njihet e drejta e qytetarëve shqiptarë për të ndryshuar emrat e baballarëve e të gjyshërve të tyre të vdekur, vetëm për shkak "papërshtatshmërie". (14) (Neni 37 i Ligjit Nr. 8950, datë 10.10.2002 "Për Gjendjen Civile").

Se çfarë kuptohet me papërshtatshmëri nga ligjvënësit, nuk mund ta marrim me mend. Por dimë të themi se, paraardhësit tanë të nderuar, në asnjë rast nuk kanë mbajtur emra apo mbiemra të papërshtatshëm. Edhe një germë po t'i ndërroje emrit të shqiptarit në të kaluarën, për ta bërë përbuzës e qesharak, duhej të llogarisje humbjen e jetës. Duhet thënë këtu se e Drejta e emrit dhe e mbiemrit janë të Drejta subjektive, pra që lidhen me një person të caktuar.

Mesa duket, dikujt i intereson të shtyhet sa më shumë në kohë me emra e mbiemra të ndryshuar të shqiptarëve, për të krijuar artificialisht përqindje të shtuara etnish, besimesh fetare, pakicash të paqena etj..

Po kështu, nga Kodi Civil janë shkëputur edhe dispozitat që rregullojnë çështjet e martesës, birësimit, etj.. Në mbyllje të Kodit tonë Civil, nuk ka një pasqyrë krahasuese, ashtu sikundër ndodhet në Kodin Civil të Mbretërisë Shqiptare të Zogut, ku krahas çdo dispozite të Kodit, tregohet edhe dispozita përkatëse e Kodit të huaj nga është marrë, (ku siç e thamë në fillim të këtij shkrimi, vendin zotërues e zë lënda e Kodit Civil Francez). Në një variant të ri të Kodit Civil, kjo do të ishte e domosdoshme për shumë arsye: në radhë të parë do të zbulohej sa e njëjtë, e përafërt apo e ndryshuar, siç e kemi në zakon, është dispozita përkatëse e Kodit tonë Civil, me atë të Kodit nga është marrë. Kjo do të ishte gjithashtu e rëndësishme për ata juristë të rinj që po shkollohen në vende të ndryshme të Europës, të cilët do ta kenë shumë të lehtë orientimin e tyre gjatë zbatimit të ligjit.

Vetëm atë pjesë të Kodit Civil, atë që bën fjalë për zbatimin e dispozitave mbi regjistrimin e pasurive të paluajtshme të trajtosh, shikon një arbitraritet të pafalshëm nga zyrat përkatëse. Ato janë kthyer në zyra me të vërtetë të mundimshme për popullin, aqsa qytetarët, më lehtë mbarojnë punë në dogana, sesa në këto zyra. Punonjësit e tyre, administrata në përgjithësi, por edhe gjykatat, e injorojnë fare hapur Kodin Civil në fuqi.

Ligji ekzistues "Mbi Regjistrimin...", jo vetëm në shumë aspekte vjen në kundërshtim me Kodin Civil, por edhe me Kushtetutën. Sipas këtij ligji, nëpunësit e kësaj zyre kanë të drejtë të vendosin kufizime mbi pasuritë e qytetarëve, kur ketë të drejtë, sipas Kushtetutës, mund ta ushtrojnë vetëm organe të njohura, dhe vetëm për raste të jashtëzakonshme.

Të drejtën për t'iu drejtuar gjykatës, sipas këtij ligji e ka vetëm regjistruesi, duke i mohuar kështu qytetarit të drejtën kushtetuese për t'iu drejtuar gjykatës sa herë i shkelen të drejtat atij.

Në vend që të përmirësojnë Kodin Civil, në këtë drejtim po punohet për miratimin e një ligji të ri. Po dëgjohen zëra kuvendorë, sipas të cilëve Ministria e Drejtësisë duhet të kontrollojë veprimtarinë e regjistrimit, në një kohë kur ministrave të Drejtësisë duhej t'u kërkonim llogari me rreptësi, përse kanë shkelur nenin 198 të Kodit Civil deri më sot, duke mos kontrolluar këtë veprimtari!?

Me ligjet duhet patur kujdes. Ndryshimi i ligjit duhet bërë në mënyrë evolucioniste, e jo revolucionare. Ndryshimin apo shfuqizimin e ligjit e dikton koha, por jo duke nënvleftësuar traditën. Në drejtim të traditës, ne shqiptarët mund të quhemi me fat, sepse kemi një traditë të vyer.

Kodi i Napoleonit, sipas historianëve të së Drejtës, e ka humbur shkëlqimin e tij të dikurshëm. Megjithatë ai, edhe pas 200 vjetëve, ka mbetur në fuqi. Pavarësisht nga ndryshimet e bëra në të, ai vepron edhe sot si një masë kompakte idesh juridike, që rregullon marrëdhënie nga më të rëndësishmet të shoqërive që e përshtasin dhe e zbatojnë. Ai është burimi kryesor i gjithë veprave të juris-konsulentëve të shquar. Ai është pasuruar në mënyrë të vazhdueshme nga juristë të disa brezave, jo vetëm në Francë, por në gjithë botën, duke krijuar shkolla të vërteta interpretimi. Epoka e interpretimit të Kodit Civil, u quajt "eksezhese", nga greqishtja e vjetër - eksezhesis, (term ky që i ka fillimet nga interpretimet e Biblës), por është përdorur edhe në doktrinën juridike lidhur me interpretimin gramatikor, historik e juridik të ligjeve të caktuara, si metodë kërkimi e zbulimi e qëllimit të legjislatorit me frymën e ligjit - ndërsa interpretuesit u quajtën "eksezhete".

Vetëm mbi rolin e Bonapartit, gjatë miratimit të Kodit Civil janë botuar vepra të veçanta, si p.sh. nga Savatie (Savatier). Vepra e tij përmblidhet në shumë vëllime. Me mijëra faqe përbëjnë komentet e këtij kodi. Vetëm përpjekjet përgatitore të Kodit të Napoleonit, gjenden në dy përmbledhje të Fenet-it, ndërsa përmbledhja komplete e punës përgatitore përfshin 15 volume. Lokre (Locre), në veprën e tij "Legjislacioni civil, tregtar e kriminal i Francës", nga 31 volume, në 16 prej tyre ka përfshirë gjithashtu punën përgatitore të Kodit Civil.

Të dyja këto përmbledhëse, (sipas historianëve të së Drejtës civile franceze), kanë patur një audiencë shumë të madhe gjatë epokës së eksezhesës.

Njohja e tij nuk duhet të bëhet thjesht për kulturë, por si një grumbullim kapitali idesh, që duhet të vihen në zbatim në vendin tonë. Mbi të gjitha, në Kodin Civil të francezëve, jo vetëm juristët shqiptarë, por kujtdo që i intereson e ardhmja e vendit tonë, duhet të kujtojnë një profeci gjeniale të Napoleon Bonapartit, i cili mund të quhet projektuesi i parë i idesë virtuale madhështore të Bashkimit të Europës.

Miratimin e Kodit Civil ai e shikonte si hapin e parë fillestar për arritjen e këtij qëllimi. "Nuk e kam kryer ende atë që më ka caktuar dhe duhet të mbaroj atë që sapo nisa. Kemi nevojë për një ligj europian, për një gjykatë kasacioni europiane, për një sistem monetar unik, të peshave dhe masave të njëjta. Kemi nevojë për ligje të njëjta në të gjithë Europën. Dua që, nga të gjithë popujt, të bëj një popull të bashkuar" (15).

(E. Ludvig "NAPOLEONI", faqe 273).

Fund

Pjesë nga libri me kujtime "Pse u bëra legalist (2)

Dy episode me sigurimsa e partizanë

Nga Luftar Pepmarku

Vijon nga numri i kaluar

I.Kështjellat dhe eklipsi gjysmëshekullor

Ata, me një copë xhami të nxirë në tym, sapo ndodhi fenomeni i zakonshëm në orët e para të mëngjesit, secili pra, që e pati një "armë" të tillë shikoi diellin ndriçues, të tkurrur brenda vetvetes rrezet e të cilit përplaseshin pas trupit të bukuroshes hënë. Në çast vendin e mbuloi errësira e në hapësirën qiellore u shfaqën ca yje të zbehtë e anemikë. Ata ishin të pangjashëm me shkëlqimin vezullues të yjeve që ishim mësuar të shihnim në netët e errëta e të kthjellta me kënaqësi e kureshtje. Vendin e pllakosi një trishtim i pazakontë dhe dukej sikur njerëzit, kafshët, pemët, kodrat, malet, lumejtë, detet e oqeanet, ishin përkulur përpara hijerëndës hënë, duke lypur mëshirë që të spostohej e të lejonte rrezet jetëdhënse të diellit që t'u rikthente bukurinë e shkëlqimin e mëparshëm. Ata i premtonin se tani e mbrapa ajo do të gëzonte adhurimin e gjithçkaje prej rruzullit tokësor dhe do të kishte bekimin e tyre të përjetshëm.

Atë mëngjes të frikshëm e magjepsës, dy gjigantët e qiellit u pajtuan. Bota u bë përsëri ajo që ishte më parë. Detet, shtetet, kontinentet vunë gurët e sinorëve të tyre në vendin ku qenë para "katastrofës". Gjithçka u bë si më parë. Thashethemet heshtën, u dogjën e prej hirit të tyre, buroi gazi e humori. Por ajo çka më bëri të mendohem e të futem në të thella ishte një dialog interesant, të cilin unë do të mundohem ta sjell para jush të vërtetë, siç e kam dëgjuar e përjetuar në atë kohë. E përsëris, ky dialog nuk është truk i sajuar për efekte të jashtme, as për fabulën e rrëfimit.

Të nesërmen e ndodhisë, në sektorin ku punoja, një anëtar partie kishte ndezur një debat të zjarrtë, plot emocion. Në një moment euforie ai tha: "Ore, e patë, desh mbaruam dje!" Dikush vuri buzën në gaz dhe qetësisht tha: "Jo, nuk është kaq tragjike sa e bëni ju," dhe tentoi të shpjegonte fenomenin astronomik. Por ai e ndërpreu duke i mëshuar zërit me forcë: "Tragjike e shkuar tragjikes! Se po të mos kishte dhënë urdhër "I MADHI" në Tiranë, Shqipëria u përmbys, e hëngri dreqi dje!" Kaq u desh që të plaste gazi. Ai u hutua nga ilariteti që shpërtheu prej naivitetit të tij. Në një situatë të tillë, i nxehur tej mase, ai shpërtheu: "Mos qeshni, mos qeshni! Kjo është e vërtetë se ne i marrim vesh mjaft gjëra përpara jush. Këto gjëra janë sekret, por unë jua thashë shoqërisht. Thonë se sinjalin e kishin dhënë ato të Sigurimit të Shtetit, se si Sigurimi ynë nuk ka në botë. Thuhet se këtë tragjedi e kishin përgatitur imperialistët amerikanë në bashkëpunim me revizionistët sovjetikë e jugosllavë. Unë nuk e di plotësisht se si do të ndodhte mënxyra e madhe, po një gjë e di mirë: Me të marrë vesh I MADHI në Tiranë dha urdhër që errësira të kalonte shpejt dhe asgjë të mos i ndodhte popullit tonë, (të cilin Ai e "donte" aq shumë). Dhe me të vërtetë ashtu ndodhi. E ju qeshni se ju duket e pabesueshme."

E lëmë këtë dialog, që me naivitetin e tij, të na tregojë se si propaganda e kohës kërkonte t'u mbushte mendjen njerëzve se jo vetëm dukuritë që janë produkt i mendjes dhe dorës së njeriut, por edhe fenomenet e natyrës, kur kishin pasoja negative, i përgatisnin armiqtë e brendshëm e të jashtëm. E kur këto fenomene kalonin pa pasoja, meritat i atribuoheshin "TË MADHIT", Partisë e njerëzve të saj.

Sot pas dyzet e ca vjetësh kur më kujtohet ky episod, pyes me plot gojën vetveten dhe të tjerët: "Nëse eklipsimi i diellit me hënën ndodhi për pak çaste, po me popullin shqiptar ç'ndodhi për pesëdhjetë vjet? Kush ua eklipsoi lirinë, jetën dhe ëndrrat shqiptarëve?" Këto pyetje, që sigurisht kanë edhe retorikë brenda, unë do të kisha dëshirë që t'i bëja dje, që të bëja paralelizëm mes eklipsit astronomik dhe atij komunist. Them kështu pasi dua të shfaq e të bëj një shenjë refleksioni për atë që nuk bëmë të gjithë ne për të afruar më shpejt pranverën e demokracisë, ndonëse pati mjaft nga ata që guxuan, që u sakrifikuan, që u persekutuan. Mbarë populli përjetoi eklipsin e gjatë të jetës nga sistemi komunist. Do të kishte qenë vërtet një mrekulli sikur dje, nga ato frëngji të ngushta e të errësuara të botës sonë, të mund të lëshonim dallëndyshet e dyshimeve tona, në atë kohë kur eklipsi komunist ushtronte sundimin e vet mbi jetën shqiptare, që të përshpejtonim kështu zhdukjen e epidemisë së kuqe dhe afrimin e proceseve demokratike. Megjithatë unë ngushëlloj veten, që të paktën nuk hodha lule në prehrin e diktaturës dhe përballova me dinjitet gjithë persekucionin që ushtrohej nga ai sistem ndaj meje, si bir i një armiku të tij. Veç kësaj, unë kisha, si në pëllëmbë të dorës, të gjithë biografinë e rrethit tim familjar, farefisnor, e përse jo, edhe më gjerë.

Por ky shpirt i plagosur, ky zë rebelues ishte brenda vetvetes, i paaftë të klithte me gjithë forcën e shpirtit mbi murin brutal të diktaturës. E ushtima e këtij zëri të shkonte vesh më vesh e të trokiste në mendjet e fjetura, si një piskamë epike, për të dhënë alarmin e zgjimit, për të ndaluar vrasjet, terrorin e syrgjynosjen e njerëzve të pafajshëm.

Sidoqoftë, eklipsi ishte aty, në mesin tonë, i ulur këmbëkryq, bash në logun e mendjeve dhe ëndrrave të gati tre milion shqiptarëve, ashtu i zi në ngjyrë e gjysmëshekullor në kohë!

Shumëkush thotë se ai filloi në vitin '44, atëherë kur Shqipëria u çlirua nga pushtuesit e Luftës së Dytë Botërore, e kur një pushtues tjetër, më i sofistikuar në mjete e në qëllime u zuri vendin pushtuesve të huaj të dukshëm.

Ishte pushtimi sllavo-komunist, që ushtrohej nga një sistem i egër e çnjerëzor. Po unë do ta kundërshtoja kohën e fillimit të këtij eklipsi, duke dashur të hedh një trajektore mendimi e arsyetimi edhe pas kurrizit të vitit '44. Zanafilla e tij ka nisur që në 7 prillin e vitit 1939, për të vazhduar më tej me 8 nëntorin e vitit 1941, atëherë kur u krijua edhe gjëmëmadhja Partia Komuniste Shqiptare.

Tashmë dihet botërisht se si u krijua dhe u manipulua nga diktatori, nën drejtimin e emisarëve jugosllavë M. Popoviçi e D. Mugosha me shokë. Që atëherë nisi ajo strategji e hollë, me mënyrat më makiaveliste të mundjes së kundërshtarit dhe të marrjes së pushtetit absolut.

Nuk janë të pakta dëshmitë e gjalla të kohës, ku vetë dëshmitarë okularë të luftës e më pas, rrëfejnë me rrëqethje për pabesitë mes drejtuesve të lartë të ish - Partisë Komuniste deri edhe për zhdukjen fizike të liderëve demokratë me synimin e largët që ata të mos ishin pengesë për t'u ngjitur në majat e larta të pushtetit të ri. Mua nuk do të më harrohen edhe disa sajesa që shfaqeshin si këngë partizane, të krijuara në euforinë e "fitoreve" të ashtuquajtura mbi armiqtë. Një i moshuar nga Dibra duke folur për këto dukuri, ka treguar se në një zonë atje, partizanët pasi kishin ushtruar terror mbi të gjithë krahinën, kishin vrarë shumë dibranë e djegur mjaft shtëpi. Ai theksoi se në këtë kohë në Dibër nuk kishte këmbë okupatori të huaj. Sulmi ishte ndërmarrë mbi bashkëkombësit, vetëm sepse mendohej që këto krahina nuk pajtoheshin me idetë komuniste e internacionalizmin e tyre, që i çonte drejt vëllazërimit me komunistët jugosllavë, në luftë me të cilët kishin derdhur gjak të pafajshëm në mbrojtje të trojeve të tyre. E pikërisht pas betejave të tilla mblidheshin e festonin këto lloj "fitoresh" dhe i shoqëronin me këngë, që e rëndonin tej çdo mase dinjitetin e zonës ku kryheshin masakrat. Dibrani në fjalë kujton vargjet neveritëse: "Hidhe moj hidhe këmbën-o!/ se... ia... nënën-o!"

Natyrisht, në vargun e dytë m'u desh të ndërhyj, pasi edhe pse ma dëgjoi veshi, dora nuk ma shkruan atë fjalë banale ashtu siç e përdornin ata paturpësisht. Episode të tilla tregohen edhe në zona të tjera, në rrethet e Matit, Mirditës etj.. Dhe kjo ndodhte pikërisht në ato zona që demografia e nacionalistëve dhe papajtueshmëria me idetë komuniste ishte shumë e madhe. Po ashtu aty ruhej një respekt e dashuri e veçantë për vitet e qeverisjes se Mbretit Zog I.

Jo pa qëllim edhe Kongresi famëkeq i Përmetit mori vendimin antihistorik, antikombëtar e antikushtetues që pas majit të vitit '44 nuk do të njihte jo vetëm pronë e pasuri, po ajo çka ishte më absurdja do të ndalonte kthimin në atdhe të krijuesit të shtetit shqiptar NMT, Mbretit Zog I, dhe të Familjes Mbretërore.

Me këtë farsë të re antikombëtare e antinjerëzore pushteti i ri "popullor" i dalë prej grykës së pushkës e të gjakut të derdhur nga vëllezërit bashkëkombës të një gjuhe, synonte të hiqte qafe një herë e mirë pengesën kryesore të karrierës së tij gjakatare, siç ishte NMT, Zogu I, i cili jo vetëm gëzonte respektin legjitim të popullit, por kishte një autoritet të padiskutueshëm e aftësi drejtuese të jashtëzakonshme.

Më pas do të vinte gjuetia e shtrigave jo vetëm kundër nacionalistëve zogistë e ballistë, por edhe brenda llojit të tyre ndaj çdo zëri rebelues, që ngrihej ndaj mbrapshtive të panumërta që pillte mendja e Satanait.

Regjimi i ri sllavo - komunist do ta fillonte jetën e vet me krime monstruoze, duke u zhytur çdo ditë e më shumë në llumin e tradhtive e të pabesive, duke shënuar një epokë të re pushtimi më makabër se ato të të gjithë pushtimeve të huaja të mëparshme...

Vijon në numrin e ardhshëm

___________________________

Në javën që u mbyll LZHK ka prezantuar 17 kandidatë për zgjedhjet e 3 korrikut

Durrës, Elbasan, ja 17 kandidatët e LZHK-së

Mbreti Leka: "Kam kënaqësinë dhe nderin e madh të prezantoj djemtë më të mirë, të cilët LZHK i ka përzgjedhur meritueshëm si kandidatë për deputetë... Unë dhe ne të gjithë jemi të bindur se kemi zgjedhur për t'ju përfaqësuar ju dhe LZHK këto njerëz të nderuar, të cilët shpresoj se do t'i votoni, sepse ata e meritojnë votën dhe besimin tuaj."

LZHK, një alternativë nacionaliste

Nga Neritan Kolgjini

Ajo çka e dallon LZHK-në në spektrin politik të sotëm është pikërisht ngjyra e saj e fortë kombëtare, e cila duket në programin e saj, në përfaqësuesit e saj kryesorë dhe në disa prej partive përbërëse. Është ky element që e bën atë të ndryshme nga gjithë zërat e tjerë politikë që shfaqen në skenën e sotme politike. Dhe kjo lëvizje politike elektorale, pikërisht me këtë "element ndryshe", ka të drejtë t'u drejtohet shqiptarëve më 3 korrik, për t'ia besuar përfaqësimin, në kontrast të fortë me forcat e tjera të cilat shpallin si thelb të tyre çdo filozofi, çdo ngjyrë e çdo veçori, përveç asaj kombëtare. Prandaj në këtë alternativë elektorale janë bashkuar shumë parti e individë, në dukje të largët në pozicionin politik, si republikanë, ballistë dhe monarkistë, të djathtë apo centristë apo socialdemokratë. Pasi, të jesh nacionalist, të duash atdheun tënd më shumë se çdo vend tjetër, nuk ka nevojë të përqafosh një krah politik, një ideologji politike apo të marrësh ngjyrë sikur të ishe kameleon. Pra LZHK ka dalë në xhunglën politike shqiptare, pikërisht për të vendosur atë kufi që ia bën të qartë çdokuj dallimin midis shtëpisë tënde dhe asaj të huajës. Për të bërë dallim midis pronës tënde dhe asaj të huajës. Në këtë vështrim LZHK është qartë një forcë nacionaliste, në përputhje me atë çka janë aspiratat klasike dhe moderne të nacionalizmit shqiptar. Prandaj ndoshta ajo nuk po vlerësohet dhe aq me ndershmëri në analizat e komentet e ndryshme herë herë keqdashëse.

Nga ana tjetër turravrapet drejt Horror '97-ës si socialistët, apo të ashtuquajturës liberal-demokraci të djathtë të PD-së, janë gjithçka pos mbrojtje e interesave kombëtare shqiptare. Në fakt nuk është e nevojshme të vërtetojmë sot se këto politika nuk janë në përputhje me interesat vitale kombëtare të shqiptarëve. Mjafton të shohësh historinë e dekadës së fundit të këtyre 2 partive e njerëzve të tyre, për të kuptuar se ku mund të na shpien. Prandaj LZHK është një domosdoshmëri në këtë politikë pa moral kombëtar. Dhe është pikërisht ky moral kombëtar, i cili nuk të lejon të shkelësh ato parime të përbotshme, të cilat shërbejnë si antidot ndaj çdo fenomeni korruptiv, gërryes e rrënues të një shoqërie nacionale. Dhe me të drejtë shkruhet se LZHK do të jetë elementi më i fokusuar i këtyre zgjedhjeve, dhe që do t'i japë fund kësaj politike disfatiste e sejmene të interesave antikombëtare. Tamam Lëvizje për Zhvillim Kombëtar!

LZHK ka prezantuar kandidatët e saj në qarkun e Durrësit

Durrës, Mbreti shpall kandidatët e LZHK

Mbreti Leka: "Kam kënaqësinë dhe nderin e madh të prezantoj djemtë më të mirë, të cilët LZHK i ka përzgjedhur meritueshëm si kandidatë për deputetë... Unë dhe ne të gjithë jemi të bindur se kemi zgjedhur për t'ju përfaqësuar ju dhe LZHK këto njerëz të nderuar, të cilët shpresoj se do t'i votoni, sepse ata e meritojnë votën dhe besimin tuaj."

Durrës - Pasditën e të premtes së datës 13 maj 2005, qindra qytetarë durrsakë dhe të rrethinave u tubuan në Pallatin e Kulturës "Aleksandër Moisiu" të qytetit të Durrësit për të pritur Mbretin Leka dhe drejtuesit e lartë të LZHK, në takimin ceremonial të prezantimit të kandidatëve për deputetë të LZHK të këtij rrethi.

Në sallën e tejmbushur si asnjëherë tjetër, flamujt dhe banderolat zbukuronin dhe elektrizonin atmosferën festive që shpërtheu kur hyri Mbreti dhe mysafirët e lartë që e shoqëronin. Pas duartrokitjeve dhe thirrjeve entuziaste, ekzekutimi i Himnit Kombëtar vendosi heshtjen e plotë të nderimit të thellë për flamurin dhe simbolet që nderohen dhe përfaqësohen denjësisht nga simpatizantët e kësaj lëvizjeje.

Në panelin drejtues, që në sfond kishte posterin e madh elektoral të LZHK, u ulën Mbreti Leka dhe anash Tij deputeti Spahiu, për të vazhduar me deputetin aktual dhe njëkohësisht kandidatin për deputet të LZHK z.Pëllumb Berisha, kryetarin e Grupit të Ekspertëve të LZHK z.Gjergj Buxhuku dhe kandidatin për deputet z.Et'hem Gryka, më tej me veteranët legalistë z.Zihni Dervishi e z.Kadri Dajko, si dhe kandidatët e tjerë për deputetë, zotërinjtë Sadik Berisha, Hysen Mushketa, Selim Pumi e Ardian Haçi.

Takimin e hapi personalisht udhëheqësi i LZHK, NMT Leka I - Mbret i Shqiptarëve, i cili mes duartrokitjeve, me zë të emocionuar iu drejtua të pranishmëve më fjalët: "Vëllezër e motra durrsakë! Kam kënaqësinë dhe nderin e madh të takohem sot me ju dhe të prezantoj para jush djemtë më të mirë tuajët, të cilët LZHK i ka përzgjedhur meritueshëm si kandidatë për deputetë në rrethin tuaj me tradita të mëdha atdhetare. Kandidatët tuaj janë zotërinjtë Pëllumb Berisha, Et'hem Gryka, Sadik Berisha, Hysen Mushketa, Selim Pumi e Ardian Haçi. Unë dhe ne të gjithë jemi të bindur se kemi zgjedhur për t'ju përfaqësuar ju dhe LZHK këto njerëz të nderuar, të cilët shpresoj se do t'i votoni, sepse ata e meritojnë votën dhe besimin tuaj.

LZHK do të realizojë ndryshime të mëdha me programin e saj qeverisës pas zgjedhjeve dhe të jeni të sigurt se do ta përmirësojë jetën tuaj, jo vetëm sepse ju e meritoni por sepse zhvillimi në të gjitha drejtimet është misioni i LZHK dhe këtë ne do ta bëjmë realitet.

Durrësi ka një histori të lashtë dhe një rol të pazëvendësueshëm në zhvillimet tona historike, por padyshim që ka edhe kontribute të mëdha atdhetare.

Historia jonë e lavdishme është shtysa e madhe dhe kryevlera që projektohet në të ardhmen tonë, të cilën LZHK do ta vulosë me rolin dhe kontributin e saj tash e tutje.

Unë jam i bindur se LZHK me alternativën e saj ka zënë vend në mendjet dhe zemrat tuaja dhe ju këtë do ta dëshmoni me fitoren e përbashkët në zgjedhjet e 3 korrikut. Edhe njëherë urime për fitoren...", - e mbylli fjalën e Tij mes duatrokitjesh të zjarrta Mbreti Leka.

Më pas e mori fjalën publicisti i njohur, kryetari i Grupit të Ekspertëve pranë LZHK z.Gjergj Buxhuku, i cili me argumenta ekonomikë motivoi pengesat e mëdha që LZHK si lëvizje për zhvillim të gjithanshëm kishte marrë përsipër të kalonte dhe që në fundore përbëjnë edhe thelbin e kësaj lëvizjeje. Z.Buxhuku akuzoi qeverisjen e sotme kriminale që me situatën e monopoleve në sektorët strategjikë të vendit, ka bllokuar zhvillimin ekonomik duke grabitur çdo vit mbi 1 miliard Euro në bashkëpunim me segmente antishqiptare në Greqi dhe me mbështetjen politike të shtetit e politikës greke.

"LZHK, së pari, premton vullnet të plotë politik për ndalimin e plotë të rrjedhjes së valutës dhe grabitjes së pasurive tona kombëtare drejt Greqisë. Së dyti, LZHK premton menaxhimin e këtyre pasurive nga shqiptarët dhe në interes të shqiptarëve. Së treti, LZHK premton ngritje të shpejtë dhe zhvillim ekonomik bazuar në mbrojtjen e interesave tona kombëtare dhe shfrytëzimin e rezervave të brendshme që janë shumë të mëdha. Së katërti, LZHK do të kërkojë dhe realizojë bashkëpunimin në favor të zhvillimit ekonomik dhe jo bindjen e verbër ndaj institucioneve financiare ndërkombëtare...", - theksoi z.Buxhuku si prioritete programore të LZHK në pushtet.

Më pas e mori fjalën kryetari i PLL-së dhe njëkohësisht deputet i LZHK z.Eqerem Spahiu, i cili theksoi ndër të tjera se: "Prania juaj në këtë sallë të tejmbushur dhe entusiazmi juaj, dëshmojnë interesimin e madh për LZHK dhe alternativën e saj. Ju e simpatizoni me të drejtë LZHK-në, sepse ju kërkoni ndryshimin nëpërmjet zhvillimit dhe jeni të bindur se vetëm LZHK jua garanton atë. Ju tashmë jeni ngopur me premtime boshe dhe nuk mund të pranoni të mashtroheni nga sllogane që premtojnë ndryshime.

Sërish socialistët dhe Nano tentuan t'ju mashtrojnë ju durrsakëve kur, para disa ditësh, prenë shirita dhe premtuan mijëra apartamente për të pastrehët. Para se t'ju mashtrojnë, Nano me shokë duhet t'ju flasin për premtimet e bujshme për rikthimin e parave të humbura nëpër piramida, për hapjen e 250 mijë vendeve të punës dhe për shtëpitë për të pastrehët që i kishin humbur ato nëpër firmat piramidale e të tjera premtime.

Socialistët premtojnë rend në një kohë që Shqipëria është vendi që ka rreth 240 policë të vrarë dhe në një kohë që në rend ata kanë punësuar njerëz që ditën mbajnë kapele ndërsa natën vënë maska për të grabitur qytetarët.

Në përgjithësi shqiptarët janë të varfër, por që të jenë të varfër edhe qytetarët e Durrësit, kjo është e pafalshme. Këtë e them duke pasur parasysh se Durrësi ka portin detar, që është është porta e hyrjes së Perëndimit në Shqipëri, dhe që është njëkohësisht qyteti-port më i vjetër dhe më i madh i vendit, Durrësi ka një vijë bregdetare të gjatë dhe resurse të pafundme për turizëm, ka një tokë pjellore që prodhon gjithçka, është vetëm pak kilometra nga kryeqyteti i Shqipërisë, por përsëri është i varfër dhe kjo sepse këtu e bëjnë ligjin monopolet dhe monopolistët e Fatos Nanos," - u shpreh z.Spahiu. Më tej ai argumentoi se: "LZHK është mbështetur nga shumica e shqiptarëve për tri arsye:

E para, është ideuar dhe udhëhiqet nga Mbreti Leka I që është simbol kombëtar;

E dyta, ka një program të qartë, të kuptueshëm, të zbatueshëm e mbi të gjitha, të besueshëm që u jep zgjidhje problemeve të akumuluara deri tani.

E treta, kandidaturat e LZHK-së janë më përfaqësuese, që ndryshe nga partitë e tjera, nuk janë imponuar nga qendra, por janë të përzgjedhura nga baza.

Vetëm LZHK është në gjendje të sigurojë një mirëqenie graduale nga viti në vit. LZHK nuk premton "shumë dhe për lumë", por premton gjëra që janë plotësisht të realizueshme. Ajo do të fitojë sepse ka programin më të mirë, ka si garant Mbretin Leka dhe sepse mbështetet tek atdhetarët e vërtetë. Ajo premton zhvillimin kombëtar, që është misioni më i rëndësishëm për shqiptarët dhe Shqipërinë," - e mbylli fjalën mes duartrokitjesh z.Spahiu.

Më pas e mori fjalën për të përshëndetur takimin në emër të Shoqatës së Ish të Përndjekurve dhe Burgosurve Politikë, i burgosuri i ndërgjegjes z.Syrja Lame, i cili e siguroi Mbretin Leka se kjo shoqatë dhe anëtarësia e saj do të mbështesë LZHK si garanci për premtimet e saj për dëmshpërblimin e denjë dhe të arsyeshëm të kësaj shtrese të martirizuar dhe për idelaet që ajo mbart e që ishin dhe janë shumë të lidhura me simbolet e Monarkisë dhe antikomunizmit, që mishërohen në figurën e udhëheqësit të LZHK Mbretit Leka.

Në fund të takimit, në emër të kandidatëve të LZHK për rrethin e Durrësit, e mori fjalën kandidati Et'hem Gryka, i cili është njëkohësisht edhe kryetar i Degës së LZHK të këtij rrethi.

Pasi bërë një analizë të detajuar të zhvillimeve aktuale politike dhe zhgënjimit masiv të elektoratit, z.Gryka e lidhi mjaft mirë programin e LZHK me interesat e grupeve të ndryshme shoqërore, për çka ai garantoi Mbretin Leka se do t'i japin mbështetje maksimale LZHK dhe kandidatëve të saj.

Fjala e z.Gryka shënoi edhe fundin e këtij takimi të mrekullueshëm të prezantimit të kandidatëve të LZHK në Durrës.

Më pas mysafirët e lartë nga Tirana, sëbashku me Mbretin kaluan çaste të këndshme me organizatorët, kandidatët dhe drejtuesit lokalë të LZHK, gjatë një koktejli të organizuar në një nga lokalet luksozë të bregdetit.

Korresp. i "Atdheu"

Ja kandidatët e LZHK Durrës

Hysen Mushketa, zona 25

Ardian Haçi zona 26

Sadik Berisha, zona 27

Pëllumb Berisha, zona 28

Et'hem Gryka, zona 29

Selim Pumi zona 30

I pritur mes një entuziazmi të fuqishëm nga qytetarët elbasanas

Elbasan, Mbreti Leka shpall 11 kandidatët e LZHK

Ja kandidaturat e Qarkut Elbasan

Zona 51 - Dashamir Kruja

Zona 52 - Veip Guri

Zona 53 - Alfon Balliçi

Zona 54 - Hamdi Gërlica

Zona 55 - Selman Çili

Zona 56 - Isuf Mehmeti

Zona 57 - Ismail Çala

Zona 58 - Riza Hasa

Zona 59 - Gramsh ?

Zona 60 - Ilir Murati

Zona 61 - Liman Mënalla

Elbasan - Mbreti Leka ka shpallur 11 kandidatët e LZHK në qarkun e Elbasanit në një takim të zhvilluar të shtunën e kaluar (14 maj) në një nga sallat më të mira të qytetit të Elbasanit. I shoqëruar nga disa eksponentë të LZHK-së në Tiranë dhe të LZHK-së lokale, Mbreti Leka ka folur për këto 11 kandidatura, të cilat do të marrin pjesë në garën e ashpër të zgjedhjeve të 3 Korrikut 2005. Pas prezantimit të emrave Mbreti Leka ka mbajtur edhe një fjalim konciz rreth disa prej objektivave të LZHK-së në këto zgjedhje. Ai nuk ka komentuar pothuaj fare deklaratat e krerëve të veçantë partiakë, të cilët kanë atakuar LZHK-në në raste të ndryshme, por ka theksuar në terma konkretë atë çka u ofron LZHK-ja shqiptarëve si alternativë politike. Mbreti më pas ka folur një domosdoshmëri të forcimit dhe rritjes së frymës kombëtare në gjirin e rinisë dhe është shprehur me tone prekëse rreth fenomenit të braktisjes së vendit nga rinia shqiptare.

Më pas e kanë marrë fjalën përfaqësues të ndryshëm të LZHK-së, të cilët kanë bërë prezantimin e vlerave njerëzore e intelektuale të kandidatëve si dhe pjesë të programit elektoral e politik të LZHK-së. Gjatë gjithë kohës së zhvillimit të këtij takimi është vërejtur një entuziazëm i pazakontë i qytetarëve elbasanas, të cilët e kanë pritur Mbretin, (njëherazi lider i LZHK-së), me mjaft dashamirësi e në një numër të madh saqë salla ishte mbushur mbi kapacitetin e saj.

Kjo etapë e LZHK-së ka qenë mjaft pozitive, pasi përveç prezantimit të 11 kandidatëve të LZHK-së (të cilët kanë Dashamir Kruja 51, Veip Guri 52, Alfon Balliçi 53, Hamdi Gërlica 54, Selman Çili 55, Isuf Mehmeti 56, Ismail Çala 57, Riza Hasa 58, Gramsh (Zona 59?), Ilir Murati 60 dhe Liman Mënalla 61,) janë vendosur edhe disa kontakte direkte me qytetarët elbasanas, të cilët udhqejnë një sentiment të natyrshëm simpatie për emrin e Mbretit Leka, i cili në referendumin e vitit 1997 ka pasur rezultate të mira në zonat e Elbasanit.

Ndërkaq në këto 10 ditët e fundit, Mbreti Leka, i shoqëruar edhe nga eksponentë të LZHK-së në Tiranë, ka prezantuar kandidatët në disa prej qyteteve kryesore të vendit siç janë Korça, Durrësi dhe së fundit Elbasani, të cilat paraqesin në shifra totale, gati 1/4 e elektoratit shqiptar. Të mbajmë parasysh edhe faktin se kandidatët e LZHK në Tiranë ende nuk janë shpallur zyrtarisht megjithëse janë nominuar tashmë nga komisioni i posaçëm, dhe ky aktivitet i ditëve të fundit, tregon se lokomotiva elektorale LZHK është vënë përfundimisht në binarët të cilat do ta çojnë atë në fitoren e 3 korrikut.

"Atdheu"

Reagojnë legalistët në një konferencë shtypi

PLL: "Mega-Dushku", një hajdutëri "moderne"

Pas rrëzimit të amendamentit të opozitës për Kodin zgjedhor ku kërkohej shmangia e mundësisë së zbatimit të skemës së pagëzuar "Dushk", PLL ka reaguar fort përmes kryetarit të saj Spahiu, duke e konsideruar këtë skemë një vjedhje të madhe dhe moderne të vullnetit elektoral të shqiptarëve. Në një konferencë shtypi të mbajtur në sallën e konferencave të kryesisë së Kuvendit të Shqipërisë të shtunën që shkoi (datë 14.05.2005), Spahiu është shprehur se përqafimi i kësaj skeme nga dyshja PS-PD sjell në mënyrë të pashmangshme manipulimin e vullnetit të shqiptarëve. Spahiu e ka konsideruar këtë skemë, - (ku votat, në listën maxhoritare, të pilotohen te kandidatët e dy forcave të konsideruara të mëdha, ndërsa në proporcional, te aleatet e tyre minore), - një mega-vjedhje e hajdutëri moderne. Spahiu ka akuzuar për këtë gjendje anormale, gjithë aktorët e brendshëm dhe ndërkombëtarë, të cilët nuk patën intuitën ta bllokonin këtë tendencë, fillimisht të PS-së e më vonë të përqafuar edhe nga PD-ja. Spahiu është shprehur se kjo "skemë Dushku" është në kundërshtim edhe me kushtetutën socialiste që është në fuqi. Ai më tej ka përmendur se kundër skemës së Dushkut janë shprehur mjaft prej organizmave ndërkombëtare që janë në Shqipëri si të OSBE-së, ODIHR-it dhe Institutit Demokratik Amerikan. Kryetari i PLL solli në kujtesën e opinionit edhe faktin se para katër vitesh në zgjedhjet e 2001-shit, PS-ja dhe e majta "prodhuan" 11 deputetë nga një zonë e vetme me skemën e Dushkut. Ndërsa në këto zgjedhje do të kemi një "Mega-Dushk" konkludoi z.Spahiu në deklaratën e tij.

Më tej ai u ndal në ecurinë e fushatës së LZHK-së e cila po përparon me shpejtësi në këto ditë përmes prezantimit të kandidaturave dhe theksoi se tashmë janë përcaktar 100 kandidaturat që do të garojnë një listën maxhoritare. Spahiu po ashtu njoftoi se LZHK-ja do të zbatojë praktikisht skemën anti-dushk brenda saj, duke llogaritur si koeficient elektoral shumën e votave të kandidatit me ato të siglës së LZHK-së, duke shmangur paraprakisht çdo pazar që mund të bëhet në kurriz të votuesve e preferencave të elektoratit shqiptar.

Spahiu u shpreh optimist për ecurinë e kësaj fushate të LZHK-së, pasi kandidaturat e saj janë mjaft serioze e shumë përfaqësuese në zonat e tyre. Po ashtu z.Spahiu theksoi se LZHK ka qenë e prirur për të zhvilluar një fushatë model, pa shpifje e sharje në kurriz të kundërshtarëve politikë, duke vënë në jetë praktikisht Kodin e Etikës, por për fat të keq partitë e tjera nuk po e respektojnë këtë fare,- tha ai. Ai shmangu në prononcimin e tij faktin nëse kandidatët e LZHK dhe eksponentët e saj, do të përgjigjen në të njëjtën mënyrë, gjithsesi konteksti i deklaratës së tij nënkuptonte se edhe LZHK do t'i forcojë ndjeshëm reagimet e saj kur t'i preket dinjiteti e imazhi i saj politik përballë opinionit shqiptar.

"Atdheu"

Deklaratë për mediat e kryetarit të PLL z.Eqerem Spahiu

Spahiu: Me "dushkarë" nuk integrohemi në Europë

Katër vjet më parë kryetari i Partisë Socialiste Fatos Nano, me synimin për të fituar vendet e nevojshme për zgjedhjen e tij në postin e presidentit, shpiku modelin e Dushkut, fshatit të Lushnjës që i dha parlamentit plot 11 deputetë. Që prej asaj kohe të gjitha raportet ndërkombëtare kanë denoncuar skemën e Dushkut, gjë që detyroi PS-në të heqë dorë nga posti i presidentit dhe të pranojë marrëveshjen politike të vitit 2002 me PD-në. Sot pas 4 vjetësh vendi ndodhet në të njëjtën situatë si katër vjet më parë, me ndryshimin e vetëm se këtë herë nuk do të kemi Dushk por Mega-Dushk. Pra, nuk do të ketë më një skemë vjedhjesh të mandateve parlamentare vetëm nga Partia Socialiste, por tani e deklaruar edhe nga Partia Demokratike.

Kjo skemë përbën një nga modelet moderne të vjedhjes së votave dhe mandateve, duke deformuar zgjedhjet dhe shkelur hapur kushtetutën. Këto vlerësime nuk janë vetëm të miat, por edhe të OSBE-së, ODIHR-it dhe Institutit Demokratik Amerikan. Me këtë shqetësim u bashkua dy ditë më parë edhe kreu i shtetit z.Moisiu, që është garant i Kushtetutës.

Instituti Demokratik Amerikan thotë se kjo skemë "mund të tjetërsojë ndarjen e vendeve parlamentare në një mënyrë të tillë që do të shtrembëronte përfaqësimin e elektoratit në parlament dhe do të minonte besueshmërinë e parlamentit".

Kurse në Raportin e Vlerësimit të Nevojave publikuar nga OSBE/ODIHR më 29 prill 2005 thuhet tekstualisht "Përpjekje të tilla e vënë në provë ligjin përtej kufijve të pranueshëm. Anashkalimi i qëllimshëm i përparësive kushtetuese nuk është në përputhje me objektivin e deklaruar të Shqipërisë për zhvillimin e zgjedhjeve tërësisht demokratike". Më tej, duke përmendur shkeljen e nenit 64 pika 2 e Kushtetutës së Shqipërisë që përcakton detyrimin për një përputhje "sa më të afërt të mundshëm midis votave për partinë dhe vendeve të saj në parlament, raporti i hartuar nga drejtori i ODIHR, Strohal paralajmëron se "është shumë e qartë se skemat e votimit strategjik janë në kundërshtim me objektivin e proporcionalit të përcaktuar nga Kushtetuta".

I njëjti raport konfirmon skenarin antidemokratik të partive të mëdha kundër subjekteve që nuk u binden atyre, siç është Lëvizja për Zhvillim Kombëtar, kur thotë se "kjo strategji kthehet në dizavantash për partitë që nuk janë de facto anëtare të koalicioneve me PS-në dhe PD-në".

Kjo skemë e pamoralshme rrezikon integritetin e zgjedhjeve dhe besimin e tyre. Kjo iu heq mundësinë forcave të ndershme politike të marrin aq mandate sa u ka dhënë populli me votën e tij. Kjo është një bombë që mund të shpërthejë nga kushdo në çdo kohë, biles edhe nga ajo parti e madhe që do të humbë zgjedhjet, dhe do të sjellë pasoja të mëdha negative për vendin.

Me këtë rast në emër të gjithë shqiptarëve të ndershëm që duan që Shqipëria të zhvillojë zgjedhje vertetë të lira e të ndershme, iu bëj thirrje dy forcave kryesore politike të heqin dorë nga Dushku i vjedhjes së zgjedhjeve. Socialistët kanë tetë vjet që nuk lejojnë votime të ndershme, por më e keqja është se me ta është bashkuar edhe Partia Demokratike. Pra kemi një koalicion të ri PS - PD, që pasi bënë një Kod Zgjedhor antidemokratik dhe ndanë zonat elektorale sipas interesit të tyre, tani po bien dakord të marrin edhe mandatet antikushtetuese të LZHK-së dhe partive të tjera jashtë komandës së tyre.

I bëjmë thirrje kryetarit të shtetit z.Alfred Moisiu dhe komunitetit ndërkombëtar, që kanë bekuar marrëveshjet PS - PD, të ushtrojnë të gjitha fuqitë e tyre për ta ndaluar shkatërrimin e zgjedhjeve. Kush mendon se shkohet në Europë me parlament Dushku dhe dushkarë, gabohet rëndë. Lëvizja për Zhvillim Kombëtar premton se do të bëjë të gjitha përpjekjet për të bindur shqiptarët që me votën e tyre t'u japin fund monopoleve politike të deritanishme në Shqipëri.

Tiranë më 14.05.2005

Ekspertët e LZHK deklarojnë se Albtelekom nuk u duhet dhënë grekëve

Privatizimi i Albtelekom nënshtron shqiptarët ndaj grekëve

"LZHK, në rast të ardhjes së saj në pushtet nuk do t'i njohë privatizimet zgjedhore dhe duke respektuar të gjitha aktet ndërkombetare ligjore, do të kërkojë shpalljen e tyre ligjërisht të pavlefshme". Kështu ka deklaruar në një konferencë shtypi të mbajtur në sallën e konferencave të LZHK, kryetari i Bordit të Ekspertëve të LZHK z.Gjergj Buxhuku, në të cilën u denoncua privatizimi i Albtelekomit dhe kompanive të tjera strategjike në Shqipëri. Sipas z.Buxhuku, "kompanitë strategjike, që po privatizohen, rrezikojnë të bien, qoftë edhe me anë të të tretëve, në duart e monopoleve të sotme të kundërshtarëve historikë të Shqipërisë dhe shqiptarëve, duke shtuar edhe më tej rrezikun e cënimit të sovranitetit kombëtar të vendit".

Sipas tij, "procedurat e zgjedhura në privatizimin e kompanive strategjike publike të telefonisë, naftës, etj., në mënyrë krejtësisht antikombëtare, përjashtojnë dhe diskriminojnë pa asnjë arsye qytetarët dhe biznesin shqiptar nga shansi dhe domosdoshmëria e të qenit aksionerë dhe pronarë të pasurisë së tyre".

Në emër të LZHK, z.Buxhuku i bëri thirrje "Parlamentit shqiptar dhe Presidentit të Republikës për të ndërhyrë me mjete ligjore që të bllokohet dhe rishikohet procesi dhe procedurat e privatizimit të kompanive strategjike publike".

Në deklaratat e tij nuk u pohua në terma të qartë, por gjithsesi u aludua se ky privatizimi i Albtelekomit, megjithëse paraqitet si privatizim i Turk-Telekom, në fakt është privatizim prej grekëve, të cilët tashmë po privatizojnë Turk-Telekomin. Në këto kushte, telefonia në Shqipëri po transformohet në një monopol ekskluzivisht grek, pasi edhe dy kompanitë e tjera, AMC dhe Vodafone Albania kanë pronarë grekë, ose më saktë kanë një pronar kryesor që është Sokratis Kokalis. Edhe Turk-telekomi që do të privatizojë Albtelekomin, është pohuar në shtyp se ka pronar Kokalisin, dhe në këtë mënyrë ky person do të jetë përfituesi kryesor i parave që shpenzojnë shqiptarët për bisedat telefonike.

Gjithsesi është e qartë se shkaktarë të kësaj gjendjeje monopol janë qeveritarët socialistë e klani Nano në politikë, të cilët siç duket kanë interesa të përbashkëta me z.Kokalis nga Greqia.

N.K.

Deklaratë e z.Gjergj Buxhuku, kryetar i Bordit të ekspertëve të LZHK

Buxhuku: LZHK kundër privatizimit të Albtelekomit

Qeveria socialiste në mënyrë të papërgjegjshme dhe antikombëtare, me deklarimin e shitjes së "Albtelekom" dhe kompanive të tjera strategjike publike në fund të mandatit të saj, po jep provën më të qartë se dëshiron që shqiptarët të jenë përgjithmonë shërbëtorë të të huajve edhe në vendin e tyre.

Kompanitë strategjike që po privatizohen, rrezikojnë të bien, qoftë edhe me anë të të tretëve, në duart e monopoleve të sotme të kundërshtarëve historikë të Shqipërisë dhe shqiptarëve, duke shtuar edhe më tej rrezikun e cënimit të sovranitetit kombëtar të vendit.

Kalimi i monopoleve publike njëra pas tjetrës në monopole private, për më shumë në sektorët më strategjikë të ekonomisë dhe në kushtet kur institucionet shtetërore janë krejtësisht të paafta të mbrojnë interesat e qytetarëve dhe biznesit shqiptar, jo vetëm rrënon përfundimisht interesat ekonomike, por edhe prek drejtpërdrejt stabilitetin politik dhe social të vendit.

Procedurat e zgjedhura në privatizimin e kompanive strategjike publike të telefonave, naftës, etj., në mënyrë krejtësisht antikombëtare, përjashtojnë dhe diskriminojnë pa asnjë arsye qytetarët dhe biznesin shqiptar nga shansi dhe domosdoshmëria e të qënit aksionerë dhe pronarë të pasurisë së tyre.

Rënia në dorë të të huajve edhe të këtyre pasurive themelore të vendit, do të krijojë vrima të tjera të zeza financiare, që i shtohen monopolit të celularëve, cigareve, naftës, etj., duke shkaktuar daljen e paarsyeshme jashtë Shqipërisë edhe të qindra e miliarda dollarësh të tjerë, djersë dhe gjaku i të gjithë shqiptarëve.

Duke patur parasysh sa më sipër, i bëjmë thirje Parlamentit Shqiptar dhe Presidentit të Republikës, të ndërhyjnë me mjete ligjore për të bllokuar dhe rishikuar procesin dhe procedurat e privatizimit të kompanive strategjike publike.

Gjithshtu i bëjmë me dije kompanive të huaja candidate, të mos bëhen palë me korrupsionistët qeveritarë vendorë, për të blerë me mënyra dhe kohë të pamoralshme pasuritë e shqiptarëve, se LZHK në rast të ardhjes së saj në pushtet, nuk do t'i njohë privatizimet zgjedhore dhe duke respektuar të gjitha aktet ndërkombëtare ligjore, LZHK do të kërkojë shpalljen e tyre ligjërisht të pavlefshme.

Takime intensive të kandidatëve legalistë me zgjedhësit

Basha prezantohet në Muhurr të Dibrës

Dibër - Kandidati për deputet i LZHK në zonën Nr. 19 z.Murat Basha, kreu takime prezantuese me zgjedhësit e fshatrave të komunës Muhur. Z.Basha shoqërohej nga kryetari i Degës së PLL Dibër z.Selman Agolli si dhe nga kryetari i nëndegës dhe kandidat për kryetar i Komunës Muhur gjatë zgjedhjeve vendore të tetorit 2003, z.Rrahim Lala.

Në takimin me zgjedhësit e kësaj komune, kryelegalisti dibran z.Selman Agolli i njohu zgjedhësit e tubuar me kandidatin Basha, për të cilin ai u shpreh me vlerësime superlative. Në vijim të fjalës së tij z.Agolli u bëri të ditur të pranishmëve disa nga objektivat kryesore të programit elektoral e më pas qeverisës të LZHK, për të cilat ai theksoi se do të jenë plotësisht të sigurta, pasi për to garant është personalisht iniciuesi dhe udhëheqësi i LZHK NMT Leka I - Mbret i Shqiptarëve.

Z.Agolli foli edhe për lidhjet tradicionale të dibranëve trima të kësaj treve dhe dyerve më të mëdha e të shquara nacionaliste dibrane me Zogollët dhe Mbretin Zog, që në të ri të Tij, për ndihmën e veçantë të tyre në Triumfin e Legalitetit si rrjedhë logjike e zhvillimeve shqiptare të asaj kohe dhe për kontributin e veçantë të djemve më të mirë të Muhurit në ndërtimin dhe konsolidimin e shtetit shqiptar në periudhën 1924-1939.

Për të dëshmuar sa më sipër shërbeu edhe prania dhe fjala e pinjollit të shquar të familjes Hoxha, z.Sami Hoxha, nipi i të famshmit atdhetar dibran, Dine Hoxhës, i cili në fjalën e tij shprehu bindjen dhe besimin e plotë në suksesin politiko-zgjedhor të LZHK si lëvizje e iniciuar dhe drejtuar personalisht nga NMT Leka.

Në fund të takimit foli edhe kandidati, nënkryetari i PLL dhe njëri nga drejtuesit më të njohur të LZHK z.Basha, i cili u shprehu besimin e tij të plotë legalistëve dhe simpatizantëve të LZHK të tubuar në këtë prezantim, për mbështetjen e tyre pa rezerva ndaj LZHK dhe Mbretit Leka.

Ai i garantoi ata se do të vinte të gjitha forcat për përfaqësimin sa më dinjitoz të tyre në parlamentin e ardhshëm, dhe do të kërkonte të gjitha rrugët dhe mundësitë institucionale dhe administrative për plotësimin e kërkesave të tyre të ligjshme dhe mënyrave efikase për zhvillimin ekonomik të kësaj zone të thellë e të harruar nga pushtetet paspluraliste.

Disa nga përfaqësuesit e të tubuarve në këtë takim shprehën optimizimin e tyre për suksesin zgjedhor të LZHK dhe i premtuan kandidatit Basha mbështeje pa rezerva për fitoren në zgjedhje.

Përfaqësuesit e lartë legalistë dhe zgjedhësit e Muhurit, u ndanë me premtimin për t'u takuar së shpejti në të ardhmen, për të mundësuar njohjen e mëtejshme dhe përçimin e alternativës së LZHK në çdo vatër dibrane.

***

Ditën e djelë paradite, më datë 8 maj 2005, kandidati i LZHK z.Murat Basha zhvilloi një takim të zgjeruar me aktivistët e PLL dhe LZHK të nëndegës së Klosit, ku merrnin pjesë edhe kryetari i nëndegës dhe njëkohësisht nënkryetar i Degës së PLL Mat z.Behar Dedolli dhe mjaft veteranë si z.Ramazan Spahiu, z.Ahmet Doda etj..

Në këtë takim të zgjeruar, z.Basha sqaroi disa nga objektivat e strategjisë së fushatës së tij, të cilat u mirëkuptuan dhe u aprovuan nga të pranishmit dhe me këtë rast u caktuan detyra konkrete për strukturat legaliste gjatë fushatës, që ka tendencë të intensifikohet dita-ditës. Gjithashtu z.Basha u kërkoi aktivistëve të përcillnin mesazhet e Mbretit në kuadër të LZHK dhe të tijat si kandidat, gjë e cila u garantua nga aktivistët e tubuar.

Korresp. i "Atdheu"

Feneri gjeorgjian dhe terri shqiptar!

Nga Gjergj Thanasi

Në vitin 1991 sekretari Bejker me ftesën e opozitës shqiptare vizitoi Tiranën, pavionin e fundit stalinist të muzeut me emrin Kampi Socialist. Ai u konfirmoi shqiptarëve të etur për liri, demokraci, mirëqenie e dinjitet, që Amerika e madhe, sfidantja fitimtare e perandorisë së të keqes, ishte me ta. Shqiptarët ia panë hajrin Amerikës para vitit 1997, me instalimin e një qeverie post-komuniste, gjatë vitit 1997 me rikonfirmimin e kufijve të vitit 1913, (pa harruar këtu deklaratën Çiller); pas vitit 1997 me bombardimin e Millosheviçit dhe gjysëm lirinë e Kosovës. Sot për fat të keq Shqipëria ka mbetur mbrapa listës. Kufijtë e Europës së lirë kanë shkuar në malet e Kaukazit dhe buzë shkretëtirës së Karakumit, ndërsa Azia mafjozo-komuniste gjallon buzë Adriatikut.

Fari gjeorgjian brenda tri ditësh ndriçoi 25 milion uzbekë, që sundoheshin nga një ish docent (anëtar polit-byroje) i universitetit Patris Lumumba, pak a shumë si puna e nëndrejtor Nanos sonë. Dinosaurët e kohës së marshal Iazovit dridhen nga Alma-Ata e Kazakistanit, deri në Minskun e Llukashenkos. Vetëm Nanua ynë kërkon mandat të tretë për të ndërtuar kapitalizmin. Ish studenti i shkëlqyer i kolegjeve amerikane, në më pak se një vit, e shndërroi Gjeorgjinë, nga çiflig të nepotizmit e hajdutërisë, në fanar të lirisë.

Ne shqiptarët vazhdojmë të durojmë kakarisjet dhe glasat e pulave, që vezët i bëjnë në furrikun e Xhoit. Na rrëshket këmba në lëkurën e bananes së Angjelit (goxha progres nga spinaqi i Ramizit, tek banania e Llazit) na mbyt smogu i naftaplinit të Durakut e na boshatisen xhepat nga alot e qirie-Oktapodit të komshiut. Përsëri shqiptarët durojnë. Gjithsesi fajin e ka opozita, që me pasqyrat e Arkimedit nuk po reflekton akoma rrezet e fanarit gjeorgjian në Shqipërinë e mbuluar nga terri. Prap opozita e ka fajin, se nuk na paska një figurë me prirje euro-atlantike, që në mos rivalizoftë me Tosin, të paktën të konkurrojë me Gramozin e mirënjohur për oksidentalizmin e tij!... Përsëri opozita e ka fajin, që nuk ka burra t'i dalin zot vatanit, por veç gjithfarë fatmirash, të cilat i vijnë rrotull pushtet sahanit.

Interesant, opozita gjeorgjiane kishte një lider të shkolluar në universitetin e Daj Samit, po kjo e jona, a nuk ka një Mbret e Princ trashgimtar, të shkolluar në Send-Hërstin e Xhon Bullit, nipit të dajë Samit!? Ah, kjo fajtorja opozitë! Përsëri Tomas pistolerosi i DEA-s bisedon e firmos marrëveshje me Iglin, që e ka dosjen çarçaf tek NCIS britanike. Po s'më besuat, pyesni zonjë e nderuar Dade. Firmos po me atë Igël, që më së paku nuk bën asgjë për të stopuar mbërritjen në Shqipëri të mallrave të Chavezit, armikut publik të Amerikës.

Nëse shqiparët nuk duan të jetojnë si çifçinj të kuislingëve të Tiranës, ka ardhur dita të unifikojnë maksimalisht interesat e tyre kombëtare me interesat rajonale amerikane nga Bodstilli, në Sazan; nga Tivari deri në Prevezë; gjithkund ku lëshon dielli dritë dhe rreze. Shqiptarët e kanë një simbol të oksidentalizmit, të birin e Atij, që dinte të bënte Shqipëri, që dinte të ndërtonte shtet. I biri është në gen e në mendje pro-perëndimor. Ia vlen ta votojmë. Ia vlen ta pranojmë. Rastis që ndryshimi mund të mos vijë me aromë portokalli si në Ukrainë, por më keq se në Uzbekistan. Në vitin e largët 1989 pati kadife çeke, por edhe Timishuarë rumune. 4 korriku nuk është larg.

Sondazhi - "Cunami" i politikës shqiptare

Nga Zamir Gjurgji

Sondazhi i kryer nga Instituti Nacional-Demokrat (NDI) ka shkaktuar një debat të gjerë në rrethin e politikanëve dhe opinionistëve shqiptarë. I kryer në të thyer të prillit dhe i shpallur në maj, duket se i shkon për shtat shprehjes popullore, "prilli bën lulen, maji ka nderin" dhe, më shumë se konfirmon krahun fitues (nga qendra në të djathtë), ai reformon kahun pozitar në një të nesërme të afërt (nga liberal te nacional-demokratët).

Kësisoj, korriku shpërfaqet si një fushbetejë e një stine të nxehtë e të thatë jo vetëm klimatikisht, ku "revolucioni i qershorit" të PS-së, përballet me "ethet e gushtit" të PD-së (nëse rikthejmë në kujtesë simbolikat e dy kuvendeve), ku të korrat, ose do të mblidhen në hambaret e Dukës, ose në hambaret e shtetit të së drejtës.

Përtej ngjyrimeve emocionale të socialistëve (droga e Millosheviçit -kush s'ka punë luan derën), cinizmit të socialdemokratëve (të tjerë fitojnë sondazhet e të tjerë zgjedhjet) ambiguitetit të LSI-së (vlerësohet profesionalizmi i amerikanëve dhe zhvlerësohet "Prizmi" i shqiptarëve) dhe deklaratave mish-peshk të PBDNJ-së (vlerësojmë instrumentin, por jo produktin), nga krahu opozitar deklarimet kanë qenë më të kursyera: nga pragmatizmi i Topit tek diplomacia e Gërmenjit, konturohet fitorja e një beteje paraelektorale, por jo e luftës përfundimtare.

E gjej me vend të citoj opinionistin Mustafa Nano, që në këtë rast ka qenë i ftohtë e logjik, larg subjektivizmave dhe fobive berishiane "PD-ja ka një rritje, PS-ja ka një rënie, LSI-ja është e konsoliduar, LZHK-ja është e pranishme", gjë që për mendimin tim modest ky sondazh ka qenë një "Cunam" atalantik në ije të Europës.

Kjo është tabloja sinoptike e zgjedhjeve të pritshme elektorale, ku shqiptari i thjeshtë pritet të ndahet nga zgjedha social-komuniste, nga varfëria e tejskajshme, nga korrupsioni e kontrabanda, ku vrasjet masive të 97-ës janë zëvendësuar me vetvrasjet kolektive të 2005-ës. E në këtë rast, të zgjedhësh të kundërtën është gjetje logjike, por nuk mjafton për të qenë gjetje realiste.

Politikani nanofob Ilir Zela mezi ka pritur që rrëzimin e përmendores së Nanos ta zëvendësojë me shtatoren e Meidanit, duke cituar Edi Ramën, një statujë tjetër në pritje të paraprakes, që të kujton ato të Leninit dhe Stalinit që mbanin njëra-tjetrën ballë për ballë në Bulevard. ..."Më bukur se kushdo, presidencën e Meidanit e ka karakterizuar Edi Rama, kur është shprehur se ndjehej krenar që është shtetas i një shteti që ka kryetar Rexhep Meidanin"..., ndërsa krej ndryshe, publicisti Alban Bala i mëshon idesë se ..."Gara mes partive në këtë panoramë të re pas sondazhit, nuk është më garë e premtimeve, por një garë e besueshmërisë së grupeve rivale"...

Pra, nëse Nano na kujton 97-ën, Meidani na kujton 2001-ishin, Berisha kujton dhe i kujtojnë 96-ën.

Të bësh bilancin politik të tre këtyre zërave është mëse logjike që Nano dhe Meidani të kujtojnë nëpërkëmbjen dhe zvetënimin kombëtar (për Metën nuk ka vlerë të merret në shqyrtesë, pasi ai është ventriloku i meidanizmit), po a mjafton rezistenca stoike e Berishës dhe e PD-së për t'i kthyer nderin dhe dinjitetin e nëpërkëmbur një vendi kaq të lashtë e më të vjetër se vetë Europa.

Antikorrupsioni, antikontrabanda, antivarfëria vërtet që luftohen me politika liberal-demokrate dhe me formula PD-KOP, por kështu vihet në vend vetëm nderi i shqiptarëve, por jo dinjiteti. Dinjiteti vihet në vend me politika dhe lëvizje kombëtare dhe LZHK-ja që jo vetëm aspiron, por edhe i mëshon kësaj "imtësie". "Imtësitë përbëjnë përsosmërinë dhe përsosmëria nuk është gjë e vogël" thuhet në filozofi.

Nuk do as mend e as kalem se me politikat e demokratëve, Shqipëria do të zhvillohet, por që ky zhvillim të bëhet mbi norma kombëtare, edhe këtu nuk ka asgjë platonike.

Liberal dhe nacionaldemokratët mund të jenë dy korsi të së njëjtës autostradë zhvillimore, ku secila prej tyre mund të zgjerohet respektivisht me më shumë se 42 dhe 4%, pa i hyrë aspak në hak njëra-tjetrës.

Është me vend që t'i japim hakun edhe NDI-së, që kaherë e gjejmë në shtyp edhe si IDA, pra herë si Instituti Demokratik Amerikan dhe herë si Instituti Nacional Demokrat. Personalisht, nuk shoh absolutisht asgjë të keqe për të mos thënë të vërtetën e siglës origjinale. Skeptikët le të vëzhgojnë logon e le ta bëjnë vetë përkthimin.

Nëse në shtypin e përditshëm termat institucionalë demokratë e nacional-demokratë bashkëjetojnë kaq harmonishëm, nuk ka asnjë arsye të mos bashkëjetojnë harmonishëm e me tolerancë reciproke edhe partitë a koalicionet e një spektri të gjerë dhe me mundësi zgjerimi nga abstenuesit 36%-ësh.

Në të kundërt, rruga me një korsi e regresistëve socialistëve do të prodhojë më shumë rrugë qorre si ato të LSI-së, në fund të të cilave do të gjendet gjithnjë ndonjë dordolec si Edi Rama, që më gishtin e madh pas do të na thotë "Pas meje, Cunami".

Lexoni në faqen e internetit www.kukesi.org

Sondazhet nxjerrin Spahiun fitues në Kukës

Një sondazh i lirë i organizuar nga faqja e webit-it www.kukesi.org, nxjerr si fitues kandidatin e LZHK-së, z.Eqerem Spahiu. Ky sondazh është periodik dhe vozitësit e internetit nuk mund të votojnë më shumë se njëherë. Katër kandidatët që janë vendosur nga administratori (webmasteri) në këtë sondazh janë: Eqerem Spahiu (LZHK), Fatos Hoxha (PD), Asllan Dogjani (PS) dhe Qemal Elezi (LSI). Pavarësisht rezultateve të cilat nuk janë sipas kritereve të njohura të të bërit sondazhe (pasi janë krejt të lira), gjithsesi ky sondazh tregon se navigatorët e kësaj faqeje kanë preferenca të djathta, antiqeveritare dhe dukshëm të djathta. I rëndësishëm është fakti që pjesëmarrësit në këtë sondazh, janë në një numër të konsiderueshëm dhe shkojnë në rreth 200 vetë. Në dy rezultatet e publikuara, kandidati i LZHK-së Spahiu del fitues ndaj rivalëve të tij dhe kjo në njëfarë mënyre është konfirmim i emrit të mirë e mbështetjes së konsiderueshme që ka LZHK në zonat tradicionalisht antikomuniste siç është Kukësi. Sondazhi është krejt i lirë dhe çdo njeri që ka linjë interneti, mund të formojë adresën "kukesi.org" dhe aty në faqen hyrëse, ka sondazhin e mund të votojë. Njëkohësisht me votimin ai mund të shohë edhe sesi ndryshon rezultati, çka tregon për një liri totale në këtë votim automatik e të pamanipuluar. I vetmi problem që mund të quhet i tillë, është fakti se ai është periodik dhe kohë mbas kohe del nga një rezultat i ri, pra nuk është një sondazh që mbledh në total votat e secilit vozitës së kësaj faqeje interneti dhe t'i ruajë deri në fund e të publikojë vetëm një rezultat të përgjithshëm. Në fotot që po publikojmë bashkë me këtë shkrim, mund të shihet lehtë se si mund të votohet dhe cilat janë rezultatet për dy publikimet që kemi gjetur në këtë faqe. Faqja "kukesi.org" është relativisht e re dhe ka mjaft rubrika e lajme interesante, qoftë sa i përket ngjarjeve lokale, ashtu edhe atyre me karakter kombëtar. Po ashtu ajo ka një sërë linkesh të cilat kanë informacione me interes të përgjithshëm e të përditshëm.

N.K.

Shqiptarët shprehen se ekonomia është problemi kryesor që i shqetëson

Mesazhet e një sondazhi nga NDI

Nisur nga dëshira e mirë për të vjelë mendimin e shqiptarëve për zhvillimet aktuale në Shqipëri dhe për t'i ndihur politikës në korrigjimin e shënjestrës elektorale në këtë prag-zgjedhje, Instituti Demokratik Amerikan realizoi në depistim-sondazh tepër domethënës, konkluzionet e të cilit dëshmuan sensibilitetin real të shqiptarëve dhe optikën e tyre të qartë për zhvillimet në vend.

Të anketuarit i kushtuan vëmendje të veçantë problemeve ekonomike, si parakusht dhe prioritet i zhvillimit të vendit dhe proceseve demokratike në tërësi, duke konsideruar papunësinë si sfidën kryesore.

Gjithashtu, të ndërgjegjshëm për shkallën e lartë të korrupsionit, të anketuarit atë e selektuan si një ndër plagët kryesore të vendit dhe si frenues të zhvillimit.

Qytetarët e anketuar shprehën konsiderata tejet negative për klasën politike, teksa e cilësuan atë si shumë të korruptuar dhe shkak kryesor i kultivimit dhe lulëzimit të korrupsionit në Shqipëri.

Nëpërmjet dyshimit për mundësinë e manipulimit të listave zgjedhore, qytetarët indirekt shprehën mosbesimin për zgjedhje të lira e të ndershme më 3 korrik, duke kryëzuar kështu dy forcat më të mëdha politike në vend, PS dhe PD, si dhe qeverinë e pseudomaxhorancës, që janë përgjegjëset reale të mos'hartimit të Regjistrit të saktë Zgjedhor kombëtar.

Konceptimi dhe identifikimi prej të anketuarve i problemeve të qeverisjes si "Thembra e Akilit", sidomos i zërit të shpenzimeve të fondeve publike, qytetarët shprehën qartë dyshimin se administratorët e këtyre fondeve janë abuzuesit me to dhe njëkohësisht të korruptuarit e këtij vendi.

Në tërësi, ky sondazh, pavarësisht rezultateve të subjekteve dhe koalicioneve zgjedhore, evidentoi problemet kryesore që shqetësojnë shoqërinë shqiptare, duke dëshmuar shkallë të lartë përgjegjësie qytetare dhe vizioni politik e shoqëror për të ardhmen e vendit.

Ai ishte njëkohësisht shprehës i pjekurisë politike të qytetarëve dhe paralajmërues i verdiktit të afërt të 3 korrikut, çka dikton domosdoshmërinë e vlerësimit politik të mesazheve që përcolli sondazhi i fundëm i një prej institucioneve më prestigjiozë monitorues në Shqipëri, Institutit Demokratik Amerikan, NDI.

A.K.

Relacioni i NDI

- Gjatë sondazhit, 60% janë shprehur se papunësia është sfida kryesore ekonomike. Pjesa më e madhe e konsideron korrupsionin si shkakun kryesor që çon në papunësi.

Më shumë se 1.200 qytetarë shqiptarë u përfshinë në një sondazh të zhvilluar në mes të prillit, në lidhje me problemet kryesore aktualisht, përfshirë ekonominë, korrupsionin dhe çështje të tjera përsa i përket zgjedhjeve.

Mes rezultateve kryesore: 54 % e të pyeturve cilësojnë ekonominë si çështjen më të rëndësishme në Shqipëri, ndjekur nga infrastruktura (39 %) dhe varfëria (38 %).

Gjashtëdhjetë përqind cilësojnë mungesën e punës si çështjen ekonomike numër një.

65 % shprehen se korrupsioni është shkak për lëvizjen e ngadaltë të hapjes së vendeve të punës, ndjekur nga burokracia qeveritare (38 %).

Politikanët konsiderohen si të korruptuar nga 80 % e të pyeturve, ndjekur nga gjyqtarët (79 %) dhe mjekët (73 %). Kontrollet e jashtme dhe të brendshme të shpenzimeve qeveritare dhe ndjekja penale e rasteve të korrupsionit, shihen si dy nga rrugëzgjidhjet më të preferuara për këto probleme.

Më pak se 10 % e qytetarëve besojnë se interesat e komunitetit motivojnë politikanët. Më shumë se 50 % besojnë se interesat financiare dhe dëshira për pushte,t motivojnë ata që kërkojnë poste publike.

71 % e të intervistuarve thonë se qeveria duhet të hapë vende pune; 25 % shprehen se njerëzit duhet të hapin vetë biznese dhe të krijojnë vende pune.

51 % cilësojnë energjinë si një nevojë të rëndësishme të infrastrukturës, ndjekur nga rrugët (48 %) dhe uji (44 %).

Më shumë se 60 % e qytetarëve shohin listat e parregullta të votuesve dhe parregullsitë në numërimin e votive, si rreziqe që dëmtojnë zgjedhjet e lira dhe të ndershme.

Më shumë se 30 % e qytetarëve të pyetur, janë të pavendosur për votën e tyre.

"Qytetarët kanë bindjen se korrupsioni pengon potencialin e Shqipërisë, sëbashku me shpresat e tyre për punë dhe shërbime më të mira publike", - tha Drejtoresha e NDI/Shqipëri, Jennifer Butz.

"NDI shpreson që partitë politike dhe kandidatët e tyre të përdorin rezultatet e sondazhit për të prezantuar plane kundër korrupsionit, në mënyrë që në Ditën e Zgjedhjeve, votuesit të mund të bëjnë zgjedhje të informuara dhe që të çojnë në zgjidhje funksionale pas zgjedhjeve".

Ndërsa Këshilltari i Lartë i NDI/Shqipëri për Partitë Politike dhe

Proceset Zgjedhore, Dan Redford, thekson: "Sondazhi i NDI-së është një thirrje për zgjim për partite politike!

Eshtë koha që aktivistët e partive të përveshin mëngët dhe të fillojnë të trokasin në dyert e qytetarëve për të shpjeguar planet e tyre për ekonominë".

NDI kontraktoi Prism Research për të zhvilluar intervista në 12 rrethe të Shqipërisë mes datave 19 dhe 27 prill. Kufiri i gabimit për këtë sondazh ishte +/- 3 përqind.

Sondazhi nuk është parashikim i rezultateve të zgjedhjeve parlamentare të 3 korrikut. Nëpërmjet këtij studimi NDI kërkon të ndihmojë partitë politike të kuptojnë dhe t'u përgjigjen interesave e shqetësimeve të qytetarëve.

Ky studim plotëson programin Demokraci dhe Qeverisje në Shqipëri, që zbatohet nga NDI, IREX, dhe Partnerët për Ndryshim Demokratik, ndërsa mbështetet financiarisht nga Agjencia Amerikane për Zhvillim Ndërkombëtar (USAID).

Kambanat e një sondazhi

Nga Neritan Kolgjini

Instituti Demokratik Amerikan (NDI) publikoi para disa ditësh një sondazh opinioni, i cili trazoi fort ujërat e politikës së ditës. Në fakt qëllimi i sondazhit nuk kishte lidhje pothuaj fare me parashikimet e zgjedhjeve të 3 korrikut 2005. Këtë qëllim joelektoral, zotëruesit e sondazhit e theksonin fort që në hyrje të raportit, ku thuhej se "sondazhet e opinionit publik nuk përdoren si një mjet për të parashikuar rezultatin e zgjedhjeve." Madje edhe me gërma "bold" (të theksuara) kur thuhej se: "Ai (sondazhi - N.K.) nuk duhet të shihet si një parashikim i rezultatit të zgjedhjeve parlamentare të korrikut 2005." Por pavarësisht këtyre paralajmërimeve, pjesa e dalldisur e politikës e shfrytëzoi këtë rast për të thënë se "amerikanët janë me ne!"; ose që "sondazhi është i paguar me paratë e opozitës e të krimit...". Të dy këto qëndrime duket sheshit se janë reflektim i një gjykimi që bëhet më fort me stomak, sesa me tru. Sepse po ta lexosh sondazhin fund-e-kreje, (qoftë edhe për pjesën ku analizohet politika), del se partia fituese dhe më e madhja, është Partia e të Pavendosurve, e cila përfshin 1/3 e të anketuarve. Pra të nderuar guerrilas të politikës, kujtohuni pak se 32 përqind e njerëzve që duan të votojnë, ende nuk e kanë ndarë mendjen se kujt do t'ia japin votën e tyre! (Ndërkohë që partia me votat më të shumta, arrinte deri në 29 %!) Njëherazi, çfarëdo analize që të bëhej, këto shifra të pavendosurish, do të mjaftonin të bënin akull zjarrminë e më të flaktit nga çdo skutë e politikës. Por meqenëse jemi në këtë pikë, dhe meqenëse ky sondazh nuk është shumë i favorshëm për LZHK-në, meriton të analizohet për ato që ai ka treguar në shifrat e tij. Së pari, është me vlerë të kujtojmë se ai nxjerr në total opozitën e sotme si fituese në zgjedhjet e ardhshme, nga çfarëdo llogarie që të bëhej. Së dyti, ai për herë të parë shfaktorizon PBDNJ-në si pjesë të politikës dhe kjo është një gjë që duhet marrë në konsideratë. Ndokush mund të thotë se Sali Berisha është angazhuar që t'i marrë në qeveri grekët e PBDNJ-së. Dhe ka të drejtë... Por Sali Berisha ka treguar se di ta hajë fjalën, kur kemi të bëjmë me interesa pushteti. Së treti, sondazhi është shumë negativ për qeverinë Nano dhe për atë vetë si person. Kaq do të mjaftonte që ky sondazh të shërbente si inkurajim për secilin atdhetar, antikomunist, të djathtë e demokrat të vërtetë të Shqipërisë. Të tjerat janë fjalë që nuk ngrejnë peshë. Qëllimi i sondazhit ishte të gjendej se çfarë e shqetëson më shumë qytetarin shqiptar dhe në këtë listë doli që ekonomia, korrupsioni dhe infrastruktura ishin ato që përbënin problem për njerëzit. Ndërsa gjendja politike s'kapte veç 7 për qind në shqetësimet e njerëzve. Mjafton të shihet ky qëndrim në prioritetet e njerëzve, (pa llogaritur mosbesimin e qytetarëve ndaj politikës, apo konsiderimin e 84 % të saj si të korruptuar), për të kuptuar realisht se cili ishte qëllimi i këtij sondazhi.

Duke kujtuar Kodin e Napoleon Bonapartit {1804-2005} (4)

Si e imponoi Bonaparti kodin e tij me 100 seanca parlamenti

Nga Vladimir Molla, jurist

Vijon nga numri i kaluar

Napoleon Bonaparti, po të mos e ndjente veten jo vetëm brenda, por në krye të procesit që zhvillohej për miratimin e projektit, nuk mund të shprehej më vonë "Kodi im". Ky rivendikim për të do të ishte i papranueshëm nëse nuk bëhej identifikimi i kodit me personin e tij.

Në këto kundërshti, mund të bëhej një pyetje: përse nuk u miratuan projektet e mëparshme të Kodit Civil kur, si hartuesit e Kodit, ashtu edhe konsulli i Dytë (Kambasere), ishin protagonistë edhe në hartimin e tyre? Vërtet personat që janë marrë me hartimin e projekteve ishin pothuaj të njëjtët, por në projektet e mëparshme nuk ishte i pranishëm një personalitet i fuqishëm politik si N. Bonaparti, i cili ka qenë një burrë autoritar, që dëshironte të shihte gjithçka, të kontrollonte gjithçka e të vendoste gjithçka?". (11)

(Botim i shkurtër i Historisë së Francës, në frëngjisht nga BORDAS, faqe 42)

Edhe koha gjithashtu nuk ishte e njëjtë. "Kodet kombëtare - ka thënë Fenet - krijohen kur u vjen koha; nuk janë fare njerëzit, që i krijojnë ata".

Napoleon Bonaparti, gjatë betejës legjislative për miratimin e Kodit Civil nuk ka qenë aspak në rolin e një vëzhguesi gjakftohtë nga larg e nga lart, apo të një kontrollori pedant, i cili do të mjaftohej me vërejtje të përgjithshme të cilat duhet t'i kishin parasysh hartuesit e Kodit në variantin përfundimtar. Gjatë procedurës së zgjatur për miratimin e Kodit, për tre muaj rresht u zhvilluan mbi 100 seanca me debate të ashpra. Bonaparti mori pjesë aktive në më shumë se gjysmën e tyre, duke iu imponuar të gjithëve me mprehtësinë, elokuencën dhe qartësinë e mendimit. Njohuritë e tij mbi historinë, mbi familjen, birësimin, familjen në përgjithësi, ishin të shumta. Pjesa e krijuar nga Napoleoni në Kodin Civil, duket se i dha botës një pjesë nga karizma e tij dhe gjuha e Kodit ishte e fuqishme dhe therëse, e çliruar nga logjika e rëndë dhe digresioni i detajuar. (12)

(Zvvegert dhe H. Kotz "Njohuri për të drejtën e krahasuar", përkthyer shqip nga M. Semini, faqe 136).

Duhet theksuar këtu se jo vetëm vepra të tilla, por edhe koha dhe epoka mund të marrin emrin e një njeriu! Dhe koha dhe epoka e atëhershme morën emrin e Napoleon Bonapartit.

Siç thotë Rusoi, që në fillim të veprës së tij të shquar 'ELOIZA E RE': "Unë kam parë zakonet e kohës sime dhe kam publikuar këto shkrime...". Nuk mund të zbatohej kurrsesi parimi i laicitetit e i shekullarizmit të së drejtës, nëse Napoleon Bonaparti nuk mund t'i kishte zgjedhur keto çështje më parë politikisht. Vetë revolucioni kishte përgatitur shtratin e duhur për zbatimin e reformave të tilla. Shumë kohë para revolucionit, kishte filluar transformimi i ndërgjegjes së francezëve. Mendimtarë të mëdhenj francezë, shumë kohë para Volterit, Rusoit, Monteskiesë etj., me veprën e tyre kishin përgatitur mendjen e njeriut të thjeshtë për të pranuar përmbysje të tilla madhështore.

Njëri prej këtyre dijetarëve, (pak i njohur në vendin tonë), është Mishel Montenje (1533-1592). Sipas Andre Monrua, (historian francez që tek ne njihet nëpërmjet veprës së tij "Historia e Anglisë", përkthyer në shqip nga z.Pjeter Arbnori, Montenje është njeriu më i madh i shekullit të XVI-të. Sipas tij, "çdo njeri që lufton, në rradhë të parë duhet të luftojë me vetveten".

Montenje nuk e mohon Zotin, por e vendos atë në një fron "mrekullisht të izoluar", dhe jeton sikur Zoti nuk ekziston. Montenje, (po sipas Monruasë), është natyra më e kompletuar pa kursim, i cili është pjesë esenciale e gjithë frymës franceze. (10)

(Historia e Francës, botim frëngjisht i vitit 1957, faqe 58).

Për një njëri si Montenje, as Shën Augusti, as Shën Thomai, nuk janë mjeshtërit e mendimit. Referencat e tij janë të gjitha para-kristiane. Ai shkon në meshë për hir të zakonit. Një gjykim themelor i tij është se "Arti i të jetuarit" duhet themeluar nga një urtësi e kujdesshme, frymëzuar nga gjykimi i shëndoshë dhe toleranca".

Pikërisht para miratimit të Kodit Civil, Napoleon Bonaparti nënshkroi konkordatin me Papën duke vulosur zyrtarisht atë që mendimi politik e juridik francez kishte dashur me kohë. Ndërsa miratimi i Kodit Civil u bë në të njëjtin vit kur N. Bonaparti e shpalli veten perandor, pra në kohën kur pushteti i Tij arriti kulmin.

Mbas rënies së Napoleonit, Kishës, më 1816, iu dha satisfaksion lidhur me normat e Kodit Civil, në të cilat ishte vendosur ndarja e Kishës nga Shteti, vendosjen e divorcit etj., norma që thellonin hendekun ndërmjet këtyre dy fuqive ideologjike të mëdha, prej kohësh në luftë me njëra-tjetrën, (luftë për të cilën mund të thuhet se, edhe sot, vazhdon në ato fusha të rëndësishme, që kanë lidhje me familjen në përgjithësi). Kujtojmë këtu se, çështja e divorcit, në disa vende nuk lejohet. Gjithashtu, në ato vende ku influenca e kishës katolike është e rëndësishme, përpjekjet për vendosjen e ligjit mbi abortin kundërshtohen me rreptësi. Çështje të tilla nuk kanë vetëm rëndësi juridike. Ato janë shumë komplekse dhe fitimi i këtyre të drejtave është bërë nëpërmjet një lufte të ashpër shumë-vjecare. Çështja e divorcit, p.sh., u bë mjaft e mprehtë edhe në Shqipëri, gjatë kohës së Mbretërisë Shqiptare.

Roli i Ahmet Zogut në drejtim të reformës legjislative, (e sidomos gjatë miratimit të Kodit Civil, nepërmjet të cilit, për herë të parë në Shqipëri u vendos në ligj martesa moderne dhe zgjidhja e saj-Divorci), ka qenë vendimtar. Duhet thënë se kjo reformë, e të tjera në atë kohë, kishin në radhë të parë karakter të theksuar politik.

Ahmet Zogu u ndodh para trysnive të shumta, të brëndshme e të jashtme.

Historiani amerikan Bernd Fisher, lidhur me mprehtësinë e këtyre çështjeve përmend se përveç Vatikanit, i cili ka qenë dhe është kundërshtari më i madh i divorcit dhe abortit, ndaj Mbretit Zog po ushtronte trysni edhe shteti italian. "... Përfaqësuesi italian u përpoq ta bindëte Ahmet Zogun të përmbushte dëshirën e Papës, duke theksuar se reagimi i brendshëm midis katolikëve të Veriut mund të çonte në organizimin e një partie opozitare. Zogu u përgjigj se ai nuk lejonte krijimin e partive opozitare në Shqipëri, dhe e informoi arqipeshkvin e Shkodrës se nuk do të lejonte kurrfarë proteste të Kishës. Më tej ai shtonte se çdo prift, entusiazmi i të cilit për mbrojtjen e vendimit të Vatikanit do t'i kapërxente kufijtë e lejuar, do të dënohej me varje."(11)

(Bernd J. Fischer "Mbreti Zog dhe përpjekja për stabilitet në Shqipëri", botim shqip, faqe 116).

Sot, këto çështje mund të duken të lehta, por zgjidhja e tyre përfundimtare ende nuk ka përfunduar. Kujtojmë se në Itali, e Drejta e divorcit u njoh vetëm mbas vitit 1970.

Në vende të tjera nuk është njohur ende. Lidhur me abortin përsëri zhvillohen polemika të shumta. Argumentet kundërshtues të Papës dhe Vatikanit, janë shumë të motivuara nga pikëpamja humane, por zhvillimi i shoqërisë njerëzore kërkon zgjidhje të kundërta.

Mbas rënies së Napoleonit, erdhi në fuqi një nga armiqtë e tij më të mëdhenj, Luigji XVIII-të. Pavarësisht se po restaurohej çdo gjë, Kodi i Napoleonit mbeti i paprekur. Askush nuk guxoi ta shfuqizojë atë. Megjithatë duhet theksuar se ka pasur ndryshime, të cilat kryheshin sidomos mbas lëvizjeve të mëdha politike. Përmendëm shfuqizimin e së Drejtës së divorcit më 1816 dhe rivendosjen e tij më 1884.

Redaktorët e Kodit Civil, (sidomos me ndërhyrjen e Napoleon Bonapartit), krijuan një institucion të fuqishëm familjar, të përafërt me atë të PATER FAMILIAS, siç ka qenë në kohët antike.

Edhe tek ne, sipas Eqerem Çabejt, në punimin e tij "Familja dhe organizimi shoqëror", theksohet se "... familja shqiptare, në përgjithësi, ka ruejtë me besniki gjendjen e vjetër indoevropiane. Ende sot qëndron në Shqipni familja e madhe, me patria potestas. (13)

(Jup Kastrati: "Veprat albanologjike të E. Çabej-t", 'Jeta e re', Prishtinë, botim i vitit 1998, faqe 564).

Më vonë, në sajë të ndryshimeve shoqërore autoriteti i kryetarit të familjes franceze duhej rishikuar sëbashku me pozitën e gruas dhe të drejtat që kishte ajo në familje, duke kryer ndryshimet përkatëse në vitet 1938-1942, lidhur me zgjerimin e të drejtave trashëgimore të fëmijëve natyralë. Duhej bërë edhe rishikimi i së Drejtës trashëgimore dhe largimi nga zgjidhjet e dhëna më 1804, lidhur me egalitarizmin në përfitimin e pasurive trashëgimore, duke ruajtur të drejtën e disponimit të pasurisë trashëgimore vetëm për një pjesë të saj, domethënë duke e reduktuar të Drejtën e Rezervës ligjore, siç njihet tek ne.

Më 1965 u bënë ndryshime të tjera lidhur me të drejtën e personave, duke synuar në një barazi të të drejtave ndërmjet burrit e gruas, të nënës dhe atit, më 1970, mbi fëmijët legjitimë e natyralë (mbi Kujdestarinë - 1964, mbi Birësimin - 1972, të Drejtat e Fëmijëve të Mitur etj., (ndryshime të rëndësishme këto).

Për arsye të ndryshme, e drejta civile franceze është prekur në unitetin e saj. Shkëputja e tre departamenteve të Alzasë Lorenës më 1870 dhe rikthimi i tyre brenda juridiksionit francez (mbas Luftës Parë Botërore), pati ndikimin e tij edhe në të Drejtën e zbatuar. Kështu, ndikimi i së Drejtës Civile gjermane u ruajt në këto krahina sidomos përsa i përket të Drejtës lokale. Për këtë jepet si shëmbull ligji "Mbi shoqëritë".

Mbas Luftës Dytë Botërore janë hedhur ide lidhur me një revizionim të përgjithshëm të Kodit Civil, duke krijuar për këtë edhe një komision të posaçëm, me anën e një dekreti që mban datën 7 qershor 1945.

Janë hedhur ide të rëndësishme në këtë drejtim, të shoqëruara me një përpunim të doktrinës juridike. Megjithkëtë, Kodi Civil Francez mund të quhet përsëri një monument juridik, me plot kuptimin e fjalës. Sot, dashur pa dashur, ndryshime të tjera nuk do të vonojnë të duken edhe në Kodin Civil. Europa e Bashkuar po diskuton miratimin e një kushtetute të përbashkët. Arritja e këtij miratimi doemos do të sjellë ndryshime edhe në të Drejtën e brëndshme të çdo shteti anëtar. Edhe në vendin tonë, ky proces po kryhet nëpërmjet asaj që quhet "përshtatje dhe afrim me legjislacionin europian".

Përsa i përket Kodit tonë Civil, patjetër duhet të bëhen ndryshime duke përshtatur në rradhë të parë traditën tonë. Mbas Luftës Dytë Botërore, megjithëse Mbretëria dhe Mbreti ishin shndëruar në simbole të së Keqes, Kodi Civil i Zogut u ruajt dhe u zbatua deri në vitin 1954 (përsa i përket trashëgimisë), sikundër edhe ligje të tjera. Ky Kod duhej të përbënte konstruksionin themelor të Kodit Civil të vitit 1994, i cili për fat të keq është një amalgamë mjaft e dobët e institucioneve të ndryshme, pa lidhje ndërmjet tyre, shpesh të mbetura pa veprim (familja bujqësore, bashkëpronësia e detyrueshme etj..). Kjo e fundit jo vetëm që nuk zbatohet, por as përfillet fare.

Shumë ndërtesa kolektive rrezikojnë të shemben nga ndërhyrjet e ndryshme në konstruksionin e tyre.

Vijon në numrin e ardhshëm

MEMORIE

Pjesë nga libri me kujtime "Pse u bëra legalist" (1)

Kështjellat dhe eklipsi gjysmëshekullor

Nga Luftar Pepmarku

I

Që në fëmijërinë time të hershme kam qenë i brumosur keqas me një mit magjik - mitin e kështjellave. Kam qenë i mitizuar nga kështjellat e vërteta prej guri të rëndë e të lashtë, nga kështjellat me bedena të larta, me frëngji të shumta e me kulla roje.

Mbi këto fortesa, simbol i qendresës dhe i vetëmbrojtjes shqiptare, pëllumbi im i ëndrrave është ngritur sa e sa herë duke çukitur mbi muret e kronikave të gjalla kështjellare, mbi këngët epike, mbi baladat e legjendat e ngritura nga eposi i lirisë.

Dhe ashtu, ulur në pragjet e viteve të fëmijërisë, me ato pak pendë të bardha fantazie, rrija e meditoja aty në Selitën time të vobektë, mbi kështjellat dhe historitë e tyre. Meditoja mbi ato duar të fuqishme, që zaptuan male e shkëmbinj për të shqitur nga ashti i tyre gjithë ato masive gurësh, duke i rrokullisur poshtë, që më pas, me shumë mundime t'i ngjisnin nëpër mure, bedena e frëngji. Dhe kjo nuk ishte pak. Një betejë e madhe më vete. Një kronikë e gjallë. Ajo çka më mahniste, ishte fakti i vendosjes së fortesave bri këmbëve të maleve a kodrinave të larta. Një arkitekturë më vete. Një art i përkryer sa magjik, aq edhe funksional. Nga ana tjetër, mallkoja faraonët e lashtë, që detyronin skllevërit e tyre të ngrinin piramidat e lavdisë e më pas merrnin si shpërblim kokat e tyre të prera. Kjo më bënte t'i urreja më shumë tiranët e të shtoja dashurinë për kështjellarët e mi. Këto dy lloj ndjenjash të kundërta, unë isha në gjendje t'i dalloja që atëherë dhe që atëherë, të dyja ecnin krah për krah e më mbanin të lidhur pas vetes së tyre. Dhe unë çdo gjë do të mundohesha ta lidhja me këtë nocion: Edhe shtëpinë, edhe arat, edhe lumin, edhe malin e Dejës e të Kunorës që ngrihen përballë vendlindjes sime, madhështorë si kujdestarë sypafjetur të gjithë asaj hapësire rretheqark. Me këtë emër do ta lidhja edhe fjalën, edhe dashurinë, edhe urrejtjen, po të gjitha mbeteshin në miniaturë e të padukshme.

Megjithëse nuk kisha vizituar as edhe një kështjellë reale, as atë të Krujës a Rozafës, as Argjiron a kështjellën e Beratit, me ato që kisha lexuar e dëgjuar, ato më ishin futur brenda meje ashtu, madhështore, epike, stoike. Ato më flisnin nëpërmjet kronikave të tyre për shumë e shumë beteja e fitore, për shumë gjak e të vrarë. Ato kështjella sillnin gjer tek unë mesazhet e lashtësisë e të mesjetës në formën e një thirrjeje a të një kushtrimi, që më zgjonin ndjenjën e vetëmbrojtjes e të liridashjes. Dukej sikur më kërkonin të mbillja një fidan të blertë ulliri e të mos bija në harresë. Kështu u bëra unë kështjellar, pa luftuar qoftë edhe një ditë në rrethinat e bedenave të përgjakura. U bëra luftëtar pa u ngjitur një herë gjer te muret e kështjellës, pa zbrazur një herë një kovë me zift të valuar poshtë mureve të saj, edhe pa u ndeshur trup me trup në lojën e tmerrshme të shpatave.

Më vonë kur magjia e ëndrrave filloi të marrë udhën e arratisjes përmes mjegullës së fantazisë, në mendjen time një tjetër kështjellë zuri vend: ajo e Mbretërisë.

Natyrisht, unë nuk e kisha jetuar atë kohë të artë. As babai im nuk kishte patur fatin të jetonte e të më tregonte për mrekullitë e asaj kohe. Ai, duke qenë një kështjellar i lumtur i Mbretërisë u pushkatua më pas nga regjimi komunist, duke më lënë mua fare të mitur. Po atë që nuk pati mundësinë ta përçonte tek unë im atë, e bënë të tjerët ; të afërmit e mi, të moshuarit. E bënë këngët dhe rrëfimet e zogistëve.

Tani e mbrapa të vetmes mbretëri shqiptare do t'i jepja vizionin e një kështjelle gjigante, më madhështore se ato të parat prej guri të rëndë malesh. Në përfytyrimin tim ajo do të kishte përmasa që rroknin male e fusha, detra e lumenj, krejt tokën e lashtë shqiptare. Një kështjellë në paqe e në liri, ku të gjithë punonin e jetonin në harmoni me njeri-tjetrin. Një kështjellë që i bindej vetëm një sovrani të tmerrshëm: LIGJIT. Një kështjellë që edhe në themele, edhe në mure e bedena nuk kishte gurë, por ligje të rrepta që mbanin në këmbë fortesën e madhe të Mbretërisë. Një kështjellë që mbante brenda saj një Kryekështjellar të zot, të zgjedhur nga vetë gjiri i saj, një Mbret, siç ishte Naltmadhnia e Tij Zogu I, mbreti i shqiptarëve. Një kështjellë që ishte e lidhur fort pas lirisë e të drejtave themelore të njeriut, pas pronës e kapitalit privat, e lidhur fort, pas lëvizjes së lirë të njerëzve, me një monedhë të fuqishme e të konvertueshme me monedhat më në zë të kohës, sa ishte bërë edhe e lakmuara e Ballkanit.

Këto magji bukurie ngjisnin në mendjen time të ndezur edhe sikur të mos kisha dëgjuar rrëfimet e netëve të fëmijërisë e më vonë, diçka nga e kaluara e popullit tim. Edhe sikur historia e pesëmbëdhjetë viteve të mbyllej në kulisat e errëta të shtetit komunist, prapë se prapë fantazia ime e etur për të rrëmuar në etnogjenezën e në historiografinë e kombit tim do të ma nxirrte në shteg të dijes atë periudhë që shteti paranojak komunist u mundua ta fshehë në skutat e veta të errëta. Unë do ta vuaja humbjen e kësaj kështjelle, ashtu siç do ta vuanin mijëra e mijëra shqiptarë që provuan peshën e rëndë e të pështirë të diktaturës. Unë do ta vuaja jo vetëm për faktin se isha biri i një ushtaraku të pushkatuar nga shteti komunist, por edhe sepse unë, trashëgimtari i tij, pata fatin e keq, ashtu si mijëra e mijëra të tjerë që të jetoja nën një trysni të tmerrshme terrori e persekutimi. E vuajta, sepse nuk pata mundësinë që ta njihja nga afër atë kohë lulëzimi që të moshuarit e kujtonin me nostalgji. Megjithëse ajo kështjellë ra fizikisht, në memorjen e historisë së gjallë të njerëzve e të diplomacisë botërore mbeti e freskët, madhështore. Kjo më ngushëllonte e më bënte të krenohesha se isha biri i një treve që veç nacionalizmit, nuk kishte ideal tjetër. Këtu ia vlen të tregoj një ngjarje, që i përket një periudhe para Kongresit të Lushnjes :

Vendi kërcënohej nga vërshimi i forcave serbe e malazeze. Ahmet Zogu, ndonëse i ri në moshë, kishte lënë studimet dhe i ishte përkushtuar tërësisht mbrojtjes së vendit. Mënyra e mobilizimit bëhej në varësi të rrezikut që kanosej. Kur ky rrezik ishte i madh, thirrja bëhej e përgjithshme. Në raste të tjera, nga një pushkë për shtëpi. Në një rast të tillë, një nënë që kishte vetëm një djalë që po punonte rreth gjysmë ore larg shtëpisë shkoi dhe e thirri të birin: "Eja në shtëpi, se Ahmet Beu kërkon nga një burrë për shtëpi në saraje!" Djali, që ishte fort i ri iu përgjigj: "Si të shkoj ? Unë nuk kam opinga." Nëna i kërkonte të birit që të mos ndahej prej fshatit. Dhe ajo, shkoi te një fshatar, mori një palë opinga prej lëkure lope dhe iu drejtua të birit : " Merri opingat e shyqyr që u rrite e u bane me ta pasë nevojën vendi. Bashkohu me shokët ! Ardhsh me faqe të bardhë ! "

E tillë ishte edukata familjare e tradicionale midis të pashkolluarve e të pashëtiturve, që dashurinë për Atdheun e merrnin së bashku me qumështin e nënës.

Unë kisha dëgjuar për rrethime e shtetrrethime, kisha mësuar për agresione e pushtime moderne, kisha lexuar edhe për invazione e diversione, por këto që të gjitha kishin ndodhur nga të huajt. Ndërsa tek unë shembja dhe pushtimi kishte ndodhur nga vetë shteti " im ". Ky ishte absurditeti më i madh i historisë. E ku ishte parë e dëgjuar që njerëz gjoja në emër të shtetit, të minonin vetë shtetin? Ku ishte parë e dëgjuar që vetë shteti të mohonte të djeshmen e tij të ndritur? Dhe kjo ndodhi vetëm në komunizmin e instaluuar në vendin tonë prej stepave ruse.

Kështu lindën dhe u rritën brenda meje kështjellë pas kështjelle, duke më dhënë qendresën e burrit dhe urtësinë e plakut, duke më dhënë krenarinë e të qenit bir i kësaj toke të (lodhur) e të munduar nga babarë të huaj e tiranë vendas. Ajo që kishte ngjarë me popullin tim, zor se kishte një të dytë në mbarë globin. Një eklipsim i tmerrshëm tragjik! Jo si ato fenomenet astronomike, që luhen në qiellin blu e gri midis bukuroshes hënë dhe diellit gjigant e fodull.

Nuk do të më harrohet një ngjarje e njerit prej viteve '60. Ishte koha, kur ndodhi eklipsi i diellit. Në ato vite unë isha i ri. Atëherë më bëri përshtypje një detaj interesant. Në qytetin tim ishte përhapur fjala se do të ndodhte diçka e tmerrshme, e zezë, se bota mund të përmbysej e njerëzia do të shuhej sa të hapësh e të mbyllësh sytë. Ose universi do të zhytej në një errësirë të thellë prej së cilës nuk do të dalloheshin më kufijtë midis ditës e natës, shteteve e kontinenteve, deteve e oqeaneve. Pra të gjithë tani e mbrapa do të ishin të barabartë, në bashkëjetesë të përjetshme. Natyrisht kjo ishte ana spektakolare e hamendjeve dhe thashethemeve që qarkullonin gojë më gojë në atë qytet të vogël bujqësor. Më të padjallëzuarit e më të sinqertët ishin fëmijët e shkollave, të cilët falë mësuesve të tyre apo edhe më të rriturve të tjerë kishin parapërgatitur mjetet për t'i bërë ballë e për të vështruar fenomenin e ashtuquajtur "të kobshëm". Ata, me një copë xhami të nxirë në tym, sapo ndodhi fenomeni i zakonshëm në orët e para të mëngjesit, secili pra, që e pati një "armë" të tillë shikoi diellin ndriçues, të tkurrur brenda vetvetes rrezet e të cilit përplaseshin pas trupit të bukuroshes hënë. Në çast vendin e mbuloi errësira e në hapsirën qiellore u shfaqën ca yje të zbetë e anemikë. Ata ishin të pangjashëm me shkëlqimin vezullues të yjeve që ishim mësuar të shihnim në netët e errëta e të kthjellta me kënaqësi e kurreshtje. Vendin e pllakosi një trishtim i pazakontë dhe dukej sikur njerëzit, kafshët, pemët, kodrat, malet, lumejt, detet e oqeanet, ishin përkulur përpara hijerëndës hënë, duke lypur mëshirë që të spostohej e të lejonte rrezet jetëdhënse të diellit që t'u rikthente bukurinë e shkëlqimin e mëparshëm. Ata i premtonin se, tani e mbrapa ajo do të gëzonte adhurimin e gjithëçkaje prej rruzullit tokësor dhe do të kishte bekimin e tyre të përjetshëm

Atë mëngjes të frikshëm e magjepsës, dy gjigantët e qiellit u pajtuan. Bota u bë përsëri ajo që ishte më parë. Detet, shtetet, kontinentet vunë gurët e sinorëve të tyre në vendin ku qenë para "katastrofës". Gjithçka u bë si më parë. Thashethemet heshtën, u dogjën e prej hirit të tyre,buroi gazi e humori. Por ajo çka më bëri të mendohem e të futem në të thella ishte një dialog interesant, të cilin unë do të mundohem ta sjell para jush të vërtetë, siç e kam dëgjuar e përjetuar në atë kohë. E përsëris, ky dialog nuk është truk i sajuar për efekte të jashtme, as për fabulën e rrëfimit. Të nesërmen e ndodhisë, në sektorin ku punoja, një anëtar partie kishte ndezur një debat të zjarrtë, plot emocion. Në një moment euforie ai tha : " Ore, e patë , desh mbaruam dje ! " Dikush vuri buzën në gaz dhe qetësisht tha : "Jo, nuk është kaq tragjike sa e bëni ju." dhe tentoi të shpjegonte fenomenin astronomik. Por ai e ndërpreu duke i mëshuar zërit me forcë : "Tragjike e shkuar tragjikes ! Se po të mos kishte dhënë urdhër "I MADHI" në Tiranë, Shqipëria u përmbys, e hëngri dreqi dje!" Kaq u desh që të plaste gazi. Ai u hutua nga ilariteti që shpërtheu prej naivitetit të tij. Në një situatë të tillë, i nxehur tej mase, ai shpërtheu : " Mos qeshni, mos qeshni ! Kjo është e vërtetë se ne i marrim vesh mjaft gjëra përpara jush. Këto gjëra janë sekret, por unë jua thashë shoqërisht. Thonë se sinjalin e kishin dhënë ato të Sigurimit të Shtetit, se si sigurimi ynë nuk ka në botë. Thuhet se këtë tragjedi e kishin përgatitur imperialistët amerikanë në bashkëpunim me revizionistët sovjetikë e jugosllavë. Unë nuk e di plotësisht se si do të ndodhte mënxyra e madhe, po një gjë e di mirë : Me të marrë vesh I MADHI në Tiranë dha urdhër që errësira të kalonte shpejt dhe asgjë të mos i ndodhte popullit tonë, të cilin Ai e "donte" aq shumë. Dhe me të vërtetë ashtu ndodhi. E ju qeshni se ju duket e pabesueshme."

E lemë këtë dialog, që me naivitetin e tij, të na tregojë se si propaganda e kohës kërkonte t'u mbushte mendjen njerëzve se jo vetëm dukuritë që janë produkt i mendjes dhe dorës së njeriut, por edhe fenomenet e natyrës, kur kishin pasoja negative, i përgatisnin armiqtë e brendshëm e të jashtëm. E kur këto fenomene kalonin pa pasoja, meritat i atribuoheshin "TË MADHIT", Partisë e njerëzve të saj.

Sot pas dyzet e ca vjetësh kur më kujtohet ky episod, pyes me plot gojën vetveten dhe të tjerët : "Nëse eklipsimi i diellit me hënën ndodhi për pak çaste, po me popullin shqiptar ç'ndodhi për pesëdhjetë vjet ? Kush ua eklipsoi lirinë, jetën dhe ëndrrat shqiptarëve?" Këto pyetje, që sigurisht kanë edhe retorikë brenda unë do të kisha dëshirë që t'i bëja dje, që të bëja paralelizëm mes eklipsit astronomik dhe atij komunist. Them kështu pasi dua të shfaq e të bëj një shenjë refleksioni për atë që nuk bëmë të gjithë ne për të afruar më shpejt pranverën e demokracisë, ndonëse pati mjaft nga ata që guxuan, që u sakrifikuan, që u persekutuan. Mbarë populli përjetoi eklipsin e gjatë të jetës nga sistemi komunist. Do të kishte qenë vërtet një mrekulli sikur dje, nga ato frëngji të ngushta e të errësuara të botës sonë, të mund të lëshonim dallëndyshet e dyshimeve tona, në atë kohë kur eklipsi komunist ushtronte sundimin e vet mbi jetën shqiptare, që të përshpejtonim kështu zhdukjen e epidemisë së kuqe dhe afrimin e proceseve demokratike. Megjithatë unë ngushëlloj veten, që të paktën nuk hodha lule në prehrin e diktaturës dhe përballova me dinjitet gjithë persekucionin që ushtrohej nga ai sistem ndaj meje, si bir i një armiku të tij. Veç kësaj, unë kisha, si në pëllëmbë të dorës, të gjithë biografinë e rrethit tim familjar, farefisnor, e përse jo, edhe më gjerë.

Por ky shpirt i plagosur, ky zë rebelues ishte brenda vetvetes, i paaftë të klithte me gjithë forcën e shpirtit mbi murin brutal të diktaturës. E ushtima e këtij zëri të shkonte vesh më vesh e të trokiste në mendjet e fjetura, si një piskamë epike, për të dhënë alarmin e zgjimit, për të ndaluar vrasjet, terrorin e syrgjynosjen e njerëzve të pafajshëm.

Sidoqoftë, eklipsi ishte aty, në mesin tonë, i ulur këmbëkryq, bash në logun e mendjeve dhe ëndrrave të gati tre milion shqiptarëve, ashtu i zi në ngjyrë e gjysmëshekullor në kohë!

Shumëkush thotë se ai filloi në vitin '44, atëherë kur Shqipëria u çlirua nga pushtuesit e Luftës së Dytë Botërore, e kur një pushtues tjetër, më i sofistikuar në mjete e në qëllime u zuri vendin pushtuesve të huaj të dukshëm.

Ishte pushtimi sllavo-komunist, që ushtrohej nga një sistem i egër e çnjerëzor. Po unë do ta kundërshtoja kohën e fillimit të këtij eklipsi, duke dashur të hedh një trajektore mendimi e arsyetimi edhe pas kurrizit të vitit '44. Zanafilla e tij ka nisur që në 7 prillin e vitit 1939, për të vazhduar më tej me 8 nëntorin e vitit 1941, atëherë kur u krijua edhe gjëmëmadhja Partia Komuniste Shqiptare.

Tashmë dihet botërisht se si u krijua dhe u manipulua nga diktatori, nën drejtimin e emisarëve jugosllavë M. Popoviçi e D. Mugosha me shokë. Që atëherë nisi ajo strategji e hollë, me mënyrat më makiaveliste të mundjes së kundërshtarit dhe të marrjes së pushtetit absolut.

Nuk janë të pakta dëshmitë e gjalla të kohës, ku vetë dëshmitarë okularë të luftës e më pas, rrëfejnë me rrëqethje për pabesitë mes drejtuesve të lartë të ish - Partisë Komuniste deri edhe për zhdukjen fizike të liderëve demokratë me synimin e largët që ata të mos ishin pengesë për t'u ngjitur në majat e larta të pushtetit të ri. Mua nuk do të më harrohen edhe disa sajesa që shfaqeshin si këngë partizane, të krijuara në euforinë e "fitoreve" të ashtuquajtura mbi armiqtë. Një i moshuar nga Dibra duke folur për këto dukuri, ka treguar se në një zonë atje, Partizanët pasi kishin ushtruar terror mbi të gjithë krahinën, kishin vrarë shumë dibranë e djegur mjaft shtëpi. Ai theksoi se në këtë kohë në Dibër nuk kishte këmbë okupatori të huaj. Sulmi ishte ndërmarrë mbi bashkëkombësit vetëm sepse mendohej që këto krahina nuk pajtoheshin me idetë komuniste e internacionalizmin e tyre, që i çonte drejt vëllazërimit me komunistët jugosllavë, në luftë me të cilët kishin derdhur gjak të pafajshëm në mbrojtje të trojeve të tyre. E pikërisht pas betejave të tilla mblidheshin e festonin këto lloj " fitoresh " dhe i shoqëronin me këngë, që e rëndonin tej çdo mase dinjitetin e zonës ku kryheshin masakrat. Dibrani ne fjalë kujton vargjet neveritëse : " Hidhe moj hidhe këmbëno!/ se ... ia .... nënëno. "

Natyrisht, në vargun e dytë m'u desh të ndërhyj, pasi edhe pse ma dëgjoi veshi, dora nuk ma shkruan atë fjalë banale ashtu siç e përdornin ata paturpësisht. Episode të tilla tregohen edhe në zona të tjera, në rrethet e Matit, Mirditës etj. Dhe kjo ndodhte pikërisht në ato zona që demografia e nacionalistëve dhe papajtueshmëria me idetë komuniste ishte shumë e madhe. Po ashtu aty ruhej një respekt e dashuri e veçantë për vitet e qeverisjes se Mbretit Zog I.

Jo pa qëllim edhe Kongresi famëkeq i Përmetit mori vendimin antihistorik, antikombëtar e antikushtetues që pas majit të vitit '44 nuk do të njihte jo vetëm pronë e pasuri, po ajo çka ishte më absurdja do të ndalonte kthimin në atdhe të krijuesit të shtetit shqiptar NMT, Mbretit Zog I, dhe të familjes mbretërore.

Me këtë farsë të re antikombëtare e antinjerëzore pushteti i ri " popullor " i dalë prej grykës së pushkës e të gjakut të derdhur nga vëllezërit bashkëkombës të një gjuhe, synonte të hiqte qafe një herë e mirë pengesën kryesore të karrierës së tij gjakatare, siç ishte NMT, Zogu I, i cili jo vetëm gëzonte respektin legjitim të popullit, por kishte një autoritet të padiskutueshëm e aftësi drejtuese të jashtëzakonshme.

Më pas do të vinte gjuetia e shtrigave jo vetëm kundër nacionalistëve zogistë e ballistë, por edhe brenda llojit të tyre ndaj çdo zëri rebelues, që ngrihej ndaj mbrapshtive të panumërta që pillte mendja e Satanait.

Regjimi i ri sllavo - komunist do ta fillonte jetën e vet me krime monstruoze, duke u zhytur çdo ditë e më shumë në llumin e tradhtive e të pabesive, duke shënuar një epokë të re pushtimi më makabër se ato të të gjithë pushtimeve të huaja të mëparshme....

___________________________

Vazhdon prezantimi i kandidatëve të LZHK në Tiranë, Korçë dhe Mat

Mbreti shpall në Korçë kandidatët e LZHK

Mes entuziazmit të qytetarisë korçare Mbreti ka deklaruar emrat e kandidatëve Adhon Polena, Koçi Petriti, Maksi Ceci, Kujtim Satka, Petrit Kutrolli dhe Yllson Ibrahimllari. Merrnin pjesë në këtë prezantim edhe Spahiu, Buxhuku e Ndregjoni

Bllofi 97-karatësh!

Nga Gjergj Thanasi

Një kongres i tërë u vu në shërbim të kumarxhiut Nano për të llahtarisur shqiptarët, që ta votojnë për herë të tretë një tmerr pa fund si të keqen më të vogël krahasuar me "fundin e tmerrshëm" me emrin Berishë. Nano-kryeministrit tonë i shkon shumë bllofi. Ai e njeh mirë popullin e tij të përbërë nga njerëzit e rinj, që ia la trashëgim burri i drejtoreshës së institutit, ku punonte para se të bëhej kryeministër. Popullin e tremb lugati i anarkisë disamujore me zjarre, gjobëvënie, pengmarrje dhe mijëra të vrarë e të plagosur. Veçanësisht, fshatarësia jonë fermere nuk mund të trembet edhe në vitin 2005 si në vitin 1991, kur fshatarësinë kooperativiste e trembën me "kthimin e beut dhe agait", e kërcënuan me uri e mungesë buke të bërë me miell misri hibrid. Një vit më vonë katundaria shqiptare e harroi bukën e misrit dhe i besoi shtatë llojeve të bukës, që ofronte opozita e atëhershme.

Sot kumarxhiu e ka vështirë t'i trembë shqiptarët me "gogolin" Berishë, me varre, Otranto e Zanëcaushër. Ai, edhe po të dojë, edhe po ta ndihmojnë padronët me zyra në Kifisia të Athinës, nuk mund të prodhojë anarki disa mujore. Që të bësh trimin, duhet t'i kesh efiçiente organet e diktaturës! Po, Nano-djali, a i ka? Them se jo. Ushtri-zeza (më pikon zemra kur përdor këtë fjalë), nuk ruan dot depot me agjentë kimikë, e jo të shtypë, ta zemë, një revoltë të mundshme anti-Nano.

Policia aspak profesionale, nuk çon dot një autoblindë zvicerane "PIRAHA 1" për reprezalje në Lazarat, sepse i defektohet rrugës, e jo më të sigurojë Nanon deri në Kakavijë!!!

Metistët, (ende në pika kyçe në policinë shqiptare), do të paralizonin çdo tentativë reprezaljeje, urdhëruar nga paranojaku.

SHISH-i nuk mund t'i sigurojë kryetarit të vet as vjedhen e numërit të nevojshëm të votave, që e motra të bëhet deputete, jo më t'i sigurojë Nanos votat për kryeministër e president.

Përsa i përket banditërisë, (që e bëri kryeministër më 1997 dhe i siguroi eskortë më 14 shtator), ajo është duke u vetasgjësuar me larje hesapesh, nga Tropoja e deri në Vlorë, nga Klodi i Durrësit e deri tek çobenjtë e Korçës.

Bllofistit Nano, deri tani i ka ecur bllofi sepse ka pasur përballë zotin Berisha.

Hyrja e LZHK-së dhe e Mbretit Leka I në garën elektorale, e komplikon lojën bllofuese të Nanos. Simboli i nacionalizmës shqiptare, shkolluar në Sand'hurst të Anglisë, me përvojë të çmueshme mes antikomunistëve në xhunglat e Laosit, në miqësi me gjeneralin e shquar Strosner të Paraguajit, në luftë me mercenarët Kastristë në periferi të Salisberit të Rodezisë, nuk e ha sapunin për djathë. Mbreti nuk lejon që Nano ta "ndajë" Shqipërinë si Qipro, as ta përgjakë e përçajë si Libanin.

Gjithsesi, organet e specializuara të diktaturës po mundohen ta neutralizojnë LZHK-në...

Sado ta gënjejë mendja pelivanin Nano, shqiptarët nuk i tremb dot me gogolin e vitit 1997.

Amerikanët, pas përkrahjes e bashkëpunimit, që mafia kryeministrore i ofron terrorizmit në portet shqiptare (shiko në internet noticien e US COAST GUARD), nuk do t'i venë helikopter në dispozicion. Loja ka mbaruar. Ka ardhur koha që Nano t'ia mbathë për në ishullin turistik të Mykonos-it të preferuar familjarisht nga familja Nano. Meqë ra rasti, kujtoj se Mbreti Leka premton rivendosjen e dënimit me vdekje, ndër të tjera, edhe për vrasësit e nëpunësve të shtetit.

Azem Hajdari ishte nëpunës i shtetit dhe i zgjedhur i popullit. Disa nga vrasësit e tij janë në varr, disa në burg, disa në pushtet. Pra gogoli 1997 nuk tremb viktimat e atij viti të mbrapshtë, por kriminelët dhe përfituesit e vitit 1997.

Vazhdon prezantimi i kandidatëve të LZHK në Tiranë, Korçë dhe Mat

Mbreti shpall kandidatët e LZHK në Korçë

Mes entuziazmit të qytetarisë korçare Mbreti ka deklaruar emrat e kandidatëve Adhon Polena, Koçi Petriti, Maksi Ceci, Kujtim Satka, Petrit Kutrolli dhe Yllson Ibrahimllari. Merrnin pjesë në këtë prezantim edhe Spahiu, Buxhuku e Ndregjoni

Kandidatët e LZHK Korçë

Adhon Polena

Maksi Ceci

Kujtim Satka

Koçi Petriti

Petrit Kutrolli

Yllson Ibrahimllari

Korçë - Mbreti Leka ka marrë pjesë personalisht në ceremoninë e prezantimit zyrtar të kandidatëve të LZHK-së në qytetin e Korçës. Në një ceremoni të organizuar nga strukturat lokale të LZHK Korçë, të zhvilluar të shtunën e kaluar dt.7 maj 05, Mbreti Leka ka deklaruar në Korçë kandidaturat që do të përfaqësojnë LZHK-në në këto zgjedhje. Mes entuziazmit të qytetarisë korçare Mbreti ka deklaruar emrat e kandidatëve Adhon Polena, Koçi Petriti, Maksi Ceci, Kujtim Satka, Petrit Kutrolli dhe Yllson Ibrahimllari. Prezantimi i tyre u bë në një nga sallat më të bukura të qytetit të Korçës në prani të mjaft qytetarëve korçarë e përkrahësve të kësaj lëvizjeje. Në këtë prezantim merrnin pjesë nga LZHK-ja në qendër edhe z.Eqerem Spahiu, z.Gjergj Buxhuku, z.Nevruz Ndregjoni e të tjerë drejtues.

Duke folur për kandidatët, oratorët theksuan vlerat intelektuale të gjithsecililit prej tyre si dhe aktivitetin e derisotëm në politikë e sidomos për komunitetin korçar. Një shpalim të objektivave të LZHK-së e bëri analisti e specialisti i ekonomisë z.Gjergj Buxhuku, i cili theksoi se ekonomia kombëtare deri më sot është rrënuar qëllimisht e prandaj është një domosdoshmëri jetike ndryshimi i këtij kursi antishqiptar. Edhe z.Eqerem Spahiu, duke folur për traditat korçare theksoi se ajo ka qenë mjaft e lidhur me të gjitha lëvizjet kombëtare dhe prandaj ka qenë një ndër shtyllat e ndërtimit të monarkisë shqiptare. Ai ka evokuar fakte historike e personazhe të ndryshme të monarkisë si ministra, kryeministra, regjentë e kryetarë parlamenti nga krahina e Korçës, të cilët kanë një kontribut të paçmueshëm në historinë shqiptare.

Pas prezantimit entuziast në Korçë, më pas drejtuesit e LZHK-në kanë shkuar në qytezën e Voskopojës ku kanë drekuar në një nga restorantet më të mira të asaj zone. Ky prezantim që iu bë kandidaturave të rrethit të Korçës me prezencën e Mbretit Leka, vjen në radhë pas atyre në Kavajë, Berat e Kukës. Në ditët në vazhdim krerët e Lëvizjes do të vazhdojnë prezantimin në të gjithë qarqet e vendit. Tashmë përcaktimi i kandidaturave është në momentet e fundit dhe fushata elektorale po i afrohet pikut të saj, çka kërkon domosdoshmërisht një angazhim me të gjitha fuqitë të të gjithë anëtarëve të Lëvizjes.

Korresp. "Atdheu"

Prezantohet kandidati i LZHK-së për zonën 44 elektorale në Tiranë

Princi Leka, vizitë në qytezën e Vorës

Princi Leka ka shfrytëzuar këto ditë pushimi të Akademisë së Sand'hërstit për të zhvilluar disa takime me përkrahësit e LZHK-së në disa zona të vendit, si edhe për të prezantuar disa nga kandidatët e LZHK-së. Kështu ai ka marrë pjesë në prezantimin e kandidatit të LZHK-së në qytezën e Vorës, zona 44, në një takim të zhvilluar të enjten e kaluar (5 maj), ku morën pjesë mjaft përkrahës të kësaj lëvizjeje e përfaqësues të forcave politike të LZHK-së. Në këtë takim është hedhur mesazhi se tashmë Shqipëria kërkon një politikë më kombëtare e cila në thelb të saj të synojë ngritjen e dinjitetit të shqiptarëve, që si kusht primar kërkon shporrjen e varfërisë dhe futjen në rrugën e zhvillimit. Oratorët e ndryshëm si edhe eksponentë të LZHK-së kanë folur për programin dhe alternativën e kësaj lëvizjeje si dhe i kanë bërë thirrje elektoratit që të mbështesë masivisht ndryshimin politik që kërkon të sjellë kjo nismë politike e Mbretit Leka.

Gjatë kësaj kohe të gjatë tranzicioni 15-vjeçar, partitë politike që kanë pasur pushtetin nuk kanë ndryshuar në sens pozitiv jetën e shqiptarëve, sipas rrjedhave të përgjithshme botërore, përkundrazi, e kanë kthyer gjithnjë e më mprapsht rrugën e historisë. Prandaj është domosdoshmëri ndryshimi i këtij kursi, theksuan oratorët. Duke folur për programin e LZHK dhe për simbolin e saj Mbretin Leka, politikanët drejtues të LZHK-së kanë evokuar kohën e Mbretërisë shqiptare të Zogut I, si një periudhë bollëku e lirie, ku shqiptarët kishin dinjitet të pakrahasueshëm me shtetet që i rrethonin. Në këtë sens LZHK do të synojë të ngrejë në një vend të merituar emrin e Shqipërisë e të shqiptarëve, duke e nxjerrë nga lista e zezë e trafiqeve dhe korrupsionit, si dhe nga lista e vendeve siç quhen gjysmë të lira. Oratorët përmendën me këtë rast përvojën bullgare të Mbretit Simeon II, i cili me të ardhur në pushtet, preu lidhjet e politikës me krimin, dhe kësisoj realizoi anëtarësimin e Bullgarisë në NATO, në vendet Shengen dhe parashikohet që në 2007-ën Bullgaria të anëtarësohet plotësisht në BE. Edhe në Shqipëri mund të përsëritet kjo përvojë, - ishte konkluzioni i oratorëve.

Ndërsa kandidati për deputet në zonën 44 tha se kandidonte për shkak se si bir i kësaj zone, ai dëshironte t'i sillte një ndryshim realitetit ekzistues dhe se puna e tij do të ishte në shërbim të familjes, shoqërisë dhe kombit shqiptar.

Ky prezantim i kandidatit të zonës 44 është i pari që bëhet në rrethin e Tiranës dhe ishte një shans fatlum që në të mori pjesë edhe Princi Leka, i cili me emrin e tij ngjalli emocione të natyrshme në qytetarët që morën pjesë në këtë tubim.

"Atdheu"

Princi Leka, takime në zonën e kandidatit Murat Basha

Mat - Princi Leka ka shfrytëzuar disa ditë pushimi të shkollës për të marrë pjesë në disa takime me sfond elektoral në favor të LZHK-së dhe në këtë kuadër ai ka marrë pjesë në prezantimin e kandidatit të LZHK-së në Mat, z.Murat Basha. Gjatë një takimi të zhvilluar me përkrahësit e Lëvizjes në këtë krahinë në qytezën e Klosit, Princi Leka ka folur për vlerat e LZHK-së si forcë politike dhe për ndryshimin që ajo kërkon t'u sjellë shqiptarëve. Duke folur para patriotëve të vet matjanë, Princi ka bërë thirrje që në këto zgjedhje të mbështetet fuqimisht LZHK dhe kandidati i saj në këtë zonë z.Murat Basha. Në lidhje me programin e LZHK-së Princi Leka ka theksuar së LZHK është një nismë politike me taban thellësisht kombëtar dhe që synon në finale që emri i shqiptarëve të jetë dinjitoz në botë, e jo të nëpërkëmbet siç ndodh sot.

Më pas në këtë takim ku morën pjesë mjaft qytetarë të kësaj zone, kryesisht përkrahës e anëtarë të PLL, por edhe pa parti, folën me radhë drejtuesit e tjerë të kësaj lëvizjeje nga strukturat lokale, të cilët bënë një pasqyrim të ideve dhe programit lokal të kandidatit të LZHK dhe cilat ishin objektivat e tyre elektoralë.

LZHK në këtë zonë të Matit konkurron me një prej figurave më të njohura të PLL z.Murat Basha, i cili është një ndër kandidatët potencialë për të fituar direkt në zonë, qoftë për shkak të vlerave të tija si kandidat, qoftë për shkak të origjinës së tij nga kjo zonë si dhe për shkak të karakteristikave atdhetare e antikomuniste që paraqet kjo zonë elektorale.

Kjo vizitë e Princit Leka i dha një shtysë të re aktivitetit të strukturave të PLL e LZHK në këtë zonë, të cilat kanë filluar të funksionojnë që prej disa ditësh, megjithëse ende nuk është shpallur zyrtarisht fushata elektorale, e cila siç dihet me ligj duhet të fillojë një muaj para datës së zgjedhjeve.

Korresp. "Atdheu"

Deputeti Spahiu do të ngrejë në parlament çështjen e rrugës Kukës - Peshkopi

Spahiu: Ku kanë shkuar fondet e rrugës Dibër-Kukës

Për çështjen delikate të fondeve të rrugës Kukës-Peshkopi, kryetari i PLL dhe njëkohësisht deputet i LZHK-së z.Eqerem Spahiu, do të kërkojë në parlament një seancë pyetjesh me ministrin e rrugëve z.Spartak Poçi, e cila parashikohet të zhvillohet në ditët e ardhshme, para mbylljes së këtij sezoni parlamentar. Në kërkesën e z.Spahiu kërkohet të deklarohet shuma e fondeve të përdorura për mirëmbajtjen e rrugëve kombëtare gjatë viteve 1991-2005, dhe ç'është më e rëndësishmja, cila ka qenë shuma e planifikuar për mirëmbajtjen e rrugës Kukës-Peshkopi? Siç dihet kjo arterie e rëndësishme e zonës verilindore të shtetit shqiptar është lënë në pikë të hallit nga indiferenca dhe keqdashja qeveritare. Kjo rrugë është ndër më të vjetrat që janë ndërtuar në 50-vjetëshin që shkoi, (punimet e saj kanë nisur në 45-ën), por duke qenë se krahina që ajo përshkonte nuk ishte mbështetëse e regjimit komunist, ajo u la mbas dore, ndërsa në 15 vitet e tranzicionit, i njëjti qëndrim ka vazhduar të mbahet në mënyrë të pashpjegueshme. Gjithë politikanët që kanë kërkuar votën e banorëve të atyre anëve, kanë pasur në listën e premtimeve, restaurimin dhe funksionalizimin e asaj rruge, por ky ka qenë një premtim i pambajtur. Kjo rrugë në hartë rezulton një rrugë nacionale, por në fakt ajo gjysmën e vitit është e pakalueshme, ndërsa kohën tjetër ajo nuk është më shumë se një rrugë fshati të rëndomtë siç janë në krahinat e zonat e deputetëve socialistë në jug të vendit.

Dihet se rregullimi i asaj rruge do ta lehtësonte mjaft komunikimin e banorëve të krahinave Has, Kukës, Dibër me Tiranën, mëgjithatë asgjë nuk është bërë gjatë gjithë këtyre viteve. Çka është më e rënda, fondet e deklaruara për atë rrugë nuk dihet sesi janë përdorur dhe deri më sot është mbajtur një heshtje e plotë rreth tyre.

Pikërisht për të nxjerrë fakte rreth këtyre problematikave, kryetari i PLL ka kërkuar këtë seancë pyetjesh me ministrin që përgjigjet direkt për to, të famshmin Spartak Poçi që thuhet se është inxhinjer rrugësh dhe i lidhur me shumë firma ndërtimi e firma rrugësh.

"Atdheu"

Ja kërkesa e depozituar në sekretarinë e Kuvendit

Spahiu: Rruga Kukës-Peshkopi, të jetë rrugë e standardeve kombëtare

REPUBLIKA E SHQIPERISE

KUVENDI

Grupi Parlamentar "Lëvizja për Zhvillim Kombëtar"(LZHK)

Tel: 042 21 202

Tiranë më 06.05.2005

Nr....... Prot.

Lënda: Kërkesë për seancë pyetjesh me ministrin e Transporteve dhe Telekomunikacionit, z.Spartak Poçi

Z.Servet Pëllumbi

Kryetar i Kuvendit

Mbështetur në nenin 80 të Kushtetutës së Republikës së Shqipërisë dhe nenin 90 të Rregullores së Kuvendit të Republikës së Shqipërisë, kërkoj seancë pyetjesh me Ministrin e Transporteve dhe Telekomunikacionit, z.Spartak Poçi, për këto çeshtje:

1.Cilat kanë qenë fondet e përdorura për mirëmbajtjen e rrugëve kombëtare gjatë viteve 1991-2005, dhe nga kjo shumë, sa kanë qenë të planifikuara dhe janë përdorur për mirëmbajtjen e rrugës Kukës-Peshkopi?

2.Çfarë ka bërë qeveria për ta kthyer rrugën Kukës-Peshkopi, të qarkullueshme në të gjithë gjatësinë dhe gjatë gjithë vitit, sipas standardeve të rrugëve kombëtare dhe kur mendoni se qeveria do ta realizojë një gjë të tillë?

Deputeti

Eqerem SPAHIU

Letër e z.Dan Redford i NDI-së, për kryetarin e PLL Spahiu

NDI - PLL, bashkëpunim i suksesshëm

Z.Eqerem Spahiu,

kryetar i Partisë Lëvizja e Legalitetit,

I nderuar z.Spahiu

Me anë të kësaj letre dhe ne emër të National Democratic Institute for International Affairs në Shqipërisë, ju falenderoj për vlerësimin e mirë të seminareve të zhvilluara për përimin "Një anëtar - Një votë", në zbatim të Memorandumit të Mirëkuptimit.

Gjithashtu ne dëshirojmë të falenderojmë të gjithë drejtuesit lokalë të Partisë Lëvizja e Legalitetit për ndihmesën e gatishmërinë në organizimin dhe pjesëmarrjen aktive në seminaret e zhvilluara, si dhe për plotësimin e kërkesave logjistike, të cilat padyshim kanë ndikuar pozitivisht në arritjen e qëllimit tonë të përbashkët. Veçanërisht do të doja të përmendja rolin e pazëvendësueshëm organizues të z.Artan Tujani, Sekretatit të Përgjithshëm të partisë suaj.

Ne dëshirojmë që dijet e marra në seminaret e deritanishme të shërbejnë në të ardhmen për të arritur qëllimin e lartë final, zbatimin e sistemit "Një anëtar - Një votë" brenda të gjitha niveleve të partisë suaj.

Do të isha shumë i lumtur që të ruanim të njëjtën frymë pozitive bashkëpunimi edhe në të ardhmen për të përmbushur edhe fazet vijuese të Memorandumit të Mirëkuptimit.

Me përshëndetje të përzemërta

Sinqerisht

Dan Redford

Këshilltar i lartë për partitë politike dhe zgjedhjet

NDI/DGA Consortium, Shqipëri

Krimi i ndëshkueshëm i privatizimit të Albtelecom-it

Nga Astrit Kola

Pardje, Anastas "Mikojan"-Angjeli, ndryshe nga armeni stalinisto-hrushovian që të paktën nuk na grabiti, përveçse na dha disa thërrime nga ato të KNER-it dhe Kampit Socialist - ka vendosur të na grabisë në fund të mandatit të pseudomaxhorancës, duke zhvilluar tenderimin e privatizimit të "Albetelecom", ku si pretendent mbeti një konkurrent i vetëm, "Turk Telecom", i cili ka ofruar për Albtelekomin një ofertë prej 120 milionë eurosh, duke e lënë mjaf të kënaqur komisionin e Angjel-Nanos.

Janë tërhequr në momentin e fundit nga gara dhe nuk kanë sjellë asnjë ofertë, "Telecom Sllovenia" dhe kompania koreano-jugore "Samsung".

Angjeli është shprehur i lumtur në fund të tenderit: "Ju mund ta bëni vetë konvertimin dhe të shikoni se oferta shkon në 150 milionë dollarë, ç'ka është një vlerë e mirë për Albtelekomin".

Por komisioni nano-angjelist ka deklaruar se do të shfrytëzojë hapësirën kohore prej dy javësh për të dhënë vendimin përfundimtar, çka, sipas Angjelit, do të përdoret "... për të vlerësuar ofertën financiare dhe atë teknike...".

Mendohet se bashkë me "Albtelecomin" të jetë shitur edhe liçensa e operatorit të tretë celular, ndonëse Angjeli hesht për këtë pazarllëk të ndyrë.

Gjigandi shqiptar i telefonisë fikse, i cili zotëron pozicion monopol në tregun tonë, tashmë është projektuar të falet për dy kacidhe, në kundërshtim edhe me qëndrimin kundër të opozitës, e cila me të drejtë e konsideron këtë nxitim për privatizimin e sektorëve strategjikë, si mundësi plaçkitjeje të pasurisë kombëtare dhe përfitimi financiar dhe politik të shitësve në pushtet, duke shpërfillur konsensusin politik për strategjinë e privatizimit.

Rreth ofertës së Samsung-ut jug-korean për privatizimin e "Albatelecom", para disa kohësh u hodhën dyshime nga eksperti shqiptaro-amerikan Geri Kokalari, dyshime që lidheshin me vërtetësinë e synimit të operimit të saj në këtë sipërmarrje.

Të dhënat ekonomiko-financiare saktësojnë se xhiroja vjetore e "Albtelecom" është rreth 120 milion euro dhe se oferta e vetme e konsorciumit turk nuk është më e vlefshme se 10 % e aseteve të kësaj kompanie, çka dëshmon se privatizimi i monopolistit të telefonisë fikse në tregun shqiptar me shifrën e ofruar, nuk është veçse një vjedhje e pastër. Ndërkohë që "Albtelecom" është kompani me fitim të lartë, do të ishte krim që të privatizohej me shifra të cilat vetshlyhen brenda 5 vjetëve, pasi nuk gjendet kurrfarë norme e tillë fitimi në botë. Dhe kjo sepse megjithë vjedhjet e raftëve nanoistë, fitimi bruto i kompanisë Albtelekom gjatë vitit 2004 ka qenë afërsisht 1.9 miliardë lekë dhe se borxhet që debitorët kanë kundrejt "Albtelecom", kapin shifrën e 1.8 miliardë lekëve.

Në një shkrim të saj, e përditshmja "TemA" ofron një vlerësim tronditës teksa nëpërmjet një krahasimi mtë thjeshtë thekson: "Për të parë se i çfarë niveli ka qenë abuzimi me shitjen e kompanisë "Albtelecom", mjafton të bëhet një krahasim me mënyrën sesi është shitur kompania shtetërore e Telekomit në Malin e Zi fqinj. Edhe pse ky vend renditet si një ndër vendet më të korruptuara në Europë, tenderi për kompaninë e telefonisë fikse ka qenë më i ndershëm. Konsorciumi hungarez "Matav" ka blerë para pak kohësh vetëm 51 përqind të aksioneve me një shumë prej 114 milionë euro... Kjo kompani e shitur për këtë shumë, i shërben 191 mijë klientëve..., ndërsa Albtelekom ka një numër prej 233 mijë pajtimtarësh dhe pritet që gjatë këtij viti numri të shkojë në 450 mijë, gati tri herë më shumë se telekomi i Malit të Zi. Këtij fakti duhet t'i shtohet edhe dhurimi brenda shifrës prej 120 milionë Euro i liçencës së operatorit të tretë celular...".

Përveç kësaj, burime të besueshme pranë qeverisë bëjnë të ditur se "Plan-biznesi i kompanisë ka vlerësuar se nga ana e qeverisë shqiptare duhet të ndërmerret një investim që i kalon 10 milionë euro, vetëm për vendosjen e aparaturave për të mbuluar shërbimin mobil, që kjo kompani do të ofrojë në Ultësirën Perëndimore të vendit". Pra vlera pakësohet në 110 milionë Euro.

Në këto kushte, bëhet e qartë se ky privatizim është një goditje e pastër e ekonomisë shqiptare dhe në vend që të privatizohen sektorët jorentabël të ekonomisë, (që aktualisht kanë një nivel teknologjik qesharak dhe aktivitet ekonomik të asfiksuar), strategjia e privatizimit nga qeveria Nano synon shitjen për 5 aspra të sektorëve më rentabël të ekonomisë, pa bërë aspak të ditura efektet fiskale e financiare krahasuese në buxhetin e shtetit, nga privatizimet në fjalë.

Në një kohë që nga futja në rrjet edhe të trefishit të pajtimtarëve në "Albtelecom" normat e fitimit do të 2-3 fishohen, i bie që brenda 2 vjetësh kompania turke të shlyejë të gjithë shumën e financuar.

Nuk është çudi që megjithë këto avantazhe kundër interesasve të ekonomisë shqiptare dhe interesave strategjike të vendit, kompania turke të na shfaqet si "jorentabël" sikundër "AMC", dhe të livadhisë pa asnjë taksë e tatim në tregun shqiptar, për të mos bërë gjë tjetër përveçse largimin e "ligjëruar" të valutës sonë jashtë vendit, duke përshpejtuar kolapsin ekonomik.

Nëdrkohë opozita jonë hesht, duke u bërë bashkëfajtore në rrënimin e ekonomisë shqiptare, e duke na krijuar përshtypjen se zhurma e saj kundër bandës qeveritare frymëzohet vetëm nga inati për faktin se nuk është ajo vetë dhuruesja dhe shitësja e interesave kombëtare, por janë Nano me shokë.

E vetmja gjë e arsyeshme që duhet të bënte opozita e sotme, do të ishte kundërshtimi i këtij privatizimi gjatë dy javëve të mbetura, me anë të kërcënimit për mosnjohje të tij kur të vijë në pushtet dhe të penalizimit e dënimit të sigurt, për në Bënçë, të të gjithë banditëve të maxhorancës që guxojnë të privatizojnë sektorët strategjikë të ekonomisë shqiptare në kundërshtim me çdo logjikë ekonomike.

LZHK ka qenë dhe do të jetë kundër këtyre krimeve të ndërgjegjshme politike dhe ekonomike dhe, nesër në pushtet, do të kërkojë penalizimin dhe dënimin me çdo kusht të kriminelëve që po bëjnë këto krime kundër interesave tona kombëtare.

Vate edhe Nanua!...

Nga Sazan Pipa

Soc-kongresi shënoi kallaballëkun e fundit para të cilit Nanos i iku fiqiri, rrëshqiti dhe... vate.

"Mirëseerdhe Edi Rama, hajde të bashkëqeverisim... Hajde dhe ti shoqja Tozaj, me vogëlushët jetimë, që t'i la ai, përbindëshi Sali...

Unë jam Fatos Nano, ai është Sali përbindëshi...". Unë jam kryeministër, ai do të bëhet kryeministër..., por s'e lënë zemrat tona, të socialistëve dhe progresistëve...".

"Unë jam shumë i gjatë..., prandaj hiqeni pedanën", - thoshte i ftuari në qeveri.

"Edhe teknologjia moderne ka probleme...", - deklaronte nga tribuna e Kongresit "Robert Çëmçakizi" i "najt-kllabeve", që "sorollatet kantiereve të socializmit me duar në xhepa", duke penguar ndërtimin e socializmit progresist të Edi Ramës.

"unë i mbaj duart në xhepat e mi dhe jo në ato të të tjetërve...", - kundërpërgjigjej kryesoci.

"Ne progresistët do të marrim mandatin e tretë si aleatë dhe bashkudhëtarë të denjë të Toni Bler-it", - thoshte Gramozruç-Kadrihazbiu, që dikur u bënte radio-lojëra "imperialistëve anglo-amerikanë"...

Dhe kështu, me dëngla dhe gomarllëqe u bë një kongres i tërë, ku kongresmen-debilët shqyenin sytë nga habia dhe i jepnin gajret vetes e shoshoqit "Ej or shok, thuaj si të duash ti, po këta paskan rrëshqitur të gjithë. Thuaj si të duash ti po ne mbahemi akoma, ëëë..., po po, mbahemi gjene mirë, se këtyre mendja u paska lënë shëndenë...

Edhe Enveri ishte shumë më serioz se këta dhe të paktën i detyronte ata përtej kufijve të mbanin vesh nëpër kongrese se çfarë thoshte dhe kishte ndërmend të bënte, kurse këta, bijtë e tyre roitën, u truthiasën nga kushediseçfarë dhe nga njëdreqedisepse.

Dhe nuk ikte gjallë nga tribuna ish-sekretari 99 vjeçar i Haxhi Lleshit, teksa vinte me dy vogëlushë jetimë, (stërnipat e sekretarit tjetër të Haxhi Lleshit), shoqja Tozaj nga Vlora, bashkëluftëtare e Luiza Hoxhës dhe e kryetrimit Zanipartizan Caushit. Po kush i la jetimë këta këta vogëlushe ndërkohë që ligjin në Vlorë e bënte Skënder Gjin-ca-ushi, Luizaenver Hoxha me sëpata e thika?! Kush e vrau Arturavni Rustemin për të nisur rebelimin tjetër kundër Tiranës, pas 73 vjetësh, ndërkohë që pas shpine kishte Zanin me kallash dhe maskë???

Po Katerin e Radës kush e mbushi me arkivole lundruese, sa kohë që pronar kishte Arben Malajn dhe "vetulltëndën"-gjin-ca-ush të PSD, ndërsa biletat i priste Zanipartizani i Çoles???

Po këta nuk u thanë në kongres nga i lajthituri që molloisi majë podiumit 80 mijë broçkulla në 80 minuta.

Dhe Ismet Drishti, që akoma s'ka zënë mend nga burgjet e tyre, u jepte soc-kongresmenëve të lexonin "Kullën e Rojes", në "bedenat" e së cilës ata vigjëluan 50 vjet në roje të "marksizmë-leninizmës dhe revollucionit prolletar".

Lista e zgjedhësve, gurthemeli i manipulimit zgjedhor

Nga Nevruz Ndregjoni

Duke parë një spot publicitar në një televizion të Tiranës, (jo kombëtar), për listat e zgjedhësve, në mendje më kaloi vetëtimthi ideja se edhe unë mund të isha një prej viktimave të radhës në zgjedhjet e ardhshme. Prandaj lashë çdo angazhim që kisha dhe u sorollata një copë herë përrreth vendit ku mendoja se do të gjeja listën paraprake të qendrës sime. Në fakt nuk u lodha, pasi "tabela e emulacionit" më doli prapë përpara, e heshtur dhe besnike për të më treguar se unë... nuk isha në listë. Arsyeja ishte e thjeshtë. Një pjesë e mirë e fletëve të ngjitura keq në mur, kishin rënë përtokë ose kishin fluturuar kushedi se ku prej erës. Por unë s'kisha qenë kjo lloj viktime e kapriçove të kohës. Ndoshta për shkak se emri im (e mbiemri) rreh nga mesi i renditjes, kishte qenë më fort "viktimë" e ndonjë pasionanti të grisjes së fletëve në mur. (Qofshin ato edhe lista paraprake si këto në fjalë e që s'i bëjnë kujt dëm). Pjesa ku i takonte të ishte N-ja (m'u duk vetja si kapiteni Nemo), ishte grisur mosozot sesi. Por nejse, e justifikova këtë me faktin që djemkat e hazdisur apo të dendur mirë me substanca psikotrope, mund të të bëjnë gjëmën e jo më të grisin një copës letër në mur.

Pas kësaj shëtitjeje të vogël e nxjerrjes së kuriozitetit tim, më qarkoi në mendje masakra e 2003-shit me listat e votuesve, ku njerëz që kishin nga 2-3 breza që votonin në të njëjtën qendër votimi, u degdisën nëpër lagje, apo (më zi), nëpër qytete të tjera jashtë Tiranës. Ky apel i kujtesës më nxiti që të shoh në sy rrezikun imediat që gjithë opozita do të kalojë në këto zgjedhje e jo vetëm nacionalistët e LZHK-së. Sepse truku i manipulimit të zgjedhjeve përmes listave saç është i thjeshtë për t'u realizuar, poaq është i zorshëm për t'u rrëzuar përmes fjalëve. Sepse celibashiçët e komisioneve, apo blushovianët e ministrisë së PVD-së e kanë thënë ashiqare se po punojnë seriozisht për të na vënë mëkuar me të njëjtën gjellë të helmatisur, që na dhanë më 2003-shin. Skandali i diskut dhe programit të listave të zgjedhësve, KQZ-MPVD, është një provë e pakundërshtueshme. Por edhe pse u kapën me presh në dorë, dyshja Celi-Blushi nuk e prishën terezinë e u justifikuan qetë se "diskun e kthyem prapë në vend". Athua se është ndonjë zor i madh të bësh kopje të atij disku e programeve të tij!...

Edhe me ngatërresat që do të bëhen (jam i sigurt) me listat 2005, do të jepen të njëjtat justifikime foshnjarake siç u dhanë më 2003-shin, ose siç u justifikuan për punën e diskut. Kështu, ta zëmë, nëse ti do t'u ngresh pretendimin se të kanë hequr emrin nga lista, celibashiçi do të të thotë serbes se "zotëri nuk është e vërtetë. Emrin e ke pasur në listë, por në filan lagje, apo filan QV të Tiranës!" Nëse ti i thua se jam banor i vjetër i kësaj lagjeje dhe nuk ka arsye të më degdisësh në lagje të tjera, kiçokiçoblushi ta vërvit surratit argumentin se "reforma në Gjendjet civile ka sjellë këtë ndryshim të emrit, por gjithsesi ne i kishim marrë masat që ju zotëri të ishit në lista. Ju mund ta gjenit emrin tuaj në internet. Mjafton të klikoni www.kqz.org.al!" Dhe me kaq ministri (me nder muhabetit) i lan duart si romaku i para 2 mileniumeve. Ti ngelesh pa votuar dhe nga ana tjetër në zonën tënde mund të jenë gjendur 3 emra shoferi të shefit të doganave, Idrizit të famshëm, i cili voton nga dy-tre herë për "partinë e zemrës". Me gjasë voton edhe për ty që nuk do të të jepet mundësia fare të votosh.

Ky skenar që më shkoi në mendje pas vizitës që u bëra afishimeve të listës së QV-së sime, më nxiti të shoh disa shënime e skeda të miat në lidhje me procesin zgjedhor. Dhe çfarë, do të thotë ndokush, paske zbuluar?! Jo ndonjë gjë të madhe, por diçka me interes për të shkuar në përfundimin se loja me listat është e kalkuluar me saktësi kompjuterike në detaje. Dhe ja pse e them këtë! Vetë koha që ka kaluar për përgatitjen e listës paraprake më çon në idenë që ky është "kopili i radhës" i PS-së për të fituar zgjedhjet përmes manipulimit. Sepse: e theksoj qysh më datë 18 dhjetor 2003 kreu i shtetit Moisiu ka kërkuar zyrtarisht përgatitjen e Listave Reale të Zgjedhësve në një mesazh drejtuar parlamentit dhe qeverisë. Më 7 janar 2004 ai i ka kërkuar gjithashtu zyrtarisht ministrit të MPVD-së Blushi: "informatizimin e menjëhershëm të Regjistrit të Gjendjes Civile." Hesapi që bëra unë ishte: fix 16 muaj më parë. Arsyetimi që unë bëj tani është ky:

Duke pasë parasysh se listat nuk janë përpiluar për 16 muaj rresht, edhe pas kërkesës zyrtare të z.Moisiu;

Duke pasë parasysh se z.Ben Ben Bl., i MPVD-së ka kërkuar në parlament shtyrjen e afatit të përfundimit të listave;

Duke pasë parasysh se për përgatitjen e listave nuk janë akorduar fondet e kërkuara (burime të miat nga minibashkitë konfirmojnë se këto të fundit nuk kanë marrë asnjë lek për kompjuterizimin e listave);

Duke kujtuar faktin që me listat e vjetra 2003 është bërë një masakër në favor të socialistëve;

Duke kujtuar faktin që edhe në zgjedhjet e vitit 2003 nuk u përmirësuan gabimet e konstatuara të listave paraprake;

Duke nënvizuar faktin se në vitin 2003 gabimet e listës paraprake u thelluan në mënyrë drastike me listën përfundimtare;

Duke besuar në mundësitë e një loje të ndyrë të PS-së për të manipuluar zgjedhjet (sepse nuk ka rrugë tjetër për të mbajtur pushtetin);

Duke marrë parasysh fjalët e Krye-KQZ-tarit Ilirjan, se Kodi ka probleme dhe nuk mund të zbatohet;

Dhe duke u bazuar fort në fjalët e ben ben bl. se gabimet janë të pashmangshme e do të vazhdojnë;

Atëherë,

Themi se edhe në këto zgjedhje do të kemi manipulime, njësoj si në vitin 2003 e në vitet e mëparshme. Manipulimet me emrat e zgjedhësve do të vazhdojnë dhe heronjtë e fitores së PS-së do të jenë kamikazët Ben Celibashi & Blushiç. Ata do të na nakatosin emrat e mbiemrat në atë farë feje sa s'do të ketë bir shqiptari ta njohë më veten. Tamam si në atë skeçin shkodran me Cen Durim-Madhin, të cilit ia kishin djegur fotografinë dhe nuk i gjenin emrin.

Ndërsa zgjedhjet e verdikti popullor do të arkivohen si dështim i radhës, por kujt po i kërcet për këtë. Duket se edhe forcat e pushtetshme opozitare e kanë vënë kapuçin mbi njërin sy dhe kanë caktuar të merret me problemet e listave një... komision parlamentar, i cili bashkëkryesohet nga mitiku Gjana dhe ... legjendari Bufi.

Kaq mjafton që ta marrësh vesh i dashur mik se edhe këtë herë si përherë, na ka ngrënë dreqi i mallkuar.

Mati ka lidhur besën me LZHK

Nga Besim Çollaku

Ashtu si e gjithë Shqipëria, edhe krahina e Matit është katandisur në një gjendje të rëndë ekonomiko-shoqërore. Në Mat ka një papunësi masive dhe sytë e njerëzve janë të trishtuar, sepse nuk kanë bukë për fëmijët dhe u është zvjerdhur shpresa. Të gjithë e sigurojnë bukën me listë dhe presin ndonjë të ardhur nga djemtë që kanë emigruar, ose nga ndihma ekonomike përbuzëse e shtetit. Lypsarët mbushin trotuarët dhe të vetmit që u ndrin fytyra janë pushtetarët lokalë social-komunistë, që merren me fondet publike dhe tenderat që zhvillohen me taksat e grabitura nga qytetarët.

Në Mat, as rrugë nuk bëhen dhe as shkolla ndërtohen, përveçse derdhen para pa mbarim për objekte që kanë përfunduar së riparuari qëkur dhe që sot inagurohen për të tretën herë!!!

Tani që po afrohen zgjedhjet, në Mat kanë filluar të vijnë edhe politikanë e pushtetarë të lartë nga Tirana, të cilët hanë hapur thesin e premtimeve për matjanët, për t'i mashtruar e për t'u marrë votën.

Tani po dëgjojmë se do të na ndërtohen rrugë e ura pafund, shkolla e spitale dhe se do të jemi të trepunësuar të gjithë, nëse do t'ua japim votën atyre që premtojnë.

Dëgjojmë se krimi do të shkojë drejt zhdukjes, sepse kriminelët do të vetdorëzohen dhe s'do të shkojnë më në drejtim të paditur, por do të marrin shembull nga viktimat që rrijnë e presin me qetësi shembullore dhe durim për respektimin e ligjit, derisa t'i gjejë në vendngjarje e t'i marrë policia.

Dëgjojmë se prokurorëve dhe gjykatësve do t'u tërhiqet pak veshi, në pamundësi për t'i qortuar më shumë, pasi janë të pavarur dhe kanë imunitete si puna e deputetëve.

Dëgjojmë se do të mblidhen armët por jo me dhunë, sepse ata që i kanë do t'i dorëzojnë vetë dhe nuk ka nevojë të mundohet shteti për t'i mbledhur dhe gjetur nëpër skuta.

Por vendosja e kandidaturave të LZHK në Mat ka zgjuar besimin dhe shpresën tek matjanët. Legalistët dhe simpatizantët e LZHK tanimë janë motivuar dhe po i presin me kënaqësi kandidatët për deputetë që NMT Leka I - Mbret i Shqiptarëve ka mandatuar.

Matjanët e pritën me kënaqësi ardhjen e Princit Leka në Klos për të prezantuar kandidatin e LZHK dhe njëkohësisht nënkryetarin e PLL, politikanin e njohur matjan z.Murat Basha, si dhe djalin e denjë të fisit antikomunist të Kolajve të Macukullit, pasardhësin e nacionalistit të njohur Bilal Kola, i cili mban emrin e gjyshit të tij.

Eshte kënaqësi për matjanët që të votojnë dy djem që mbajnë emrat e antikomunistëve të njohur, Bilal Kola e Murat Basha, tek të cilët prindërit jo vetëm edukuan dhe kultivuan idealet atdhetare, por pa patur frikë u vunë emrat e gjyshërve, duke u bërë një nder të madh atyre dhe matjanëve që do t'ua japin votat bashkë me besën dhe besimin për t'u përfaqësuar denjësisht në Kuvendin e Shqipërisë.

Ardhja e nipit të Mbretit Zog, Princit Leka, për të prezantuar si kandidatë pinjollët e familjeve atdhetare matjane, dëshmon se nacionalizmi matjan trashëgohet brez pas brezi nga djem të shkolluar e që kanë jetuar gjatë në Perëndim, ku janë formuar me ideale demokratike perëndimore.

Tashmë matjanët e kanë kuptuar se kush e meriton votën e tyre, dhe se pishmanllëqet pas zgjedhjeve nuk i vlejnë askujt.

Prandaj ata janë më të bindur se kurrë se votat e tyre do t'ia japin LZHK dhe djemve të saj, tek të cilët kanë derdhur besimin më të madh, që do të kurorëzohet me fitore në këto zgjedhje.

Privilegji i jetës time

Nga Ylli Matjani

Adem Kazhanin e kam njohur shumë vonë. Kur e njoha unë, ishte një burrë mbi të '90-tat. I thatë në fytyrë, me një trup pa mish, por me mendje të kthjellët. Tek bisedoje me Ademin, të dilte përpara, si në një ekran shumëngjyrësh, historia e gjallë, të cilën e tregonte ai që e kish përjetuar. Fliste me kompetencë dhe saktësi. Njihej jo vetëm në Burgajet, por në të gjithë krahinën. Nga respekti, të gjithë i thërrisnin "Babë Dema". E ai, gojëmbël u përgjigjej: "U pastë baba...!".

Si një relike të çmuar mbante një fotografi të tij. Kishte dalë në moshë fare të re, me gradën e kapitenit të Mbretërisë Shqiptare.

Ademi, me çiltërsinë dhe pastërtinë e një burri tregonte: - Kam qenë njeri i varfër, por në fëmijërinë time kam qenë i shkathët dhe nxënës i mirë. Më ka mësuar Abdurrahman Përmeti në Lis. Kam qenë edhe qitës shumë i mire, me pushkë.

Ademi kishte kryer shkollën ushtarake dhe mori titullin e oficerit. Dallohej për aftësitë e tij dhe kishte një kaligrafi shkrimi shumë të mirë. I ishte dukur vetja si në ëndërr, por një ditë e kishte thirrur Mbreti Zog i Parë - Mbreti i Shqiptarisë dhe e kishte emëruar sekretar në zyrën e Tij.

Për atë periudhë në këtë shërbim, Ademi tregonte gjatë, sidomos për diplomacinë e Mbretit, në marrëdhënie me diplomatët, ambasadorët dhe burrat e shtetit. Po ashtu fliste për pjekurinë e madhe që tregonte Mbreti, kur ishte puna për të zgjidhur problemet që i dilnin popullit dhe vendit, qofshin me karakter kombëtar apo ndërkombëtar.

Për një gjë Mbreti Zog i Parë ishte i prerë: nuk u bënte asnjë lëshim të huajve në lidhje me interesat e kombit dhe tokën shqiptare...

Pastaj Ademi niste e tregonte për oficerët besnikë të Mbretit Zog. Ai kishte punuar shumë në një zyrë me kolonel Hysen Selmanin, me oficerë si Murat Basha, etj.. Sidomos mbresa të mëdha e të paharruara ruante për byrazerin e tij Abdi Hysa, i vrarë nga forcat komuniste.

Fliste ngadalë dhe matej që t'i dilte mendimi sa më i kthjellët. Por kur erdhi momenti i dasmës së Mbretit, Ademi nuk u përmbajt. Ngaqë nuk kishte dhëmbë, mjekra e poshtme filloi t'i dridhej dhe gjëndrrat e lotit ende nuk i ishin shterruar.

"Unë Mbretin Zog i Parë e kam pas dashur shumë, pasi edhe Ai më donte dhe respektonte. Në shenjë mirënjohjeje, kur ndërtova kullën më 1934, në shpatullën e derës, me daltën e një skulptori të përsosur kam skalitur Flamurin kombëtar dhe pranë tij portretin e NMT Mbretit Zog i Parë - Mbret i Shqiptarëve. Ai historian apo letrar që do të përshkruajë jetën e NMT Mbretit Zogu i Parë siç është, duhet të nënvizojë momentin më të rëndësishëm në jetën e Mbretit tonë, martesën.

Ajo ishte një dasëm mbretërore ku harmonizohej më së miri kultura e lartë europiane me traditën e shkëlqyer martesore të shqiptarit. Unë u thirra në dasëm si oficer, si njeri besnik i derës së Zogollit. NMT Mbreti Zog i Parë ishte dhëndërr plot bukuri dhe hijeshi. Ai kishte shumë aftësi për të mposhtur emocionet dhe priste me përzemërsi urimet që i vinin.

Dasma ishte e madhe, luksoze. Erdhi momenti më i paharruar në jetën time: NMT Mbreti Zog i Parë më thirri pranë vetes. Çifti shkëlqente nga hijeshia dhe madhështia. Mbretëresha Geraldinë ishte Nuse e Mbretit dhe Mbretëreshë e Shqiptarëve. Unë para tyre, me nderimin "Z", i veshur shik si për atë dasëm.

Mbretëresha Geraldinë çohet dhe ne fillojmë të kërcejmë vallen e parë dasmore...! Unë, si njeri shumë i afërt dhe i besueshëm, pata një privilegj të tillë, të papërsëritshëm. Edhe sot kam emocione, kur e kujtoj atë moment prekës dhe respektues njëherazi...".

Ademi tashmë ka vdekur, por në kujtesën tonë ai do të mbetet njeri i mrekullueshëm, atdhetar dhe besnik i NMT Mbretit Zog - Mbret i Shqiptarëve, dhe për këtë meriton respekt të veçantë.

Shqiptarët vrasin veten, qeveritarët vrasin mendjen

Nga Shkëlqim Selmani

Pjesa më e madhe e medias së shkruar dhe elektronike po bën përpjekje maksimale për evidentimin dhe sidomos për të ngacmuar ndjeshmërinë e qeverisë dhe qeveritarëve për gjendjen e rëndë, për të mos thënë katastrofike, në të cilën ndodhemi prej një kohe të gjatë ne, populli shqiptar, pa parti, opozitar e pro-qeveritar i Shqipërisë. Edhe faktori ndërkombëtar, në raportet e KE, BE, OSBE me OJF-ra, komisionoerë e bankierë, me ambasadorë e aktorë të tjerë diplomatikë, kanë kohë që ngjirren duke vënë në pah gjendjen e rëndë politike, ekonomike, ligjore e shpirtërore të papranueshme për një vend që aspiron për t'u integruar në Europë. Ngjarje të rënda e madje të padëgjuara kanë ndodhur e vazhdojnë të ndodhin në Shqipëri. Për të qenë të sinqertë, ngjarje të tilla kanë ndodhur e ndodhin edhe në vende të tjera, ndonëse në masë shumë më të ulët në raport me numrin e popullsisë që kemi ne, por ajo që të bën të ulërasësh në kupë të qiellit, ajo që të bën të humbasësh shpresën për të ardhmen e këtij populli, është indiferenca vrasëse e atyre që na qeverisin, si edhe më keq akoma, apatia vetëvrasëse e ne të qeverisurve.

Nuk jam i pari që e them, por unë dëshiroj të theksoj se maxhoranca socialiste e ka konsumuar pushtetin e vet në mënyrën më të mirë të mundshme për veten dhe në mënyrën më të keqe të mundshme për zgjedhësit shqiptarë, për taksapaguesit shqiptarë si edhe për Shqipërinë. Kjo ka sjellë që në nivelin ekonomik, 70% e popullit shqiptar të jetojë në kufirin e varfërisë e nën këtë kufi, në uri. Kjo ka sjellë që Shqipëria ta shikojë Europën me dylbi të vëna mbrapsht. Kjo ka sjellë që shqiptarët ta humbin besimin tek politika dhe te baballarët rrufjanë të kombit e të venë në kutitë e votimit vetëmse 30% e popullit. Kjo ka sjellë humbjen e shpresës e mbi të gjitha, atë që është edhe objekt i këtij shkrimi, atë që është tepër e dhimbshme, atë që është për të vënë kujën popullore: - Fenomenin e Vetëvrasjes.

A e lexoni shtypin o shtetarë e pushtetarë?! A nuk ju bën përshtypje që gati çdo ditë vetëvriten gra, burra e deri edhe fëmijë kaq të pafajshme e të bukur si engjëj!? A nuk keni kohë të mendoni përse vallë? Përse kaq shumë vetëvrasje sa zëmë pa frikë vendin e parë në botë në raport me numrin e popullsisë? Juve ju mjafton kur shkruhet se u vetëvra në një gjendje depresioni. Por përse vallë u fut në këtë gjendje. Kush e ndihmoi të dilte nga kjo gjendje? A ka institucione për ndihmë të specializuar, për evidentim. Ku janë psikologët? Përse nuk bëhet një konferencë a makar një forum i ngushtë ku të rrihen mendime, të dalin ide e të ndërtohet një program. Përse nuk kthehet në një diskutim social kjo çështje kaq e dhimbshme. A keni shkuar ndonjëherë në varreza o shtetarë e pushtetarë! Patjetër që keni shkuar, ose të paktën i keni parë. A e keni vënë re se sa janë shtuar ato, në vitet e fundit! Jam i sigurt që edhe këtë e keni vënë re... Po ku doni ta dini ju për këto "gjëra të vogla"! Ku keni kohë ju të merreni me këto fenomene që përgjithësisht godasin popullin e thjeshtë e fukara. Po pse pak halle të tjera keni ju, që të vrisni mendjen përse populli vret veten!? Të jemi të sinqertë, ju e vrisni mendjen. Dhe ja përse:

Si të qendroni përjetësisht në pushtet duke përdorur për këtë qëllim të gjitha mjetet. Si ta privatizoni vendin e punës dhe të gjitha ato të mira që duhet të shkojnë në favor të komunitetit, të ndërrojnë destinacion dhe të shkojnë në favorin tuaj personal. Si të ktheni çdo shkresë, çdo firmë e vulë në vlerë monetare për xhepin tuaj. Si ta mbushni administratën me miq, shokë, kushurinj e militantë të majtë që për moral kanë shërbimin ndaj jush. Ju e vrisni mendjen për Kakavijën, për Kapshticën, për tenderat, për kazinotë, etj., etj.. Dhe përfundimisht po shkojmë me siguri matematike drejt asaj që populli do vazhdojë të vrasë veten e ju do të vazhdoni të vrisni mendjen e kështu Shqipëria do të ngelet pa popull e ju do të ngeleni pa mendje. Zoti na ruajt!

Raporti

Instituti Demokratik Amerikan (NDI) analizon situatën në Shqipëri (2)

NDI: Kandidatët partiakë s'duhen të kenë interesa biznesi

Vijon nga numri i kaluar

Rekomandime

Të gjithë aktorët në procesin zgjedhor - shtetërorë, politikë, qytetarë, gjyqësorë dhe individë - duhet të bashkëpunojnë për të arritur qëllimin e deklaruar të vendit për zgjedhje demokratike. Institucioni qendror ku ndërlidhen të gjithë këta aktorë është Komisioni Qendror i Zgjedhjeve, dhe është në interesin e Shqipërisë që ky organ të lejohet të funksionojë sipas ligjeve dhe parimeve të ndershmërisë, përfshirjes dhe transparencës.

***

Partitë politike duhet të sigurojnë elektoratin për zotimin e tyre për të zbatuar parimet demokratike, etikën e shëndoshë dhe sundimin e ligjit në sjelljen e tyre elektorale. Për këtë qëllim, delegacioni me plot respekt ofron masat e mëposhtme për 'ndërtimin i besimit':

***

Partitë duhet të sigurojnë vetveten dhe elektoratin se kandidatët e tyre nuk kanë interesa private ose biznesi që ngrenë shqetësime për korrupsion dhe shkelje të tjera etike, të cilat do të komprometonin besueshmërinë e tyre si zyrtarë të zgjedhur për të respektuar sundimin e ligjit;

***

Partitë politike aktualisht po shqyrtojnë një kod të sjelljes në zgjedhje. Partitë duhet të zotohen karshi këtij kodi, të edukojnë përfaqësuesit e tyre për përmbajtjen e tij dhe ta përdorin kodin për të nxitur dhe demonstruar konsensus në lidhje me një sjellje që i shkon për shtat një procesi zgjedhor demokratik;

***

Partitë duhet të sigurojnë se përfaqësuesit e tyre në qendrat e votimit dhe në komisionet zonale të votimit si dhe në skuadrat e numërimit të votave, të jenë të informuar për procedurat përkatëse, të parandalojnë aktet joligjore dhe korruptive dhe të respektojnë interesin publik për sa i përket saktësisë dhe transparencës, në vend që t'u shërbejnë interesave partiake; dhe

***

Gjatë periudhës zgjedhore, partitë nuk duhet të ndërmarrin veprime që ndikojnë padrejtësisht zgjedhjen që bën votuesi, duke përfshirë udhëzimin e mbështetësve për të votuar për parti të tjera me qëllim avantazhin taktik.

***

Shteti, pushteti vendor, dhe aktorët politikë duhet të marrin masa të menjëhershme për të siguruar përpilimin e duhur dhe të saktë të listave të votuesve.

***

Duhet të mbështeten plotësisht programet e edukimit të votuesve për të rishikuar listat e votuesve dhe për metodat e këtij rishikimi;

***

Drejtuesit e njësive të pushtetit vendor duhet të pajisin qytetarët në kohë me listat e publikuara dhe të sigurojnë që qytetarët janë të informuar në lidhje me vendndodhjen e qendrave të tyre të votimit; dhe

***

Një komision shqyrtues shumëpartiak duhet të mbikëqyrë verifikimin në bazë kombëtare të listave provizore të votuesve të hartuara nga Ministria e Pushtetit Vendor dhe Decentralizimit. Skuadrat e ekspertëve shumëpartiakë duhet të verifikojnë një për një listat e atyre njësive vendore që nuk janë aktualisht në përputhje me procedurën dhe të shqyrtojë plotësisht ato lista që shfaqin mospërputhje.

***

Procedura e re e numërimit të votave do të forcohej duke lejuar vëzhguesit jopartiakë të egzaminonin nga brenda automjetet përpara se këto të fundit të transferojnë kutitë e votimit dhe materialet e votimit. Komisionet zonale duhet të sigurojnë që vëzhguesit ndërkombëtarë dhe ata jopartiakë vendas, përfaqësuesit e medias dhe vëzhguesit e partive politike të kenë hyrje të pakufizuar në vëzhgimin e procesit të numërimit të votave. Autoritetet zgjedhore, partitë politike dhe media duhet të përgatisin elektoratin për vonesa të mundshme në raportimin e rezultateve përfundimtare jozyrtare në qoftë se procesi i numërimit të votave zgjatet përtej afatit të specifikuar në kod.

***

Përpjekjet për edukimin publik për të luftuar 'votimin familjar' duhet të mbështeten me fonde plotësisht nga shteti si dhe të mbështeten nga të gjithë aktorët zgjedhorë. Përfaqësuesit e komisioneve të qendrave të votimit duhet të përmbushin detyrimin e tyre kushtetues për të ndaluar çdo rast në të cilin një individ voton për një individ tjetër, veç rasteve kur kjo është e autorizuar me ligj.

***

Si pjesë e kësaj hyrjeje të plotë në të gjithë fazat e procesit zgjedhor, vëzhguesit vendas jopartiakë duhet të kenë të drejtën të marrin kopje të procesverbaleve të qendrës së votimit dhe qendrës së numërimit të votave. Komisioni Qendror i Zgjedhjeve duhet të zgjidhë paqartësitë që kanë të bëjnë me numrin e vëzhguesve vendas jopartiakë të lejuar në qendrat e numërimit të votave.

***

Përgjegjësia e votuesit nuk bie vetëm mbi ditën e zgjedhjeve por përgjatë gjithë periudhës zgjedhore. Qytetarët duhet të kontrollojnë emrat e tyre në listat paraprake të votuesve të afishuara në lagjet e tyre. Ata duhet të ndjekin debatet e kandidatëve dhe të jenë pjesë e ambjenteve të tjera në të cilat të mund të kenë kontakt të drejtpërdrejtë me ata që po i'u kërkojnë votën. Ata duhet të jenë të vullnetshëm për të marrë pjesë në edukimin e votuesve dhe në përpjekjet për vëzhgimin e zgjedhjeve. Dhe sigurisht ata duhet që të votojnë.

***

Ky delegacion përbëhet nga Karan English, ish Anëtare e Kongresit të Shteteve të Bashkuara nga Shteti i Arizonës; Peter Hack, ish Anëtar i Parlamentit Hungarez; dhe Robert Benjamin, Drejtor Rajonal i NDI për Europën Qendrore dhe Lindore, të gjithë këta, pjesëmarrës në vlerësime të tjera parazgjedhore të NDI - së. Delegacionit iu bashkua Jennifer Butz, Drejtoreshë Vendore NDI / Shqipëri, dhe Dan Redford, Menaxher i Lartë Programi, NDI / Shqipëri. Delegacioni u ndihmua me aftësi nga Elton Stefani, Guri Daco dhe Blerim Dimni, të cilëve u shpreh mirënjohjen e tij.

***

Për vëzhgimet dhe gjetjet e tij, delegacioni u bazua mbi një analizë të kuadrit ligjor për zgjedhjet parlamentare; shqyrtim të materialeve mbi procesin zgjedhor shqiptar të përgatitura nga organizata të tjera ndërkombëtare dhe grupe qytetare shqiptare; dhe analiza të informacionit të prezantuar gjatë takimeve të kësaj jave të delegacionit. Delegacioni pati kënaqësinë që të takohej me udhëheqës të lartë të partive politike të mbarë spektrit politik, përfaqësues të lartë të bashkësisë ndërkombëtare, analistë të medias dhe grupe joqeveritare. Delegacioni u prit ngrohtësisht nga të gjithë bashkëbiseduesit dhe u shpreh atyre mirënjohjen e tij të thellë për shkëmbimin e pikëpamjeve dhe kushtimit të kohës së tyre.

Përfundime

Aftësia e Shqipërisë për të kryer zgjedhje parlamentare demokratike, aktualisht, varet në parim nga aftësia e aktorëve qytetarë, politikë dhe zgjedhorë për të minimizuar mundësinë e keqadministrimit. Nëse lindin mosmarrëveshje, niveli i ndershmërisë, transparencës dhe i llogaridhënies së demonstruar, respektimi i ligjit i cili zbatohet në mënyrë të plotë dhe të saktë, dhe angazhimi për zgjidhje paqësore - do të jetë i një rëndësie madhore. Në fund të fundit, votuesi shqiptar është aktori më i rëndësishëm në këto zgjedhje. Delegacioni shpreson se qytetarët do ta konsiderojnë procesin zgjedhor të vlefshëm për besimin e tyre. E gjithë kjo duhet kryer nga zyrtarët zgjedhorë, udhëheqësit politikë dhe vëzhguesit, dhe gjykatësit duhet t'i shërbejnë besimit publik, i cili gjendet tek çdo votues që merr përsipër përgjegjësinë qytetare për të hedhur votën e tij/saj dhe që në këmbim pret që kjo votë të respektohet si çështje zgjedhjeje individuale.

Në një mjedis zgjedhor kundërshtues si ky që ekziston në Shqipëri, parimi bazë i demokracisë mund të lihet pas dore. Tranzicioni premtues demokratik i Shqipërisë do të përparojë ndjeshëm atëherë kur interesat politikë të përputhen dhe jo të minojnë interesin publik. Delegacioni shpreson se zgjedhjet e ardhshme parlamentare të përfaqësojnë një hap të rëndësishëm përpara në këtë aspekt.

Duke kujtuar Kodin e Napoleon Bonapartit {1804-2005} (3)

Përfytyrimi i Bonapartit për shtetin njësohej me atë të kombit

"Lavdia ime e vërtetë s'është fitorja në 40 beteja; Vaterloja do të fshijë kujtimin e tyre. Ajo çka nuk do të fshihet asnjëherë, e që do të jetojë përjetësisht, është kodi im civil!" - Napoleon Bonaparti

Nga Vladimir Molla, jurist

Vijon nga numri i kaluar

Ngjizja e Kodit, është bërë në mënyrë kaq të natyrshme sa çdo ndryshim apo retushim i bërë në kohërat e mëvonshme nuk ka cënuar përmbajtjen e korpusit të tij. Pavarësisht nga ndryshimet e bëra me vonë, parimet mbi të cilat u ndërtua Kodi e mbi të gjitha fryma e tij kanë mbetur të pandryshuara. Në mbi 2000 nene të Kodit, ndihet fryma e barazisë dhe e lirisë për të gjithë. Edhe kur prishet drejtpeshimi në marrëdhëniet njerëzore, nuk e ka fajin ligji, por sjellja e secilit individ. Ligji dënon e detyron një individ, sa herë ka shkelur e cenuar të drejtat e një individi tjetër ose të një bashkësie individësh.

Përfytyrimi i Napoleon Bonapartit mbi ndërtimin e shtetit njësohej me atë të kombit.

"Qeveria, pushteti, gjithçka është pjesë e kombit, - kokrra rëre që duhen hedhur mbi truallin e Francës dhe që duhet të krijojnë masat e granitit" ka thënë Bonaparti. Të tjerë më pak të rëndësishëm se Bonaparti si koloneli Pikte që me 1764, tre vjet para lindjes së Napoleonit në një letër të shkruar prej tij, që ruhet si dokument ka thënë: "Nuk janë muret as burrat që bëjnë atdheun: janë ligjet, zakonet, qeveria, kushtetuta, mënyra e të qenit që rrjedh nga e gjithë kjo. Atdheu gjendet në marrëdhëniet e shtetit me gjymtyret e tij; kur këto marrëdhënie ndryshojnë ose dëmtohen, atdheu zhduket.(7) (Përmbledhje tekstesh e dokumentash nga shekulli i XVIII-të deri në ditët tona. Botim frengjisht i Ministrisë së Edukimit kombëtar të rinisë e sporteve të Francës më 1989 faqe 25).

Pra siç shihet vlerësimi për ligjin, për një qendrim të përbashkët mbi atë që do të ndërtohet, tregon vizione të qarta të individëve që kanë bërë shtet dhe kanë krijuar kombe të fuqishëm.

Mendimi i shumë historianëve të së drejtës civile, është se sipas tyre rrezatimi, që ka njohur Kodi i Napoleonit, është i njëjtë me atë që ka njohur e drejta romake.

Organizimi i kësaj ndërmarje të madhe, u bë mbasi Bonaparti, kishte siguruar një pozitë të kënaqshme politike. Fitorja e grushtit të shtetit, që suprimoi Direktoratin me 7 nentor 1799 (18 brymer, viti i VIII-të) çoi në miratimin e ligjeve organike, që i krijuan mundësitë ligjore për të ecur më i sigurt drejt një pushteti më të fuqishëm.

Më 13 gusht të vitit 1800 N. Bonaparti ngarkoi një komision të përberë nga katër anëtarë, për përgatitjen e një projekti të Kodit Civil. Të katër ishin nga juristët më të shquar të Francës, të cilët në të njëjtën kohë kryenin dhe detyra të rëndësishme shtetërore. Tronshe (Fransua), ishte President i Gjykatës së Kasacionit. Ai mbrojti para konventës Luigjin e XVI-të, mbrojtje kjo, që nuk ndikoi në karrierën e tij profesionale. Portalis (Zhan) jurist me formim të gjithanshëm. Filloi karrierën si avokat në Provansë. Me pas hyri në politikë, gjatë periudhës kur veproi Direktorati (organi më i lartë ekzekutiv i Republikës) anëtar i akademisë franceze, komisar qeverie në gjykatën e Prize-s. Mbajti peshën kryesore gjatë hartimit të Kodit Civil. Mori pjesë në bisedimet lidhur me Konkordatin. Bigo de Premene (Feliks), komisar i qeverisë në Gjykatën e Kasacionit dhe Maleville anëtar i kesaj gjykatë.

Me këto emërime Napoleoni tregoi se aftësitë e tij për të emëruar personin e duhur në vendin e duhur, nuk mbaronin vetëm në fushën ushtarake. Të katër redaktorët e Kodit Civil, janë quajtur të moderuar në politikë, por mjeshtra të vërtetë të njohjes së praktikave legjislative, filozofisë të së Drejtës e interpretues të shkëlqyer të normave juridike.

Qendrimi i prerë në zbatimin e ligjit, përbënte kuptimin e vërtetë të gjithë jetës së tyre.

Formimi i tyre intelektual, nuk u bë rrugëve e shesheve të Francës gjatë trazirave të mëdha shoqërore të shekullit XVIII-të, por në universin e dijes së iluministëve si Ruso, Didero, Volter, Monteskie etj..

Veprat e shquara si "Kontrata shoqërore", "Mbi frymën e ligjeve" etj., kanë drejtuar gjithë veprimtarinë e tyre. Parimi i rëndësishëm i ndarjes së pushteteve nga Xhon Loku, në Angli, nëpërmjet Monteskiesë po rrënjosej në Francë. Ata njihnin e zbatonin shumë mirë traditën e vyer juridike të Doma, Potie e Dagyeso, të cilët kanë përgatitur e treguar udhën e kodifikimit.

Këta juristë të famshëm, çdo gjë e vinin nën urdhërin e së Drejtës, qoftë nga pikëpamja doktrinare, sipas veprës "ligjet civile nën urdhërin e tyre natyral", qoftë nga pikëpamjet e parashtruara në urdhëresat e Dagyeso mbi dhurimet, testamentet e zëvendësimet trashëgimore. Mbi Portalis-in një ndikim të madh ushtroi doktrina e jansenizmit (Jansenius Kornej Jansen), teologut hollandez, i cili në veprën e tij postume "AUGUSTINI", parashtroi pikëpamjet e Shën Augustit, mbi nderin, Zotin e lirë dhe fatin, elementë këto, që përbënin thelbin e kësaj doktrine.

Portalis thoshte se "e drejta është arsyeja universale, arsyeja supreme themeluar mbi natyrën, njëlloj si mbi sendet. Ligjet ekzistojnë, e ato nuk duhen kuptuar në rregulla thjesht pozitive...

E Drejta është moralisht e detyrueshme, por për atë (të Drejtën), nuk ka arsye detyrimi: ajo drejton, ligjet komandojnë. Ajo shërben si busull, ndërsa ligjet si kompas. Popuj të ndryshëm ndërmjet tyre, nuk jetojnë veçse nën Perandorinë e së Drejtës.

E Drejta natyrore dhe e Drejta e popujve (jus gentium), nuk ndryshojnë në thelb, por në zbatimin e tyre. Arsyeja që qeveris në mënyrë të pakufishme, nga të gjithë njerëzit thirret e DREJTA NATYRORE.

Më 25 dhjetor të vitit 1799 (katër nivoze), plebishiti ratifikoi kushtetutën e re dhe emërimin e tre konsujve me Bonapartin në krye, i cili qëndronte "i sistemuar në një tryezë të Luksemburgut (pallatit), tryezë që nuk e linin të qetë: prej andej kalonin ligjet, dekretet dhe urdhërat e jashtëzakonshëm. Ndërsa tre kushtetuta kishin lindur, rritur e ishin hedhur poshtë me shpejtësinë e ndritur dhe jetëshkurtësinë e vetëtimtë të një rakete." (8)

(Emil Ludvig "NAPOLEONI", faqe 126, botimi shqip).

Më poshtë, në të njëjtën vepër Emil Ludvig flet për punën titanike të Napoleonit në drejtimin e shtetit dhe përgatitjen e legjislacionit...". "... Këto mbledhje, që shpesh fillonin më 9 të mbrëmjes, (pasi deri në atë kohë konsulli ishte i zënë me problemet më urgjente të ditës), jo rrallë vazhdonin deri në pesë të mëngjesit! Nëse një këshilltar e mbërthen gjumi dhe shembullin e tij e ndjek edhe ministri i Luftës, ai e tund duke bërtitur: 'Qytetarë, mos flini! Ora nuk ka shkuar as 2.00. Duhet t'i fitojmë paret që na jep populli francez'". (9)

(Po aty..., faqe 129).

Senati i emëruar nga konsujt, zgjidhte nga ana e tij anëtarët e trupit legjislativ dhe të tribunatit. Pra siç shihet, mekanizmat e vëna në lëvizje ishin përqëndruar pothuaj në një dorë.

Si konsull i Parë, Bonaparti zotëronte kompetenca të gjera ekzekutive. Për çështje të rëndësishme Ai vendoste vetë. Dy konsujt e tjerë kishin vetëm votë këshilluese. Ishin pikërisht këto kompetenca që siguroi N. Bonaparti, që krijuan premisat për ushtrimin e vullnetit të Tij në ndërmarje të mëdha legjislative siç ishte miratimi i Kodit Civil.

Pavarësisht nga një punë përgatitore dhe debati disa mujor deri në miratimin e tij, në përgjithësi i gjithë projekti u miratua pa përplasje të shumta. Nuk u përmendën asnjëherë projekte të mëparshme të Kodit Civil, miratimi i të cilëve kishte dështuar. Megjithatë, këto projekte shërbyen si bazë për hartimin e Kodit të ri.

Kambasere, konsull i Dytë, ishte gjithashtu edhe njëri prej civilistëve më të shquar të Francës së asaj kohë. Ai këqyrte nga afër punën përgatitore. Figurë politike ndër më kryesoret, e sidomos jurist me përgatitje të gjithanshme, asnjëherë nuk iu imponua komisionit redaktues.

Megjithatë, mendimet e tij për hartimin e Kodit Civil kanë rëndësi shumë të madhe. Shpalosja e tyre që më 9 gusht të vitit 1793, pra afro 11 vjet para miratimit të projektit përfundimtar, tregonte para së gjithash se gjërat e mëdha nuk bëhen dot shpejt. Fjala e tij si kryetar i Komitetit të Legjislacionit, përshkruhet nga ide shumë të qarta, të cilat duket sikur dalin, jo nga goja e një juristi, por e një mendimtari të madh. Ai e sheh ligjin si prodhim të politikës, dhe frymën e ligjeve të njëjtë me frymën e trupës politike. Fryma e ligjeve dhe fryma e trupës politike, duhet të jenë të njëllojta përsa i përket barazisë, unitetit dhe pandashmërisë që kanë zotëruar formacionin e Republikës, e po kështu duhet të zotërojnë edhe Kodin Civil, që mund të përmblidhet në një fjalë nga një numur i vogël tekstesh. Këto tekste duhet të jenë nën një unitet harmonik që përbën forcën e trupit social. Lëvizjet e këtij trupi duhet të drejtohen nga një marrëveshje e mrekullueshme, siç janë ligjet e thjeshta të krijimit, të zotërimit e të ecjes në harmoni të universit. (10)

("Përmbledhje tekstesh e dokumentash nga shek. XVIII-të deri në ditët tona", faqe 124, botim frëngjisht).

Nga fryma, zotëri Kambasere kalon tek individi. Për të, personi (individi) është boshti rreth të cilit vërtiten të gjitha institucionet e Kodit Civil.

Pavarësisht se ishte marrë prej10 vjetësh me përgatitjen e projekteve të mëparshme, si z.Kambasere ashtu edhe redaktuesit e Kodit Civil - asnjëherë nuk iu referuan këtyre projekteve, pavarësisht se pjesë të tëra prej tyre, fryma mbi të gjitha, ishin të pranishme edhe në Kodin e ri.

Edgar Kuine, profesor kolegji, historian liberal, në veprën e tij "Revolucioni", botuar më 1865 thotë se, "... nëse krahason Kodin Civil (projekt) të vitit 1793, me atë të vitit 1803 (projekti, që u miratua), ju do të shikoni që, të gjitha formulimet e mëdha, ato që përcaktojnë një legjislacion, kanë kaluar pothuaj gërmë për gërmë (ad literam) nga Kodi i Konvasionit në atë të vitit XII (1804). Substanca e ligjit është e njëjtë. Riprodhimi i projektit të fundit, u bë nën maskën e konsullit të Parë...

Rilexoni diskutimet e këshilltarëve të shtetit, të deputetëve, që nën konsullin e Parë shpalosën bazat e Kodit Civil. Kurrë, ose pothuaj kurrë, ata nuk iu referuan Kodit Civil të vitit 1793, nga i cili kishin marrë hua substancën dhe shpirtin".

Edgar Kuine shkon larg kur, po në të njëjtën vepër, shprehet se "me këto qëndrime ne dëshirojmë më mirë të fshihet një komb i tërë për të jetuar një njeri". Në këtë vërejtje ne shohim një humanist anti-autoritarist, i cili nuk vlerëson rolin e individit në reforma të përmasave të tilla.

Në të vërtetë, historianë të së drejtës nuk kanë të njëjtin mendim me Edgar Kuine-në. Krahasimi i projektit të vitit të tetë me atë të vitit 1804, sipas tyre ka mjaft ndryshime, nga të cilat veçohet ekzistenca në projektin e parë e një libri "Mbi të drejtën dhe ligjet, që përmbante një numur të madh konceptesh filozofike, që rëndonin përmbajtjen e kodit dhe frymën e tij e bënin të pakuptueshme, të cilat, në fund të fundit u hoqën, dhe kjo jo për shkak të mospërputhjeve të koncepteve doktrinare, por kryesisht praktike, që do ta bënin shumë të lehtë kuptimin dhe zbatimin e kodit.

Vijon në numrin e ardhshëm

Esse

ATDHEU - një vlerë e gjithkohshme

Politika nuk mund t'i nënshtrohet logjikës së tregut

Nga Gabriele Kaculini

Në epokën e globalizimit, të shpërbërjes së Shtetit dhe të politikës, shfaqet përsëri tek njeriu dhe tek shoqëria prirja kundrejt ndjenjave të përbashkëta, që bashkohen në të parën vlerë të madhe civile që është Atdheu.

Përsëri Atdheu

Janë shembur ideologjitë e përgjakta, janë shembur muret që i mbanin në këmbë ato duke ndarë njeriun nga njeriu, politika duket se është e racionalizuar, e zgjidhshme si një ekuacion i thjeshtë nga mendja e ftohtë e një inxhinjeri. Por kjo nuk përbën një arsye që të shterrojë në shpirtin njerëzor etja për ideale e vlera që orientojnë jetën në botë. Prandaj tek njeriu ndjehet nevoja për ndjenjë, arsyeja e thjeshtë e tregut nuk mjafton si rregull i vetëm për një shoqëri të hapur. Racionaliteti i llogaritjes monetare, që rrafshon çdo dukuri njerëzore në një varg sasish, nuk mund të zbatohet në politikë. Ekonomia paraqet përparësi të shumta: vlershmëri, liri, drejtësi, hapje. Por e gjitha kjo me çmimin e dhimbshëm, shpesh të fshehur, të një impersonaliteti të përgjithshëm, apo të karakterit anonim të veprimit ekonomik. Në ekonomi kanë vlerë numrat, dhe kjo vlen edhe në politikë, vetëm se çfarë do të ishte një parti me 50 përqind të votave, por pa ide, parime, shpresa? Është e pamundur të përfytyrohet një situatë e këtij lloji, pasi është e pamundur që politika të mund të bëjë pa simbole, pa vlera, pa besim në diçka që kapërcen përtej përditshmërisë, të prekshmes, vlerës sasiore.

Me fjalë të thjeshta, duke shtrirë tregun në politikë do të thotë të tërheqësh kaq fort një mbulesë të vogël sa ta kthesh atë në rreckë. Politika ka një përmasë të vetën strukturore, ka një logjikë themelsie, që ndesh tek tregu mekanizmat, padyshim më të përshtatshëm deri më tash, për të zbatuar parimet e saj. Por politika nuk mund të shtrembërohet e gjymtohet, apo t'i nënshtrohet logjikës së tregut. Nuk është një akt aq befasues që globalizimi gjen, pikërisht në shtrirjen e tregut, forcën lëvizëse themelore të tij. E është edhe më pak befasues fakti që globalizimi është duke përhapur një tym të ri ideologjik, atë të multikulturalizimit, që priret të këpusë çdo lloj përkatësie atdheshmërie.

Nevoja për Atdheun është pra fillimi i ri i një politike të rikthyer autonome, të aftë për të rigjetur në vetvete vlerat tipike dhe arsyet vetjake, të aftë të prodhojë jo një por shumë domethënie dhe t'u ofrohen njerëzve të lirë për të zgjedhur.

Çfarë shoqërie e hapur?

Që të mund të jetë e tillë, një shoqëri e hapur duhet të jetë parasgjithash e hapur ndaj vetvetes, duhet të jetë e ndërgjegjshme për identitetin e vet historik, domethënë pa mohuar traditat e saj, dhe vlerat në themel të asaj tradite. Në rast të kundërt, hapja e saj bëhet një vetëshkatërrim, pasi përbën një shfuqizim të vetvetes, të papërligjur dhe mjaft të rrezikshme. Në tridhjetë vitet e fundit, shoqëritë perëndimore janë leskëruar gradualisht, duke zgjedhur asimilimin, apo më mirë, nënshtrimin ndaj kundërshtive të tyre, në vend se të zgjidhjes së tyre. Ngritja e menjëhershme dhe e beftë e standardeve të jetesës, duke filluar nga vitet pesëdhjetë, ka goditur themelsinë e shoqërive perëndimore, duke bërë që të duken të pavlera, apo deri dhe të vjetëruara, disa mënyrsjellje, disa vlera. Plasaritja e familjes bërthamë, ka bërë që të përqafohet liria seksuale, ka përjashtuar religjionin nga jeta e zakonshme, duke bërë një ikje mistike prej tij, duke zhvlerësuar jo vetëm çdo dukuri religjioze por edhe çdo njeri religjioz. Çrrënjësimi i religjionit nga shoqëria, dukuri që e shtyn me forcë në mjedisin vetjak dhe intimist të jetës, ka tërhequr rrëshqanë mbas vetes edhe një ligështim të etikës publike.

Kjo na lejon të zbresim diskutimin në fushën politike. Atdheu nuk përfaqëson më një realitet të bashkëndarë për të gjithë aktorët politikë, secili me pikëpamje të ndryshme por të ligjshme, projekte. Në të kundërt, Atdheu është çmishëruar në thertoren e ideologjive kundërvënëse, duke e syrgjynosur në një ide abstrakte ose në një vlerë të bashkëndarë vakësisht nga një grusht njerëzish që luftohen ashpërsisht nga të shumtët. Në këtë pikë, ka qenë e lehtë të bëhet me politikën një treg, i pasur me mallra që lëbyrin sytë, por i varfër me ideale që i flasin zemrës. Brezat e fundmë janë të dehur prej hedonizmit dhe materializmit, kanë adhuruar viçin e artë të parasë që blen gjithçka, edhe identitetin e vet, mbi të gjitha nëse vlen vërtet pak.

Në të njëjtën mënyrë, në vend që t'u përgjigjen kërcënimeve nga jashtë, duke pohuar dhe mbrojtur identitetin e vet, kanë pranuar, apo më mirë, i janë nënshtruar kolonizimit social, kulturor dhe ekonomik nga ana e valëve të parreshtura të emigracionit. Poroziteti dhe depërtueshmëria e shoqërive italiane kanë shërbyer si mbështetje për kolonizimin e ngadaltë, por të rëndë, kulturor dhe demografik të popujve lindorë. Politikat e emigracionit që shqyejnë portat në gjithçka, dhuratat bujare të turpshme të fondeve për të rrënjosur dhe përforcuar pranitë e të huajve, janë faje të një të shkuare të vonë, vuajtjet e së cilës kthehen në të tashmen tonë. Rrjedhojat? Përveç atyre tashmë trishtshëm të njohura: devijimi rinor, delegjetimimi i institucioneve, kriza e politikës dhe e Shtetit - më e keqja është toleranca e përgjithshme, që fsheh një epshmëri) skandaloze të Italisë përballë krizave të saj të brendshme dhe kërcënimeve të jashtme.

Shoqëria civile jeton falë vlerave

Atdheu është e para prej vlerave "civile", që janë në themel të jetesës së përbashkët, domethënë shoqërisë. Megjithë proklamimet e individualizmit, kulti i individit nuk i mjafton individit për t'i dhënë një kuptim jetës së vet. Por janë zhdukur përgjithmonë kohët në të cilat, anasjelltas, ishte politika që u diktonte të gjithëve një fat të ngjashëm, që ngrihej si gjykatës i jetës dhe i vdekjes për miliona njerëz. Po atëhere? Çfarë mbetet sot? Mbesin rrënojat e dy dështimeve të mëdha. I pari ka qenë ai i shtetit totalitar, që prangoste njeriun pas Shtetit dhe e bënte skllav të ideologjisë së tij. I dyti, ende në ditët e sotme, është individualizmi i egërsuar, primati i "unit" mbi çfarëdo "ne", që kryen gabimin e kundërt me atë të Shtetit totalitar, pasi është i paaftë t'i japë një kuptim jetës së njeriut, pasi jeta është edhe bashkëjetesë shoqërore në radhë të parë, dhe jo vetëm individualitet. Një shoqëri e hapur, liberale, ku është në fuqi konkretisht liria e mendimit, ku individi është qendra e politikës, por që është pa identitet, pa vlera në të cilat të besojë dhe për të cilat të veprojë çdo ditë, - atëhere është një shoqëri në të shuar e sipër, e privuar prej një indi nervor që transmeton impulse jetësore dhe përkujdeset për mbijetesën e saj. Një shoqëri e çarmatosur: ja çfarë është shoqëria pa vlera e Perëndimit në agun e mijëvjeçarit të tretë. Është e çarmatosur pasi është e pambrojtje kundrejt sulmeve të egra që vijnë nga jashtë; por është edhe e pambrojtje kundër armiqve të brendshëm, kundër kujt punon për të arritur përmbushjen e çmontimit të vlerave tona. Për çfarë punojnë armiqtë e Atdheut? Flasin përçart për fshatra globalë, për vendin-botë, për qeveri botërore, por çfarë qëndron pas këtyre etiketave? Asgjë tjetër veç një grumbulli botëror individësh pa rrënjë, pa origjinë, as gjeografike as kulturore. Pa përkatësi ndjesore, pa tradita, pa dije prej ku vijnë dhe ku shkojnë, pa një gjuhë të përbashkët, një besim, një botëkuptim politik të përgjithshëm. Të luftohen ideologjitë nuk do të thotë të rrafshohet me tokën çdo ndjenjë, të shterret çdo emocion, të fiket çdo simbol. Politika nuk është vetëm llogari monetare, nuk është vetëm një shkëmbim i parreshtur. Politika është një pasion i mbështetur nga një kulturë e ngritur vlerash, normash, traditash, e një identiteti që kapërcen pjesët e veçuara, që shkon përtej ndarjeve, pasi shpreh - ndjeshmërisht - një përkatësi të përbashkët, ATDHEUN.

Pregatiti: Gent ULQINI

___________________________

Starton fushata elektorale e LZHK në qarkun e Kukësit. Shpallen kandidaturat

Kukës, Mbreti Leka prezanton Spahiun

Mbreti Leka ka bërë thirrje që të votohet për kandidatët e LZHK dhe për LZHK-në si forcë politike me bosht kombëtar. Ai është ndalur më fort në kandidaturën e z.Eqerem Spahiu, me të cilin ka një bashkëpunim të suksesshëm prej një dekade.

Prostitutat, policia, socialistët shqiptarë

Nga Gjergj Thanasi

Organet e diktaturës u përballën me skandalin seksual të radhës. Në emisionin FIKS FARE u provua me figurë e foni përfshirja e një grupi oficerësh të policisë së Vlorës në një varg krimesh si trafik, shfrytëzim prostitucioni, shantazh, shpërdorim detyre, falsifikim dokumentash, heqje e paligjshme lirie etj., etj.. Kjo është veprimtari normale për policinë shqiptare të reformuar nga një pushtet i dalë nga gryka e pushkës, ku vrasësit, drogaxhinjtë, piramidaxhinjtë janë ministra e deputetë ROZE.

Rasti i Vlorës nuk është përjashtim por rregull. Vetëm një vit me parë eksponentë të policisë së Durrësit shfrytëzuan një adoleshente, fizikisht dhe mendërisht të lodhur, për t'i ngritur një kurth agjenturor Distriktit detar Durrës. Segmentet e inkriminuara të policisë durrsake donin që askush të mos fuste hundët në monopolet e tyre të trafiqeve. Kurthi funksionoi mrekullisht. Shefi dhe Zv.shefi i shtabit me gjithë yjet ne spaleta e kualifikimet në perëndim, në vend të përdornin SHIU-n për të kundër goditur trafikantët me uniformë blu, dolën para kamerave duke u qurravitur për turp të zotit. Tenderaxhi Majko bubullinte si Mehmet Shehu në vaktit se do ta shkrinte distriktin etj., etj.. Ndërsa prostitutat dhe policët (policë i thënçin) bënin kokrrën e qejfit!...

Gjithsesi inkriminimi i policisë shqiptare nuk është mëkat ekskluziv i saj, por është rrjedhojë e kapjes së shtetit nga krimi i organizuar dhe i prostituimit politik të socialistëve në pushtet. Me shembujt e mëposhtëm do të përpiqemi të ilustrojmë prostituimin politik në radhët e socialistëve.

Shoku Nano, patron i shtëpisë me fener të kuq, që e ka emrin PS, shan me fjalor prej protektori, femrat dhe meshkujt e forumeve të larta të partisë. Në vend të rebelimit, këta meshkuj e femra, i shërbejnë Nanos si zv.kryeministra, ministra, deputetë e zv.ministra. Në KPD-në e famshme, Angjeli u ankua se Nano i kishte sharë të ëmën, teto Kaliopin dhe përsëri nënë-shari shërben si Nano-ministër. Dokles i mori nëpër-gojë emrin e së shoqes LIVE ndërsa Namiku vazhdon t'i shërbejë si zëvendës në kabinet. Arta Daden e pyet në mbledhje kryesie se ç'ka ajo me djem beqarë! Arta ngre kartonin jeshil në parlament sa herë ia kërkon Nano. Mu në mes të sallës së teatrit 'Aleksander Moisiu' Nano i ngriti çështjen e fustanit të basmes N.Paços, por ajo vazhdon t'i shërbejë zv.ministre e kandidate për deputete. Mashkulli Fatos i dhuron një tufë me lule të kuqe mashkullit Erion, sikur zyrat e ZP-së të mos jenë në Tiranë në bulevardin Zog I, por në pyllin e Boulogne-s në Paris. Zoti Braçe, për hesap të Nanos, në faqet e ZP-së vazhdon të vjellë të gjitha sharjet që përmban fjalori i shqipes nga A-ja tek Zh-ja.

PS-ja, e mbushur me Stela apo Joana politike të të dy sekseve, vazhdon t'i qeverisë shqiptarët për dy mandate rresht. Kërkon edhe një mandat të tretë që të na qeverisë edhe më 'mirë', seç na ka qeverisur deri më sot. Në e rrëmbeftë edhe një mandat të tretë, Nano e ka hallall t'ua fusë gjithë shqiptarëve siç ia futi Hajdaragës në mbledhjen e famshme të KPD-së.

Personalisht, besoj, siç thoshte e bija e diktatorit në vitin 1990, se ka ardhur koha që "kafshët të zgjohen nga gjumi" për ta mbyllur PS-në në qendrën e rehalibitimit me emrin opozitë. Mendoj se për shkak të ushtrimit të zanatit për dy mandate, PS-së do t'i duhet një kohë e gjatë në qendër, që të rehabilitohet plotësisht.

Shqiptarë erdhi dita.

Erërat e ndryshimit po fryjnë si në vitin 1990. Kësaj here në katër kontinente. Honekerët, Husakët, Çausheskët e shekullit të ri po dridhen. Kush e ka radhën Chavesi në Amerikën Latine, Mugabe në Afrikë apo Nano ne Tiranë?

Kush e ka radhën?

Starton fushata elektorale e LZHK në qarkun e Kukësit. Shpallen kandidaturat

Kukës, Mbreti Leka prezanton Spahiun

Mbreti Leka ka bërë thirrje që të votohet për kandidatët e LZHK dhe për LZHK-në si forcë politike me bosht kombëtar. Ai është ndalur më fort në kandidaturën e z.Eqerem Spahiu, me të cilin ka një bashkëpunim të suksesshëm prej një dekade.

Kandidatët e LZHK në qarkun Kukës

Skënder Hoxha, zona 10, Tropojë

Miftar Kastrati, zona 11, Has

Eqerem Spahiu, zona 12, Kukës

Xhevahir Kolgjini: Spahiu, një deputet kosovar në parlamentin e Tiranës

Skënder Hoxha: "LZHK është deviza jonë"

Kukës - Mbreti Leka I ka shpallur kandidaturat për deputetë në emër të LZHK-së në qarkun e Kukësit, të cilat janë Eqerem Spahiu, (zona 12, Kukës), Miftar Kastrati (zona 11, Has dhe disa fshatra të Kukësit), Skënder Hoxha (zona 10, Tropojë), gjatë një takimi në Kukës ku morën pjesë qindra anëtarë e simpatizantë të LZHK-së.

Qytetarët kuksianët i rezervuan Mbretit Leka I-rë, Princit Leka dhe drejtuesve më të lartë të LZHK një pritje madhështore, që në hyrje të qytetit e më pas gjatë takimit të zhvilluar paraditen e të shtunës së datës 30 prill në Pallatin e Kulturës "Hasan Prishtina" të Kukësit. Në këtë inkursion elektoral, Mbreti Leka I shoqërohej nga një grup i madh drejtuesish të PLL e LZHK-së të rrethit, si dhe mjaft eksponentësh të LZHK-së në qendër.

Në panelin drejtues të takimit u vendosën: në qendër Mbreti Leka dhe në krah të djathtë të Tij Princi Leka; në krah të majtë të të cilit u ulën zotërinjtë Dashamir Shehi, Murat Basha, Miftar Kastrati dhe Osman Axhani, ndërsa në krah të djathtë të Mbretit Leka u ulën z.Eqerem Spahiu, z.Sulejman Dida, z.Skënder Hoxha, z.Fluturak Gërmenji, znj.Brunilda Elezi, z.Halit Muçmata dhe moderatori i takimit, z.Sulejman Gjana, Sekretar për Marrëdhëniet me Jashtë i PLL. Në këtë takim u paraqitën zyrtarisht para qindra qytetarëve kuksianë kandidatët e LZHK-së për zgjedhjet parlamentare të vitit 2005.

Tubimin e çeli z.Sulejman Gjana, i cili shprehu në mënyrë konçize qëllimin e këtij tubim. (Fjalën e tij të plotë e botojmë në këtë numër gazete). Në fund të përshëndetjes ai ia përcolli fjalën Mbretit Leka I, për të shpallur mesazhet e LZHK për këtë fushatë zgjedhore. Në fjalën e Tij para kuksianëve Mbreti ka paraqitur disa nga pikat kryesore të programit të LZHK në aspektin e zhvillimit ekonomik si dhe ka folur me një theks më të fortë për çështjen kombëtare. Po ashtu ai ka shprehur konsideratat e tij për kandidaturat në emër të LZHK-së, duke çmuar përkushtimin dhe vlerat e secilit kandidat. Ai është ndalur më fort në kandidaturën e z.Eqerem Spahiu me të cilin ka një bashkëpunim të suksesshëm prej një dekade. Mbreti në fjalën e tij para qytetarëve kuksianë ka bërë thirrje që të votohet për kandidatët e LZHK dhe për LZHK-në si forcë politike me bosht kombëtar. (Një pjesë të fjalës së Mbretit e botojmë në këtë numër gazete).

Më pas oratorë të ndryshëm në fjalët e tyre kanë prezantuar pjesë nga programi i LZHK-së dhe kandidatët për deputetë. Prezantimin e figurës së z.Spahiu e ka bërë nënkryetari i PLL z.Murat Basha, fjalën e plotë të të cilit po e botojmë në këtë numër gazete.

Në takim, në emër të kandidatëve për deputetë të LZHK, foli kandidati i LZHK për Tropojën, inxhinieri Skënder Hoxha, i cili theksoi se "LZHK është deviza jonë, sepse ajo na ofron zhvillimin, që është instrumenti që na duhet më shumë se gjithçka tjetër".

Imami i Xhamisë së Kukësit z.Vehxhi Hoxha, në jalën e tij plot mesazhe teologjike, filozofike dhe atdhetare, pasi evokoi të kaluarën e shkëlqyer të kohës së Mbretërisë dhe vlerat e saj të mëdha në konsolidimin e shtetit shqiptar, theksoi se nga kontaktet me popullin kishte kuptuar se ai dëshironte një ndryshim të shpejtë dhe garantin e këtij ndryshimi, teksa shikonte se sot propagandonin ndryshim bijtë e atyre që prishën xhamijat dhe sundojnë. Moralin tonë të kërcënuar dhe shpirtin tonë mund ta shërojë vetëm LZHK, theksoi Imami Vehxhi Hoxha.

Gjithashtu folën edhe kryetari i LZHK për rrethin e Kukësit, intelektuali dhe publicisti i shquar z.Sulejman Dida, i cili theksoi se besimi dhe shpresat e kuksianëve janë shpërdoruar në gjithë këto vite. "Ne po plakemi pa lavdi në këtë tranzicion. Në Kukës 34 % e popullsisë aktive është e papunë, sepse INSTAT i quan të punësuar fshatarët. Do vijnë t'u kërkojnë votën me be. Unë ju them që t'ua mbyllni dyert mashtruesve dhe t'ia hapni zemrat LZHK-së", - tha z.Dida, fjalën e të cilit po e botojmë të plotë në këtë numër gazete.

Më pas e mori fjalën edhe pedagogu i Universitetit amerikan të Prishtinës, piktori i shquar z.Xhevahir Kolgjini, i cili ndër të tjera theksoi: "Para se të vij këtu, në bashkëbisedimet me studentët e mi dhe miqtë e shumtë që kam në Prishtinë, më pyetën nëse kanë apo jo mundësinë të vijnë e të votojnë për LZHK, si i vetmi faktor politik që mbron dhe promovon çeshtjen tonë kombëtare, veçanërisht çeshtjen e pavarësimit të Kosovës. Ata më thanë se nga të gjithë deputetët e parlamentit shqiptar, do të dëshironin të votonin vetëm Ekrem Spahiun, për të cilin më thanë se "është i vetmi deputet kosovar në atë parlament", fjalë këto që çuan peshë të pranishmit.

Takimin dhe Mbretin e Princin Leka i përshëndeti edhe kryetari i Shoqatës së ish të Përndjekurve dhe Burgosurve Politikë të rrethit Kukës z.Avdi Gjana, i cili fjalën e tij prekëse e të shkurtër, e mbylli me maksimën "Populli është kandari i arit".

Në fund të prezantimit të kandidatëve, moderatori i këtij tubimi z.Sulejman Gjanaj u shpreh se: "Falenderojmë Mbretin, Princin, miqtë tanë nga Tirana dhe të gjithë të pranishmit në këtë tubim për pjesëmarrjen e tyne. Edhe nji fjalë për popullin e Kukësit: ju ftojmë që prej ditës së sotme, të fillojmë t'iu bëjmë thirrje njerëzve tanë, farefisit, miqve dhe dashamirëve tanë që të mbështesin kandidatin e LZHK-së, z.Eqerem Spahiu, në zgjedhjet e 3 korrikut 2005."

Pas takimit prezantues të organizuar nga krerët e LZHK-së Kukës të drejtuar nga z.Sulejman Dida në sallën kryesore të Pallatit të Kulturës "Hasan Prishtina", krerët e LZHK-së nga qendra dhe eksponentët lokalë kanë drekuar në një nga lokalet më të mira të qytetit, "Kastrati", drekë e cila e ka bërë edhe më të gëzueshme atmosferën optimiste të këtij takimi. Sondazhet e opinionit në qytetin e Kukësit e paraqesin kandidatin e LZHK-së kryelegalistin Spahiu si më të mundshmin për të fituar përballë kandidaturave të tjera rivale.

Korresp. "Atdheu"

Spahiu në Kukës, për takimin e LZHK-së

Këtij takimi të krerëve të LZHK-së në Kukës i ka paraprirë një takim i kryetarit të PLL z.Spahiu me bordin drejtues të LZHK-së për rrethin e Kukësit. Vëmendje e veçantë në këtë takim të zhvilluar në mesjavën që shkoi, iu kushtua përgatitjeve për vizitën e Mbretit Leka ditën e shtunë, datë 30 prill 2005. Spahiu në fjaën e tij u përqëndrua tek platforma e LZHK-së, përcjellja me përgjegjshmëri politike e saj dhe e mesazheve të kreut të LZHK-së, Leka I, tek zgjedhësit kuksianë, duke dhënë edhe sugjerime konkrete për masat organizative për përgatitjen dhe realizimin sa më cilësor të fushatës zgjedhore.

"Atdheu"

Pjesë nga fjala e Mbretit Leka në takimin e Kukësit

Kukësi, istikam i përjetshëm në mbrojtje të Atdheut

Të dashur vëllezër dhe motra kuksianë!

Jam shumë i gëzuar që ndodhem këtu midis jush, bashkë me Princ Lekën dhe deputetët e drejtuesit ma të naltë të LZHK.

Kukësi është një krahinë me tradita të mëdha atdhetare, që ka derdhur lumenj gjaku për Shqipërinë. Ka qenë një istikam i përjetshëm në mbrojtje të kufijve të Atdheut dhe që e tregoi veten para, gjatë dhe pas luftës së Kosovës, ku u bë edhe mbrojtës i besës shqiptare. Besa shqiptare të cilën ju e keni kultivue më mirë se kushdo, është një virtyt i rëndësishëm dhe vendimtar në punën tonë dhe për të ardhmen.

Ne shqiptarët vetëm me besë do të ecim përpara.

Nji nga pikat ma të rëndësishme që e dallon LZHK nga forcat e tjera politike, është vendosmëria për të mbështetur pavarësinë e Kosovës. Kosova do ta fitojë pavarësinë dhe vetëm një Kosovë e pavarur mund të sjellë zhvillime të shpejta në të gjitha trojet shqiptare, çka është edhe synimi kryesor i LZHK.

Ne kemi nevojë për një qeveri të fortë dhe të drejtë, që do të jetë garancia për të realizue me sukses programin e LZHK për zhvillimin kombëtar në të gjitha drejtimet.

Sot në Kukës kam kënaqësinë të shpall para jush kandidatët që konkurrojnë për LZHK, zotërinjtë Skënder Hoxha, Miftar Kastrati dhe në mënyrë të veçantë kryetarin e PLL, deputetin e LZHK, djalin e Lumës z.Eqerem Spahiu.

Fjala e Nënkryetarit të PLL z.Murat Basha në mitingun përurues të LZHK në Kukës

Murat Basha: Kukësi duhet të votojë Spahiun, që të përfaqësohet denjësisht

Naltmadhnia Juaj Leka I - Mbret i Shqiptarëve!

Lartësia Juaj Princ Leka!

Të nderuar kuksianë atdhetarë!

Të nderuar miq të pranishëm!

Sot, kam nderin e madh të prezantoj para jush kandidatin për deputet të LZHK, mikun dhe bashkëluftëtarin tim, kryetarin e PLL, deputetin Ekrem Spahiu.

Në këtë fushatë zgjedhore, legalistët, monarkistët, simpatizantët e LZHK dhe mbarë atdhetarët e vërtetë, i kanë drejtuar sytë nga simboli i Bashkimit Kombëtar, nga biri i të Madhit Mbretit Zog, nga burri që gjithë jetën e Tij e vuri në dispozicion të Çeshtjes Kombëtare, tek udhëheqësi shpirtëror, iniciuesi i Lëvizjes për Zhvillim Kombëtar, Mbreti Leka.

Është nder i madh për të gjithë ne fakti që ky takim madhështor bëhet në një trevë me tradita të mëdha atdhetare, ku është derdhur gjaku lumë nga lumjanët trima për shqiptarizmën, nga treva që ndodhet në krah dhe si vazhdimësi e pashkëputur e Kosovës sonë martire, të cilës ju kuksianët iu bëtë mbështetje me gjak bijsh, me bukë e zemër dhe dyer të hapura.

Pikërisht në këtë trevë, LZHK ka nderin të kandidojë birin e Lumës, birin e derës së shquar të Spahijve, z.Ekrem Spahiu, pinjollin e fisit martir, të cilit diktatura sllavo-komuniste gjatë gjithë sundimit të saj i shkaktoi dhimbje të panumërta, duke filluar me internimin e babait dhe të familjes, që në maj të vitit 1945 në kampin e Beratit, për ta mbyllur kalvarin e vuajtjeve vetëm me rënien e diktaturës, pasi vetëm në vitin 1991, familjes së tij iu hoq titulli "kulak".

Por përndjekja e tij nuk përfundon këtu. Me t'u rikthyer në pushtet, neokomunistët e burgosin z.Spahiu më shtator të vitit 1998, nën akuzën e "Organizatorit të kryengritjes së armatosur të 14 shtatorit", pas vrasjes së Azem Hajdarit më 12 shtator. Mbas 13 muajsh birucë dhe 6 muajsh arrest shtëpie, lihet i lirë por nën akuzë edhe sot e kësaj dite.

Sot para jush, si kandidat për deputet të LZHK keni djalin tuaj, që më shumë se askush tjetër jua ka zbardhur faqen në parlament dhe politikë, duke ngritur zërin e tij të fuqishëm në mbrojtje të Çeshtjes sonë kombëtare, për Shqipërinë, Kosovën, Çamërinë dhe të gjitha trojet shqiptare.

Biri juaj ka mbrojtur me fanatizëm shtresën e ish të Burgosurve dhe të Përndjekurve Politikë, në parlament dhe jashtë tij, duke luftuar më shumë se askush, duke i mbështetur në të gjitha protestat për të drejtat e tyre, për dëmshpërblimin dhe rehabilitimin në shoqëri.

Eshtë i vetmi nga politikanët e rangut të lartë që ka qenë konstant në qëndrimet e tij për zgjidhjen përfundimtare të pronave, duke kërkuar që shteti të jetë garant për të mos krijuar probleme sociale.

Ka ngritur zërin në mbrojtje të emigrantëve, që fatkeqësisht janë të braktisur nga qeveria aktuale dhe shteti shqiptar.

Z.Spahiu është ndër politikanët më dinjitozë e më të përkushtuar. Ai, duke qenë kryetar i PLL dhe kryetar i grupit parlamentar të PLL, ka përfaqësuar me dinjitet Zogizmin dhe ka mbajtur lart idealet monarkiste.

Z.Spahiu ka qenë dhe është anëtar i shumë komisioneve parlamentare. Ka përfaqësuar Shqipërinë në shumë delegacione të nivelit të lartë, në vende të ndryshme të botës.

Ai është ndër deputetët më aktivë e të përkushtuar për detyrën dhe barrën e përfaqësimit të popullit. Theksojmë gjithashtu se pa qenë deputet i Kukësit, ka ngritur zërin për çeshtje të rëndësishme që lidhen me rrethin tuaj.

LZHK jo vetëm premton, por është në gjendje të garantojë zhvillimin e gjithanshëm të vendit, sepse frymëzohet dhe udhëhiqet nga Mbreti Leka, që trashëgon parimet dhe vizionin shtetformues dhe drejtues të Mbretit Zog, nën udhëheqjen e të cilit Shqipëria njohu begatinë, ligjin dhe barazinë e shqiptarëve para tij, dinjitetin dhe sigurinë për të ardhmen.

E kush më mirë sesa biri juaj mund t'ju përfaqësojë ju kuksianëve në Kuvendin e ardhshëm? Kush më mirë dhe më me forcë se ai do ta ngrejë zërin për hallet tuaja, për investime e punësim, për rend e drejtësi, për kompensimin tuaj dhe ndarjen e drejtë të pasurisë kombëtare, në themelet e së cilës kontributi, djersa dhe prona juaj e përmbytur nga liqeni - janë shumë të mëdha?!

Z.Spahiu e meriton votën tuaj jo vetëm si bir i denjë i një fisi që ka dhënë kaq shumë për Atdheun dhe krahinën, (sepse në fund të fundit këtë e kemi borxh të gjithë), por vlerat e tij të larta morale, ndershmëria dhe përkushtimi, bashkë me origjinën, - janë një garanci për ju për ta adresuar votën tuaj tek djemtë më të mirë, që do të bëjnë maksimumin për ju.

Atdheu nuk është thjesht toka që trashëgojmë nga të parët tanë, por është toka që u kemi borxh fëmijëve, brezave.

Të gjithë ne jemi të përkohshëm në këtë botë, por është e përjetshme Shqipëria, toka shqiptare, këtej e matanë kufijve, janë të përjetshëm shqiptarët, pasardhësit tanë.

Pra vota juaj nuk është thjesht vota për LZHK-në dhe z.Spahiu, por është votë për fëmijët dhe të ardhmen tuaj, që meritojnë të përfaqësohen me përkushtim, idealizëm dhe dinjitet. Prandaj z.Spahiu e meriton të votohet nga ju, që e meritoni vërtet një bir të tillë, që është e do të mbetet i juaji dhe për ju.

Rrofshin kuksianët trima e atdhetarë!

Rroftë Mbreti Leka!

Rroftë Kosova dhe Shqipëria Etnike!

Ju faleminderit!

Fjala e z. Sulejman Gjanaj në tubimin promovues të LZHK Kukës

Votoni për LZHK, sepse nuk ju tradhton

N.M. Juaj Leka I, Mbret i Shqiptareve

L.T. Princi Leka,

Të nderuar zonja dhe zotni,

Bashkatdhetar të dashtun,

Asht nji nder dhe privilegj i madh për ne të gjithë, që të kemi sot të pranishëm në mesin tonë dhe në këtë tubim, NMT Mbretin Leka I dhe Princin Leka, prandaj dhe përfitoj nga rasti për t'ju urue mirëseardhjen Mbretit dhe Princit si dhe gjithë stafit drejtues të LZHK-së.

Takimi i sotëm i Mbretit Leka I me anëtarët e LZHK-së dhe me banorët e rrethit Kukës, bahet për 2 qëllime: së pari për me promovu LZHK-në në rrethin tonë dhe, së dyti, për me prezantu kandidatin e zonës 12 të Kukesit, por edhe 2 kandidatët e tjerë të Qarkut Kukës.

Takimi i sotëm shënon edhe hapjen e fushatës elektorale të LZHK-së në Kukës, pasi edhe data e zgjedhjeve është tashma dekretue nga kreu aktual i shtetit për më 3 korrik 2005.

Fushatat zgjedhore dhe zgjedhjet janë me të vërtetë të rëndësishme për popullin, pasi me anën e votës së tij populli mund të vendosë për të ardhmen e vet: nëse dëshiron me e ndryshue gjendjen e tij...

Populli Lumës, shpesh herë gjatë historisë tij ka dijtë me e zgjedhë rrugën më të mirë dhe me e marrë në dorë fatin e tij, ku edhe asht dallue duke u ngritur kundër të padrejtës dhe kundër të papranueshmes. Referenca historike kemi shumë për t'u mburrë, sepse tradita jonë asht nji traditë burrnore, asht nji traditë fisnike, asht nji traditë nacionaliste, asht nji traditë patriotike.

Ndonëse në të kaluarën tonë, populli Lumës asht shprehë nëpërmjet pushkës për të mbrojtë interesat e veta dhe për t'u njoftë për trimni dhe besë, sot pushka jonë asht vota jonë dhe vetëm nëpërmjet nji zgjedhjeje të drejtë mund të trashëgojmë vlerat tona si popull fisnik.

Zgjedhjet që kemi përpara janë nji fat i madh për ne, sepse sot kemi nji alternativë të re me LZHK-në dhe kandidatët e saj. Deri sot ne ua kemi dhanë votën, pra ua kemi dhanë besimin tonë, disa herë, kandidatëve të partive të ndyshme dhe të gjithë na kanë pre në besë.

Sot kemi pra alternativën e LZHK-së, e cila me kandidatët e saj dhe me Mbretin tonë në krye, na jep shpresa të reja për nji ndryshim të qeverisjes dhe për nji ndryshim të gjendjes sonë.

Pa humb kohë do ta lusim Mbretin Leka I, të përshëndesë këtë tubim dhe t'i shpallë kandidatët e LZHK-së për zgjedhjet parlamentare të 3 korrikut 2005.

Fjala e z.Sulejman Dida kryetar i LZHK Kukës, në çeljen e fushatës elektorale

Shpresa dhe besimi i kuksianëve janë keqpërdorë deri më sot

Naltmadhnia Juej Leka I - Mbret i Shqiptarëve

Princi Leka,

Mirë-se-erdhët në Kukës

Banorë të Kukësit, Ju përshëndes!

Populli i rajonit të Kukësit asht me fat, sepse e ka në mesin e vet Mbretin Leka I Zogu; sepse e ka në mesin e vet Princin Leka! Ne të gjithë jemi me fat, sepse në lëvizjen tonë janë rreshtue burra të shquem si z.Dashamir Shehi dhe Ekrem Spahija. Ne jemi që të gjithë me fat, sepse Lëvizja jonë për Zhvillim Kombëtar ka mbledhë kaq shumë misionarë, pra ju ka mbledhë ju.

Nji pjesë e jueja e mbajnë mend disa regjime politike, nji pjesë asht e rritun dhe e formueme në tranzicion. Për fatin e keq, ne të gjithë së bashku po plakemi pa lavdi në këtë tranzicion ku s'ka as pronë, as drejtësi, as ligje të sakta, as motivime për zbatimin e tyne. Tranzicioni asht nji rrugë e gabueme, ai mundet me zgjatë nji shekull, sepse kjo klasë politike që drejton, nuk e ka vizionin dhe as përkushtimin me e zgjue vendin nga reanimacioni, me e shpëtue nga gremisja fatale.

Ne po hyjmë në nji fushatë elektorale shumë të randësishme për fatet e kombit. Në lojë ka hy argumenti i integrimit, por... Mos u mashtroni me fjalë premtuese për integrimin. Ne jemi në Europë, por ne jemi në kafazin e mjerimit dhe të krimit, dhe nuk dalim dot nga ky kafaz kur mbi 80% e ushqimit dhe e mallnave të tjerë importohen, kur qytetet tona kapen ma lehtë me kambë, sesa me makinë, kur në Kukës rreth 34% e popullsisë aktive asht e papunë, kjo simbas raporteve zyrtare të INSTAT-it, kur dihet se zyrat e shtetit e cilësojnë të punësuem çdo fshatar që sigurohet si fermer. Ndërsa në vend nuk prodhohet veçse minimumi i produkteve për të cilat jeta ka nevojë. A nuk asht turp të pranojmë përjetësisht rolin e konsumatorit të hedhurinave të hueja; ne, që rrethohemi nga uji dhe importojmë ujë, ne që prodhojmë patate, por importojmë patate, ne që prodhojmë fruta dhe perime, por importojmë fruta e perime?!... Ja pse papunësia këtu asht shumë e madhe, sepse shqiptarët po damtohen çdo ditë në interesat e veta, në arën e vet, sepse nuk mbrohen nga shteti shqiptar interesat e shqiptarëve.

Mbi 10 mijë njerëz vetëm në Kukës sillen të papunë, me shpresë. Por shpresa dhe besimi i tyne janë keqpërdorë deri më tash. Mbi ta hidhen vetëm konsiderata negative si mospagues tatimesh, energjie etj., dhe fjalë mëshire që fyejnë në themel këtë trevë fisnike, nga ana tjetër, si mund të jenë ata kontribues të mirë për shoqninë dhe shtetin shqiptar, si munden ata me qenë edhe kryesues të mirë të familjes kur janë të papunë!?

Në parlamentin e vendit, i njohun për sherre, nuk ka përplasje për ide e projekte, por për ideologji. Pse i ruejnë monopol burimet e ujnave, burimet e energjive financiare..., të drejtën me u pajisë me vizë pune e tregtie, të drejtën me u liçensue në nji aktivitet!?

Ne jemi në pragun e votimeve historike. Nënshkruhen pakte mirëkuptimi për me i njoftë rezultatet. Dhe i thonë njani - tjetrit: na jena vllazën, nën drejtimin tem!

Prandaj: Drejtojuani kurrizin dhe tregojuani udhën këtyne plangprishësve, tregojuani udhën nji herë e mirë këtyne njerëzve plangprishës që kanë nji formim të tillë: - ose ne zot shpie, ose shpisë i vemë zjarrin!

Po ne e kemi të qartë vizionin e së ardhmes.

Për ne mirëqenia dhe integrimi arrihen nëpërmjet punësimit në vendin tonë, dhe punësimi do të bahet tue ndërtue së pari akset kombëtare të rrugëve e korridoreve, të shoqnuem me studim urban siç asht rruga Durrës-Kukës-Prishtinë dhe akse të tjera. Çdo diskutim për zhvillimin ekonomik të vendit fillon me rrugën Durrës-Kukës. Ky korridor ban të mundun lidhjen jetësore të dy pjesëve vitale të kombit shqiptar. Vetëm vitin e parë të ndërtimit kjo rrugë ze me punë 20 mijë punëtorë. Vetëm kjo rrugë mund të sigurojë numrin e turistëve në bregdet. Nuk mund të pretendohen 500 mijë turistë nga Kosova pa këtë rrugë, aq ma pak miliona, siç është tallë i pari i qeverisë. LZHK synon ndërtimin e nji tregu unik shqiptar në Ballkan, dhe funksionimin e këtij organizmi si nji njisi normale dhe jo sakat, me gjysma siç asht dhe vazhdon me qenë.

Vizioni ynë për zhvillimin ekonomik dhe kulturor lidhet me programin që çdo shqiptar të bahet pronar i ligjshëm i trashëgimisë dhe i djersës së vet dhe askush dhe asnjiherë të mos guxojë të shmangë atë nga konkurrimi.

Asht e pafalshme që ne të biem viktimë e opinioneve dhe qendrimeve sipas të cilit, Kukësi qenka harrue. Sepse mund të ketë dhe rajone që janë harrue. Edhe për të përndjekunit politikë dëgjojmë të thuhet se janë harrue etj.. Asht e tepërt kjo tallje, nuk mund të mbahet. Si qenka harrue Kukësi kaq i pasun, rajoni abolutisht ma i pasun në shkallë vendi!?

Kukësi asht grabitë dhe vazhdon të grabitet në mënyrë sistematike. Iu morën mineralet, iu prenë e iu dogjën pyjet, iu mor dhe po i merret energjia, energjia që buron nga dy Drinat dhe çdo energji tjetër. Po të ishte harrue Kukësi, sot kishte me qenë ndryshe. As shtresa e ish-të përndjekunve nuk asht harrue. Nuk asht harrim genocidi i ushtruem mbi ta, nuk asht harrim përdorja që iu ba nga klasa e sotme politike për me marrë pushtetin. Thjesht janë keqpërdorime, por nuk janë harrue.

E gjithë krenaria e kandidatëve të pafundëm që kanë fillue të paraqiten në mjedisit tonë konsiston në dreka e kafe për votuesit dhe në premtime se do të bahen të dobishëm. Nuk mund të bahen të dobishëm, sepse vetë makineria që i ka vu në lëvizje asht në rrugë të gabueme. Ju vijnë nëpër shpia dhe kudo jeni, tue ju vu në be me ua dhanë votën. Mos u rrejni, mbylljauni dyert mashtruesve dhe hapjani zemrën LSHK-së!

Nuk ban të mshefemi gjithmonë mbas padronëve punëdhanës europianë tue mohue emnin tonë, tue mohue idetë tona, origjinën tonë për nji copë bukë. Sepse ket copë bukë nuk na e premton atdheu i nëpërkambun, i zhveshun prej pasunish e i grabitun, i copëtuem e i rrethuem me gardhe të rinj. Por ju siguroj se kur ne e mshehim identitetin tonë, as të tjerët nuk na duen.

Në Kukës vit për vit burra të krrusun, kryefamiljarë me halle rrjeshtohen para sportelit të ndihmës ekonomike që asht nji thes miell, me të cilin shteti tallet me banorët. Të nxitun prej kësaj ndihme ekonomike, banorët, të ndihmuem me zell nga administrata, po kthehen çdo ditë e ma tepër në refugjatë mbrenda katundit të vet. Sepse ai po fshin nga harta e pronësisë tokën e babës me përfitue ndihmën ekonomike. Ata i mban shpresa e rrejshme se nji ditë do ta marrin prapë, por ata duhet me e pasë parasysh se çfarë përplasjesh mund të krijohen. Nji përqindje të naltë të numrit të banorëve sot i ke pronarë të vetëm nji trualli prej 300 m2, sepse kështu asht i ndërtuem ligji i demotivimit.

Në këtë rrugë banorët ndihen të vetmuem. Biznesi e ka shkelmin në fyt dhe kufinin tek monopoli.

Ai që ban sakrificë me nji pronë, mendon me e shitë për me ble nji vizë për Europë. Po ikin, po ikin banorët nga Shqipnia, po shesin banesat tyne, po shesin të ardhmen e vendit të vet. Ja integrimi që qeveritë e deritashme u ofrojnë shtetasve të vet.

Politikanët deri më tash e kanë ba integrimin tek e tek. Vorfnia jonë ka ushqye dhe vazhdon me ushqye pangopësinë, babëzinë e tyne. Drejtojauni kurrizin dhe tregojauni udhën plangprishësve!

Ne nuk mund të durojmë që vit për vit të dalim në shesh për tokat e përmbytuna, të bërtasim se do të bllokojmë udhët tona e të përndiqemi me thupër nga ministri i Rendit.

Kjo ndodh, sepse atdheu ynë asht katandisë në nji "Ndërtim pa leje" ku administrata u kërkon pretenduesve të pronave, gjeni dokumentat e pronësisë! Ato dokumenta që, në të shumtën e rasteve, administratat paraardhëse i kanë futun në bunker, në mos në zjarr, në mënyrë që qytetari pretendues të detyrohet me i ble firmat. Administrata, ajo e ka për detyrë t'i përgatisë dokumentat e pronësisë.

Mblidhet Këshilli Ekzekutiv i LZHK nën drejtimin Mbretit Leka

LZHK: Privatizimet në prag të fushatës, të paligjshme

Mbreti dhe Princi Leka, në konferencë shtypi

TIRANE - Më datë 27 Prill 2005, udhëheqësi i LZHK, NMT Leka I mblodhi Këshillin Ekzekutiv të LZHK dhe drejtoi mbledhjen e tij, ku u diskutuan dhe u përcaktuan detyra të rëndësishme në kuadër të fushatës zgjedhore. Më pas Mbreti Leka, i shoqëruar nga Princi Leka zhvilloi një konferencë për mediat në mjediset e Degës së LZHK-Tiranë. Para gazetarëve të shumtë, NMT Leka I Zogu përshëndeti shpalljen e datës së votimeve nga presidenti Moisiu, duke uruar që këto zgjedhje të mbahen me të vërtetë të lira e të ndershme. Ai dënoi përpjekjet e qeverisë aktuale për të privatizuar sektorë strategjikë të ekonomisë shqiptare në dëm të interesave kombëtare.

Në fund të fjalës së Tij, që u ndoq me mjaft interes nga gazetarët e shumtë të mediave të pranishme, NMT Mbreti Leka I Zogu i dha fjalën z.Gjergj Buxhuku për të lexuar komunikatën e LZHK për shtyp në lidhje me privatizimet e Albtelekom dhe ARMO.

Zotëri Buxhuku i denoncoi këto privatizime si vazhdimësi e politikës së qeverisë socialiste, që synon t'i kthejë shqiptarët në viktima të interesave të huaja edhe në vendin e tyre. Ai deklaroi se LZHK nuk do t'i njohë këto privatizime dhe do t'i shpallë ato të paligjshme kur të vijë në pushtet. "Në rast rotacioni të pushtetit, LZHK-ja do të kërkojë edhe shpalljen e tyre ligjërisht të pavlefshme. Eshtë e pamoralshme për çdo qeveri minimalisht demokratike, që në kulmin e fushatës zgjedhore të marrë vendime kaq të rëndësishme me pasoja të thella ekonomike dhe financiare për vendin dhe qytetarët. Procedurat e zgjedhura në privatizimin e kompanive strategjike publike të telefonave, naftës, etj., në mënyrë antikombëtare, përjashtojnë dhe diskriminojnë pa asnjë arsye qytetarët dhe biznesin shqiptar nga shansi dhe domosdoshmëria e të qenit aksionerë dhe pronarë të pasurisë së tyre" tha ai.

Por sipas tij, perveç kësaj, kompanite strategjike në proces privatizimi rrezikojnë të bien "në duart e monopoleve të sotme". Ndaj për këtë arsye ai theksoi se "qeveria socialiste duke i shitur këto kompani tek njerëzit e saj tregon qartë se nuk ka as vullnetin më të vogël për të respektuar parimin bazë të demokracisë, mbrojtjen e pronës private", përfundonte deklarata për shtyp e LZHK-së.

Gjatë kësaj konference u fol edhe për çeshtjen delikate të pronave dhe për këto drejtuesit e LZHK-së u shprehën se "Programi elektoral i LZHK-se mbështetet në zhvillimin kombetar, duke zbatuar ligjin, rendin dhe duke siguruar punë për të gjithë shqiptarët. Me një qeverisje shqiptare për të gjithë shqiptarët. LZHK e mbeshtet programin elektoral në pronën private dhe në inisiativen private", janë shprehur drejtuesit e LZHK-së. Në këtë konferencë u theksua se prona është shtylla e shtetit dhe prona duhet t'u kthehet pronarëve kur është e lirë dhe të kompensohet 100%, kur nuk ka mundësi fizike për rikthim. Drejtuesit e LZHK-së kanë nënvizuar se ligji 7501 duhet shfuqizuar, duke zbatuar të njëjtin parim.

Në fund të deklaratave të tij Mbreti Leka I u ka bërë thirrje të gjithë shqiptarëve që të vlerësojnë votimet e 3 korrikut, të marrin pjesë në zgjedhje, në mënyrë që të votojnë për të ardhmen e Shqipërisë.

Korresp. i "Atdheu"

Mbreti Leka I, Princi Leka dhe drejtues të lartë të LZHK shkojnë në Berat

LZHK shpall kandidaturat në Berat

Drejtuesit e LZHK-së prezantuan zyrtarisht kandidaturat për deputetë në këtë rreth të cilat janë: znj.Aferdita Numani, z.Ndriçim Lakrori, z.Ilirian Peço dhe z.Halit Bushi.

Berat - Pasditen e të premtes së datës 29 prill 2005, me dëshirën e ndërsjelltë të Mbretit Leka për të vizituar qytetin 2400 vjeçar dhe kërkesën e qytetarëve dhe drejtuesve lokalë të LZHK, Mbreti Leka, i shoqëruar nga Princi Leka, deputeti Ekrem Spahiu dhe drejtues të tjerë të lartë të LZHK, zhvilluan një takim me qytetarët e Beratit dhe simpatizantët e LZHK.

Mbërritja e varganit të makinave të mysafirëve të shquar të ardhur nga Tirana, prishi monotoninë e asaj pasditeje në qytetin muzeal, tashmë të rrëgjuar nga keq-qeverisja e socialistëve dhe aleatëve të tyre integrimsa.

Në orën 18.00 të pasdites, Pallati i Kulturës "Margarita Tutulani" i qytetit të Beratit u tejmbush nga dhjetëra qytetarë beratas e të ardhur nga rrethinat, me dëshirën për t'u takuar dhe qarë hallet me Mbretin Leka, Princin Leka dhe LZHK, si liderë të lëvizjes që ka ngjallur shpresa tek mbarë shqiptarët.

Që në hyrje të Mbretit Leka, Princit Leka dhe drejtuesve të tjerë të LZHK, salla shpërtheu në thirrje entuziaste dhe duatrokitje frenetike.

Pasi Mbreti, Princi dhe deputetët e LZHK-së u ulën në tribunën kryesore të takimit, e gjithë salla u ngrit në këmbë për të nderuar Himnit kombëtar.

Takimin e hapi kryetari lokal i LZHK z.Halit Bushi, i cili i përshëndeti dhe uroi për mirëserdhjen mysafirët e shquar, çka ai e cilësoi si një eveniment të rëndësishëm për jetën e qytetit të Beratit dhe si një okazion i shkëlqyer për bashkëbisedim midis tyre dhe për njohjen e beratasve me alternativën e LZHK, iniciuar dhe drejtuar personalisht nga Mbreti Leka.

Që në fillim të takimit, e mori fjalën Mbreti Leka, i cili e hapi ligjëratën e Tij lakonike me urimin më të bukur: "Më lejoni t'u uroj nga thellësia e zemrës Gëzuar Pashkët, paçi shëndet dhe gëzim nëpër shtëpitë tuaja", dhe në vijim, ndër të tjera Mbreti theksoi: "Jam shumë i gëzuar që ndodhem këtu në Beratin e bukur dhe takohem me ju beratasit. Tani që kemi dalë në skenën politike me LZHK, ju garantoj se kjo lëvizje është një koalicion me të gjithë ata që e duan Shqipërinë, e cila nuk mund të qeveriset më nga njerëz të papërgjegjshëm dhe me mentalitete komuniste, prandaj ju ftoj ta mbështesni LZHK dhe do të mbeteni të kënaqur. LZHK do te vendose nje qeveri te drejte, nje qeveri te forte. Nje qeveri shqiptare per te gjithe shqiptaret - u shpreh kreu i LZHK-së Leka I Zogu.

Ai më tej theksoi se inicimi i Levizjes per Zhvillim Kombetar ka si qellim qe t'u ktheje dinjitetin shqiptareve, duke vendosur zbatimin e ligjit, ekonomine e tregut mbi bazen e prones private dhe te iniciatives se lire. "LZHK do t'u jape mbeshtetje per te zhvilluar ekonomine qe nga fshati qe po shkaterrohet dhe deri te rinia qe po merr rruget e kurbetit, tha Leka I. Ai e ka cilësuar si detyrim shteteror sigurimin e vendeve te punes, rritjen e mireqenies duke premtuar se te gjitha keto do te realizohen nese LZHK-ja vjen në pushtet - tha Mbreti Leka I.

Më pas një vajzë e vogël interpretoi me pathos vargjet e famshme të poezisë së rilindasit të shquar Pashko Vasa "O moj Shqypni...", të cilat ngjallën emocione tek të pranishmit.

Në emër të Partisë së Ballit Kombëtar, takimin dhe mysafirët e lartë i përshëndeti kryetari i Degës lokale z.Hiqmet Lapardhaja, i cili ndër të tjera u shpreh se "beratasit dhe veçanërisht të djathtët, e shohin me simpati dhe shpresë LZHK për besimin dhe veneracionin e thellë që ushqejnë personalisht për Mbretin, për faktin se vetëm Mbreti në krye të LZHK mund të bëjë realitet ëndrrat e tyre dhe të rikthejë shpresën tek shqiptarët".

Pastaj në emër të Sindikatave të Pavarura të rrethit të Beratit, takimin e përshëndeti kryesindikalisti lokal z.Përparim Çuedari, që u pasua nga kryetari i Degës Berat të Shoqatës Atdhetare Kulturore "Çamëria", z.Namik Selmani dhe nga kryetari i Degës së Shoqatës së Ish të Përndjekurve dhe Burgosurve Politikë të rrethit, z.Murat Protoduari.

Pas tyre e mori fjalën kryelegalisti, njëkohësisht deputet dhe një nga krerët kryesorë të LZHK z.Ekrem Spahiu, i cili ndër të tjera theksoi se: "megjithëse vijmë me kënaqësi në Berat për t'u takuar me ju legalistët, nacionalistët dhe simpatizantët e LZHK, nuk mund të mos vërejmë dhe shprehim keqardhjen e shoqëruar me dhimbjen e thellë për gjendjen e rëndë që përjetoni ju beratasit, bijtë e qytetit 2400 vjeçar. Ju vetë jeni dëshmitarët e gjallë të tragjedive që ka kaluar ky qytet, me qindra të vrarë dhe mijëra të larguar, që tashmë i ngjan një fshati të madh që vegjeton, e që e ka humbur shkëlqimin e një qyteti të vërtetë muzeal, krenari e denjë e kulturës së lashtë dhe qytetërimit shqiptar.

Qytetit tuaj i pati ikur rinia dhe shpresa për ringjallje, por pikërisht në këto kohë të rënda, për mbarë shqiptarët, pra edhe për beratasit, rikthehet Njeriu i shpresës sonë të madhe, personalisht NMT Leka i - Mbret i Shqiptarëve, i cili sikurse e dini, ka ndërmarrë barrën e rëndë të drejtimit të LZHK, që është një lëvizje politike për pushtet dhe rikthimin e shpresës tek të gjithë shqiptarët, pa dallim.

Ju dhe familjet tuaja jeni dëshmitarë të faktit se në të gjitha nivelet e pushtetit qëndror dhe lokal, tek ju drejton Partia socialiste dhe aleatët e saj. Të gjithë deputetët tuaj janë socialistë, të gjitha njësitë e pushtetit vendor, që nga bashkia e deri tek komunat më të thella, drejtohen nga PS dhe aleatët e saj. Prandaj ju tashmë e keni kuptuar se ku qëndron dhe kush e ushqen të keqen tuaj.

Me këtë rast, më lejoni t'ju bëj thirrje që bashkërisht të vendosim t'i japim fund njëherë e përgjithmonë kësaj gjendjeje agonie, duke votuar për LZHK, që drejtohet personalisht nga udhëheqësi ynë shpirtëror Mbreti Leka i Parë.

Zgjedhjet e 3 korrikut kanë një rëndësi të madhe për ndryshimin e pritshëm dhe të merituar nga të gjithë, beratasit dhe mbarë shqiptarët, ndryshim të cilin mund t'ua garantojë vetëm Mbreti Leka dhe LZHK", - e mbylli fjalën e tij z.Spahiu, duke merituar duartrokitjet e të pranishmëve.

Ndërkohë gjatë takimit në Berat, drejtuesit e LZHK-së prezantuan zyrtarisht kandidaturat për deputetë në këtë rreth të cilat janë: znj.Aferdita Numani, z.Ndriçim Lakrori, z.Ilirian Peço dhe z.Halit Bushi.

Në përfundim të këtij takimi të përzemërt të Mbretit Leka I-të, Princit Leka dhe drejtuesve të lartë të LZHK me qytetarët beratas, legalistët dhe mbarë simpatizantët e LZHK, u ndanë me urimin e ndërsjelltë për t'u takuar sërish në të ardhmen.

Korresp. i "Atdheut"

Mbreti dhe drejtuesit e lartë të LZHK, takime pune në Kavajë dhe Lushnje

Kavaja dhe Lushnja mbështesin LZHK

Në itinerarin e rrugës për realizimin e takimit me beratasit, karvani i makinave me mysafirët e shquar nga Tirana, të premten e shkuar (dt.29) zhvilloi edhe dy takime pune në qytetet e Kavajës dhe të Lushnjes ku u diskutua në terma më konkretë për fushatën elektorale. Në qytetin e Kavajës kandidati i LZHK-së z.Aqif Haveriku kishte organizuar një takim më të gjerë, i cili më pas u shoqërua me një koktejl me pjesëmarrje masive, të qytetarëve të Kavajës. Në këto takime krerët drejtues të LZHK-së dhanë porozitë e rastit dhe bënë thirrje për një aktivitet më dinamik në ditët e ardhshme. Njëkohësisht në Kavajë u shpallën edhe dy kandidatët e LZHK për deputetë z.Haveriku dhe z.Kollçaku. E veçanta e këtyre takimeve ishte fakti që përkrah kreut të LZHK-së Mbretit Leka I dhe drejtuesve të tjerë të LZHK-së, ishte dhe Princi i ri Leka, i cili është kthyer këto ditë në Shqipëri për shkak të pushimeve në Akademinë Ushtarake të Sundhurst-it në Angli.

Pas këtyre takimeve përuruese të shkurtra, në ditët në vazhdim drejtuesit e LZHK-së do të zhvillojnë një tur të përgjithshëm prezantues të kandidatëve në të gjitha zonat e vendit sipas një programi të përcaktuar qartë. Fushata zgjedhore tashmë po hyn në pikun e saj dhe pak ditë na ndajnë nga shpallja e saj zyrtare me ligj, e cila sipas kodit caktohet 30 ditë para datës së zgjedhjeve.

"Atdheu"

Keqardhja e Mediut si antimoral i "mbrojtësve" të pronës

Nga Sazan PIPA

I yshtur nga idetë republikano-tragetore, kryerepublikani ynë gjeti rastin të shprehte "keqardhje" për Mbretin Leka, me togfjalëshin "... është gjynah i shkreti, pse mos t'ia kthejnë pronën", teksa gazetari Arjan Çani, me seriozitet, e pyeti nëse ishte apo jo për kthimin e pronave të Familjes Mbretërore!

Më pas, njeriu pa profesion, që garon me gratë dhe vajzat nëpër floktore e permanente, në kërkim të frizurës ideale të cullufeve, në të cilat ka varur shpresën për sukses politik, filloi të bëjë ekspertin ligjor teksa siluroi me aluzione kryetarin e PLL se gjoja, për demagogji, bën sikur mbron pronarët dhe se nuk paskërka ndërmarrë iniciativë ligjvënëse me ndonjë draft ligjor, sikundër Mediu për pronat.

Por Mediu, (që për hir të së vërtetës nuk paguan ndonjë skrib për t'i shkruar hartime në Kuvend), nuk ka kurrfarë merite në ideimin dhe hartimin e draftit "Për Kthimin dhe Kompensimin e Pronave" që dikur e recitoi në komisionin parlamentar, ngaqë projekt-ligji në fjalë ka qenë vepër e Shoqatës "Pronësi me Drejtësi", hartuar nga juristi Agim Toro dhe z.Ahmet Sulstarova.

PLL dhe kryetari i saj nuk kanë hartuar drafte për të vendosur "kashtë mbi tjegulla" si Mediu, sepse janë nisur nga koncepti se mbrojtja ligjore e të Drejtës së pronarëve dhe hartimi i një drafti sa më optimal, është ekskluzivitet i Shoqatave të pronarëve legjitimë, ndërsa politikanëve që mbështesin ata, u takon veçse ta mbrojnë të drejtën e tyre të shenjtë. Dhe këtë z.Spahiu e ka bërë më shumë se askush, tjetër, pa patur asnjë qëllim për përvetësim meritash dhe flamujsh të të tjerëve, aq më tepër të flamujve republikanë...

Sesa i ka mbrojtur Mediu të drejtat e shenjta të pronarëve legjitimë, e dinë të gjithë shqiptarët me mend në kokë, por mbi të gjithë e dinë kryetarët e partive parlamentare që morën pjesë në tryezën e organizaur nga Presidenti Moisiu më 13 dhjetor 2002, ku Mediu, bashkë me aradhenë e kryetarëve të tjerë, u rreshtua tek mbrojtësit e Ligjit 7501 - dhe për këtë ekziston si dëshmi e pakundërshtueshme vetë firma e Mediut në dokumentin e nënshkruar nga të gjithë pjesëmarrësit e tjerë.

Eshtë punë tjetër pastaj se përse Mediu, pasi gëlltiti batutat injoruese të Nanos për vicklat që hodhi në takim, pasi nënshkroi dokumentin për respektimin e Ligjit Ramizist 7501, doli para kamerave dhe kangjellave të Presidencës duke "turfulluar dhe bubulluar kundër" Ligjit 7501 dhe protektorëve politikë të tij, për të bërë sikur... dhe për t'u hedhur hi syve pronarëve për rrengun që u punoi pas shpine.

Mediu nuk bëri dhe nuk po bën asgjë më shumë sesa paraardhësi, rekomanduesi dhe tutori Godo, të cilit Nano dikur ia nxori bojën në mes të parlamentit, teksa i kujtoi dhe riprodhoi bisedën konfidenciale ku Godo i kish pohuar se ato që thoshte në mbrojtje të pronarëve ishin lojë, dhe se ai nuk e kishte seriozisht kur bënte sikur...

I vetmi kryetar partie që refuzoi atë ditë dhjetori për të firmosur tradhtinë ndaj pronarëve legjitimë ishte Ekrem Spahiu, i cili me kokëfortësinë e tij për të mos ua ngulur thikën pas shpine viktimave të komunizmit dhe neokomunizmit, ua prishi harenë e solidaritetit ramizistëve të tubuar. Madje aq shumë u nervozuan firmëtarët nga kokëfortësia e Spahiut, sa i faturuan me zë të lartë edhe dështimin e axhendave të takimeve të asaj pasditeje dhe të konsensusit të arritur në kurriz të pronarëve.

Dhe Mediu e di mirë se më i axhituari i këtij tubimi ramizist ishte vetë ai. Madje ishte aq i nxehur, sa shkëmbeu replika me Spahiun, duke i kujtuar se donte t'i merrte skeptrin e protektorit të pronarëve bash atij që Ramizi i ndërtoi parti-koliben për të tallur pronarët me skemat e Katovicës.

Edhe vetë Mediu e di se partia e tij e krijuar në zyrat e KQ të PPSH, ka për mision glorifikimin e republikanizmit të dështuar shqiptar, i cili ishte dhe mbetet thjesht krijesë-monstër e sllavokomunizmit në këto të shkreta 28 mijë km. katror, gjysëm të kolonizuara nga ata që na kanë grabitur trojet dhe na kanë rrënuar Çeshtjen tonë kombëtare.

Mediut, që s'ia ka haberin nga asgjë e kësaj bote, e jo më nga historia, duhet t'i kujtojmë se, që nga lashtësia, shqiptarët kanë qenë qeverisur nga mbretër dhe perandorë, shqiptarë e të huaj; se nga 28 nëntori 1444 e deri më 17 janar 1468, pranuan Mbretërinë e Skënderbeut dhe qeverisjen e vasalëve të tij; se më pas, deri më 28 nëntor 1912 ishin pjesë e një Perandorie të përbotshme; se pas kësaj date, u njohën si Mbretëri-"Principatë" e krijuar në kanceleritë e Evropës, çka u rikonfirmua edhe nga Statuti i Kongresit të Lushnjes si shtet i drejtuar me Regjencë, të cilën e anulloi Noli pa bazë kushtetuese, në korrik 1924; se pas 24 dhjetorit 1924 u krijua një kuazi-republikë e drejtuar nga një kryetar shteti që përgatitej për t'u bërë Mbret; se pas 11 shtatorit 1928 u shpall Mbretëri Shqiptare, që funksionoi deri më 7 Prill; se paskëtaj Shqipëria u bë pjesë e një perandorie nën skeptrin dhe kurorën e një Mbreti të huaj; se pas 14 shtatorit 1943 ishim shtet i drejtuar nga Regjenca deri më 29 nëntor 1944 dhe, më pas Mbretëri komuniste pa kushtetutë, deri më 11 janar 1946; dhe me kushtetutë e me "mbretër" komunistë të gjithëfuqishëm, (ndonëse të pakurorëzuar), deri më 4 prill 1992.

Pra ky vend nuk ka kurrfarë traditash republikane, që t'i bartë, trashëgojë, mbrojë e promovojë Mediu me shokë...

Po çfarë mbrojtësi pronarësh mund të jetë pseudopolitikani i papronë Fatmir Mediu, të cilit disa simpatizantë të tij duan t'i faturojnë pronësinë në disa djerrina në një katund të Kavajës, nga e ka origjinën?!

Mediu është bërë pronar tani, pronar vilash dhe trojesh, bashkë me kunetërinë, duke ngrënë dhe lëpirë sa majtas-djathtas.

Ky njeri që zien vorbën në politikë, nuk mund të ironizojë dhe mëshirojë mbretër dhe pronarë, që Shqipërinë e kanë me tapi.

Familja Mbretërore nuk ka mbetur ta pronësojë Medi-shtatëmijepesëqindshi + 1.

Shumë-shumë, ky farë trimi do të bëjë mirë të heshtë dhe të mos bëjë ishshsh... pa patur pula në kotec.

E vetmja gjë që duhet të bëjë Mediu, është të na molloisë gjepura e të na mbajë me gajret, bashkë me integrimsat e tjerë, deri kur t'ia arrijë (nëse ia arrin ndonjëherë) të na integrojë në Evropë, kur të qethen viçat.

Ata që ai ironizon dhe "mëshiron", me detyrim kushtetues, skeptër dhe kurorë, janë shpallur Mbretër të Shqiptarëve dhe jo kryetarë të emëruar pseudo-partish, që kurrë nuk dolën më vete për të provuar mbështetjen elektorale, por rrinë në mëshirën e më të mëdhenjve dhe kunetërve të punësuar në KQZ-ëra, teksa presin shpërblim-mandatet dhe votat e falura, duke u mbrojtur pas ligjesh që u sigurojnë mos'hapjen e përjetshme të kutive të votimit, ku ruhen qindra votat e pronë-partisë së hipotekuar të Fatmir Mediut.

Për të disatën herë Mediu po u bie më qafë legalistëve dhe Familjes Mbretërore, që s'i kanë bërë asgjë, e të cilëve u gufurret për t'u faktorizuar.

Nuk ka kurrfarë faji Mbreti Zog dhe inspektorët e kohës së Mbretërisë, që Fatmir Mediu t'i ironizonte duke u fkizur disa herë "Mreti..., Mreti..., ispektorja e Mretit...", në pseudo-debatin me Nanon në parlament për Kakomenë, teksa i përgjigjej citimeve të Nanos mbi dokumenta kadastralë të kohës së Mbretërisë, të cilët, për fat të keq tonin dhe për turp të Mediut, askush nuk kërkoi të bëheshin të ditura e të publikoheshin, që shqiptarët të mësonin të vërtetën për pronësinë në fjalë. Ndoshta Mediu hodhi ca vickla në adresë të Nanos, në këmbim të ndonjë premtimi të ndonjë pronari legjitim niviciot, për t'i dhënë atij ndonjë copë tokë në pronësi, në këmbim të mbrojtjes, nga ku me gjasë mori spunto dhe motiv "ndërkryerja" e "kryerepublikanit", nga e cila më shumë e "pësoi" Mbreti Zog dhe Mbretëria e Tij sesa Nano, që bënte sikur i referohej dokumentave zyrtare për të dëshmuar pronësinë në Kakome... Sepse nëse Fatmir Nano do të kish vullnet për të respektuar vazhdimësinë e shtetit dhe dokumentacionit ligjor, nuk kish përse të ndërmerrte vërtetimin e origjinës së pronësisë (bazuar mbi dokumentacionin kadastral perfekt të kohës së Mbretërisë) vetëm në rastin e Kakomesë, por në të gjitha rastet, për të bërë drejtësi me pronat e shqiptarëve, në zbatim edhe të detyrimit kushtetues dhe ligjor dhe akteve nënligjore që ka miratuar vetë, bashkë me maxhorancën që kryeson.

Por Fatmir Nano i përdori dhe citoi ato dokumente thjesht për të dëshmuar "pronësinë shtetërore mbi Kakomenë", e për ta përdorur këtë "fakt" për grabitjen dhe përdorimin e atyre trojeve në favor të tij dhe bandës që e rrethon, duke i shpallur dhe konsideruar tokat dhe pronat shtetërore si çiflig të Thanasit.

Nuk është fajtor Mbreti Leka për shkërmoqjen dhe arratisjen e ëndrrës kryeministrore të Fatmir Mediut, në rastin e një fitoreje të shumëpritur dhe plotësisht të mundshme të opozitës. Aq më tepër që Mbreti Leka nuk është dhe nuk do të jetë rival i Mediut, ngaqë nuk ka ndërmend të bëhet kryeministër, për të konkurruar kryerepublikanxhiun tone, që i ka marrë koka erë për poste.

Nuk ka faj PLL për prishjen e grupit të sajuar parlamentaro-republikan, e më pas për kushtëzimin politik që pasoi largimin e një deputeti, për çka shkak u bë Mediu dhe megallomania e tij. Tek e fundit, Fatmiri e kish grupin të dhuruar nga shpirtmadhësia e demokratikasve, të cilëve PLL nuk ka ndërmend t'u ngjitet si rriqën-këpushë parazitare mbi kurriz.

Nëse Mediut i arratisen nga vatha partiakët, fajin të mos e kërkojë tek të tjerët, si dikur shoku Enver, i cili nuk arriti të rekrutojë asnjë "agjent" imperialisto-revizionist, përveçse të zbulojë dhjetëra "tradhtarë dhe poliagjentë" të tyre në radhët e partisë që drejtonte.

Askush nuk e ka penguar Mediun për të denoncuar me forcë faljen nga socialistët të hektarëve të fundit të tokës shtetërore në favor të poçëve, carapulëve dhe pustinëve të Nano-maxhorancës, për ndërtimin e fshatrave të tërë turistikë në trojet shekullore të pronarëve legjitimë!

Nga e gjithë argumentat dhe detyrimet që rrjedhin nga kushtetuta e ustait Godo, Mediut i mbahen mend vetëm përsëritja papushim e neneve 41 dhe 181, teksa bën sikur po mbron të drejtën kushtetuese të pronarëve. Në vend që të mburret si protektori i pronarëve dhe si legjislator i madh, Mediu do të bënte mirë të publikonte draftet për zgjidhjen e problemit madhor të pronave në këtë prag-fushatë zgjedhore, për të ndaluar hemorragjinë e abstenimit masiv të pronarëve të pashpresë ngaqë nuk besojnë tek Mediu dhe "kauza" e tij, çka rrezikon humbjen e mundshme të opozitës në këto zgjedhje.

Kryerepublikanxhiu nuk ka pse të xhelozohet nga artikulimi i Mbretit Leka për domosdonë e realizimit të kthimit dhe kompensimit të plotë të pronave dhe pronarëve legjitimë, çka përbën edhe garancinë substanciale të suksesit zgjedhor të pritshëm e të sigurt të LZHK dhe Mbretit Leka.

Askush nuk po ia vjedh elektoratin kryerepublikanxhiut, pasi atij që s'ka asgjë s'ke çfarë t'i marrësh.

Fatkeqësisht nuk gjendet asnjë për be, që të ketë parë e dëgjuar Mediun të kërkojë nëpër Evropë mbrojtjen e të drejtave të shenjta të pronarëve gjatë turneve të tij, që i ngjajnë gjezdisjeve të plangprishësit bredharak në krye të pseudo-maxhorancës.

Kryerepublikanxhiu në krye të Komisionit Parlamentar "Ad hoc" për "Integrimin", e di mirë se kyçi i suksesit të tij si kryekomisioner dhe si parakusht për Integrimin, është pikërisht zgjidhja institucionale dhe ligjore e njimendtë e problemit të pronave në Shqipëri.

Integrims-Fatmiri pa integritet, e di mirë se "kauza" që ka marrë përsipër të realizojë, do të shtyhet në kalendat greke, (ose në rastin më të keq do të shkojë për lesh), sa kohë që merret përsipër dhe përfaqësohet nga butakë pa shtyllë kurrizore, që heshtin dhe bëjnë shurdhin e qorrin kur nëpërkëmben të drejtat e pronarëve të ligjshëm, apo kur sulmojnë ata që u "vjedhin kauzën dhe argumentat" me të cilat vegjetojnë në politikë.

Askush nuk e ka penguar Fatmirin të merret vesh me aleatët e tij të mëdhenj për të unifikuar qëndrimet dhe artikulimet në lidhje me pronat. Por këtë ai nuk mund ta bëjë, sepse në vend që të negociojë në mbrojtje të pronarëve-votues, bën pazare për mandatin e tij dhe të disa pasuesve me të cilët mban karabinanë e kalbur të partisë që bën demagogji me pronat dhe pronarët. Ai ka frikë të flasë e të imponohet për pronat kur shtrohet me aleatët, sepse e flakin sakaq dhe mbetet pa çatinë me tjegulla, binarë dhe patavra të falura, ku struket tash sa mot duke u lëpirë për mandate e ofiqe.

Nëse Mediu është vërtet mbrojtës i pronarëve të ligjshëm, përgjigjia e tij për Çanin do të kish qenë e thjeshtë, pa doza ironie dhe mëshire në adresë të Familjes Mbretërore, por thjesht në mbrojtje të së drejtës së një pronari legjitim, pavarësisht nga rangu shoqëror.

Mediu të jetë i sigurt se Mbreti Leka do të bëjë çmos t'ia kthejë brinjat dhe skërkat me ferra, që mund t'i kenë mbetur në pronësi gjyshërve të tij nëpër katundet e Kavajës. Por Mbreti paskëtaj, sikundër për të gjithë të ngjashmit e Mediut në politikë dhe gjetkë, në zbatim të drejtësisë shoqërore dhe të të Drejtës së Shenjtë të Pronësisë, nuk do të ngurrojë t'i marrë politikan-kryerepublikanit ato që mund të ketë uzurpuar në kurriz të pronarëve të tjerë, e të cilat ka gjasa t'i ketë hipotekuar në emër të atyre që i pajis me pasaporta për në Itali, ku ia kapin karabinerët, e ku kartat e kryerepublikanxhiut bëhen objekt skandalesh ndërshtetërore dhe mediatike.

Mediu ka boll mënyra dhe fushë të lirë për të bërë trimin, sidomos në parlament-ndërmarrjen ku është punësuar. Por ai kruhet nga halli, se e mësojnë dhe e urdhërojnë ata që e përdorin si kobure e mbushur që bën "paaaauuuu" nëpër foltoret e mikrofonat që ia kanë dhuruar me tepri, e që për fat të mirë, na ndihin ne të tjerëve për të kthyer sytë nga qypat bosh të vitrinë-politikës, të cilët s'i ble askush, as për turshi...

Kisha Ortodokse Autoqefale Kombëtare Shqiptare "Shën Maria" Elbasan

Zyra e Shtypit

Mesazh i At Nikollë Markut për Pashkët

Kam kënaqësinë të uroj të gjithë besimtarët shqiptarë, gëzuar Pashkët e Mëdha, si një ditë e shënuar që solli rilindjen e jetës dhe të dritës. Vuajtjet dhe ringjallja e Jezu Krishtit i dha një kuptim, forcë e shpresë të pashuar jetës. Krishti duke pranuar me vetëdije përulësinë e pësimit, prishi pushtetin demoniak, i mbështetur ky tek arroganca dhe interesi personal dhe mëkatet njerëzore i gozhdoi në kryq. Ngjallja e Krishtit sjell një frymë shprese. Ndjesia e pranisë së Zotit të Ngjallur së vdekuri, përbën elementin më thelbësor të përvojës së krishterë.

Me këtë rast edhe një herë uroj nga zemra të gjithë besimtarët shqiptarë, gëzuar Pashkët.

Intervistë e Kreut të Prezencës së OSBE-së në Shqipëri, Ambasadorit Pavel Vacek

Pavel Vacek: Sistemi zgjedhor mundëson shtrembërimin e rezultatit

Ditët e fundit janë zhvilluar bisedime për amendimin e Kodit Zgjedhor. Më konkretisht, opozita ka propozuar ndryshimin e ligjit për të njësuar votën për partinë me votën për kandidatin. Kjo është një përpjekje për të shmangur mundësinë që një ose të dy partitë e mëdha të maksimizojë votat që mund të marrin duke i udhëzuar simpatizantët të votojnë për kandidatin e tyre në votimin për kandidatë dhe për një nga partitë e vogla aleate në votimin për parti. A mendon OSBE-ja që kjo çështje ka nevojë të shqyrtohet përpara zgjedhjeve?

"Sistemi aktual zgjedhor në Shqipëri jep mundësinë që rezultati i zgjedhjeve të shtrembërohet me anë të përdorimit të votimit taktik, siç përshkruhet në pyetje. Dispozitat e Kushtetutës dhe të Kodit Zgjedhor nuk i ndalojnë në mënyrë eksplicite praktika të tilla, por kjo nuk i bën ato të pranueshme, e jo më pastaj të dëshirueshme. Gjithashtu, u takon organeve kushtetuese shqiptare të veprojnë në mënyrë të përshtatshme për të përcaktuar përputhshmërinë e praktikave të tilla me Kushtetutën dhe legjislacionin zgjedhor. Në fund të fundit, do të jetë në dorë të zgjedhësve shqiptarë të gjykojnë nëse dhe si këto marrëveshje që po planifikohen do të shtrembërojnë vullnetin e tyre, e më pas të vendosin".

A është, siç thonë disa, tepër vonë për të amenduar Kodin Zgjedhor lidhur me këtë çështje?

"Çdo përpjekje për të amenduar Kodin Zgjedhor të miratuar kohët e fundit - dhe për më tepër shumë pranë zgjedhjeve - është problematike, veçanërisht nëse nuk bëhet fjalë thjesht për një ndryshim teknik... megjithatë, nuk është tabu. Ne pamë miratimin e një ndryshimi që shfuqizonte dispozitën e Kodit Zgjedhor, e cila e bënte Kodin të pavlefshëm ditën pas zgjedhjeve të 2005-ës. Sigurisht, një konsensus i gjerë do të nevojitej për një ndryshim të tillë të Kodit Zgjedhor, i cili do të ndalonte ose rregullonte marrëveshjet për ndarjen e votave".

Këto lloj manovrimesh konsiderohen të ligjshme në ligjin aktual. A dini ndonjë vend tjetër ku kjo gjë zbatohet në atë shkallë sa pritet të zbatohet gjatë zgjedhjeve të ardhshme këty në Shqipëri dhe a ka çuar kjo në zgjedhje të kundërshtuara gjetkë?

"Gjithmonë ka pasur marrëveshje dhe ujdi lokale e informale mes kandidatëve individualë, madje edhe mes partive, në një nivel shumë lokal në të gjitha zgjedhjet që janë zhvilluar në çdo vend të botës. Masa deri në të cilën kjo ndodh varet nga ligji dhe tradita lokale në secilin vend ose sistem zgjedhor. Kjo është arsyeja që thuajse nuk ka ndonjë standard ndërkombëtar të pranuar lidhur me praktika të tilla. Unë nuk di ndonjë vend evropian, ku sistemi zgjedhor të jetë identik me atë në Shqipëri - prandaj krahasimet do të ishin çorientuese. Ndikimi i marrëveshjeve të tilla për ndarjen e voteve është gjithmonë i lidhur me sistemin zgjedhor... dhe përgjithësisht mendohet që ndikimi i tyre brenda sistemit shqiptar është shtrembërues".

Të gjithë pajtohen me mendimin se Shqipëria duhet të zhvillojë zgjedhje të lira, të ndershme dhe të pakundërshtueshme. Nëse një ose më shumë parti ankohen për rezultatin e zgjedhjeve pikërisht sepse kundërshtarët e tyre përfituan në shkallë të madhe nga ndarja e votave për partinë me aleatët e tyre, a do ta quante OSBE-ja këtë një argument të vlefshëm?

"Natyrisht, OSBE-ja punon për zhvillimin e zgjedhjeve në përputhje me standardet ndërkombëtare, jo vetëm në Shqipëri, por në të gjithë hapësirën e saj të veprimit. ODIHR-i dhe veprimet e tij monitoruese nuk janë arbitrat përfundimtarë dhe as ata që sigurojnë ndershmërinë në zgjedhje. Në fund të fundit, u takon vetë organeve kushtetuese shqiptare - Komisionit Qendror të Zgjedhjeve dhe gjykatave shqiptare - të merren me shkeljet, si dhe me kundërshtimet".

Në ç'përqindje është e gatshme OSBE-ja ta tolerojë këtë dukuri? Nëse një nga partitë e mëdha fiton 50 kandidatë në raundin e parë, por del që ka marrë vetëm 20% të votave në shkallë kombëtare sepse votat e tjera i ka shpërndarë mes aleatëve të saj në mënyrë që ata të kenë kandidatë nga lista proporcionale, a shikohet kjo si teprim? Nëse po, ku është kufiri për ju?

"Ky është thjesht spekulim dhe, për më tepër, ne nuk i qasemi problemit duke përcaktuar me terma numerikë se çfarë është e pranueshme dhe çfarë jo. Ajo që mund të dëgjoni prej nesh është: praktika të tilla shtrembërojnë sistemin dhe është në dorë të shqiptarëve të merren me këtë - qoftë me ndihmën e Organizatës, nëse duan, ose pa të".

Në zgjedhjet e shkuara ka pasur mospërputhje mes votave për kandidatin dhe votave për partinë. Disa njerëz pëlqyen më shumë kandidatin se sa partinë që ai/ajo përfaqësonte dhe e anasjellta. Të dhënat tonat tregojnë se me përjashtim të zonës zgjedhore të Dushkut gjatë zgjedhjeve të vitit 2001, kjo ka qenë një dukuri e kufizuar, që nuk e kalonte 2-5% të totalit të votave. A do të përdorë bashkësia ndërkombëtare standarde më të buta këtë herë?

"Është mëse e drejtë që votuesi të zgjedhë çfarëdo kombinim të kandidatëve dhe partive, për sa kohë që fletët e votimit plotësohen në mënyrë teknikisht të vlefshme. Është e drejta ekskluzive e zgjedhësit dhe, gjithashtu, përgjegjësia e tij për të bërë zgjedhjen. Por është përgjegjësia e përbashkët e shumë aktorëve të tjerë, kryesisht e partive politike dhe e kandidatëve, si dhe e të gjithë klasës politike dhe institucioneve, të sigurojnë që votuesi e ka bërë zgjedhjen e tij duke qenë i mirëinformuar dhe i bazuar vetëm në vullnetin e tij të lirë. Kjo na kthen sërish në thelbin e çështjes: askush s'mund t'i zgjidhë këto probleme në vend të shqiptarëve... Institucionet ndërkombëtare ndihmojnë, por rrallë imponojnë... Veç kësaj, nuk mendoj se standardet zgjedhore ndërkombëtare ose zbatimi i tyre po zbutet me kalimin e kohës, qoftë në Shqipëri apo gjetkë... Përkundrazi".

Tirana u vizitua nga Kryetari i OSBE-së para disa ditësh, dhe Prezenca e OSBE-së në Shqipëri sponsorizoi një dialog për çështjen e datës së zgjedhjeve. Do të ishit të gatshëm të sponsorizonit një dialog edhe për çështjen e ndarjes së votave për partinë mes aleatëve politikë?

"Prezenca e OSBE-së mund të sponsorizojë shumë gjëra - për sa kohë që ato janë në mandatin tonë dhe ne na kërkohet ta bëjmë këtë, por në këtë rast nuk ka nevojë për sponsor. Çka nevojitet është vullneti i partive politike për të pranuar që ka një problem dhe për të bërë të pamundurën për ta parandaluar atë. U takon Kuvendit dhe organeve të tjera kushtetuese, medias dhe shoqërisë civile, si dhe kujtdo që ndihet i shqetësuar në një vend të lirë të merren me këtë problem".

Marrë nga gazeta "Tradita" e LZHK

Instituti Demokratik Amerikan (NDI) analizon situatën parazgjedhore në Shqipëri

PS-PD kontrollojnë zgjedhjet në dëm të partive të tjera

Shënim i redaksisë

Një delegacion i NDI ka zhvilluar një vizitë disaditore në Shqipëri (17-21 prill) dhe në fund të këtij misioni ka bërë një raport të pjesë nga i cili po botojmë në këtë numër të gazetës. Ky delegacion përbëhej nga Karan English, ish Anëtare e Kongresit të Shteteve të Bashkuara nga Shteti i Arizonës; Peter Hack, ish Anëtar i Parlamentit Hungarez; dhe Robert Benjamin, Drejtor Rajonal i NDI për Europën Qendrore dhe Lindore, të gjithë këta, pjesëmarrës në vlerësime të tjera parazgjedhore të NDI-së. Delegacionit iu bashkua Jennifer Butz, Drejtoreshë Vendore NDI / Shqipëri, dhe Dan Redford, Menaxher i Lartë Programi, NDI / Shqipëri. Delegacioni u ndihmua me aftësi nga Elton Stefani, Guri Daco dhe Blerim Dimni. Në numrin e ardhshëm do të publikojmë rekomandimet që jep ky institucion për zgjedhjet e këtij viti.

Raporti i NDI

Në vigjilje të zgjedhjeve parlamentare të 3 korrikut 2005, një delegacion parazgjedhor ndërkombëtar i organizuar nga "National Democratic Institute for International Affairs" të SHBA-ve, (NDI), vizitoi Shqipërinë nga data 17 prill deri në datën 21 prill dhe u takua me udhëheqës politikë, qeveritarë dhe të shoqërisë civile, sikurse edhe me përfaqësues të bashkësisë ndërkombëtare.

Delegacioni konkludoi se "Shqipërisë ende i mbetet të kryejë një proces zgjedhor që të arrijë plotësisht standardet ndërkombëtare për të cilat vendi është angazhuar". "Zgjedhjet e shkuara janë dëmtuar prej keqadministrimesh politike, gabimesh administrative dhe aplikimit përzgjedhës të ligjeve zgjedhorë. Një proces zgjedhor i përmirësuar dukshëm dhe plotësisht në linjën e standardeve ndërkombëtare, do të çojë përpara tranzicionin demokratik të vendit. Ai do të fuqizojë bazën politike për qeverisje demokratike, dhe do të fuqizojë nivelin e dialogut ndërmet qeverisë dhe qytetarit, për ta çuar vendin para drejt anëtarësimit në NATO dhe BE. Pra, ka shumë gjëra që mund të humben ose fitohen.

Qëllimet e këtij vlerësimi janë që të shprehin mbështetjen për një proces zgjedhor të vërtetë demokratik; të vlerësojë kushtet zgjedhore dhe mjedisin politik në të cilin do të mbahen zgjedhjet e ardhshme; dhe të ofrojë gjetje të paanshme mbi situatën parazgjedhore. Vlerësimi u realizua sipas standardeve ndërkombëtarë për vëzhgimin jo-partiak të zgjedhjeve, në përputhje me legjislacionin shqiptar, dhe pa ndërhyrë në procesin zgjedhor. Delegacioni nuk ka për qëllim të japë një vlerësim përfundimtar dhe të plotë të procesit zgjedhor për arësye se zgjedhjet nuk janë mbajtur ende. Në të vërtetë është populli i Shqipërisë që si qytetar dhe votues do të përcaktojë besueshmërinë e zgjedhjeve.

Periudha parazgjedhore është kritike për të kuptuar dhe vlerësuar shkallën në të cilën zgjedhjet janë demokratike. Sidoqoftë, një vlerësim përfundimtar dhe i plotë i çdo zgjedhjeje duhet që të marrë parasysh të gjithë aspektet e procesit zgjedhor: kuadrin ligjor zgjedhor; kontekstin politik përpara dhe gjatë fushatës; proceset e votimit dhe të numërimit të votave; shpalljen e rezultateve; hetimin dhe zgjidhjen e ankesave; dhe të gjithë kushtet që rrethojnë zbatimin e rezultateve.

Vëzhgime të përgjithshme

Në mënyrë që të mbajë zgjedhje që reflektojnë standarde zgjedhore ndërkombëtare, zyrtarët zgjedhorë dhe gjyqësorë duhet të aplikojnë ekspertizë teknike dhe autoritet ligjor në një mënyrë rreptësisht jo-partiake. Udhëheqësit politikë duhet të demonstrojnë vullnet politik dhe konsensus - përmes veprimit dhe jo vetëm retorikës - për të kryer fushata paqësore të lidhura me interesat e votuesve. Ata duhet të parandalojnë praktikat korruptive të tilla si ndryshimin e listave të votimit, mbushjen e kutive të votimit, përdorimin e burimeve financiare të paligjshme dhe votimin alternativ jo të duhur, dhe të përdorin praninë e tyre në organet zgjedhore për të zbatuar ligjin dhe procedurat administrative. Qytetarët si individë dhe grupet qytetare duhet të marrin mbi vete me përgjegjësi detyrën e tyre si votues dhe vëzhgues.

Delegacionit i bëri përshtypje njohja prej të gjitha palëve i rëndësisë sipërore që ka zhvillimi i zgjedhjeve demokratike. Në të njëjtën kohë, delegacioni ndan shqetësimet që iu shprehën se momentalisht procesi zgjedhor është më i tepër i ndikueshëm sesa i mbrojtur siç duhet prej korrupsionit i cili do të minonte integritetin e tij. Veç kësaj procedurat e reja zgjedhore mundet që të krijojnë konfuzion administrativ që do të provokonte tension politik. Delegacioni vëren praninë në rritje të aktorëve joqeveritarë, jopartiakë në procesin zgjedhor si një ndikim i shëndetshëm në zhvillimin e përgjithshëm të zgjedhjeve.

Më poshtë, delegacioni shënon zhvillime pozitive që mund të çojnë drejt zgjedhjeve demokratike dhe gjithashtu nënvizon sfidat që duhet të adresohen për të nxitur besimin e publikut në procesin zgjedhor.

***

Megjithëse në një atmosferë politike të polarizuar, dy partitë më të mëdha politike kanë gjetur gjuhën e përbashkët në elementë kyç të procesit zgjedhor: ndryshimet në kodin zgjedhor, caktimi i zonave zgjedhore dhe procedurat e hartimit të listës së votuesve. Kjo formë bashkëpunimi mund të shtrihet në organet zgjedhore të cilat këto parti do t'i mbizotërojnë efektivisht, duke ndihmuar në zbutjen e konfliktit i cili në zgjedhjet e mëparshme ka çuar në incidente të dhunshme, dhe mundësisht të sigurojë një masë të rëndësishme stabiliteti. Sidoqoftë, përveç ngritjes së një komisioni parlamentar për t'u marrë me çështjet e reformës të ligjit zgjedhor, procedura zgjedhore rrjedhuese iu akordon dy partive më të mëdha kontroll të qenësishëm, në kurriz të një konsensusi shumëpartiak me bazë të gjerë që reflekton parimin demokratik të përfshirjes.

***

Shqetësimet kronike në lidhje me integritetin e listave të votuesve janë ende ekzistente. Vendimi për të decentralizuar përgjegjësinë e hartimit të listave të votuesve prej Komisionit Qendror të Zgjedhjeve tek drejtuesit e njësive të pushtetit vendor, ka paraqitur procedura të reja relativisht afër ditës së parashikuar të zgjedhjeve. Ngërçi politik për angazhimet financiare dhe konfuzioni në lidhje me zbatimin, kanë vonuar veprimtarinë edhe më tej. Pa një vullnet politik të mjaftueshëm ndryshimi i listave dhe gabimi administrativ ende mund të zgjasin vonesat dhe të çojnë në mohimin e të drejtës së votimit për zgjedhësin si dhe votimin e shumëfishtë.

***

Ekziston një shqetësim i gjerë në lidhje më një taktikë zgjedhore me anë të së cilës një parti e madhe udhëzon mbështetësit që votën e listës proporcionale t'ia japin një partie më të vogël të afërt, dhe në këmbim mbështetësit e kësaj partie do të votojnë kandidatin e partisë së madhe në listën maxhoritare. Qëllimi është maksimalizimi i mundësive për partinë e madhe që të formojë një qeveri duke rritur numrin e vendeve për partitë aleate. Ndërsa kjo taktikë, mund të mos shkelë e kodin elektoral apo Kushtetutën, nëse realizohet, ajo mund të tjetërsojë ndarjen e vendeve parlamentare në një mënyrë të tillë që do të shtrembëronte përfaqësimin e elektoratit në parlament dhe do të minonte besueshërinë e parlamentit.

***

Një ndryshim në kodin elektoral, që zhvendos procesin e numërimit të votave nga secila prej afërsisht 4700 qendrash votimi në Shqipëri në qendra të reja numërimi në secilën prej 100 zonave zgjedhore, ngre shqetësimin e keqadministrimit të mundshëm në formën e prekjes së kutisë së votimit gjatë transportimit me automjete nga qendra e votimit në qendrën e numërimit. Ka gjithashtu shqetësime se partitë politike mund të caktojnë ose zëvendësojnë numëruesit e tyre të votave deri në dy orë përpara mbylljes së votimeve, duke lënë kohë të pamjaftueshme në dispozicion për të trajnuar disa mijëra individë të tjerë si numërues votash. Megjithëse ligji elektoral parashikon që i gjithë numërimi duhet të përfundojë në orën 17.00 të ditës pasardhëse, provat eksperimentale tregojmë se do të duhet shumë më tepër kohë për të përfunduar numërimin në 100 zonat zgjedhore.

***

Ekzistojnë faktorë sistemorë dhe tradicionalë që shfavorizojnë gratë që kërkojnë të jenë kandidate, që të shërbejnë në komisionet zgjedhore, madje që edhe të votojnë. Në veçanti, delegacioni është i shqetësuar për praktikën joligjore të të ashtuquajturit votim familjar, me anë të së cilit kryefamiljari mashkull merr përsipër të votojë për/ose të ndikojë padrejtësisht votat e anëtarëve të tjerë të familjes, përfshirë këtu gratë dhe ata që nuk banojnë në vend. Delegacioni nënvizon të drejtën kushtetuese të të gjithë votuesve të aftë për të votuar - burra dhe gra - që të votojnë në mënyrë të pavarur sipas ndërgjegjies së tyre individuale.

***

OJQ-të shqiptare po ndihmojnë votuesit të bëjnë zgjedhje të informuara dhe të ngrenë besimin publik në procesin zgjedhor. Grupet qytetare në nivel vendor po përgatisin 'platforma zgjedhore' dhe debate me kandidatët vendorë nëpërmjet të cilave qytetarët të mund të përfshijnë në mënyrë të drejtëpërdrejtë përfaqësuesit e tyre të ardhshëm në çështjet e komunitetit. Të tjerë, po edukojnë votuesit që të kontrollojnë listat e votuesve dhe po monitorojnë median. Grupe qytetare nën siglën e Koalicionit Shqiptar Kundër Korrupsionit po marrin përsipër një vëzhgim jopartiak të më shumë se gjysmës së qendrave të votimit në vend, dhe të gjithë 100 qendrat e numërimit të votave. Ky koalicion po përpiqet të inkuadrojë, trajnojë dhe caktojë disa mijëra qytetarë vëzhgues të cilët do të jenë të aftë të vlerësojnë procesin e votimit dhe të numërimit të votave në mënyrë cilësore dhe të paanshme sipas ligjit vendas të zgjedhjeve dhe standardeve ndërkombëtare.

vijon

Duke kujtuar Kodin e Napoleon Bonapartit {1804-2005} (2)

Napoloni-gjyqtarëve: Larg simpative partiake

Box

"Lavdia ime e vërtetë s'është fitorja në 40 beteja; Vaterloja do të fshijë kujtimin e tyre. Ajo çka nuk do të fshihet asnjëherë, e që do të jetojë përjetësisht, është kodi im civil!" - Napoleon Bonaparti

Nga Vladimir MOLLA, jurist

Vijon nga numri i kaluar

Gjenia e Napoleon Bonapartit nuk shkëlqeu vetëm në fushën ushtarake. Ai, si burrë shteti i shquar, e kishte kuptuar se, pa një organizim të mirëfilltë të shoqërisë, çdo fitore ushtarake do të vihej në dyshim. Edhe sikur të fitonte çdo betejë, kthimi i tij në Francë nuk do të ishte ai i një fitimtari, por do t'i duhej të nxirrte shpatën nga mylli për të rimarrë pushtetin. Thënia e Gëtes se për Napoleon Bonapartin, pushteti ishte njëlloj si vegla muzikore në duart e një artisti të madh, mund të ndryshohej duke thënë se Napoleoni, ishte një dirigjent po aq i madh, që pushtetin e drejtonte me zhdërvjelltësi të habitshme e në mënyrë harmonioze. Ai shkonte në fushatat ushtarake duke lënë në Francë një aparat civil, të tërin në këmbë, e që funksiononte për mrekulli. Urdhrat dhe udhëzimet e tij shoqëronin çdo veprim të administratës. Vullneti i Napoleonit ndihej në ligjet e miratuara. Armiqtë e tij prisnin me padurim e i uronin vdekjen. Pavarësisht nga mungesa fizike në Francë, prania e tij ndihej në çdo veprim të administratës e të gjykatave.

Një historian i tij, thotë: "Napoleon Buonaparti, në ndëshkimin e armiqve të tij politikë nuk vlerësonte shumë pavarësinë e pushtetit gjyqësor... Por, në të gjitha rastet e tjera, kur dy palë ishin të angazhuara në një proces civil, ose kur dikush gjykohej për një krim që s'kishte të bënte me politikën, ai kërkonte që gjyqi të zhvillohej pa marrë parasysh asnjë konsideratë me karakter politik. Dhe kur gjyqtarët e parë që kish emëruar, shkuan t'i paraqiteshin Konsullit të Parë, Napoleoni i porositi të mos preokupoheshin kurrë për të ditur se në ç'parti bënte pjesë njeriu që u drejtohej për të kërkuar drejtësi. (5) (Evgjeni Tarle "Napoleon Buonaparti", përkthim shqip, faqe 108).

Të njëjtin mendim ka edhe historiani tjetër Emil Ludvig, i cili thotë: "Kur..., Konsullit të Parë i paraqitet relacioni zyrtar i mbledhjeve, deklaron: 'është e rëndësishme të na referohen me saktësi opinionet e autoriteteve gjyqësore. Kjo ndikon; ajo që mendojmë ne, njerëzit e luftës ose të parasë, nuk ka rëndësi." (6)

(E. Ludvig, "NAPOLEONI", faqe 128).

Vëmendja e Napoleon Bonapartit, asnjëherë nuk u shkëput nga ndërtimi i një legjislacioni modern, i cili do të përbënte themelet e organizimit të shoqërisë franceze. Në gjithë korpusin e Kodit Civil, ndihet dora e fryma e Tij.

Për vetë mënyrën sesi i kuptonte Ai individin dhe zhvillimin e tij, (nga çasti i zënies (konceptimit) e deri në vdekje), normat që rregullojnë të drejtat e qytetarit e të familjes, për Napoleonin ishin dhe mbetën mjaft të rëndësishme, që nga identiteti i personit, e deri tek marrëdhëniet me të tjerët. Kishte raste, si p.sh., në marrëdhëniet familjare që, vetëm me një nen, krijohej një përmbysje e madhe.

Zgjidhja që i dha Kodi Civil i Napoleonit problemit të njohjes së atësisë, ishte mjaft "revolucionare". Kështu, neni 312 i këtij Kodi Civil, pavarësisht se origjinën e ka nga e Drejta romake, (pater is est qui nuptia demonstrant), ka mbetur i famshëm për nga mënyra sesi e zgjidhi këtë çështje. "Fëmija i zënë gjatë martesës, ka për baba burrin", zhduku të gjitha pengesat që viheshin re në këtë drejtim. Zgjidhje të tilla radikale u vlerësuan edhe nga filozofë marksistë. Engelsi, në veprën e tij të njohur "Mbi origjinën e familjes, pronës private dhe shtetit", e përmend këtë nen si shembull të dhënies fund të shumë problemeve, që lidheshin me fatin e fëmijëve. U përpunuan një sërë rregullash, që lidhen me të drejtat e personave fizikë e juridikë (rregulla morale), si dhe mënyrat e lindjes e të funksionimit të këtyre të fundit.

Marrëdhëniet e personave me sendet zinin një vend të rëndësishëm. U përpunuan një sërë të drejtash, që buronin nga marrëdhëniet me sendet e luajtshme e të paluajtshme. Mbi të gjitha, u rregullua e drejta e pronësisë, që ishte e drejta më e përkryer.

Pronari u njoh zot i sendit të tij, duke patur një pushtet absolut mbi të (neni 544 i K. C. F.), në atë kuptim që ky pushtet nuk mund të ketë kufi, përveçse rasteve të ndërhyrjes së shtetit për interesa publike.

U vlerësuan elementë të veçantë të sendeve të paluajtshme, siç ishte toka, trualli, duke u dhënë përparësinë ndaj çdo gjejë të ngritur mbi to.

Maksima e fjalë të urta, shumë të lashta, u futën të përpunuara si koncepte juridike mjaft të qëndrueshme. Ja si përcaktohet toka (trualli) në një nga këto maksima: "Kush është pronar i tokës, është pronar deri në qiell e deri në qendër të tokës", pra zot i çdo gjëje ngritur mbi këtë truall.

Pavarësisht nga gjuha e figurshme, këto thënie kanë shërbyer e shërbejnë edhe sot si zgjidhje juridike mjaft të vlefshme. Kjo frymë ishte e njëjtë në Kodin Civil shqiptar të vitit 1929, ndërsa në ligjet e miratuara në fillim të viteve '90-të, u dhanë zgjidhje të kundërta, e kjo për t'u hapur rrugën abuzimeve të shumta me pronën private e publike. Ja një shembull flagrant abuzimi: "... Personat juridikë a fizikë vendas dhe pronarë të ndërtesave ekzistuese të çdo lloji, janë edhe pronarë të truallit që zenë këto ndërtesa" (neni 21 i Ligjit Nr. 7512, datë 10.08.1991, Për Sanksionimin e Pronës Private...). Pra, pronë private quhej vetëm ajo që shteti i atëhershëm u shiste përkrahësve të tij, duke shuar çdo shpresë për pronarët e truallit mbi të cilin ishin këto ndërtësa. Këto zgjidhje edhe sot nuk kanë shuar mosmarrëveshjet e shumta dhe dhunimin e të drejtave të pronarëve të ligjshëm. Edhe Kodi Civil i vitit 1994, për çështjen që po flasim, në dy nene mban qëndrime të kundërta me njëri-tjetrin, duke i hapur rrugën keqinterpretimeve të ligjit dhe zgjidhjeve korruptive të mosmarrëveshjeve të shumta nga gjykatat. Kështu, në nenin 173 të K. C. në fuqi, thuhet: "Mbjelljet, si dhe ndërtesat e çdo vepër tjetër që ndodhen mbi, ose nën sipërfaqen e tokës, i përkasin pronarit të saj, përveçse kur parashikohet ndryshe në këtë Kod e në dispozita të tjera ligjore." Pra njihet e drejta e pronarit të tokës, por në të njëjtën kohë hapet shtegu që, me dispozita të tjera të këtij Kodi e me ligje të tjera, të vendoset e kundërta. Dhe vërtet: vetëm mbas një neni e pikërisht në paragrafin e katërt të nenit 175 të K. Civil, thuhet: Kur me mirëbesim është ngritur një ndërtesë në tokën e huaj dhe kur vlefta e saj është më e madhe sesa vlefta e tokës, (kështu është llogaritur që të jetë gjithmonë), personi që ka ngritur ndërtesën mund të njihet pronar edhe i tokës, me vendim të gjykatës kompetente."

Vetëm zgjidhjet e sipërme që jep ligji ynë civil, po t'i interpretosh, do të shohësh shkelje të hapura të një parimi të rëndësishëm që përshkon gjithë korpusin e Kodit të Napoleonit, atë të barazisë civile, sepse, siç ka thënë Rusoi, "pa barazi, as liria nuk mund të mbijetojë".

Të drejtat reale të lidhura me sende të caktuara, krijuan marrëdhënie të atilla, që vetë të drejtën e pronësisë e copëzonin. Tagrat e pronarit i thjeshtonin deri në atë masë, sa pronari zhvishej nga ushtrimi efektiv i tagrave të tij, por megjithatë mbetej përsëri pronar. Nga ana tjetër, përdoruesi i sendit shfaqet si pronar mbasi ushtronte dy nga tagrat me të rëndësishme që përbëjnë të drejtën e pronësisë, siç është e dreja e përdorimit (usus) dhe e gëzimit (fructus). Këtu mbarojnë tagrat e përdoruesit. Mbetet vetëm njëra, ajo me e rëndësishmja: e drejta e disponimit (jus abutendi), e cila i përket vetëm pronarit të sendit.

Marrëdhënia përdorues-pronar ka shoqëruar gjithë jetën njerëzore gjatë ekzistencës së pronës private. Këto përshtatje të instituteve të vjetra romake, ndihmuan në konsolidimin e marrëdhënieve kapitaliste dhe rritjen e prodhimit. Zbatimi i të drejtës së përdorimit dhe banimit që ushtrohej mbi pronat urbane, zbuti krizën e strehimit të popullsisë. Përpunimi i servituteve krijoi lehtësi të shumta për shfrytëzimin e sendeve në kushte të mundësive më të mëdha. Krijimi i instituteve të tilla të së Drejtës Civile, ndikonte në ruajtjen e marrëdhënieve fqinjësore dhe në pakësimin e mosmarrëveshjeve.

Modelet e shkëlqyera të kontratave të posaçme romake, zunë një vend të rëndësishëm në lëndën e Kodit Civil. Kontrata e shitjes, si një nga mjetet juridike më të përhapura në marrëdhëniet tregtare, zuri një vend qendror, jo vetëm në ligj, por dhe në trajtimet e ndryshme teorike, që janë bërë gjatë dy shekujve të veprimit të këtij Kodi.

Me kalimin e viteve, këto modele klasike u pasuruan me të reja. Këtu mund të përmendim kontratën e Franshizës dhe të Liezingut, që u futën për herë të parë edhe në Kodin tonë Civil të vitit 1994, por që duhet thënë se nuk kanë gjetur zbatim. Mbase këtu ndikon edhe mungesa e trajtimit të tyre teorik. Llojet e kontratave të veçanta u përcaktuan me ligj, zgjidhje kjo me interes të madh teorik e praktik (nenet 1102 e vijues të K. C. F.). Ndarja dhe grupimi i tyre në kontrata sinalagmatike, unilaterale, komutative, aleatore, etj., dhanë një përcaktim të përgjithshëm dhe njëherazi të veçantë për çdo kontratë...

Emërtimi i kontratave të veçanta, nuk është bërë në Kod për lehtësi studimi, por në rradhë të parë për të kuptuar dallimet, domethënë atë që e bën të veçantë secilën prej tyre. Mbi të gjitha, për disa kontrata duhet zbatuar një formalizëm i caktuar, i cili përbëhet nga shumë elementë të përmbajtjes, e sidomos me praninë e profesionistëve në hartimin e tyre, siç janë noterët.

Lidhur me detyrimet, burimet për lindjen e tyre, veç kontratave, kuazi-kontratave, delikteve e kuazi-delikteve, Kodi Civil i Napoleonit përmend edhe faktet juridike, ndryshe nga Kodi ynë Civil që, si burim të lindjes së detyrimeve, përmend vetëm ligjin dhe kontratat.

Ligji në vetvete nuk mund të shërbejë për lindjen e një detyrimi të caktuar, por si një mënyrë zgjidhjeje e konfliktit.

Trashëgimia si institucion, pësoi ndryshime të rëndësishme. U shfuqizua e drejta e më të madhit (droit d'ainesse), që do të thoshte se çdo trashëgim përfitohej vetëm nga djali i madh, një privilegj feudal ky, për të cilin u tentua edhe më vonë që të rivendosej në ligj, por pa dobi.

Polemika të shumta janë bërë në kohën e miratimit të Kodit lidhur me zgjidhjen që duhej t'i jepej testatorit për të disponuar pasurinë e krijuar prej tij. Tezat e hedhura nga një palë ishin për një qëndrim radikal. Qëndrim ky që e mban edhe Kodi ynë Civil në fuqi. K. C. F. Parashikonte moscënimin asnjëherë të asaj që është quajtur Rezerva, domethënë e drejta personit (që është cënuar prej testatorit), për të rifituar të drejtën e tij ose të pasardhësve të tij.

Të tjerë, duke patur mendim të kundërt me të parin dhe synimin për të vlerësuar vullnetin e testatorit të atij që kishte krijuar këto të mira, ngulmuan të njihej e drejta e disponimit të një kuote të caktuar të pasurisë trashëgimore, ndërsa për pjesën e mbetur të zbatohej e drejta e rezervatareve. Kështu u vendos një zgjidhje e kënaqshme, që nuk duhet të vonohet të vihet edhe në ligjin tonë.

Vijon në numrin e ardhshëm

Archives 2004 Part V